วิ่งไปทูอื่น><

เนอะฟองต์ ไม่ทันแล้ว =w= (เนียนปั้มกระทู้)

  //me โดนถีบออกกระทู้

ขอประกาศอันเนื่องจากมีคนสมัครเพิ่มจึงจำเป็นต้องแก้บทใหม่

                                                                         ตอนที่5 เพื่อนใหม่และสัตว์กลายพันธุ์

“หลบ!!!!!”เอิร์ธตะโกนลั่นแล้วรีบกระโดดหลบพร้อมๆกับทุกคน  ตัวประหลาดวิ่งพุ่งชนกับประตูจนมันพังถล่าย   เหล่า

ทหารที่อยุ่ข้างนอกประตูทำหน้ายิ่งกว่าเห็นผี

“ก๊าซ!!!!!!!”ตัวประหลาดคำรามเสียงดังลั่นก่อนจะไล่ฆ่าเหล่าทหาร

“รีบไปกันเถอะ!”เชลกล่าวอย่างร้อนรน

“พวกเธอไปกันก่อนเถอะเดี๋ยวฉันจะหาครอบครัวฉันก่อน”นอสกล่าว

“งั้นผมจะช่วยครับ”บอมกล่าว

“เออ.....ฉันไปด้วยค่ะ”ไฮกล่าวแล้วยิ้มให้บอม

“งั้นเดี๋ยวพวกเราจะไปรอที่รถ”เชลกล่าวพร้อมหยิบปืนขึ้นมา

“อืม....ถ้า20นาทีพวกเรายังไม่กลับมาไปได้เลย”นอสกล่าวแล้วรีบเดินจากไปทันทีพร้อมกับไฮและบอม

“ไปกันได้แล้ว”พันไมล์หยิบปืนกลขึ้นมาแล้วเดินออกไปสา ดกระสุนกันทหารเข้าใกล้



“ทางนี้ดูน่าสงสัย!”บอมชี้ไปที่ห้องที่มีแสงสว่างเล็ดลอดออกมา

“อืมถอยไป!”นอสกล่าวแล้วกระโดดถีบประตูจนมันพังถล่ายลง คนในชุดป้องกันสีขาวมองมาที่เขาอย่างตกใจ

“พ่อแม่!!!!โซฟี!!!!”นอสตะโกนลั่น  ภาพเบื้องหน้าของทุกคนคือคนสามคนที่ถูกมัดไว้แน่นบนเตียง สภาพร่างกายของคน

แต่ละคนเหมือนจะกลายพันธุ์ยังไงยังงั้นเพราะแขนของทั้งสามใหญ่โตขึ้นและเล็บแหลมคมขึ้นอีกทั้งหัวไหล่ก็มีหนามผุดขึ้น

มาสิ่งที่เหลือให้เห็นลักษณะเดิมเหลือเพียงแค่ใบหน้าเท่านั้นที่ยังคงแสดงให้เห็นว่าใครคือใคร

“แก!!!!”นอสตะโกนลั่นด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดพร้อมสา ดกระสุนใส่จนพรุนไปทั้งตัว

“นะ...นอส”ทั้งสามกล่าวขึ้นพร้อมกัน

“ผมจะช่วยทุกคนเดี๋ยวนี้แหละ!!!”นอสวิ่งเข้ามาหาแต่ผู้หญิงที่ชื่อโซฟีทำมือห้าม

“หนีไป!!!”โซฟีตะโกนลั่น  ทั้งสามเริ่มดิ้นอย่างรุนแรงและคำรามลั่น

“หนีปาย!~~~~”ผ็ชายวัยชราตะโกนร้องลั่นพร้อมกระชากเชือกขาด

“นอสไปก่อนเร็ว!!!”บอมกระชากตัวนอสแล้วรีบจูงมือไฮออกจากห้องอย่างรวดเร็ว

“พวกนั้นยังไม่มาอีกหรอ!!!!!”เอิร์ธตะโกนถามเชล พร้อมยิงทหารไปในตัว

“ยังไม่มีวี่แววเลย!!!!”เชลตะโกนตอบ

“เราคงต้องไปกันแล้ว!!!”พันไมล์กล่าวพร้อมสตาทร์รถ

“เดี๋ยว!!!มากันแล้ว!!!”เชลตะโกนบอก ทุกคนรีบกระโดดขึ้นรถ  พันไมล์รีบสตาทร์ขับรถฝ่าเหล่าทหารไปอย่างรวดเร็ว

“ไม่เป็นไรนะนอส”บอมจับไหล่นอสเพื่อปลอม

“อืม”นอสตอบแต่สายตายังคงเหม๋อเลย รถแฮมเมอร์เคลื่อนตัวไปตามทางอย่างไร้จุดหมาย  พวกเขาไม่รู้ว่าจะไปไหนดี

เพราะถ้ากลับไปที่เดิมพวกทหารก็คงจะหาเจอ   ฉับพลันสายตาของพวกเขาก็เห็นเจอกับห้างดังห้างหนึ่ง  จริงด้วยสิ

ถ้าเป็นห้างก็คงจะอยู่ได้นาน   พันไมล์เลี้ยวรถเข้าไปในลานจอดรถ  พวกเขาไม่รู้เลยว่าบนด่านฟ้าของห้างมีชายคนหนึ่ง

กำลังมองพวกเขาอยู่.......

“แอด!~~”นรงค์มานะเอิร์ธและต้นดันประตูอัตโนมัติที่ตอนนี้อัตโนมือออกแล้วยกปืนขึ้นมาสำรวจเส้นทางให้แน่ใจว่าไม่มี

ซอมบี้หลงเหลืออยู่ 

“ปลอดภัย”ต้นกล่าว ทุกคนเดินเข้ามาในห้างแล้วดันประตูปิด  พวกเขาเดินขึ้นไปบนชั้นบนของห้าง

“น่าแปลก?”เชลกล่าวพร้อมเดินดูรอบๆ

“อะไรน่าแปลกหรอเชล”ไฮถามด้วยน้ำเสียงงุนงง

“ดูที่บรรไดเลื่อนสิ มันมีข้าวของมากองกั้นเต็มเลยฉันว่าที่นี้น่าจะมีคนอยู่”เชลตอบพร้อมเดินขึ้นบรรไดขึ้นไปอีกชั้น

“ยินดีต้อนรีบ!”เสียงของชายหนุ่มคนหนึ่งดังขึ้น  ทุกคนหันหน้าไปมองตามเสียง เบื่องหน้าของพวกเขาคือชายหนุ่ม

ผมสีดำผิวสีขาวนัยตาสีทองอ่อน เสื้อผ้าของเขาประกอบด้วยหมวกสีขาวรูปกะโหลก  เสื้อของเขาสีดำถูกทับด้วย

เสื้อแก๊บสีขาว  กางเกงของเขาเป็นกางเกงลายทหารเขาใส่ถุงมือสีดำสนิท สะพายปืนไรเฟิลไว้ข้างหลัง

“นานๆทีจะได้เจอคนด้วยกัน ตามมาซิจะจัดห้องพักให้”ชายคนนั้นกล่าวแล้วเดินนำทางพวกเขาไปยังโซนของตกแต่งบ้าน

เขาเดินนำไปยังห้องจำลองห้องนอน

“อะที่นี้หละพักผ่อนกันให้สบายนะถ้าหิวก็ไปเลือกกินตามสบาย”

“เออ....ขอบคุณนะคะคุณ”ไฮกล่าวยังไม่จบชายคนนั้นก็แทรกขึ้น

“ฮิลครับผมชื่อฮิล”ชายผู้มีนามว่าฮิลยิ้มอย่างเป็นมิตรปนไม่น่าไว้ใจให้ไฮ

“เออผมชื่อบอมนะครับ!!”บอมกล่าวด้วยน้ำเสียงโมโหนิดๆ

“ฉันไฮค่ะส่วนนี้ลุงจินนรงค์มานะต้นเอิร์ธเชลพันไมล์และนอสค่ะ”ไฮกล่าว

“ครับยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะครับเออ....คุณนอสกับคุณพันไมล์มาช่วยผมหน่อยได้ไปไหมครับ?”ฮิลกล่าวด้วยวาจาสุภาพ

“ได้สิครับ”นอสกล่าว

“เฮ้อ!~น่าเบื่อชมัดเลย”พันไมล์ทำหน้าเบื่อหน่าย

“ตามผมมานะครับ”ฮิลเดินพาพวกเขามาที่ประตูบานหนึ่ง มีป้ายป้ายหนึ่งที่สลักอักษรไว้ว่า<ห้องเก็บสินค้า>

“คือ3วันที่ผ่านมาผมได้ยินเสียงกุกกักกุกกักจากในนี้เลยว่าจะไปดูแต่ก็ไม่กล้าเสี่ยงไปคนเดียวคือผมอยากให้ทุกคนช่วยเข้า

ไปดูข้างในกับผมครับ”ฮิลกล่าวด้วยน้ำเสียงเครงเครียด

“อืมเข้าใจแล้ว”นอสกล่าวแล้วเปิดประตูเข้าไปพวกเขาเดินเข้าไปสำรวจอย่างระมัดระวัง   สายตาสีแดงสดคู่หนึ่งจ้องมาที่

พวกเขาทั้งสามแล้วแยกเขี้ยว มันวิ่งพุ่งตรงมาที่นอส

“นอสหลบ!!!!”พันไมล์กระชากนอสมาทางเขาทำให้สัตว์ประหลาดนั้นพุ่งชนกับกำแพง

“เสือ?!!!!”ฮิลกล่าวด้วยน้ำเสียงสับสน

“เสือตัวนี้คงจะถูกห้างนี้ลักลอบมาขายแล้วมันคงจะติดเชื้อยังไงก็รีบจัดการมันก่อนเถอะ!!!”พันไมล์กล่าวพร้อมลั่นปืนไปที่

มัน แต่มันก็หลบได้หมดทุกนัดพร้อมกระโจนมาหาเข้า

“ฉึก!!!!”นอสเอาดาบมาแทงมันทันก่อนที่มันจะกระโจนกัดพันไมล์

“ก๊าซ!!!!!!!”มันคำรามลั่นแต่ไม่ตาย มันพุ่งตัวด้วยความเร็วสูงมาที่ฮิล

“ปัง!!!”พันไมล์ยิงปืนลูกซองใส่มันจนตัวของมันไปชนผนัง

“ตายหรือ....ยัง”ฮิลถามน้ำเสียงสั่น

“ก๊าซ!!!!!”มันลุกขึ้นยืนถึงแม้ตัวมันจนพรุนก็ตาม

“บ้าเอ๊ย!!!อึดอะไรยังงี้!!!!”ฮิลสบถเสือตัวนั้นพุ่งกระโจนมาหานอส เขาหลบแล้วใช้ดาบตัดหัวมัน

“โง่จริงๆเลย”พันไมล์กล่าวแล้วเตะเสือตัวนั้น

“ก๊าซ!!!!!”ส่วนหัวของเสือร้อง ร่างกายของมันลุกขึ้นมาต่อ

“เห้ย!!!”ทุกคนยกปืนขึ้นแล้วเล็งไปที่ตัวของมัน ร่างกายของเสือเดินมาที่พวกเขาก่อนจะล้มลง

“ตกใจหมดเลยให้ตายเถอะ~”พันไมล์ล้มตัวลุกอย่างเหน็ดเหนือย

“แฮ่!!!!”ส่วนหัวของมันคำรามลั่น  ทันใดนั้นสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิดก็เกิดขึ้น!!!!!!