KIRA prince { $aKi☈a Ψaoi ™
|
|
Re: [Fiction] สลับร่าง มาลุ้นรัก !!
« ตอบ #705 เมื่อ: 25-09-2010, 08:45:13 » |
|
กิว ถามจริงเหอะ ชั้นด่าแกตรงๆรึยัง= =^ แค่บอกว่าไม่แรง แค่นี้
แกเล่นมาเป็นชุดเลยเรอะ? หื๊ม?
แสดงว่าถูกเพงเลยอ่ะดิ๊!! เย้!~ เราช่างฉลาด><
|
ถึงใครจะมองยังไง แต่ฉันเองไม่แคร์เท่าไหร่ แล้วเธอจะกลัวอะไรเมื่อหัวใจเป็นของเธอ
|
|
|
เอิร์ธคุงขอรับกระผม
|
|
Re: [Fiction] สลับร่าง มาลุ้นรัก !!
« ตอบ #706 เมื่อ: 25-09-2010, 09:11:24 » |
|
กิว ถามจริงเหอะ ชั้นด่าแกตรงๆรึยัง= =^ แค่บอกว่าไม่แรง แค่นี้
แกเล่นมาเป็นชุดเลยเรอะ? หื๊ม?
แสดงว่าถูกเพงเลยอ่ะดิ๊!! เย้!~ เราช่างฉลาด>< กิววิวถ้าเราฉลาดในเรื่องนี้เราจะไม่ดีใจเลยนะเว้ย
|
|
|
|
KIRA prince { $aKi☈a Ψaoi ™
|
|
Re: [Fiction] สลับร่าง มาลุ้นรัก !!
« ตอบ #707 เมื่อ: 25-09-2010, 09:35:01 » |
|
กิว ถามจริงเหอะ ชั้นด่าแกตรงๆรึยัง= =^ แค่บอกว่าไม่แรง แค่นี้
แกเล่นมาเป็นชุดเลยเรอะ? หื๊ม?
แสดงว่าถูกเพงเลยอ่ะดิ๊!! เย้!~ เราช่างฉลาด>< กิววิวถ้าเราฉลาดในเรื่องนี้เราจะไม่ดีใจเลยนะเว้ย = = เอ่อ...
|
ถึงใครจะมองยังไง แต่ฉันเองไม่แคร์เท่าไหร่ แล้วเธอจะกลัวอะไรเมื่อหัวใจเป็นของเธอ
|
|
|
KIRA prince { $aKi☈a Ψaoi ™
|
|
Re: [Fiction] สลับร่าง มาลุ้นรัก !!
« ตอบ #708 เมื่อ: 25-09-2010, 10:48:12 » |
|
|
ถึงใครจะมองยังไง แต่ฉันเองไม่แคร์เท่าไหร่ แล้วเธอจะกลัวอะไรเมื่อหัวใจเป็นของเธอ
|
|
|
เอิร์ธคุงขอรับกระผม
|
|
Re: [Fiction] สลับร่าง มาลุ้นรัก !!
« ตอบ #709 เมื่อ: 25-09-2010, 10:50:23 » |
|
ทำบ้าอะไรของแกวะ
|
|
|
|
KIRA prince { $aKi☈a Ψaoi ™
|
|
Re: [Fiction] สลับร่าง มาลุ้นรัก !!
« ตอบ #710 เมื่อ: 25-09-2010, 11:08:22 » |
|
พอเหอะ เพชรกำลังแต่งต่อแล้ว
|
ถึงใครจะมองยังไง แต่ฉันเองไม่แคร์เท่าไหร่ แล้วเธอจะกลัวอะไรเมื่อหัวใจเป็นของเธอ
|
|
|
● ρєтсн™
|
|
Re: [Fiction] สลับร่าง มาลุ้นรัก !!
« ตอบ #711 เมื่อ: 25-09-2010, 11:23:02 » |
|
บทที่ 20 ความแตก “พี่เปรี้ยวมาทำอะไรที่นี่คะ” ฉันเดินเข้าไปนั่งข้าง ๆ ผู้เป็นพี่สาวแท้ ๆ
“แหม .. พี่อยากมาหาน้องสาวหน่อยไม่ได้หรอ ^O^” ว่าแล้ว She ก็ดึงฉันเข้าไปกอดจนฉันแทบจะหายใจไม่ออก
“แค่ก ๆ ! พ .. พี่เปรี้ยว .. ว .. หวานหายใจ .. ไม่ออก !” พี่เปรี้ยวผละออกทันที
“แหะ ๆ ขอโทษจ้าน้องรัก” ฉันไอค่อกแค่กเล็กน้อย
“แล้ว .. พี่เปรี้ยวกับ .. พี่บาส .. เป็นยังไงบ้าง ..” ฉันฝืนใจพูดเล็กน้อย แล้วจากนั้นฉันก็รู้สึกเจ็บแปล๊บที่หัวใจอย่างจังเลย
“ก็ดีจ้ะ สบายดี หวานกันจนมดขึ้น ฮ่า ๆ ทำไมหรอจ๊ะ” ฉันพยายามแสดงสีหน้าที่มีความสุข
แต่มันกลับแสดงสีหน้าสลดแทน
“เป็นอะไรหรือเปล่า หวาน สีหน้าดูไม่ค่อยดีเลย” ฝ่ามือของพี่เปรี้ยวมาแตะหน้าผากของฉัน ฉันค่อย ๆ เอามือพี่เปรี้ยวออก
พร้อมกับส่ายหน้าไปมา
“ไม่เป็นอะไรค่ะ .. แค่ปวดหัวนิดหน่อย หวานขออยู่คนเดียวสักพักได้มั้ย ..” พี่เปรี้ยวมองฉันด้วยแววตาที่ห่วงใย
“จ้ะ ๆ ตามสบายนะ” เธอยิ้มให้ฉันก่อนที่จะลุกขึ้นและเดินออกห้องไป ฉันเอนตัวนอนลงบนเตียง
พร้อมกับคำถามที่ถามว่า .. ฉันควรจะบอกพี่เปรี้ยวดีมั้ย .. ว่าฉันชอบบาสเข้าแล้ว .. หรือฉันควรปล่อยไว้แบบนี้
ถ้าฉันบอกไป มันจะเท่ากับว่าฉันไปแย่งบาสหรือเปล่า .. ฉันกับพี่เปรี้ยวอาจจะมองหน้ากันไม่ติด ฉันนอนคิดพลางกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียงสักพัก
ไม่ต้องบอกหรอกมั้ง .. พี่เปรี้ยวกับบาสมีความสุขกันทั้งคู่นี่นา ฉันจะบอกทำไมละ ปล่อยให้เป็นแบบนั้นดีแล้วเนอะ
แต่ .. ตัวฉันละ .. ฉันมีความสุขแล้วหรอ ทำแบบนี้ .. เฮ้อ .. คงต้องพยายามตัดใจทางเดียวแล้วหละมั้ง ..
ฉันมีพี่ธันแล้วนี่นา ทำไมฉันต้องไปสนอีตาหื่นแบบนั้นด้วย ! พี่ธันดีกว่าเยอะเลย !! เชอะ ไม่ง้อบาสหรอก !!! ..
ฉันพยายามคิดอย่างนั้นแต่มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรให้ต่างไปจากเดิมเลย .. แต่บาสไม่เคยรักฉันนี่ .. ทำไมฉันยังรักเขาละ
ทำไมฉันพยายามตัดใจแต่ .. ใจของฉันมันไม่ทำตามคำสั่งของสมอง .. ฉันจะรอเขาไปเพื่ออะไร
ในเมื่อเขามี .. พี่เปรี้ยวแล้ว .. สุดท้ายฉันก็แค่ของเล่นสินะ ไว้เล่นแก้เซ็ง ๆ .. ตอนแรกที่เราเจอกัน
ฉันละอยากจะไปไกล ๆ จากเขาแทบตาย แต่ในตอนนี้ฉันอยากอยู่ใกล้เขา .. ใจมันโหยหาเขา ..
ตอนนั้นฉันเกลียดหน้าเขาที่สุด .. ในตอนนี้ฉันอยากเจอเขามากที่สุด ..
ตอนนั้นฉันอยากจะเอาเข้าออกไปจากชีวิตของฉัน .. แต่ตอนนี้ .. ฉันอยากให้เขามาอยู่เคียงข้างฉัน ..
นี่ฉันคิดอะไรเนี้ย !! บาสไม่มีทางมาชอบฉันหรอก คนที่เขารักจริง ๆ คือพี่เปรี้ยว เขาคบกับฉันเพราะฉันหน้าเหมือนพี่เปรี้ยวตะหาก !
ยัยหวานเอ้ย ! เธอชอบหรือไง คนบ้ากามแบบมันน่ะ เธอชอบคนเรียนเก่ง หน้าตาหล่อ เล่นกีฬาเก่ง เป็นสุภาพบุรุษ !
แต่ตาบาสตรงกันข้ามชัด ๆ เลย ทั้งหื่น ทั้งวิปริต ทั้งโรคจิต ทั้ง .. ทั้ง .. !? แต่ฉันเคยได้ยินมาว่า ..
รักมันเกิดจากความผูกพันธ์ ..
“บาส มากินข้าวได้แล้ว” เสียงแม่ของบาสตะโกนมาจากข้างล่าง ฉันถอนหายใจก่อนที่จะลุกจากเตียง
และเดินลงไปข้างล่าง พบว่าครอบรัวของบาสอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา =_= มีพี่เปรี้ยวมาแจมด้วย
จะว่าไป .. ตั้งแต่ฉันได้มาอยู่ในครอบครัวบาส .. มันทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่นขึ้นเยอะเลย
แม้ว่าจะมีไอ้เด็กกุมารทองเพชรฆาต (หมีพู) ก็เถอะ และทำให้ฉันรู้ว่าการกินข้าวกับครอบครัวมันเป็นอย่างงี้นี่เอง
ฉันนั่งลงข้าง ๆ พี่เปรี้ยว
“ว่าแต่ .. หนูไปไหนมาหรอจ๊ะเปรี้ยว” พ่อของบาสเริ่มบทสนทนาขึ้นในระหว่างกินข้าว
“อ๋อ .. หนูเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนน่ะค่ะ ไปเรียนที่ LA ประมาณ 2 ปีค่ะ ^^”
“หรอ เพื่อนเยอะมั้ย” แม่ถามต่อ
“ก็เยอะนะคะ นิสัยดี ๆ ทั้งนั้นเลย แต่ก็สู้บาสของหนูไม่ได้หรอกค่ะ ฮ่า ๆ” แล้วพี่เปรี้ยวกับมากอดแขนฉัน
ฉันรู้สึกเจ็บแปล๊บที่หัวใจอีกแล้ว .. เหมือนพี่เปรี้ยวตั้งใจจะพูดแทงใจดำซ้ำยังไงไม่รู้ แต่พี่เปรี้ยวไม่รู้นี่นาว่าฉันชอบบาสนี่ ..
ฉันพยายมตีหน้านิ่งให้ได้มากที่สุดแม้ว่าน้ำตาของฉันมันจะอยากออกมาดูโลกภายนอกแค่ไหนก็ตาม
“ฮ่า ๆ หวานกันดีจังนะคู่นี้ แหม .. ป้าละอิจฉาจริง ๆ ว่าแต่เจอกันยังไงจ๊ะ ป้าอยากรู้มานานละ” แม่ถามอีก
จะมีใครรู้บ้างมั้ย .. ว่าฉันกำลังนั่งเจ็บอยู่ตรงนี้ ..
“ก็ตอนนั้นหนูถือหนังสือเยอะมาก ๆ เลยค่ะจนมองไม่เห็นทางข้างหน้า แล้วทีนี้ก็ชนกับบาสเขาอะค่ะ หนังสือหล่นพื้นหมดเลย
แล้วเขาก็ก้มช่วยหนูเก็บ จากนั้นมือของเราก็สัมผัสกันเหมือนในหนังเลยค่ะ ^^” เจ็บแปล๊บอีกแล้ว .. ฉันเริ่มจะขังน้ำตาไว้ในร่างกายตัวเองไม่ไหวแล้วนะ
“น่ารักจัง แล้วใครเป็นฝ่ายตามจีบจ๊ะ หนูหรือบาส”
“บาสค่ะ” ขอร้องละ .. คุยเรื่องอื่นที่ไม่ใช่บาสได้มั้ย .. ฉันละอยากจะพูดออกไปอย่างนี้จริง ๆ
“แหม .. ไม่เบาเลยนะบาสเนี่ย .. ดูสิ นั่งเงียบเลย ฮ่า ๆ” แล้วพ่อของบาสก็พูดแหย่ฉัน
ครอบครัวของบาสน่ารักดีนะ .. แต่ตอนนี้ฉันไม่ได้อยู่ในอารมณ์แบบนั้น ทุกประโยคก็ยิ่งทำให้ใจของฉันมันแตกสลายเป็นเสี่ยง ๆ มากขึ้น ..
แตกเป็นเสี่ยงแล้วก็แตกเป็นเสี่ยงอีก ..
“โตขึ้นคงแต่งงานกันแน่ ๆ เลย”
พรึ่บ !!
ฉันลุกขึ้นจากเก้าอี้พรวดพร้อมกับหลุดจากแขนของพี่เปรี้ยวด้วย
“ขอตัวก่อนนะครับ พอดีง่วงนอน ..” ฉันไม่รอให้ใครพูดอะไร รีบเดินขึ้นห้องทันที
ทันทีที่เข้าห้อง ฉันปล่อยโฮออกมาเลย ทำไมต้องมาตอกย้ำ ! ฉันรู้แล้วว่าบาสเป็นของพี่เปรี้ยว !! ไม่ใช่ฉัน !!!
จะมาตอกย้ำฉันทำไม .. หัวใจของฉันมันเจ็บมามากพอแล้ว .. ฉัน .. ฉันควรทำยังไงดี ..
ฉันไม่สามารถจะตัดใจจากบาสได้ .. แต่ถ้าฉันยังตัดไม่ได้ฉันก็คงต้องทนทรมานอย่างงี้ไปเรื่อย ๆ ..
พี่ธันก็อาจจะเจ็บตามถ้ารู้ว่าฉันยังรักบาสอยู่ .. ฉันนั่งร้องไห้บนเตียง ฝ่ามือทั้ง 2 ข้างปิดหน้า นั่งหันหลังให้ประตู
พยายามไม่ส่งเสียงร้องไห้มานานอยู่ .. จนกระทั่ง ..
“หวาน ..” เสียงพี่เปรี้ยวเรียกชื่อฉัน ซวยแล้ว ! ลืมล็อคห้อง แต่โชคดีที่ฉันนั่งหันหลังให้ ฉันปาดน้ำตาออก
และรีบนั่งตัวตรงทันที
“มีอะไรหรอคะ ..” เสียงของฉันสั่นเครือ ฉันพยายามที่จะทำเสียงเรียบ ๆ เต็มที่แล้ว .. แต่ก็ทำไม่ได้ ..
“หวานชอบบาสใช่มั้ย .. พี่ดูออกนะว่าหวานชอบบาส ..” ซวยแล้ว .. ความแตก ..
|
Len Say : ผมจะรอไม่ว่าจะนานแค่ไหน!! จนกว่าเธอจะกลับมา ผมจะเก็บรักษาจดหมายของเธอดั่งเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของผม
|
|
|
一番の宝物
|
|
Re: [Fiction] สลับร่าง มาลุ้นรัก !!
« ตอบ #712 เมื่อ: 25-09-2010, 11:27:28 » |
|
หวังว่าเจ๊เปรี้ยวคงไม่ทำอะไรหรอกนะ ก็เจ๊ใจดีนิ=A= แต่ดูขื่อสิ..เปรี้ยว.. อ๊ากก หวานน้อยจะเป็นอะไรไหมเนี่ย
|
|
|
|
GøøGle-KunG
|
|
Re: [Fiction] สลับร่าง มาลุ้นรัก !!
« ตอบ #713 เมื่อ: 25-09-2010, 11:28:08 » |
|
หวาน เจอ เปรี้ยว รสไหน จะอร่อยกว่ากัน สนุกมากมาย>[]<b
|
บุย บอร์ดเก่า ไปให้พ้น บอร์ดใหม่
|
|
|
● ρєтсн™
|
|
Re: [Fiction] สลับร่าง มาลุ้นรัก !!
« ตอบ #714 เมื่อ: 25-09-2010, 11:29:09 » |
|
เปรี้ยว กับ หวาน ประชันกัน
ศึกระหว่างรส
|
Len Say : ผมจะรอไม่ว่าจะนานแค่ไหน!! จนกว่าเธอจะกลับมา ผมจะเก็บรักษาจดหมายของเธอดั่งเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของผม
|
|
|
โลกแตกกกกก '
|
|
Re: [Fiction] สลับร่าง มาลุ้นรัก !!
« ตอบ #715 เมื่อ: 25-09-2010, 11:36:52 » |
|
หวานต้องชนะ เนื่องจากไฮชอบกินรสหวาน
(เกี่ยว-*-?::ทุกคนในบอร์ดฟิค)
|
• หนูก็ก๊อปเค้ามาเหมือนกัน .. ^^)) อิอิ
|
|
|
เอิร์ธคุงขอรับกระผม
|
|
Re: [Fiction] สลับร่าง มาลุ้นรัก !!
« ตอบ #716 เมื่อ: 25-09-2010, 11:48:58 » |
|
เปรี้ยวชนะเพราะหุ่นดีกว่า กร๊ากๆๆๆๆๆบาสนิสัยหื่นเหมือนเราเพราะฉะนั้นเลือกไม่ยากกร๊ษกๆๆๆๆๆๆๆๆ "ตายซะแก!!!!"ทุกคนในบอร์ดฟิกชั่น
|
|
|
|
dreαммч ² ♥
|
|
Re: [Fiction] สลับร่าง มาลุ้นรัก !!
« ตอบ #717 เมื่อ: 25-09-2010, 12:06:49 » |
|
สนุกเหมือนเดิมเลยน๊ะจ้า ..
ปล้ำลิง.คิดถึงทุกคน
|
ดรีมดรีมดรีม เรียกปัยเถอะจ่ะ อายุ 14 ขึ้นม.3 :') ดรีมไม่หยิ่งนะดรีมคุยได้ทุกคนจ่ะ
|
|
|
● ρєтсн™
|
|
Re: [Fiction] สลับร่าง มาลุ้นรัก !!
« ตอบ #718 เมื่อ: 25-09-2010, 13:03:20 » |
|
บทที่ 21 โชคร้าย “ไม่ .. ไม่ได้ชอบบาสซะหน่อย ..” ฉันเถียงพี่เปรี้ยว แต่ดูเหมือนพี่เปรี้ยวจะไม่เชื่อฉันซักเท่าไหร่
“ถ้าชอบบาสก็บอกพี่มาเถอะหวาน” พี่เปรี้ยวบอกอย่างอ่อนโยนแต่มีสีหน้าที่หวั่น ๆ เหมือนกลัวว่าคำตอบของฉันจะคือ ใช่ ..
“หวานบอกแล้ว .. หวานไม่ได้ .. ชอบบาสซะหน่อย .. หวาน .. หวานชอบพี่ธัน ..” ฉันยังคงปากแข็งต่อ
“หวาน พี่ดูออกนะ เวลาพี่พูดถึงบาส หวานมักจะหน้าเหมือนเจ็บปวด แค่นี้พี่ก็ดูออกแล้ว” เริ่มจะเถียงไม่ออก =_=;;
“หวานบอกว่าไม่ใช่ไง ..” ฉันยืนยันต่อ
“หวาน อย่าโกหกพี่เลย .. บอกความจริงมาเถอะ หวานชอบบาสใช่มั้ย ..” ฉันลังเลซักพัก อยากจะตอบว่าใช่
แต่ก็ไม่อยากให้พี่เปรี้ยวรู้ว่าฉันชอบบาส ถ้ารู้เข้า เราอาจจะไม่คุยกันเลยก็ได้ .. ฉันไม่ยอมให้เป็นอย่างนั้นหรอกนะ ..
เพราะพี่เปรี้ยว .. คือคนสุดท้ายที่ยังเหลืออยู่ในครอบครัวของฉัน .. แต่ฉันปฏิเสธไป พี่เปรี้ยวก็คงไม่เชื่อ ..
พี่เปรี้ยวยืนพิงผนังรอคำตอบที่ออกมาจากปากของฉัน
“ว่าไงหวาน ..”
“...” ฉันเงียบ
“หวาน ..”
“ใช่ค่ะ .. หวาน .. หวานชอบบาส ..” พี่เปรี้ยวมีสีหน้าตกใจเล็กน้อยก่อนที่จะกลับมาสู่หน้าปกติ
และพยายามยิ้มให้ฉันอีกรอบ
“งั้นหรอ ..” พี่เปรี้ยวยิ้มให้ฉันอีกรอบก่อนที่จะเดินจากหายไป .. พี่เปรี้ยวจะเอาไปบอกบาสหรือเปล่านะ ..
พี่เปรี้ยวยังจะคุยกับฉันมั้ย .. ถ้าพี่เปรี้ยวเอาไปบอกบาส บาสจะเย็นชากับฉันหรือเปล่า เราจะมองหน้ากันติดมั้ย โอ๊ยย !! มีแต่เรื่องชวนปวดหัว
ฉันอยากจะหายไปจากโลกนี้จริง ๆ เลย !! เพียงแค่คิดเรื่องนี้ น้ำตามันก็ไหลออกมาอีกรอบ ฉันนั่งร้องไห้ปล่อยโฮคาเตียงอีกรอบ
ก่อนที่จะผลอยหลับไปทั้งน้ำตา ..
..เช้าวันรุ่งขึ้น..
ฉันเริ่มรู้สึกตัวเองก่อนที่จะค่อย ๆ ลืมตาเปิดรับเช้าวันใหม่ .. ยังมีคราบน้ำตาอยู่ที่บริเวณตาของฉันจากเมื่อคืน .. ฉันลุกขึ้นช้า ๆ
มองที่นาฬิกาที่แขวนอยู่บนผนัง เพิ่ง 6 โมงกว่าเอง ยังเช้าอยู่เลย ฉันไม่รีบอะไรมาก ก็ค่อย ๆ เดินไปคว้าชุดนักเรียน
และระหว่างที่ฉันกำลังเดินเอื่อย ๆ เข้าห้องน้ำ ฉันเดินสวนกับไอ้เด็กตุ๊ด
“โหพี่บาส เป็นอะไรอ่ะ ตาบวมจัง เดินเหมือนผีดิบ แถมหน้าซีดยังกับคนตาย หรือว่าพี่บาสตายแล้ว ! ตายแล้วผมขอคอมของพี่ได้มั้ยฮะ นะ ๆๆๆ”
เป็นน้องที่ช่าง .. =_=" ถ้าฉันอยู่ในอารมณ์ปกตินะ ฉันถีบกระเด็นแล้ว แต่ตอนนี้ฉันกำลังเศร้า ฉันไม่สนใจเดินเข้าห้องน้ำไปเลย
ฉันอาบน้ำอย่างเหม่อ ๆ ไม่ได้สนใจว่าฉันจะเห็นแรมโบ้ของบาสหรือเปล่า ฉันรู้สึกเหมือนวันนี้จะมีอะไรแย่ ๆ เกิดขึ้น
ฉันสวมชุดนักเรียนอะไรเรียบร้อยก่อนที่จะเดินออกจากบ้านไปโรงเรียนทันทีโดยไม่ได้กินข้าวเช้า
“อ้าว บาส ไม่กินข้าวก่อนละ กลับมานี่สิลูก !” ฉันไม่ทำตามเสียงเรียกร้องของแม่ ฉันเดินเหม่อไปที่โรงเรียน
ในขณะที่มีความกังวลเต็มหัวไปหมด ฉันควรทำยังไงดีเมื่อเจอหน้าพี่เปรี้ยว กับ ..
“ไง โฟโต้ชอป เจอกันกลางทางอีกแล้วนะ ^O^” บาส =_= พูดถึงก็มาพอดี ทำไมต้องมาเจอกันตอนนี้ด้วยนะ !
“อื้ม .. หวัดดี ..” ฉันทักกลับตามมารยาทและไม่ได้พูดอะไรต่อ บาสเข้ามาเดินข้าง ๆ ฉัน
“เป็นอะไรน่ะ วันนี้ไม่ร่าเริงเลย หน้าซีดมาก ตาบวมด้วย .. นี่เธอร้องไห้มาหรอ” ฉันหยุดชะงักทันที
“เปล่า .. ไม่ได้ร้องไห้ .. ฉันนอนดึกน่ะ” แล้วฉันก็เดินต่อ
“นอนดึกมาก เดี๋ยวใบหน้าหล่อ ๆ ของฉันก็เสียโฉมหรอก” นี่นายยังจะห่วงความหล่ออยู่อีกเรอะ
แต่ฉันก็ไม่ได้โต้ตอบอะไร บาสเริ่มแสดงสีหน้าแปลกใจ
“นี่โฟโต้ชอป เธอเป็นอะไรเนี่ย ซึมมากเลยนะ อกหักมาหรือไง” ฉันหันไปมองบาส อกหักเพราะใครละยะ !
ฉันหันหน้ากลับมาดูข้างหน้าต่อ
“เธอไม่สบายหรือเปล่าเนี่ย” บาสเริ่มมีท่าทีเหมือนจะห่วงใยฉัน ..
“ทำไมนายต้องทำเหมือนว่าเป็นห่วงฉันด้วย ! ทั้ง ๆ ที่นายไม่ได้รักฉันซะหน่อย !!” ฉันเอามือปิดปากทันทีที่พูดประโยคนั้นจบ
นี่ฉันเผลอพูดอะไรออกไปเนี่ย !! บาสทำหน้างุนงงจัด .. ทำไมนะ ทำไมนายชอบทำให้ฉันรู้สึกเหมือนมีหวังอยู่เรื่อยเลย !
ฉันจะตัดใจได้ยังไงละ ถ้านายมัวแต่ให้ความหวังฉันทั้ง ๆ ที่มันเป็นไปไม่ได้ !!
“เธอพูดว่าอะไรนะ ..” ฉันเริ่มพูดอะไรไม่ถูก
“ฉันหมายถึง .. อ๊ะ ! นี่จะ 8 โมงแล้ว ไปดีกว่า !!” ฉันพูดปัด ๆ ฉันไม่ได้ดูนาฬิกาด้วยซ้ำและจริง ๆ แล้วฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากี่โมงแล้ว
แต่ไม่รู้คิดยังไงถึงบอกไปอย่างนั้น .. แล้วฉันรีบวิ่งไปจากบาสทันที ให้ตายเถอะ ! หวังว่าบาสคงไม่จำประโยคนั้นนะ ขอร้องละ ขอให้บาสลืมประโยคนั้นไปทีเถอะ !
ฉันวิ่งมาได้สักพักก่อนที่เปลี่ยนเป็นค่อย ๆ เดินแทน .. ฉันเริ่มรู้สึกไม่อยากเจอหน้าบาสแล้วสิ .. ถ้าฉันเจอบาสฉัจะแก้ตัวเมื่อกี้ยังไงดี !
ไม่อยากมาถึงโรงเรียนเลย .. แต่มันก็ใช้เวลาเพียงแค่ชั่วอึดใจก็ถึงโรงเรียนแล้ว .. เอาน่ะ ! ไม่มีเรื่องร้ายเกินขึ้นหรอก ฉันให้กำลังใจตัวเอง
ก่อนที่จะเดินเข้าโรงเรียน จะว่าไป .. ฉันลืมเรื่องพี่ปอสนิทเลย !! ฉันจะรับมือกับพี่ปอยังไงดีเนี่ย ! เมื่อคืนมัวแต่คิดเรื่องบาสกับพี่เปรี้ยวจนลืมคิดเรื่องพี่ปอเลย
เอาฟะ ยังไงก็ต้องเผชิญหน้ากับพี่ปออยู่ดี ฉันรีบขึ้นไปยังชั้น 5 ด้วยแรงทั้งหมดที่มี =_= กว่าจะถึงกินแรงไปเยะอะมาก เนื่องจากบันไดชันด้วย
ฉันเดินเข้าห้องปุ๊บ พบพี่ปอนั่งยิ้มมาให้ฉันจากที่นั่ง เริ่มรู้สึกขนลุก ฉันค่อย ๆ เดินเข้าที่ตัวเองเพื่อเก็บกระเป๋า โดยพยายามไม่สบตากับพี่ปอ
อย่าทักเลยนะพี่ปอ อย่านะ ๆๆ T^T
“Hello ! ^^” พี่ปอแสดงรอยยิ้มที่คุ้นเคยที่ตอนแรกฉันมองแล้วใลลายแต่ตอนนี้มองแล้วขนลุก =_=
“อ .. อื้อ Hello ! ^^;” ฉันฝืนยิ้มเล็กน้อยและรีบเดินออกจากห้งไปเลยทันทีที่วางกระเป๋าเสร็จ
“รีบไปไหนหรอ บาส” ฉันค้างในท่าที่กำลังจะก้าวออกจากห้องเมื่อพี่ปอถามฉัน
“เอ่อ .. จะรีบไปเข้าแถวน่ะ”
“นี่เพิ่ง 7 โมง 10 กว่าเองนา เข้าแถว 8 โมงนู้น” จนมุม =_=
“ปวดฉี่อ่ะ” จะเชื่อมั้ยฟะเนี้ย พี่ปอแอบหัวเราะคิกคักเล็กน้อย ฉันไม่รอให้พี่ปอได้ถามอะไรต่อ
รีบเดินออกจากห้องทันที หวังว่าพี่ปอคงไม่ตามมานะ ฉันมัวแต่มองข้างหลังจนไม่ได้ดูทางข้างหน้า
โคร้มม !!
ฉันชนกับร่างเล็กอย่างจัง แต่ไม่ถึงกับล้มลง
“อ้าว กำลังตามหาโฟโต้ชอปพอดีเลย” ดูจากชื่อที่ใช้เรียกฉันแล้ว เดาได้ไม่ยากเลยว่าใคร
“มีอะไรหรอบาส”
“เอ่อ .. ฉันถามจริงนะ ..”
“ว่า ..” เริ่มใจคอไม่ดี รู้สึกจะมีลางร้าย =_="
“เธอชอบฉันหรอ ..” กรรม ! เมื่อวานพี่เปรี้ยวถาม วันนี้บาสถาม ! นี่มันอะไรกันเนี้ย !! อย่าบอกนะพี่เปรี้ยวบอกบาส
ไม่งั้นความแตกคูณ 2 เลย !! =[]= หรือเพราะเป็นคำพูดที่ฉันเผลอหลุดปากไปตอนที่กำลังเดินมาโรงเรียนด้วยกัน
และพอหันหลังไปอีกทีก็พบพี่ปอกำลังวิ่งตามฉันมา ซึ่งตอนนี้มาถึงตัวฉันแล้ว และกำลังยืนอยู่ข้าง ๆ ฉัน
โอ๊ย ! ทำไมวันนี้ถึงโชคร้ายอย่างงี้นะ ระหว่างมาโรงเรียนเผลอหลุดปากไป
ฉันต้องมาเผชิญหน้ากับพี่ปอโดยไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลย แถมเจอคำถามแบบนี้อีก แล้วบาสเป็นคนถามซะด้วย !!
และพี่ปอก็ดั้นมาอยู่ด้วยตอนที่บาสกำลังถามคำถามนี้กับฉันพอดีอีก ! ฉันละอยากจะกรี๊ดให้โลกแตกจริง ๆ เลย !!
|
Len Say : ผมจะรอไม่ว่าจะนานแค่ไหน!! จนกว่าเธอจะกลับมา ผมจะเก็บรักษาจดหมายของเธอดั่งเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของผม
|
|
|
● ρєтсн™
|
|
Re: [Fiction] สลับร่าง มาลุ้นรัก !!
« ตอบ #719 เมื่อ: 25-09-2010, 13:29:45 » |
|
เดี๋ยวมาลงบทที่ 22 เว้นว่างให้ลุ้นไปก่อน
=w= ~
|
Len Say : ผมจะรอไม่ว่าจะนานแค่ไหน!! จนกว่าเธอจะกลับมา ผมจะเก็บรักษาจดหมายของเธอดั่งเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของผม
|
|
|
|