[Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [เริ่มภารกิจ]

เดี๋ยวหลังจากลงบทนี้แล้วจะเปิดโพลล์ให้โหวต

ว่า ใครสมควรเป็นผู้ที่มีคุณสมบัติพอที่จะเข้าหมู่บ้านที่สาบสูญ เพราะหมู่บ้านเข้าได้แค่คนเดียวเท่านั้น

ซึ่งต้องมีคุณสมบัติพอที่จะเข้าหมู่บ้านได้ ง่าย ๆ คือ เป็นผู้ที่ถูกเลือกให้เข้านั้นแหละ

ใครได้มากที่สุด จะได้ไป แต่ถ้าได้เท่ากัน จะรอผลต่อจนกว่าจะมีคนใดคนหนึ่งเยอะกว่า

และก็จะมีการอ้างอิงชื่อจากชื่อเทพในกรีก แต่เหตุการณ์หรืออื่นๆนั้นแต่งขึ้นมาเอง

จริง ๆ กะจะให้เทพแห่งยมโลกชื่อ ฮาเดส นะ จะได้ตามกรีกไปเลย

แต่ตอนร่างพิมพ์ ออรินัส ไปแล้วลืมเปลี่ยนแล้ว Copy เอามาลงเลย

เลยเป็น ออรินัสแทนฮาเดส ฮ่า ๆ เอาว้า เดี๋ยวภาค 2 ฮาเดสเป็นบุตรของออรินัสก็ได้ =w=

บทที่ 18 กุญแจชิ้นที่ 1

“อะไรนะ ! มันสาบสูญไปแล้วจะให้ไปหาที่ไหนละ !!” เนจังร้องเสียงหลงทันทีที่ไทม์ลิมบัสพูดชื่อหมู่บ้านขึ้นมา

“ไม่เป็นไรหรอก .. เดี๋ยวไทม์ลิมบัสก็ส่งพวกเราไปเองนี่ ใจเย็นน่า” แฟงพูดอย่างสบายใจก่อนจะเอนตัวลงไปนอนบนพื้นหญ้าที่เขียวชะอุ่ม

“โอ้ ข้าส่งไปไม่ได้หรอก เพราะข้าก็ไม่รู้ว่ามันอยู่หนใด ข้าจำเป็นต้องรู้ที่อยู่เพื่อส่งพวกเจ้าไป” คำพูดของไทม์ลิมบัสทำให้แฟงสะดุ้งลุกตัวขึ้นมาทันที

“โอ้เยี่ยม !” คาสพูดประชดก่อนที่จะทำหน้าเบื่อหน่าย

“แล้วเราจะไปตามหาที่ไหนละ พวกเทพยังไม่รู้เลย ! แล้วทำไมไอ้เจ้าหมวกนักรบนั้นต้องอยู่ในหมู่บ้านนั้น มันน่าจะอยู่วิหารไรงี้นี่ !” เลิฟโลว์ว่า

“หลายสหัสวรรษก่อนหมู่บ้านนั้นน่ะ เป็นสนามรบระหว่างพวกเทพและออรินัสครั้งแรก เราเสียเทพไปองค์หนึ่ง ..” คาราเซียสอธิบาย

“นั้นคือ เอเรส เทพแห่งสงคราม เขาถูกออรินัสสังหาร แต่ออรินัสก็ถูกสังหารพร้อมกันเช่นกัน ง่าย ๆ ตายคู่นั้นแหละ โดยที่หมวกของเขาตกหล่นในหมู่บ้านนั้น

หลังจากออรินัสเสียชีวิตไปกองทัพคนตายของออรินัสก็ถูกนรกสูบกลับไป แล้วหลังจากนั้นหมู่บ้านก็สาบสูญไปอย่างไร้สาเหตุ แม้แต่เทพก็ไม่รู้ว่าหายไปอย่างไร”

คาราเซียสรีบอธิบายต่อทันทีเมื่อเห็นว่าพวกเขาเกิดความสนใจ

“กล่าวว่ากันว่า ผู้ใดที่ได้ครอบครองหมวกของเอเรส จะไม่มีวันพ่ายแพ้เด็ดขาด ข้าก็ไม่รู้หรอกว่าจริงรึไม่ แต่ข้าได้ยินวิธีเข้าสู่หมู่บ้านที่สาบสูญจากแอลลาเจส

เธอทำนายมาน่ะ”

“จริงหรอ ! ยังไงละคาราเซียส !” เคนจิถามโดยที่พวกเขาให้ความสนใจมากขึ้น

“ต้องหากุญแจนำทาง 3 ชิ้น นำมันมาต้มใน ถ้วยทำนายของเหล่าเทพแห่งคำพยากรณ์ กุญแจจะหลอมละลายและมันจะก่อตัวเป็นชื่อผู้ที่ถูกเลือกให้เข้าหมู่บ้านได้

อ้อ ข้าลืมบอกสินะ หมู่บ้านที่สาบสูญมีแต่ ผู้ที่ถูกเลือกเพียงคนเดียว เท่านั้นที่เข้าได้ ถ้วยไม่ต้องห่วงแอลลาเจสมี แต่ห่วงกุญแจก่อนเถอะ !”

“แต่มันแค่บอกนี่ว่าใครเข้าได้ ไม่ได้พาเราไป !” เนจังกล่าว

“พาไปสิ พอมันปรากฏชื่อผู้ที่ถูกเลือกขึ้น มันจะพาผู้ที่ถูกเลือกเพียงคนเดียวเข้าไปในหลุมหนึ่งซึ่งเป็นทางที่ไปหมู่บ้าน”

“กุญแจตั้ง 3 ชิ้นแน่ะ !! โอ๊ย คิดถึงดรีมมี่ตายเลย !!” คาสบ่นขึ้นก่อนที่จะขอตัวไปโทรคุยกับดรีมมี่ให้อิ่มใจเสียก่อน

“เอาละ กุญแจชิ้นแรกอยู่ที่ไหนละ” เคนจิถามขึ้น

“ข้าได้ยินมาว่าอยู่ที่ภูเขาไฟลาวาแห่งหนึ่งที่ไม่มีใครรู้จักและไม่เคยมีใครพบ มีมังกรที่ดุร้ายพันธุ์ฮังการีหางหนามตัวหนึ่งคอยเฝ้ารักษากุญแจชิ้นแรกไว้”

ไทม์ลิมบัสแย่งตอบคาราเซียส คาราเซียสส่งสายตาที่เคียดแค้นมาให้เล็กน้อย แต่ไทม์ลิมบัสไม่ได้ใส่ใจ

“ฮังการีหางหนามหรอ ดุร้ายมากมั้ย” แฟงถามต่อ

“ล้อเล่นหรือปล่าว ! ฮังการีหางหนามน่ะ ได้ข่าวว่าเป็นสายพันธุ์ที่ดุร้ายที่สุดในทุกสายพันธุ์เลยนะ !!” เคนจิตอบและตบหัวแฟงไป 1 ที

“โอ้ งั้นงานช้างละ !” แฟงบ่นพลางลูบหัวบริเวณที่เคนจิตบ

“ส่งพวกเราไปที่ภูเขาไฟนั้นได้มั้ย ไทม์ลิมบัส” เลิฟโลว์ถาม ไทม์ลิมบัสพยักหน้าและยกมือขึ้นมาทำท่าจะดีดนิ้วเหมือนที่เทพทำทั่วไป

“เฮ้ ! เดี๋ยว ๆๆๆๆๆ !! เอาคาราเซียสไปด้วยนะ !” เนจังรีบพูดก่อนที่ไทม์ลิมบัสจะดีดนิ้ว ไทม์ลิมบัสมองมาที่คาราเซียสอย่างเฉยชา

“ได้สิ ไปเรียกเพื่อนอีกคนของเจ้ามาซะ ข้าจะส่งพวกเจ้าไปแล้ว !”

“คาสเว้ย ! บอกลาแฟนสาวแกแล้วออกเดินทางได้แล้ว !!” เคนจิตะโกนเรียกคาส คาสวางมือถือและยัดมันลงในกระเป๋ากางเกงสีดำของเขา

และวิ่งมาอย่างเร่งรีบมาหาพวกเขา

“แล้วเจนลีน่าละ” เลิฟโลว์ถามอีกครั้ง

“ข้าจะดูแลเธอเอง เอาละครบแล้วนะ ข้าจะส่งไปละ” ไม่ทันไรไทม์ลิมบัสก็ดีดนิ้วดังเป๊าะ หมอกหนาห้อมล้อมพวกเขาจนมองอะไรไม่เห็น

ทันทีที่หมอกควันหาย พวกเขาพบว่าตัวเองกำลังอยู่ในที่ที่แห่งหนึ่ง มันร้อนและแห้งแล้ง ท้องฟ้ามืดมนไร้แสงอรุณ ก้านกิ่งไม้ที่หักแห้งเกลื่อนเล็กน้อยพื้นดินที่แตกจนเป็นรอยแยก

ราวกับเกิดแผ่นดินไหว หันไปทางไหน ๆ ก็เจอลาวาที่ไหลเป็นสาย มีสิ่งมีชีวิตนอนตายอยู่เกลื่อนพื้นดินราวกับตายกันทั้งฝูงไม่ว่าจะ นก กา แมลงวัน ยุง ฯลฯ

เบื้องหน้าของพวกเขา มีถ้ำมืดหนึ่งที่ใหญ่มโหฬารยิ่งกว่าตัวของคาราเซียสตอนขยายเต็มตัว มีรูปหัวมังกรฮังการีหางหนามอ้าปากเหมือนกำลังคำรามสลักอยู่บนเหนือทางเข้าถ้ำ

หลังถ้ำนั้นมีภูเขาไฟขนาดใหญ่ที่พ่นลาวาเล็กน้อยออกมาจากปล่องเป็นระยะ ๆ เหมือนว่ามันพร้อมที่จะปะทุลาวาออกมาเต็มที่ทุกเวลา

ข้างในถ้ำมืดพบมังกรพันธุ์ฮังการีหางหนามกำลังนอนหลับอยู่ มีกุญแจสีทองที่ส่องอร่ามแม้จะไม่มีแสงก็ตาม ห้อยอยู่ที่คอของมัน

เพียงไม่นาน ดวงตาสีเหลืองของมันก็ปรากฏขึ้นในท่ามกลางความมืดในถ้ำนั้น ดวงตาของมันจับจ้องมาที่พวกเขาอย่างน่ากลัว ก่อนที่จะค่อย ๆ ลุกขึ้นมา

และค่อย ๆ เดินออกมาจากถ้ำ คาราเซียสขยายตัวโตเต็มที่ แต่ยังคงตัวเล็กกว่าฮังการีหางหนามอยู่ดี

ฮังการีหางหนามนั้น มีลักษณะเกล็ดสีดำ และรูปร่างคล้ายกิ้งก่า ตาสีเหลือง เขาสีบรอนซ์ และ ตลอดหางอันยาวเหยียดของมัน ก็มีหนามแหลมสีบรอนซ์เช่นเดียวกัน

มันคำรามอย่างเดือดดาลดังก้องไปทั่วภูเขาไฟ .. ก่อนที่จะกลับมาจ้องมองพวกเขาด้วยสายตาที่ดุดัน ..