[Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [เริ่มภารกิจ]

จะเขียนบทเปิดตัวก่อนนะ เรียงตามรายชื่อที่ประกาศ

และก็เรื่องอายุ ขอลดลงหน่อยละกันเป็น 18 ม.6(ใช่ป่ะ) มันเกิน มัธยม =[]=[

เดี๋ยวพรุ่งนี้จะเป็นของธาตุน้ำ วันนี้ของธาตุไฟ แต่งเละไปหน่อย = ="

บทเปิดตัว

บทเปิดตัวที่ 1
ตัวแทนแห่งเทพแห่งอัคคี

Good Morning .. Good Morning .. Good Morning .. Goo .. กริ๊ก !

นาฬิกาสนูปปี้ส่งเสียงปลุกให้ชั้นตื่นในเวลา 7.34 น. เอ๊ะ เดี๋ยวนะ ว๊ายยย สายแล้วว !!!! วันเปิดเทอมวันแรกแท้ ๆ !!

ชั้นกระโจนออกจากเตียงทันที แล้วรีบวิ่งผ่านน้ำให้เร็วที่สุดเท่าที่ทำได้

คว้าชุดนักเรียนและใส่อย่างรีบร้อน ให้ตายสิ ใครมาเลื่อนเวลาปลุกกันนะ !! เอ๊ะ หรือชั้นจะละเมอไปเปลี่ยนมันเอง ? ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะคิดเรื่องนั้น

ชั้นวิ่งลงบันไดดัง ตึกตัก ๆ ยังกับหนีน้ำท่วม คว้าขนมปังปิ้งบนโต๊ะที่ห้องครัวและวิ่งออกไปเหมือนในที่การ์ตูนญี่ปุ่นเขาทำกัน

.. ในที่สุด ชั้นก็ถึงโรงเรียนแล้ว ถึงจะสายก็เถอะ มันช่างเป็นกลิ่นของชัยชนะที่หอมหวานอะไรเช่นนี้ !! อย่างน้อยก็มาทันก่อนเข้าแถว 27.4 วินาที ละกัน

ชั้นวิ่งไปดูที่บอร์ดของโรงเรียนเพื่อดูว่าอยู่ห้องอะไร อ้อ .. ม.6/1 ชั้นวิ่งฝ่าฝูงผู้คนตรงดิ่งไปยังห้อง ม.6/1 ทันที

ทำไมระยะทางมันห่างไกลนักนะ !! แต่ในที่สุดชั้นก็ถึงห้อง ม.6/1 ชั้น 4 อาคารสีเขียวอ่อนได้แล้ว !! เพลงชาติดังขึ้นพอดี ชั้นจึงต้องโยนกระเป๋าลงบนโต๊ะ

แล้วต้องวิ่งลงไปเข้าแถวอีกรอบ

“โอ๊ย ทำไมมันร้อนอย่างนี้นะ โอย ร้อน ๆๆๆๆๆ” มีเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นในแถวอย่างค่อนข้างกระแดะ เหมือนพวกลูกคุณหนู

หัวของทุกคนร้อนจนแทบจะทอดไข่ดาวได้เลย ทุกคนเกลียดความร้อน แต่มันแปลกที่ชั้นชอบความร้อน และ ชั้นไม่เคยรู้สึกร้อนเลยตั้งแต่เกิดมา แม้ว่าแดดจะจัดแค่ไหนก็ตาม

ไม่เคยได้รับรสของคำว่า "ร้อน" ชั้นชอบความร้อนอย่างไม่มีสาเหตุตั้งแต่ยังเป็นเด็กทารก แม่เคยบอกว่า มีครั้งหนึ่งที่ชั้นจะคลานเข้าไปเล่นกับไฟที่เตาผิง ซึ่งมันอันตราย

แต่ทำไมชั้นรู้สึกเหมือนไฟมันจะเรียกหาชั้นนะ จะยังไงก็ช่าง แต่ชั้นเสียดายที่เวลาเข้าแถวหมดซะแล้ว เฮ้อ ๆ ลาก่อนนะ แสงแดด !! แล้วเจอกัน

.. ในห้องเรียนตอนวิชาวิทยาศาตร์ ชั้นดูเหมือนคนบ้า ครูให้ทำการทดลอง และต้มอะไรไม่รู้ แต่ที่ชั้นชอบ คือ ไฟ ชั้นเผลอตัวจะเอานิ้วไปแตะไฟ

แต่เพื่อนดั้นห้ามซะก่อน มันคงดูบ้าจริง ๆ นั้นแหละ ถ้าอยู่ ๆ คุณก็เอามือจะเข้าไปแตะไฟทั้ง ๆ ที่รู้ว่ามันอันตราย !!

ทุกครั้งที่ชั้นได้รับความร้อน หรือ ได้เห็นไฟ ทำไมชั้นมักจะรู้สึกว่ามันเรียกหาชั้นทุกครั้งนะ ไม่เข้าใจตัวเองเลยจริง ๆ !!

และแล้ว ในที่สุด ก็เลิกเรียน จะกลับบ้านไปอาบไฟ ~ ในระหว่างที่ชั้นเดินกลับบ้าน ชั้นก็พบว่า มีคนสะกดรอยตามชั้นอยู่ !!

อืม .. เขาเอาหมวกปิดหน้าซะมิด และแต่งตัวมิดชิดมาก เสื้อคลุมยาวสีเปลือกไข่ของเขา เสื้อเชิ้ตสีขาว และกางเกงขายาวสีดำ

เห็นตาลุงคนนี้แล้ว มันทำให้ชั้นนึกถึง พวกนักสืบ เขาจะมาสืบอะไรชั้นหรือปล่าวเนี้ย !! ที่แน่ ๆ ต้องเดินไปที่มีคนเยอะ !

ชั้นเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น แต่แล้วก็ไปผิดทางเพราะชั้นมัวแต่มองคนที่แอบสะกดรอยตามชั้น ชั้นอยู่ในที่เปลี่ยว แล้วเขาก็ตามชั้นมาติด ๆ !!

“เลิฟโลว์ แชงกีล่า” เขาพูดขึ้น ให้ตายสิ เขารู้ชื่อชั้นได้ยังไงนะ เสียงของเขาทั้งหยาบและดุดัน

“ค .. คะ .. แล้ว คุณรู้ชื่อชั้นได้ยังไง” ชั้นถามเขาไป หวังว่าเขาคงไม่ตอบว่า ชั้นคือเทพเจ้า บลา ๆ

เจอมาบ่อยครั้ง ที่อ้างว่าเป็นเทพเจ้า แล้วจะทำนายดวงให้ชั้นเพียงแลกกับเงิน 50 บาท ใครมันจะไปเชื่อล่ะ ชั้นรู้แผนทันน่า

แต่แล้วขาก็พูดประโยคที่ชั้นคิดไว้จริง ๆ ด้วย

“ข้า คือ เทพแห่งอัคคี ข้ามีนามว่า อัคซิส” ชั้นสงสัยจังว่า มันอ่านว่า อัก - ซิส หรือ อัก - คะ - ซิส

“ชื่อข้า อ่านว่า อัก - คะ - ซิส” โอ้ เยี่ยม ดูเหมือนเขาจะอ่านความคิดชั้นออกซะด้วย !!

“นี่ ชั้นไม่สนเรื่องการทำนายอะไรบ้าบอหรอกนะ”

“เลิฟโลว์ แชงกีล่า เจ้าคือผู้ที่ถูกเลือกตั้งแต่เจ้ายังเป็นเด็กทารกแบเบาะ” เขายังคงพล่ามไม่หยุด

“ผู้ที่ถูกเลือกให้โชคร้ายน่ะสิ”

“ผิด เจ้าถูกเลือกให้เป็น ตัวแทนแห่งเทพแห่งอัคคี” โอ้ เยี่ยม เป็นพวกบ้าหนังซะด้วย จะมีอะไรแย่ไปกว่านี้มั้ยนะ ชั้นขอพนันเลย ว่าเขาต้องตื๊อไม่เลิกแน่ ๆ

“ตัวแทนแห่งอะไรนะ !!” ชั้นทำเสียงแหลมใส่เขา ตัวแทนแห่งเทพงั้นหรอ ชั้นเป็นคนธรรมดานะ พ่อแม่ชั้นก็เป็นคนธรรมดา !!

“ตัวแทนแห่งเทพแห่งอัคคี” เขาพูด ชั้นไม่อยากจะเชื่อ คนที่บ้าเรื่องพวกเทพเจ้ายังมีอีกหรอนี่ !

“เจ้าไม่สังเกตรึ เหตุใดเจ้าถึงชอบความร้อน เหตุใดเจ้าถึงไม่เคยร้อน เหตุใดเจ้าถึงชอบเข้าไปหาไฟ” เขาพูดถูกประเด็นชั้นเลย

มันเริ่มทำให้ชั้นเริ่มเชื่อขึ้นนิด ๆ แต่ยังไม่ยากจะเชื่อ เป็นคุณคุณจะเชื่อมั้ยละ ที่อยู่ ๆ ก็มีตาลุงแก่บ้าที่ไหนไม่รู้บอกว่า คุณเป็นตัวแทนแห่งเทพ แถมยังรู้ชื่อซะด้วย

“โอเค .. ชั้นอาจจะฝันอยู่ก็ได้” ชั้นอยากจะเอาหัวโขกกำแพงแรง ๆ เผื่อว่าจะตื่นจากความฝัน

“เลิฟโลว์ แชงกีล่า เจ้าคือตัวแทนของข้า เทพแห่งอัคคี”

“จะให้ชั้นเชื่อได้ยังไงว่าคุณเป็นเทพเจ้าจริง ๆ” เขามองรอบ ๆ เหมือนกลัวว่าจะมีใครเห็น แล้วเขาก็ถอดเสื้อผ้าออก เห้ยย นี่มันกลางถนนนะ !!

แต่ชั้นคิดผิด ไฟล้อมตัวเขา เมื่อเปลวไฟหายไป ปีกอันใหญ่มาก มีสีแดงที่มีไฟลุกท่วมโผล่ออกมาจากกลางหลังของเขา เสื้อเกราะมีลายเปลวเพลิงสีแดง

และเขาคือทวนที่ปลายทวนมีรูปร่างคล้ายไฟ ดวงตาของเขาสีแดงไฟ และเมื่อมองเข้าไปลึก ๆ จะพบว่ามีเปลวไฟอยู่ในดวงตาของเขาด้วย

นี่คงต้องเป็นฝันซ้อนฝัน ชั้นทำอะไรโง่ ๆ ไปอย่างหนึ่ง คือ หยิกแก้มตัวเองแรง ๆ มันเจ็บมาก โอเค .. นี่คงไม่ใช่ความฝันแล้วหละ

“เชื่อรึยัง” เขากลับเป็นร่างตาลุงแก่เหมือนเดิม ชั้นพยักหน้าอย่างช้าๆ

“เอาละ จงรับไว้” เขายื่นอะไรมาให้ชั้นอย่างหนึ่ง เป็นดาบคู่ที่มีไฟลุกท่วมอยู่

“เอ่อ .. นี่คืออะไรคะ”

“ดาบคู่ประกายไฟ มันเป็นอาวุธประจำตัวของเจ้า จงรับไว้เถิด” ชั้นรับมาอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ กลัวว่ามันจะย่างร่างชั้น

แต่เมื่อชั้นจับ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไฟไม่ย่างชั้นแหะ ชั้นทั้งเอามือจับที่ไฟทั้งมือ แต่ไม่เป็นอะไรเลย และรู้สึกดีมากที่ได้สัมผัสเปลวไฟ

“ข้ามีภารกิจให้เจ้าทำ”

“ภารกิจอะไรหรอคะ”

“ส่ง ออรินัส กลับนรกไปซะ” ใครฟะ ออรินัส

“ใครคือ ออรินัส”

“เทพแห่งยมโลก พวกเราเคยต่อกรกับเขามาแล้ว มันใช้เวลาหลายสิบปีกว่าจะโค่นออรินัสได้”

“แล้วทำไมคุณไม่จัดการเขาเองหละ”

“ข้าแก่เกินไปที่จะต่อกรกับเขาอีกครั้ง เจ้า และ ตัวแทนแห่งเทพคนอื่น ๆ คือความหวังเดียวของโลก” โว้ว ๆ เขาพูดอะไรนะ

ของโลกงั้นหรือ ภารกิจมันออกจะยิ่งใหญ่ไปมั้ย ชั้นรู้ว่าชั้นชอบการต่อสู้ แต่ขนาดพวกเทพยังใช้เวลาเป็น 10 ปี แล้วชั้นจะกี่ 100 หรือ 1,000 ปีเนี่ย

“แล้วทำไมชั้นถึงไม่โดนไฟย่างล่ะ”

“ข้าได้มอบพลังแห่งไฟแก่เจ้าตั้งแต่เจ้ายังเป็นเด็กทารก พลังไฟอยู่ในตัวของเจ้า เจ้าคือตัวแทนแห่งไฟ จึงมิอาจรับรู้รสของคำว่า ร้อน”

“เมื่อเหล่าตัวแทนแห่งเทพ ครบ 5 คน แล้วเราจะเจอกันอีก เลิฟโลว์ แชงกีล่า” เขาพูดจบแล้วเขาก็หายไปในเปลวเพลิงที่ขึ้นห้อมล้อมตัวเขา

ยังไงก็ตาม ชั้นมีภารกิจอันหนักอึ้งซะแล้ว และหวังว่าจะเจอตัวแทนแห่งเทพคนอื่น เร็ว ๆนี้ ..