|
dreαммч ² ♥
|
 |
Re: [Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [อัพเดท บทเปิดตัว 15/06/53]
« ตอบ #180 เมื่อ: 21-06-2010, 18:50:53 » |
|
วันนี้ลงอีกบทไหมจ๊
พิมไปด้วยมือสั่นแขนสั่นไปด้วย T^T
เพิ่งกลับมาจากโรงเรียน จากการซ้อมวอลเล่ย์ ได้เป็นตัวตบด้วยนะอิอิ  ครูชมว่าตบสวยด้วยแต่ว่าบอลมันชอบโดนที่แขน 
|
ดรีมดรีมดรีม เรียกปัยเถอะจ่ะ
อายุ 14 ขึ้นม.3
:') ดรีมไม่หยิ่งนะดรีมคุยได้ทุกคนจ่ะ |
|
|
|
|
|
dreαммч ² ♥
|
|
Re: [Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [อัพเดท บทเปิดตัว 15/06/53]
« ตอบ #182 เมื่อ: 21-06-2010, 19:07:07 » |
|
วันนี้ลงอีกบทไหมจ๊
พิมไปด้วยมือสั่นแขนสั่นไปด้วย T^T
เพิ่งกลับมาจากโรงเรียน จากการซ้อมวอลเล่ย์ ได้เป็นตัวตบด้วยนะอิอิ ครูชมว่าตบสวยด้วยแต่ว่าบอลมันชอบโดนที่แขน ตอนนี้หายเจ็บยังท่าน O_O
วันนี้ไม่ลงจ้า ไม่มีเวลาเลย เพิ่งทำการบ้านเสร็จ พี่แย่งตอน 1 ทุ่มครึ่ง พรุ่งนี้ถ้ามีเวลาเดี๋ยวมาลงจ้า
ช่วงนี้ครูให้การบ้านโหดมากมาย @_@
แต่ตอนนี้ก็เริ่มปรับสภาพได้แล้วล่ะ อ่อจ้า !! เป็นคนน้องไม่ดีแบบนี้นี่เองเนอะ = =^ เราเป็นพี่โต น้องขัดการเล่นของพี่ไมได้ |
ดรีมดรีมดรีม เรียกปัยเถอะจ่ะ
อายุ 14 ขึ้นม.3
:') ดรีมไม่หยิ่งนะดรีมคุยได้ทุกคนจ่ะ |
|
|
サタン。หน้าโง่,,><"
Full Member
กระทู้: 924
ไอ่ SuD !! kuY Kuy
|
|
Re: [Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [อัพเดท บทเปิดตัว 15/06/53]
« ตอบ #183 เมื่อ: 21-06-2010, 19:20:39 » |
|
เรา ยัง ฝึกอยุ่เรยแห๊ะ บอลเลย์ =[]="
ตอนแรกเล่นบาส พอ เก่งแล้วโดด ซ้อมหึหึ !!
เรย กะจามาเล่น วอลเลย์
ลองดูว่าสนุกไหมอ่า เนี่ย
|
Let not the sun go down upon your wrath.
อย่าให้พระอาทิตย์ตกลงไปพร้อมกับความโกรธของคุณ |
|
|
|
GøøGle-KunG
|
|
Re: [Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [อัพเดท บทเปิดตัว 15/06/53]
« ตอบ #184 เมื่อ: 21-06-2010, 19:28:19 » |
|
ฟองต์บอกไปจิ พูดเองมันมิงาม=///=
ตรงที่พูดว่า “ค่ะ” หรือป่าว =w=aม่ายช่ายยยย บอกเลยดีกว่า ฉายาที่ร.ร.เก่าชั้น คือ แฮมเตอร์!พอเข้าใจยังว่าทำไมถึงกระทบ- -*
ขออภัยอย่างแรงด้วยจ้า TAT ไม่รู้อ่า ว่าท่านเกิ้ลมีฉายาแฮมสเตอร์
ขอโทษจ้า TATไอตรงนี้มะเปงไร แต่เอาให้จบตรงแฮมเตอร์เปลี่ยนเป็นกระต่ายอะไรหยั่งงั้นจะดีกว่านะ-0-" |
 บุย บอร์ดเก่า ไปให้พ้น บอร์ดใหม่ |
|
|
|
● ρєтсн™
|
|
Re: [Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [อัพเดท บทเปิดตัว 15/06/53]
« ตอบ #185 เมื่อ: 21-06-2010, 20:54:22 » |
|
ผู้อ่านทุกคนกรุณามาอ่านตรงนี้ก่อน ..
ชื่อทุกชื่อไม่ว่าจะชื่อเทพ หรือ สัตว์ สถานที่ อะไรก็ตาม
ในนิยายเรื่องนี้ เป็นชื่อที่คิดเองขึ้นมาทั้งหมด ไม่มีอยู่จริง
แต่บางชื่ออาจมีจริง เช่น ยูนิคอน ฯลฯ
แต่นอกเหนือจากนั้นที่ไม่เคยได้ยิน คือ เราคิดเองทั้งหมด
เชิญอ่าน ~
บทนี้ไม่มีไรมากนะ ตอนนี้ง่วงนอนมากมาย เลยแต่งไม่ค่อยหนุก T T
บทที่ 3 ภารกิจแรก (2)
“เฮ้อ .. หาตั้งนานแล้วนะ ทำไมไม่เจอแฮ .. โอ๊ย !!” แฟงร้องดังขึ้นอย่างเจ็บปวดและรีบเอานิ้วขึ้นมาเหนือดินและพบว่านิ้วเขามีเลือดไหลเล็กน้อย
“ตัวอะไรกัดเนี่ย !!” แฟงโวยวายขึ้นแล้วเขาก็กวาดสายตาไปทั่วบนพื้นดิน และ สายตาของเขาก็มาหยุดอยู่ที่แฮมสเตอร์น้อยตัวหนึ่งที่โผล่ขึ้นมาจากดิน
“เฮ้ .. แกกัดชั้นหรอ เจ้าตัวเล็ก” แฟงพูดขึ้นอย่างเอ็นดู แล้วเขาก็ลืมความรู้สึกที่เจ็บปวดร้าวทันทีที่แฮมสเตอร์ส่งสายตาอ้อนวอนมาจากดวงตาสีดำกลมโตของมัน
และทำท่าจะลูบตัวแฮมสเตอร์
“อย่านะ แฟง !!!” เลิฟโลว์ตะโกนบอกแฟง และรีบผลักตัวของแฟงออกไป เพราะมือของแฟง กับ แฮมสเตอร์ห่างกันไม่ถึง 5 ซม. ด้วยซ้ำ
“เฮ้ เธอจะทำอะไรน่ะ นั้นมันแฮมสเตอร์นะ !!” แฟงถามเลิฟโลว์ขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ
“แฮมสเตอร์ที่จะกัดนายนิ้วขาดได้น่ะสิ” แล้วเลิฟโลว์ก็เตะมันไปไกล ๆ โดยที่เธอเองก็กลัวนิดหน่อยว่ามันจะกัดรองเท้าคู่โปรดของเธอขาด
“ทำร้ายแฮมสเตอร์ !!” แฟงบอกพลางมองแฮมสเตอร์ตัวที่เลิฟโลว์เตะกระเด็นไปเมื่อกี้
“โอ้ มันไม่ใช่แฮมสเตอร์หรอก” เสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากข้างหลังของพวกเขา
พวกเขาหันหลังไป พบร่างของเด็กชายอายุประมาณ 10 ปี ผิวสีคล้ำ มีผมสีดำค่อนข้างหยิก ดวงตาสีเหลือง และใส่เสื้อผ้าเหมือนพวกกรีกสีขาวนวล
เขากำลังลอยอยู่บนท้องนภาที่ยังคงถูกปกคลุมไปด้วยเมฆฝนสีเทา
“นายเป็นใคร” เนจังถามขึ้น
“ไม่จำเป็นต้องรู้ ที่แน่ ๆ พวกแฮมสเตอร์น้อยน่ารักพวกนั้น ไม่ใช่แฮมสเตอร์” เขาตอบกลับมา
“ลักษณะของมัน คือ แฮมสเตอร์นะ !!” แฟงเถียงขึ้น
“มันเป็นพวก โรลราเอลซิริราต้า” เขาพูดออกเสียงดังชัด พูดสำเนียงคล้ายเม็กซิโก และ ออกเสียง ร.เรือ ได้ถูกต้องอย่างชัดเจน
“ชื่อตัวบ้าอะไรเนี่ย แปลกก็แปลก ยาวก็ยาว ออกเสียงก็ยาก” คาสบ่นขึ้นเบา ๆ
“ชื่อเจ้าพวกแฮมสเตอร์นั้นไง มันไม่ใช่แฮมสเตอร์หรอก มันเป็นพวกแปลงกาย”
“แต่มันแปลงเป็นแฮมสเตอร์เพราะเพื่อให้ทุกคนที่คิดจะกำจัดมัน รู้สึกเอ็นดู และ พยายามลูบตัวเพื่อจะได้กินนิ้วของเหยื่อ มันชอบกินนิ้วคนกับลูกอมน่ะ”
เด็กชายปริศนาอธิบายต่อ แฟงเบิ่งตาโตเล็กน้อยและนึกถึงช่วงที่เขาพยายามจะลูบตัวมัน เลิฟโลว์ก็เช่นกัน
“หมายถึง .. เข้าใกล้มันไม่ได้ใช่มั้ย” เคนจิถามเด็กชายคนนั้นขึ้น
“ก็คงจะอย่างนั้น เอาละ โชคร้าย !!” เขาแสยะยิ้มแล้วเขาก็บินหายไปในกลุ่มเมฆฝน
“โอ้ อวยพรได้ชื่นใจมากเลย” เลิฟโลว์พูดประชดขึ้น แล้วนั่งคิดวิธีที่จะกำจัดเจ้าตัวแปลงกายนั้น
“เราเตะมันตกไปข้างล่างคอหักตายได้มั้ย” แฟงเสนอ
“เข้าท่าดีแหะ ..” เคนจิเห็นด้วย
“ถ้าเกิดมันไม่ตาย แล้วลงไปกัดคนที่อยู่บนโลกแทนล่ะ” เนจังเถียงขึ้น
“มันดูเหมือนจะง่าย แต่ยากแหะ” คาสบอกกับทุกคน
“งั้นฆ่าทิ้งเลยดีมั้ย” เนจังเสนอด้วยคน
“เออ ทำไมนึกไม่ถึงนะ !! เอาอาวุธมาฟันมันทีนึงก็น่าจะตายแล้ว !!” เคนจิพูดขึ้น
พวกเขาเห็นด้วย แล้วหยิบอาวุธของพวกเขาขึ้นมา และเริ่มฆ่าทิ้งทีละตัว โชคดีที่พวมันไม่มีเลือด แต่สลายเป็นผุยผงไปแทน
ถ้าหากพวกมันเกิดมีเลือดละก็ สวนดอกไม้ลูกอมของแอลลาเจสได้กลายเป็นสีแดงแน่ ๆ
“ว๊ายย !! พวกเธอทำอะไรกับแฮมสเตอร์น้อยของชั้น !!” แอลลาเจสกรีดร้องขึ้นและกวาดสายตาไปทั่วสวน
“ก็ .. คุณบอกให้เรากำจัดพวกมันไง” เนจังพูดเพื่อเรียกความจำของแอลลาเจสขึ้น แต่เธอยังคงเรียกมาไม่ได้
“เอ๊ะ ! ข้าบอกตอนไหนว่าให้พวกเธอกำจัดสัตว์เลี้ยงของชั้น !!”
“จะใช้คำว่า ข้า หรือ ชั้น แน่เนี่ย” เลิฟโลว์พูดเบา ๆ
“ชั้น จ้ะ มันดูมีมารยาทกว่า !” แอลลาเจสยิ้มตอบมาให้เลิฟโลว์ แต่เธอยิ้มกลับไปเล็กน้อย เพราะยังตกใจที่เธอพูดเบาสุดขีดแต่แอลลาเจสยังได้ยิน
“เข้าเรื่องต่อ .. เอ๋ ! ชั้นให้พวกเธอกำจัดพวกแฮมสเตอร์หรอ”
“ก็ใช่น่ะสิคะ !” เนจังเริ่มจะหมดความอดทน
“ชั้น .. ชั้น .. ชั้นพูดไปตอนไหน ! ไม่เห็นจะจำได้เลย เอ๊ะ ! แต่จำได้ลาง ๆ นะ แต่เอ๊ะ ! น่าจะไม่ได้สั่งนะ ปวดหัวจัง .. ชั้นขอไปนอนพักก่อนละกัน”
แล้วแอลลาเจสก็เดินกลับเข้าในโรงงานพลางเอามือจับหน้าผากของเธอไปด้วย
“ชั้นไม่เข้าใจเลย ทำไมเทพพยากรณ์ส่วนใหญ่ต้องความจำไม่ดี และ ไม่เต็มด้วยนะ” เลิฟโลว์บ่นขึ้นและบิดขี้เกียจ
“นั้นสิ ในหนังเป็นเกือบทุกเรื่องเลย เฮอะ ! เสียแรงซะเปล่า” เนจังเห็นด้วยและมีท่าทีที่ไม่พอใจมาก
“แล้วจะเอายังไงกันต่อละ” แฟงถามทุกคนขึ้น ไร้ซึ่งคำตอบ เพราะพวกเขาไม่รู้จะทำยังไงต่อ
พวกเราหายตัวไปมาเหมือนพวกเทพไม่ได้ จึงคิดว่าคงติดแห็กอยู่ท่โรงงานแห่งนี้ จนกว่าจะมีเทพมาส่งให้พวกเขากลับบ้าน
‘ไปพักผ่อนสิ ! ภารกิจมันยังไม่จบแค่นี้นะ เนจัง !!’ เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นในหัวของเนจัง
“เฮ้ !! ฟรี่ซซี่ มาได้ยังไง แล้วเมื่อกี้หายไปไหนมาตั้งนาน” เนจังตกใจนิดหน่อยและหันไปก็พบปลาทองตัวอ้วนกลมน่ารัก
“เฮ้ย ! นี่ชั้นตาฝาดไปคนเดียวหรือปล่าว ปลาทองบินในอากาศได้ !!” เคนจิเบิ่งตาโตและกระพริบตาถี่ ๆ
“ชั้นว่าชั้นก็เห็นนะ” คาสพูดขึ้นและเบิ่งตาโตเช่นกัน
‘พวกเขามองอะไรกัน ไม่เคยเห็นปลาทองลอยในอากาศได้รึไงนะ’
“ก็ใช่น่ะสิ บนโลกมันมีให้เห็นทุกวันที่ไหนล่ะ .. แล้วตอบมาก่อนสิ หายไปไหนมา” เนจังพูดเบา ๆ กับฟรี่ซซี่
‘อ้อ ! ท่านวายูลิสลืมเอาผมไปด้วยน่ะครับ’
“แล้วใครส่งเธอมาละ”
‘ผมขอให้ท่านวารีน่าส่งผมมาให้น่ะครับ ท่านวารีน่าเพิ่งได้รับคำขอร้องจากผมจึงมาช้าไปหน่อย’
“เนจัง เธอพูดกับตัวเองหรอ” คาสถามอย่างงุนงง และเริ่มคิดว่าเนจังเป็นบ้าหรือปล่าว คุยกับตัวเอง
“จะบ้าหรอ !! ชั้นคุยกับฟรี่ซซี่ พวกเธอสื่อสารกับพวกสัตว์น้ำไม่ได้นี่ ! ก็เลยไม่ได้ยินที่ฟรี่ซซี่พูด”
แล้วฟรี่ซซี่ก็พยักหน้าเชิงว่า เนจังพูดถูก และให้พวกเขาเชื่อว่าเนจังพูดความจริง
“ยังไงก็เถอะ หาทางกลับบ้านให้ได้ก่อนดีกว่า คิดถึงดรีมมี่จะแย่อยู่แล้ว” คาสบ่นขึ้นและมีท่าทีกระวนกระวายอีกรอบ
“ยัง ภารกิจยังไม่จบ ฟรี่ซซี่บอกชั้น เราต้องพักผ่อนที่นี่ก่อน”
“หวังว่าคงเป็นภารกิจที่สำคัญกว่านี้ละกัน ..” เลิฟโลว์ขมวดคิ้วเล็กน้อย
“เฮมัส !! ชั้นบอกกี่ทีแล้ว ! อย่าไปกวนการทำงานของพวกเขา !!” เสียงของแอลลาเจสดังมาจากหน้าโรงงาน
“ผมไม่ได้ไปกวน !! ผมไปเตือนพวกเขาตะหาก” เสียงของเด็กชายที่เสียงเหมือนเด็กชายปริศนาที่พวกเขาเจอเมื่อกี้ดังตามมา
“โชคร้าย !! นี่น่ะหรอ คำเตือนของเธอน่ะ เฮมัส”
“โธ่ ! ผมก็แค่พูดไปงั้น ๆ น่า”
“หรอ ! แล้วถ้าเกิดพวกเข .. เฮมัส เธอจะไปไหนน่ะ !! กลับมานี่นะ !! เฮ้อ .. ไม่ไหวเล้ย เด็กคนนี้” แอลลาเจสส่ายหน้าไปมา
แล้วก็เพิ่งรู้ตัวว่า พวกเขากำลังจ้องแอลลาเจสอยู่ตั้งแต่ตอนไหน
“เฮมัสคือเด็กคนเมื่อกี้หรอ” เนจังถามแอลลาเจสขึ้น
“จ้ะ เฮมัส เทพแห่งสภาพอากาศน่ะ”
“ลูกคุณหรอครับ” เคนจิถามออกไปอย่างตรง ๆ
“บ้าหรอ ! เขาไม่ใช่ลูกชั้น ชั้น เอ่อ .. คือ .. ชั้นเก็บเขามาได้จากกลุ่มเมฆก้อนนึงน่ะ ตอนเขายังเป็นเด็กทารก” แล้วสีหน้าของเธอก็กลายเป็นเศร้าโศก
“เอ่อ พวกเธอควรไปพักผ่อนซะ ชั้นยังมีภารกิจอีกมากที่จะให้พวกเธอช่วย และมันก็ยากขึ้นเรื่อย ๆ” แล้วแอลลาเจสก็เดินนำทางพวกเขาไป
เธอพาพวกเขาขึ้นบันไดวนไปเรื่อย ๆ จนพวกเขาเริ่มหอบไม่หยุด และแล้วก็มาถึงประตูไม้สีน้ำตาลเข้มบานหนึ่ง เธอเปิดประตูออก แล้วก็พบห้องที่กว้างขวาง
ผนังสีเหลืองนวล มีเตียงสีเหลืองอยู่ 5 เตียง พรมสีเหลือง ไฟติดผนังสีเหลือง และประตูสีเหลืองอ่อนที่เป็นประตูของห้องน้ำ ในห้องนอนพวกเขามีกลิ่นหอมของดอกไม้อะไรสักอย่าง
มีโทรทัศน์จอแบนติดอยู่บนผนังและมีโซฟาสีเหลือง มีชั้นหนังสือที่ใหญ่เต็มไปด้วยหนังสือต่าง ๆ มีวิทยุตั้งอยู่บนโต๊ะข้าง ๆ ชั้นหนังสือ และถัดไปคือห้องครัวสีเหลืองอ่อน
ในตู้เย็นยักษ์สีเหลืองเต็มไปด้วยอาหารและเครื่องดื่มน้ำผลไม้ น้ำเปล่า และ น้ำอัดลม
แต่ส่วนใหญ่จะเป็นของหวานมากกว่า ของหวานนั้นมีทุกอย่าง ไม่ว่าจะ เค้กผลไม้ชิ้นใหญ่ พุดดิ้ง เยลลี่ทุกรส ช๊อกโกแล็ตสอดใส้ต่าง ๆ ไอศรีมทุกรส ฯลฯ
“ยังกับโรงแรม 5 ดาว” เคนจิพูดเบา ๆ กับตัวเอง
“เอ่อ .. คือ ก็ดีนะคะ แต่ทำไมมันสีเหลืองหมดเลยละคะ” เลิฟโลว์ถามขึ้นแล้วมองไปรอบ ๆ ห้อง
“อ๋อ เพราะชั้นชอบสีเหลืองน่ะ มันคล้ายกับผมสีบลอนของชั้นดีน่ะจ้ะ เอ้า พักผ่อนให้สบาย !” แล้วเธอก็เดินลงบันได้พ้นสายตาของพวกเขาไป
พวกเขาไม่รอช้า ทิ้งตัวลงไปนอนกับเตียงทันที เตียงนั้นนุ่มกว่าที่คิดมาก มันนุ่มกว่าเตียงน้ำมากด้วยซ้ำ
“เฮ้อ .. มองไปทางไหนก็สีเหลือง ยกเว้นของหวานในตู้เย็น สักวันตาของชั้นคงจะเป็นสีเหลืองตาม” เลิฟโลว์พูดขึ้นโดยที่ยังคงนอนอยู่บนเตียง
‘พัก่อนให้เต็มที่เถอะครับ เนจัง เชื่อผม ภารกิจต่อไปใช้พลังงานเยอะกว่านี้มากแน่ครับ’
“ทำไมถึงมั่นใจนักละว่าภารกิจต่อไปต้องโหดกว่านี้แน่ ๆ”
‘แอลลาเจสบอกผมครับ ก่อนที่ผมจะไปหาเนจังน่ะ เธอบอกว่าอาจต้องสู้กับสัตว์ประหลาด !!’
“โอ้ ให้ตายเถอะ เหนื่อยแน่งานนี้ เอาเถอะ ตอนนี้ชั้นขออาบน้ำก่อน” แล้วเนจังก็เดินเข้าห้องน้ำไป
“ก๊อก ๆ” เสียงผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้น ทุกสายตาจับจ้องไปที่ร่างของชายคนนั้น ยกเว้นเนจังที่ยังอยู่ในห้องน้ำ
“ขอโทษน่ะ ประตูมันเปิดไว้อยู่แล้วน่ะ” เขาพูดและปิดประตูให้
“อัคซิสหรอ” เลิฟโลว์ถามขึ้นแต่แฝงไปด้วยความไม่แน่ใจนิดหน่อย
เพราะเขามีลักษณะเหมือนตอนที่เป็นเขามนุษย์มาหาเลิฟโลว์ แต่เขาไม่ได้แต่งตัวเหมือนนักสืบ เขาแต่งชุดรบ
“ใช่แล้ว นักรบของข้า” เขาพยักหน้าและยิ้มเล็กน้อย
“แล้วทำไมคุณต้องเดินมาเองละ คุณหายตัวมาได้นี่” เลิฟโลว์ถามต่อ
“อ้อ พวกเจ้าคงไม่อยากให้ห้องไฟไหม้หรอก เวลาปรากฏตัวข้ามักจะทำไฟไหม้บริเวณนั้นเสมอ”
“อ้อ .. แล้วมาที่นี่ทำไมหรอ”
“ข้ามีข่าวต้องการแจ้งให้พวกนักรบทราบ ตอนนี้ ออรินัสจะถูกปลดปล่อยแล้ว ในไม่กี่วันข้างหน้า อาจมิถึงอาทิตย์ ข้าคิดว่าคงต้องฝึกพวกเจ้าหนักกว่าเดิมหลายเท่า”
สีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียด
“อะไรนะ !” เลิฟโลว์ถามเสียงสูง
“ภารกิจนี้ยังไม่ทันจบเลย ดั้นฝึกหนักกว่าเดิมอีก แล้วจะเวลาไหนไปฝึกกในระหว่างภารกิจนี้ละ เฮ้อ ..” แฟงถอนหายใจเฮือกใหญ่
“ไม่ต้องห่วง นักรบแห่งวายุ ภารกิจนี้เป็นส่วนหนึ่งของการฝึกฝน ข้ามาบอกแค่นี้ละ พักผ่อนให้เต็มที่เถิด พรุ่งนี้เจ้ามีภารกิจที่ยากเกินที่เจ้าคิดนัก”
แล้วเขาก็เดินลงบันไดหายไป
“ข้าละ เกลียดบันไดวนนี่จริง ..” เขาพึมพำ
“เฮ้อ ! ป่านนี้ดรีมมี่คงโกรธชั้นไปชาตินึงแล้วแหง ๆ” คาสบ่นขึ้นแล้วเอาหัวฟุ่บลบบนหมอน และบ่นพึมพำอะไรสักอย่างที่เบามากจนพวกเขาไม่ได้ยิน
“เอาน่ะ พักผ่อนให้เต็มที่เถอะ อัคซิสก็บอกเองว่าพรุ่งนี้เหนื่อยแน่” เคนจิพูดพลางเริ่มสวาปามของกินในตู้เย็น ..
|
 Len Say : ผมจะรอไม่ว่าจะนานแค่ไหน!! จนกว่าเธอจะกลับมา
ผมจะเก็บรักษาจดหมายของเธอดั่งเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของผม |
|
|
|
● ρєтсн™
|
|
Re: [Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [อัพเดท บทเปิดตัว 15/06/53]
« ตอบ #186 เมื่อ: 21-06-2010, 20:58:01 » |
|
พวกเราหายตัวไปมาเหมือนพวกเทพไม่ได้ จึงคิดว่าคงติดแห็ก*อยู่ท่**โรงงานแห่งนี้ จนกว่าจะมีเทพมาส่งให้พวกเขากลับบ้าน
กรี๊ดดด ด !! สุดท้าย .. ก็มีคำที่พิมพ์ผิดเล้ดรอดออกมาจนได้ T T* แหง็ก
** ที่ |
Len Say : ผมจะรอไม่ว่าจะนานแค่ไหน!! จนกว่าเธอจะกลับมา
ผมจะเก็บรักษาจดหมายของเธอดั่งเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของผม |
|
|
|
dreαммч ² ♥
|
|
Re: [Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [อัพเดท บทเปิดตัว 15/06/53]
« ตอบ #187 เมื่อ: 21-06-2010, 21:13:33 » |
|
ดรีมมี่โกรธอย่างเดียวเลยคาส ~
|
ดรีมดรีมดรีม เรียกปัยเถอะจ่ะ
อายุ 14 ขึ้นม.3
:') ดรีมไม่หยิ่งนะดรีมคุยได้ทุกคนจ่ะ |
|
|
|
KIRA prince { $aKi☈a Ψaoi ™
|
|
Re: [Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [อัพเดท บทเปิดตัว 15/06/53]
« ตอบ #188 เมื่อ: 21-06-2010, 21:34:02 » |
|
xyU,vpjk'goupolN
|
ถึงใครจะมองยังไง แต่ฉันเองไม่แคร์เท่าไหร่
แล้วเธอจะกลัวอะไรเมื่อหัวใจเป็นของเธอ |
|
|
|
-_Poseidon_-
|
|
Re: [Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [อัพเดท บทเปิดตัว 15/06/53]
« ตอบ #189 เมื่อ: 21-06-2010, 21:52:19 » |
|
รีบอ่านมาก
- -
|
|
|
|
|
一番の宝物
|
|
Re: [Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [อัพเดท บทเปิดตัว 15/06/53]
« ตอบ #190 เมื่อ: 21-06-2010, 22:15:43 » |
|
หนุก ๆ รออ่านต่ออยู่เน้อ อย่าหักโหมน้า  |
|
|
|
|
เอิร์ธคุงขอรับกระผม
|
|
Re: [Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [อัพเดท บทเปิดตัว 15/06/53]
« ตอบ #191 เมื่อ: 22-06-2010, 15:48:31 » |
|
โดนโกรธเลย |
|
|
|
|
● ρєтсн™
|
|
Re: [Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [อัพเดท บทเปิดตัว 15/06/53]
« ตอบ #192 เมื่อ: 22-06-2010, 19:46:24 » |
|
ถึงคนที่ได้คัดเลือกมาเป็นตัวแทนแห่งเทพ 5 คน
ช่วย PM บอกสิ่งที่ปราถนาหรือต้องการมากที่สุดมา ของในนิยายนะ ไม่ใช่ในโลกความเป็นจริง
PM บอกสิ่งที่ปราถนาหรือต้องการของตัวละครมากที่สุดด้วยจ้า
PM มาบอกตอนไหนก็ได้ แต่ไม่เกินพรุ่งนี้ตอนกลางคืน
บทที่ 4 วิหารแห่งความสิ้นหวัง
ในวันรุ่งขึ้น แสงแดดสาดส่องผ่านทางหน้าต่างกระจกมากระทบกับเตียง 5 เตียงสีเหลืองของพวกเขา
ต่อมาไม่กี่นาที แอลลาเจสเปิดประตูดังปัง
“ตื่นได้แล้วจ้ะ ! ทุกคน !!” เธอส่งเสียงเพื่อปลุกให้พวกเขาตื่นด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้ม
“หือ .. นี่เพิ่ง 6 โมงครึ่งกว่า ๆ เองนะ .. ขอนอนต่ออีกนิดไม่ได้หรอ ..” เลิฟโลว์พูดอย่างวังเงียพลางเงยหน้ามามองนาฬิกาสีเหลือง และซบลงกับหมอนต่อ
“ไม่ได้ ๆ วันนี้มีภารกิจที่สำคัญนะจ๊ะ !” แอลลาเจสค้านขึ้น แต่เธอยังคงยิ้มแย้มให้กับพวกเขาอยู่ และดึงผ้าห่มของพวกเขาออก
“หา .. มีอะไร ๆ .. ดึงผ้าห่มไปทำไมเนี่ย .. แต่ .. แปลกจัง .. วันนี้ทำไมดรีมมี่ไม่โทรมาปลุกนะ” คาสพูดจบหยิบมือถือข้างเตียงมาดู
“ชั้นไม่รู้หรอกนะว่าใครคือดรีมมี่ แต่ที่แน่ ๆ ชั้นว่านายต้องโดนแฟนสาวของนายโกรธเข้าแล้วละ” เคนจิบอกคาสโดยที่มือของเขาเกาหัวอย่างงัวเงียอยู่
“โทรไปง้อสิเพื่อน” แฟงให้คำแนะนำ แต่ร่างของเขายังนอนแผ่บนเตียงอยู่
“แต่ดรีมมี่จะรับหรือปล่าวน่ะสิ” คาสพูดขึ้นและถอนหายใจเฮือกใหญ่ แอลลาเจสกระแอมเล็กน้อย
“ขอโทษนะ พวกเธอยังมีภารกิจที่ต้องทำอยู่ !” แอลลาเจสยืนรอให้ทุกคนลุกขึ้นมาจากเตียง
“วันนี้มีภารกิจอะไรอีกละ .. หวังว่าคุณคงจำได้นะว่า คุณสั่งอะไรไป ..” เนจังบอกแอลลาเจสด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจสักเท่าไหร่
“ชั้นความจำไม่ค่อยดีน่ะ ฮ่ะ ๆ เอาละ ! ไปกันเถอะ” แล้วเธอก็ควักมือเรียกให้พวกเดินตามเธอมา
“แล้ว .. ตกลงภารกิจนี้คืออะไรคะ” เลิฟโลว์ถามระหว่างที่พวกเขากำลังเดินลงบันไดวน
“อ้อ ! เดี๋ยวก็รู้เองจ้ะ” แล้วเลิฟโลว์ก็ไม่ถามอะไรอีก และในที่สุด พวกเขาก็เดินมาถึงเส้นทางที่สิ้นสุดของบันไดวน
แอลลาเจสพาพวกเขาไปยังหน้าโรงงาน อากาศวันนี้สดใสมาก ท้องฟ้าแจ่มใส มีลมพัดเย็นสบาย
หน้าโรงงานนั้นเป็นทุ่งหญ้าเขียวขจี ดูอุดมสมบูรณ์ มีผีเสื้อหลากสีที่มีลายสวยงามบินมากินเกสรดอกไม้เป็นจำนวนมาก
กลิ่นของดอกไม้พันธุ์ต่าง ๆ โชยไปทั่วทุ่งหญ้า
“คาซาเรียส !! คาราเซียส !!!” แอลลาเจสตะโกนดังขึ้น ไม่มีอะไรเกิดขึ้น พวกเขาหันซ้ายหันขวาแต่ก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยกเว้นแอลลาเจสที่ยังคงยืนเรียกอยู่
สักพักหนึ่ง มีบางสิ่งบางอย่างอยู่บนท้องนภาสีฟ้ากำลังร่อนลงมาที่พวกเขา มันค่อย ๆ บินเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ .. และ เรื่อย ๆ
และในที่สุดมันก็ร่อนลงพื้นมาอยู่ที่เบื้องหน้าพวกเขา มันตัวใหญ่เท่าโรงงาน หรืออาจมากกว่าด้วยซ้ำ มันมีฟันที่แหลม ฟันของมันใหญ่เท่าตัวของแอลลาเจสเลยทีเดียว
มันมีสีม่วงเข้ม ผิวหนังเป็นเกร็ดที่หยาบแข็งกระด้าง มันมีปีกอันใหญ่โตมโหฬาร หางของมันยาวอยู่หลายฟุต
มันมีหนามที่แหลมคงตรงหาง ลมหายใจของมันแทบจะสามารถพัดพวกเขาปลิวว่อนไปได้เลย ดวงตาโตสีส้มของมันที่กำลังจ้องเขม็งมายังพวกเขา
“ม .. มังกร .. หรอ” เคนจิพูดขึ้นอย่างไม่เชื่อสายตา
“ฮ่ะ ๆ มันไม่กินเธอหรอกน่า ใช่มั้ย คาซาเรียสน้อย” แล้วเธอก็เดินเข้าไปลูบแถวจมูกของมัน มันเอาหัวมาคลอเคลียกับร่างกายของแอลลาเจสอย่างรักใคร่
แต่ด้วยร่างกายอันมหึมาของมัน เกือบจะทำให้แอลลาเจสล้มลงไปกับพื้น
“คาราเซียส นี่คือนักรบตัวแทนของเทพผู้ยิ่งใหญ่ทั้ง 5 จ้ะ” แอลลาเจสแนะนำตัวพวกเขา
“เอ่อ .. คุณจะให้เราสู้กับมันหรอครับ” ฟางถามอย่างหวั่น ๆ
“โอ้ ไม่ ๆ ชั้นไม่ให้เธอสู้กับสัตว์เลี้ยงตัวโปรดของชั้นหรอก !” แล้วพวกเขาก็ถอนหายใจและรู้สึกโล่งใจ
“โล่งอกไปที” เคนจิพูดกับตัวเองเบา ๆ
“แต่จะให้พวกเธอขี่มันไปแทน !” ทันทีที่แอลลาเจสพูดจบ พวกเขาเบิ่งตาโตใส่แอลลาเจสก่อนจะมองมังกรร่างมหึมา
“คุณจะให้พวกเราขี่ .. เอ่อ .. เจ้ามังกรนี่หรอ” แฟงถามอย่างหวั่น ๆ อีกรอบ แต่มังกรเริ่มคำราม เสียงของมันแทบจะดังไปทั่วท้องฟ้า
พวกเขากับแอลลาเจสถึงกับต้องปิดหู มันคำรามยาว และเสียงคำรามก็ค่อย ๆ หายไป มันส่งสายตาดุดันมายังแฟง
“ลืมบอกพวกเธอไปเลย อย่าเรียกคาราเซียสว่า เจ้ามังกร นะ มันไม่ชอบจ้ะ”
“อ่อ .. ครับ แล้วคุณจะให้พวกเราขี่คาราเซียสไปหรอ” แฟงถามขึ้นอีกรอบ น้ำเสียงของเขาแฝงความหวาดกลัว
“ใช่เลย !” แอลลาเจสตอบอย่างเริงร่า
“อะไรนะ !” เนจังถามเสียงสูง
“ถ้าเกิดมันกินพวกเราล่ะ ! หรือมันทิ้งเราลงกลางทางล่ะ !” เลิฟโลว์พูดค่อนข้างรัว
“ไม่ต้องกลัวจ้ะ คาราเซียสเป็นมิตรกับทุกคน ยกเว้นศัตรูกับคนที่มันไม่ชอบ”
“แล้ว .. มันจะพาพวกเราไปที่ไหนละคะ” เนจังถามขึ้นโดยที่สายตาของธอยังจับจ้องที่มังกรร่างยักษ์
“วิหารแห่งความสิ้นหวัง”
“ห๊า !! อะไรนะ !” พวกเขาถามดังลั่นอย่างพร้อมกัน
“คือ เอ่อ .. มันเป็นวิหารที่มีประมาณ 20 กว่าชั้น และพวกเธอต้องไปให้ถึงชั้นสุดท้ายเพื่อที่จะนำลูกแก้วแห่งความหวังกลับมา”
“โอ้ ลูกแก้วแห่งความหวังอยู่ในวิหารแห่งความสิ้นหวัง .. เข้ากันมากเลย !!” เนจังพูดประชดขึ้น
“เดี๋ยวชั้นจะให้คาราเซียสไปเป็นเพื่อนพวกเธอ ไม่ต้องกลัวจ้ะ !”
“มันตัวใหญ่ขนาดนี้จะเข้าไปอย่ในวิหารได้ยังไงละคะ” เลิฟโลว์ถาม
“โอ้ มันสามารถย่อส่วนของตัวเองได้จ้ะ ไม่ต้องห่วง เอาละ ทุกวินาทีมีค่า อ้อ จำไว้นะ แต่ละชั้นมีอุปสรรคมากมาย ระวังตัวให้ดี !”
คาราเซียสนอนราบกับพื้นเพื่อให้พวกเขาขึ้นไปขี่ได้ง่ายขึ้น แล้วแอลลาเจสก็ดันพวกเขาขึ้นไปขี่บนคาราเซียส เมื่อพวกเขาขึ้นมากันครบ
คาราเซียสลุกขึ้นอย่างเฉียบพลัน ซึ่งเกือบทำให้พวกเขาตกลงไป แต่โชคดีที่พวกเขาเกาะไว้ได้แน่นพอ มันเริ่มกระพือปีกและพุ่งตัวขึ้นไปยังท้องฟ้า
พาพวกเขาท่องไปในท้องนภา
“เกาะให้แน่นนะจ๊ะ ! โชคดีจ๊ะทุกคน !!” แอลลาเจสตะโกนบอกและโบกมือลาก่อนที่พวกเขาจะหายไปในกลุ่มเมฆ
..ผ่านไปประมาณ 5 นาที..
คาราเซียสซึ่งมีพวกเขาขี่อยู่บนหลัง แต่พวกเขาดูกลายเป็นมดตัวเล็ก ๆ ไปเลยสำหรับคาราเซียส มันยังคงบินไปที่วิหารแห่งความสิ้นหวังต่อไป
“มันจะทิ้งพวกเรากลางทางมั้ยเนี่ย ..” เคนจิถามอย่างหวาดหวั่น
“ไม่หรอก .. แอลลาเจสก็บอกเองนี่ .. ใช่ป่ะ” เลิฟโลว์พูดขึ้น
“ไม่ทิ้งหรอกน่า ถ้าทิ้งข้าก็โดนแอลลาเจสดุตายเลยสิ !!” เสียงที่หยาบแข็งกระด้างดังขึ้น
มันไม่ใช่เสียงของพวกเขา แต่เป็นเสียงของ คาราเซียส
“เฮ้ย !! พูดได้ด้วยหรอ” เคนจิต้องตะโกนถามเพราะเสียงของลมมันดังจนสามารถกลบเสียงพวกเขาได้
“ได้อยู่แล้วซิ ! เกาะให้แน่น ๆ นะ !!” คาราเซียสพูดจบแล้วก็ดิ่งตัวลงพสุธา ผ่านกลุ่มเมฆหลายกลุ่ม
และเมื่อมันหลุดพ้นออกมาจากกลุ่มเมฆ คาราเซียสร่อนลงไปกับพื้นอย่างนุ่มนวล แล้วหมอบตัวลงเพื่อให้พวกเขาไถลตัวลงมาจากหลังของมัน
พวกเขาพบวิหารใหญ่โตอยู่เบื้องหน้า มันมีสีดำ ดูร้าง ๆ สร้างขึ้นด้วยอิฐสีดำ ลักษณะคล้าย ๆ ทัชมาฮาล แต่ใหญ่กว่านั้นมาก
มีเสียงประหลาดออกมาจากวิหารนั้นไม่หยุด บ้างก็เสียงร้องโหยหวน บ้างก็เสียงคนกรีดร้อง .. ทันทีที่พวกเขาย่างก้าวเข้ามา
ความเย็นจู่โจมใส่พวกเขา มันหนาวมาก หนาวจนพวกเขาตัวสั่นไม่หยุด พวกเขารู้สึกเสียวหลังวาบทันที
“น .. นี่ .. ม .. มัน .. วิ .. วิหาร .. ร .. หรือบ้านผีสิงฟะ !!” เคนจิพูด น้ำเสียงของหนาวสั่นเพราะความหนาว พูดออกมาเป็นไอน้ำแข็งเลยทีเดียว
“ข .. เข้า .. เข้าไปกันเถอะ !” แล้วพวกเขาก็ตรงดิ่งเข้าไปยังวิหาร โดยมีคาราเซียสที่ย่อส่วนของตัวเองลง แต่ก็ยังใหญ่อยู่ดี
ตัวของคาราเซียสใหญ่ประมาณเท่าบ้าน แต่ก็พอเข้ามาในวิหารได้ เมื่อพวกเขาเปิดประตูที่มีสนิมเขรอะ เสียงดัง แอ้ด ..
ในนั้นมันกว้างใหญ่มาก และมีทางเดินที่ปูพรมด้วยสีแดงที่ขาดหลุดลุ้ยทอดยาวไปตามทาง พวกเขาเดินไปสักพัก พบตรงกลางเป็นรูโหว่
(Tip : เอางี้ นึกถึงวิหารเพลิงที่วิหารเมทัลลิกาน่าในเกมอสุรา คล้าย ๆ แบบนั้นแหละ ไปอ้างอิงในเกมมา)
แต่มันทั้งร้างทั้งรกและมืดกว่า น่ากลัวกว่ามาก มีรูปปั้นเทพเจ้าที่หักแตกอยู่หลายอัน คบไฟที่ติดอยู่ตามผนังมันจุดเองอย่างอัติโนมัติ
“ชั้นไม่คิดว่า มันจะเป็นวิหารแล้วนะ” เนจังพูดขึ้น ทุกคนพยักหน้าเล็กน้อย พวกเขาเดินต่อไปไม่หยุด
“ข้ามีคำเตือนให้พวกเจ้าเกี่ยวกับวิหารแห่งนี้” คาราเซียสพูดขึ้น ซึ่งทำให้ทุกคนใจจดจ่อกับคาราเซียส
“วิหารแห่งนี้มีเทพหลายองค์ที่เข้ามาและไม่เคยรอดกลับไป บ้างก็ว่าเทพกลายเป็นบ้า บ้างก็ว่าเสียชีวิตไปแล้ว บ้างก็ว่าถูกขังอยู่ในนี้
วิหารแห่งนี้มีพลังมหาศาลมาก แม้แต่เทพทั้ง 5 ผู้ยิ่งใหญ่ก็ยังใช้พลังทำลายหรือออกไปจากที่นี่ได้”
“และ ตื่นตัวไว้เสมอ วิหารแห่งนี้มักจะสร้างสิ่งตนเองปราถนาและต้องการมากที่สุดมาหลอกล่อให้ไปติดกับของมัน มันจะให้เราตามสิ่งที่ตนปราถนา
และค่อยทำลายมันลงต่อหน้าต่อตา มันก็เหมือนเวลาเจ้าหวังอะไรแล้วมันโดนทำลายลง .. นี่แหละ ที่มาของชื่อวิหารแห่งนี้ แต่มันจะไม่จบแค่นั้น
มันจะกักขังเราไว้สักที่ใดที่หนึ่ง และจะสร้างสิ่งที่ตนปราถนามากที่สุด และทำลายมันลงต่อหน้าต่อตาไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะเป็นบ้า”
คาราเซียสอธิบายต่อ พวกเขาพยักหน้าเพื่อบ่งบอกให้รู้ว่าทราบแล้ว และพวกเขาก็มุ่งหน้าเพื่อตามหาลูกแก้วแห่งความหวังเพื่อที่จะได้ออกจากวิหารแห่งนี้ ..
|
Len Say : ผมจะรอไม่ว่าจะนานแค่ไหน!! จนกว่าเธอจะกลับมา
ผมจะเก็บรักษาจดหมายของเธอดั่งเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของผม |
|
|
|
GøøGle-KunG
|
|
Re: [Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [อัพเดท บทเปิดตัว 15/06/53]
« ตอบ #193 เมื่อ: 22-06-2010, 19:52:45 » |
|
แอ่น2บทรวด สนุกมากมาย เอ้อเพชร ปั้นบทบู๊ตัวละครหน่อยก็ดี จะได้เห็นผลด้วย ว่าที่ตัวละครฝึกมาหลายวันเป็นยังไงแล้วบ้าง |
บุย บอร์ดเก่า ไปให้พ้น บอร์ดใหม่ |
|
|
|
一番の宝物
|
|
Re: [Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [อัพเดท บทเปิดตัว 15/06/53]
« ตอบ #194 เมื่อ: 22-06-2010, 20:08:03 » |
|
ว้าววว เสียวว่าตัวเองจะติดกับแหะ ปูลม. PM ไปแล้วนะจ๊ะ |
|
|
|
|
