งั้นเก็บไว้เป็นอุทาหร

  ตะลึ่งตะลาน.... T^T

1.ข้าพเจ้าหาไอเดียจากความฝัน
2.ข้าพเจ้าคิดว่าข้าพเจ้ามีคุณสมบัติ  3 ส่วน 4 ในการเป็นนักเขียน
3.ข้าพเจ้ารู้จักคำว่า นักเขียน เพราะท่านแม่ของข้าพเจ้าเป็นนักเขียน  และข้าพเจ้าจะเป็นนักเขียนคนต่อไป
4.(คำบรรยายที่ข้าพเจ้าแต่ง เช่น(แสงแดดสาดส่องเข้ามาทักทายถึงในเต็นท์  ลิลลี่แหวกผ้าใบออกมาพบกับอากาศอันอบอุ่น))

(ไม่รู้เกี่ยวไรกับข้าพเจ้า  แต่มาบอกนิด)
นิยาย(นิทานด้วย)มี 2 ประเภท  ได้แก่
1.  มุมมองสรรพนามบุรุษที่ 1 ได้แก่  นิยายประเภทที่แต่งโดยคนเล่าเรียกแทนตนว่า  ฉัน  ดิฉัน ผม กระผม  ข้า ข้าพเจ้า ฯลฯ  ซึ่งเรียกว่า สรรพนามบุรุษที่1  นิยายประเภทนี้จะเล่าเหตุกาลต่างๆผ่านบุคคลหนึ่ง  และเราสามารถรับรู้สิ่งที่บุคคลนั้นคิดด้วย
2.  มุมมองพระเจ้า  ได้แก่  นิยายที่เล่าโดยไม่ระบุสรรพนามบุรุษที่1  แต่เราสามารถรับรู้สิ่งที่บุคคลในเรื่อง(ตัวที่คนแต่งกำหนด)คิดได้เช่นกัน


เอาไปอ่าน  แล้วคิดให้ออกด้วยว่าจะแต่งแบบไหน(ส่วนใหญ่นักเขียนมือใหม่ใช้มุมมอง 2 จะดีกว่า)

ลืมแบบสุดท้าย
3.มุมกล้องโทรทัศน์  คือ  การเล่าเรื่องโดยไม่ใช้สรรพนาม  ไม่สามารถรับรู้สิ่งที่บุคคลในเรื่องคิด  แต่จะรับรู้เรื่องผ่านกริยาและคำพูดของตัวละคร  โดยแบบนี้ไม่เหมาะกับมือใหม่  เพราะจะต้องเขียนเป็นธรรมชาติมากๆ  ต้องสื่อเรื่องต่างๆให้รู้ให้ได้โดยไม่ต้องเขียนความรู้สึก