ไอ้นี่คิดไกล - - !! ยายมีจนเบื่อแล้ว(เฮ้ยไม่ใช่ =^=")

ยายแค่ทำงานหนักน่ะหลาน เลยเพลียนะไม่ใช่อย่างว่า - -*

สู้ ๆนะยาย

 

  ปล. เนียนปั้ม ~

จะรออ่านนะยาย

บทที่ 2 การเดินทางเริ่มต้นด้วยการสูญเสีย

"อะไรนะพวกเราถูกดูดเข้ามาในเกมส์" คูมิพูดเสียงดัง

"ไม่จริงอ่ะ" มิกิพูดแล้วกะเถิบเข้าใกล้คูมิ

"เอิร์ธไหนบอกว่าแค่เกมส์ไง ทำไมถึงเป็นแบบนี้ล่ะ" ฮิโยริเพิ่มกังวล

"ฉันก็ไม่คิดว่ามันจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นเหมือนกัน" เอิร์ธทำหน้าเครียดแล้วเอามือลูบเจ้ามิวฟิว

"มันอะไรกัน ทำไมพวกเราถึงโดนดูดเข้ามาในเกมส์ล่ะ" เซียร์เริ่มสงสัย

"ฉันแปลก ๆ ตั้งแต่ไม่มีคนคุมร้านแล้วพวกเราไม่น่ามาเล่นกันเลย ‘สัมผัสเกมส์สยองอย่างแท้จริง’เหมือนป้ายประกาศบอกเลย" ลีทำเครียดเข้าไปใหญ่

"แล้วจะเอายังไงต่อล่ะ" มิสะ

"คงต้องฆ่าผีให้ครบ200ตัวภายในวันนี้นั่นแหละถึงจะได้ออกจากเกมส์น่ะ" เนส

"ว่าแต่...พวกเราแต่งตัวเหมือนตัวละครที่เราสร้างเด๊ะเลยเนาะ" อองฟองต์

"นั่นสิ แต่ว่าผ้าคลุมสีดำของเนมเท่ดีว๊ะ ดูดิ" โยชิโมริชี้ไปทางเนส

"ของแบบนี้มันก็แน่อยู่แล้ว" เนสทำท่าเก๊กหล่อ

"เหอะ ๆ หลงตัวเอง" มิสะลุกขึ้นยืน

"ฉันเท่อยู่แล้วไม่จำเป็นต้องหลงตัวเองหรอกนะ" เนสยืนตาม

"ฉันว่าพวกเรารีบไปจัดการผีให้ครบ 200 ตัวเหอะ" มิสะ

"ฉันก็ว่างั้น" มิกิ

"งั้นพวกเราออกเดินทางกันเลย ฮู้เร่ ~" เซียร์ลุกขึ้นแล้วคนอื่น ๆ ก็ลุกตามทุกคนกำลังจะออกเดินทางก็มีคนเรียกให้พวกเขาหยุดแล้วหันกลับมา

"เดี๋ยว !!" มิสะพูดแล้วยืนกอดอก

"อะไรมิสะ พวกเรารีบนะ" ลีทำหน้ามุ่ย

"รีบจนไม่คิดจะซื้อยาติดตัวกันเลยงั้นสิ" มิสะ

"จริงสิ พวกเรายังไม่ได้ซื้อยากันเลยนะ" เอิร์ธ

"งั้นก็รีบ ๆ ไปกันสิ" เนสพูดแล้ววิ่งไปคนแรกแล้วคนที่เหลือก็ตามไป

"ว่าแต่พวกเราจะมีตังซื้อหรอ" ฮิโยริ

"นั่นสิ ไม่รู้จะมีตังให้หรือเปล่า ลองดูตังกันก่อนเถอะ" คูมิหยิบกระเป๋าตัวเองขึ้นมาดู แล้วทุกคนก็หยิบของตัวเองมาดูบ้าง

"ของฉันมีห้าแสน" มิสะ

"ฉันก็มีห้าแสน" คูมิ ทุกคนได้ตังตั้งตัวกันคนละห้าแสนโก๊ะ

"งั้นรีบไปซื้อยาเถอะ"อองฟองต์ ทุกคนซื้อยาเสร็จจึงมารวมตัวกันหน้าวาป

"ถ้าเดินเข้าไป เราจะไปโผล่ที่ไหนนะ" โยชิโมริค่อย ๆ เดินไปในสงวาปนั่น

"เฮ้ย รอกันด้วยดิวะ" เนสเดินตามเข้าไป

     ทุกคนเดินตามเข้าไปกันในวาปนั่น แล้วไปโผล่ในสถานที่ที่หนึ่ง ที่มีผีเป็นลูกไปวิญญาณ และผีตาเดียวตัวสีเขียว หน้าตาทุเรศ ๆ

"เจ้าตัวสีเขียวนั่น หน้าตาน่ารักจัง" มิกิเดินเข้าไปหาผีตัวสีเขียว

"ระวัง !!" เนส

"อะไร กรี๊ดดดดดดดดดดดด !" ผีตัวสีเขียวตาเดียวอ้าปากทำให้เห็นเขี้ยวอันน่ากลัวและแหลมคม มิกิหลับตาปี๋ ด้วยความหวาดกลัว

"น้ำแข็งดาวตก" เนสร่ายคาถาใส่ ผีตัวสีเขียวตาเดียวตัวนั้น

  !! ฉึก ฉึก ฉึก ฉึก !! แล้วผีตาเดียวตัวสีเขียวก็กลายเป็นน้ำแข็ง แล้วเนสเข้าเข้าไปชกผีตัวสีเขียวตาเดียวจนแตกสลายไป วิญญาณสีเขียวลอยเข้าตัวเนส

"เกือบไปแล้วไหมล่ะ" เนส

"มิกิ เธอเป็นยังไงบ้าง" คูมิ เดินไปกอดเพื่อนด้วยความเป็นห่วง

"ฉะ...ฉัน กลัว" มิกิตัวสั่นกอดคูมิแน่น

"เราจะประมาทกันไม่ได้นะ" ลีเตรียมอาวุธ ตาเขาค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีแดง

"ขอบคุณจ๊ะ เนส" มิกิยิ้มให้เนสหลังจากหายตกใจ

"อืม..." เนส

"รีบจัดการกันต่อเถอะ ที่นี่มีกันกี่ตัวก็ไม่รู้" มิสะพูดจบก็กระโดดไปข้างบนจัดการลูกไฟวิญญาณทันทีแล้ววิญญาณสีม่วงก็ลอยเข้าตัวมิสะ

"เธอตีเลยมิกิ เดี๋ยวฉันจะคอยปกป้องเธอเอง" โยชิโมริ

"จ๊ะ.."มิกิ หันไปแล้วใช้มีดสั้นฟันตัวสีเขียวคอขาดกระเด็น มิกิยังตกใจไม่หายกับเหตุการณ์เมื่อตะกี้ เธอโกรธมากที่ผีตัวนั้นเกือบพรากชีวิตเขาไปจากเพื่อน ๆ จึงฟันร่างไร้วิญญาณ

ของผีตัวนั้นต่อเธอฟันไม่ยั้งไปทั่วท้องทั้วตัว เลือดกระเด็นใส่หน้าเธอใส่ตัวเธอเต็มมากจนน่าขยะแขยง

"มิกิพอได้แล้วมันตายแล้วนะ" โยชิโมริจับตัวเธอที่เปื้อนเลือดขึ้นมาแล้วช่วยเช็ดเลือดออก

"ฉันกลัว โยชิ...." มิกิฟุบลงบนตัวโยชิโมริ

"เอาน่า ฆ่าพวกมันไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวเธอก็จะหายกลัวเองแหละ" โยชิโมริปลอบมิกิ

"อื้อ.." มิกิมีกำลังใจขึ้นมาจึงเดินหาผีไปเรื่อย ๆ พลางหันไปมองโยชิโมริที่อยู่ด้านหลังด้วย เธอดูโยชิโมริฟันผีจนเพลินไม่ทันดูเลยว่ามีลูกไฟวิญญาณกำลังมุ่งหน้ามาใกล้ ๆ ตัวเธอ

แล้ว !! ลูกไฟวิญญาณอ้าปากแล้วใช้ฟันอันแหลมคมของมันทิ่มมาที่ขาของเธอ ขาเธอขาดเลือดสาดกระเด็น ทำให้เธอล้มลงไป

"โอ๊ย !!" มิกิหันไปมิงลูกไฟวิญญาณที่กำลังจะกินท้องของเธอมันค่อย ๆ ใช้ฟันของมันกัดท้องของเธอจนเป็นรู เผยให้เห็นลำใส้ ตับ ปอด มันค่อย ๆ เคี้ยวลำใส้ของเธอทีละนิด ๆ

"มิกิ !!" โยชิโมริ ได้ยินเสียงเธอร้องจึงหันมาดู แล้วฆ่าผีตัวนั้นทิ้งทันที โยชิโมริช่วยเธอไม่ทันแล้ว มิกิสิ้นลมหายใจซะแล้ว...

  ทุกคนได้ยินเสียงร้องจึงวิ่งมาดู พบว่ามิกิตายแล้ว...

"มิกิ !!" คูมิเข่าอ่อนทันที ตาเธอเต็มไปด้วยน้ำใส ๆ ค่อย ๆ ล่วงลงมาอาบแก้มเธอ เนสเห็นเช่นนั้นจึงโมโหมาก วิ่งไปฆ่าผีที่เหลือเลือดสาดกระเด็นเต็มตัวเขา ฆ่าจนผีที่นั่น

ไม่เหลือสักตัว  มิกิได้จากพวกเขาไปแล้ว....



โปรดติดตามตอนต่อไปในบทที่ 3

ตอนนี้ไม่ค่อยบู๊เท่าไรนะหลานเพราะผียังโหดไม่พอ  

ผ้าคลุมเติมให้แล้วจ๊ะ หลาน แต่เงินเนี่ยตอนแรกเขาจะมีมาให้คนละ ห้าแสนก่อนน่ะ ยังไม่ถึงสิบล้านหรอกเดี๋ยวไปเรื่อย ๆ จะเติมให้นะจ๊ะ

หลานไปกินข้าวได้แล้ว !!

หลานอาบหรือยังหะ !!

หลานแต่งตัวหรือยังหะ !!

(หลาน::ยายหยุดบ่นได้แล้ว ว)  

ยายละกินข้าวยัง//ยังหิวเหมือนกัน
ยายละอาบน้ำยัง//ยัง (เน่าแล้ว)
ยายละแปรงฟันยัง//แปรงแล้วสะอาดยิบ
ยายละล้างหน้ายัง//ล้างแล้ว หน้าตาใสสะอาด
ยายละเอาขี้ตาออกยัง//ตื่นมาก็เอาออกแล้วย่ะ
ยายทำไมน่ารักจัง//ของแบบนี้มันแน่อยู่แล้ว (หลงตัวเอง)
ยายมีเซ็กส์ยัง//จะบ้ากะละมัง - -
ยายมีลูกยัง//ยังหลานคือหลานบุญธรรม
ยายเลีย้งลูกได้ไหม//ยังไม่มีมีแต่หลานเลี้ยงหลานได้ ฮ่า ๆ
ยายน้ำตาไหลไหมตอนมีเซ็ก//ไอ้นี่จะถามเรื่องเซ็กทำไมนักหนา

(อ๊ะจ๊ากกกก !! ผมกลัวแล้ว :: ถามดีนักเอาไม้หน้าสิบตีหัวเข้าให้)