บทที่ 1 เส้นทางแห่งชะตาชีวิต

ณ หมู่บ้านเซาเทิร์นไชร์มีการรับสมัครทหารและมีรางวัลตอบแทนจึงมีคนเข้ามาสมัครอย่างมากมายและหนึ่งในนั้นมีผู้กล้าสองคนมาสมัคร
เคิร์ท : นี่โจคิดไงถึงมาชวนข้ามาสมัครทหาร(เคิร์ทถามโจอย่างหอบเพราะเต็มไปด้วยคน)
โจ : อ้อ ที่ข้ามาสมัครนี่ไม่ใช่เอารางวัลตอบแทนนะ เพราะข้าฝันว่าอยากจะเป็นทหาร
เคิร์ท : โจ ข้าว่ารีบไปไปรับการทดสอบเถอะ(เคิร์ทบอกโจแล้วจึงวิ่งเข้าสู่ห้องทดสอบ)
โจ : อืม(โจพูดแล้วจึงวิ่งตามเคิร์ทไป)
ป้อมปราการตะวันออกที่รวบรวมนักสู้อย่างเบรดมาสเตอร์และแอสแซสซิน
ไซเฟอร์ : นี่เจ้านะพร้อมแล้วกับเส้นทางเบรดมาสเตอร์แล้วใช่มั้ย
นิกซ์ : ใช่(นิกซ์พยักหน้า)
ไซเฟอร์ : อืม งั้นเจ้าได้เป้นเบรดเต็มตัวแล้วละ(ไซเฟอร์พูดแล้วเชิญนิกซ์ออกจากห้อง)
นิกซ์จึงออกมาจากห้องของไซเฟอร์
มาร์ค : นี่พี่นิกซ์ผมได้เป็นแอสแล้วนะ(มาร์คพูดด้วยความดีใจ)
นิกซ์ : พี่ก็ไม่น้อยหน้าหรอก พี่ก็เป็นเบรดเหมือนกัน
แล้วทั้งคู่จึออกมาจากป้อมปราการตะวันออกขึ้นรถไฟไปเซาเทิร์นฟอทไปนั่งอยู่ที่โรงแรม
มาดามหว่อง : นี่ทั้งสองคนจ่ายค่าเช่าห้องรึยัง(มาดามหว่องถาม)
นิกซ์/มาร์ค : จ่ายแล้วครับ(ทั้งสองพูดด้วยความกลัว)
มาดามหว่อง  : โอเค
เคิร์ท : อ้าว นั้นมาร์คกับนิกซ์นี่ไปบอกโจดีกว่า(เคิร์ทจึงรีบวิ่งไปหาโจ)
โจ : อ้าว นั้นเคิร์ทนี่(โจหันไปถามเจมส์)
เจมส์ : ใช่ นั้นเคิร์ทวิ่งมาซะเร็ว(เจมส์เห็นเคิร์ทวิ่งมาด้วยความเร็วสูง)
โจ : นี่ เจ้าวิ่งมาซะเร็วมีอะไรรึป่าว(โจถามด้วยความสงสัย)
เคิร์ท : นี่ เจ้าสองคนจำนิกซ์กับมาร์คได้รึป่าว(เคิร์ทพูดอย่างเหนื่อยหอบ)
เจมส์/โจ : จำได้สิ สองคนนั้นได้พูดไว้ว่าจะไปสมัครทหาร
เคิร์ท : ใช่ ข้าเห็นสองคนนั้นอยู่ในโรงแรมมาดามหว่อง ข้าเลยรีบมาชวนพวกเจ้าไปหา
โจ : เราไปหาพวกนั้นกันเถอะ
แล้วทั้งสามคนจึงเดินไปที่โรงแรมเพื่อทักทายเพื่อนเก่า

บทที่  2 เพื่อนเดินทาง
ทหารส่งสาร : ท่านเซอร์อเล็กซ์ครับเรามีข่าวด่วนครับ
ท่านเซอร์อเล็กซ์ : หืม ข่าวอะไร
ทหารส่งสาร : ทางซอเรี่ยนเตรียมกำลัง 100000 นาย จะบุกลงมาทางใต้ครับและอาซูร่าวางแผนจะบุกป้อมปราการตะวันออกครับ
ท่านเซอร์อเล็กซ์ : อืม แล้วอาซูร่ามีกำลังพลเท่าไร
ทหารส่งสาร : เออ 65000 นายครับ
ท่านเซอร์อเล็กซ์ : รวมแล้วก็ 165000 นายสินะ เอาละ เจ้าจงนำข่าวเรื่องซอเรี่ยนไปบอกท่านไรซ์ที่ 3 ส่วนเรื่องอาซูร่าเดี๋ยวข้าจะจัดการเอง
ทหารส่งสาร : ครับ
ท่านเซอร์อเล็กซ์ : เออ แล้วไปตามพันเอกเคิร์ทมาด้วยนะ
ทหารส่งสาร : ครับ

---

ทางด้านโรงแรม
เคิร์ท/โจ/เจมส์ : นิกซ์ มาร์ค
นิกซ์/มาร์ค : เอ๊ะ นั้นพวกนั้นนี่
โจ : ไง สบายดีมั้ยหายไปตั้งนาน
นิกซ์ : สบายดี แล้วเก็บปืนด้วยนะโว้ย เดี๋ยวโดนข้าแล้วจะหาว่าข้าไม่เตือน
โจ : เออๆเก็บแล้วๆว่าแต่...
ทหารส่งสาร : ท่านพันเอกเคิร์ทครับ ท่านเซอร์อเล็กซ์บอกให้ท่านไปพบครับ
เคิร์ท : เห้ย โจ เจมส์ เดี๋ยวข้าไปก่อนนะ เหล้าก็เหลือๆไว้บ้างนะ
เจมส์ : เฮ้อ ติดเหล้าไม่เคยเปลี่ยน

---

ทางด้านเคิร์ท
 ท่านเซอร์อเล็กซ์ : นี่ท่านผู้พัน ทางเดธวอลเวย์มีกำลังพลเท่าไร
เคิร์ท : 25000 นายครับ
ท่านเซอร์อเล็กซ์ : แล้วพันตรีคาร์เตอร์ที่ข้าย้ายไปประจำที่วินโดเนียละ
เคิร์ท : พันตรีคาร์เตอร์ได้รายงานมาว่าทางวินโดเนียมีกำลังพลทั้งหมด 45000 นายครับและมีนักรบเพิ่มเติมอีก 30000 คนครับ
ท่านเซอร์อเล็กซ์ : แล้วทางด้านเซาเทิร์นไชร์ละ
เคิร์ท : ดูเหมือนว่าจะมีกำลังพลอีก 5000 คนครับ
พลทหาร : ท่านครับท่านโกโด้มาแล้วครับ
ท่านเซอร์อเล็กซ์ : อ้าว ท่านโกโด้ที่ข้าบอกว่าให้ท่านช่วยทำอาวุธใหม่ละได้รึยัง
โกโด้ : ได้แล้วๆนี่คือปืนไรเฟิลดัดแปลงสำหรับคาเดทและปืนไรเฟิลเพิ่มกระสุนและยิงถี่ขึ้นสำหรับทหาร
ท่านเซอร์อเล็กซ์ : อืมๆ
เคิร์ท : ท่านเซอร์อเล็กซ์ครับ นี่ท่านจะให้คาเดทออกรบแล้วมันอาจจะเปลืองกำลังพลโดยใช่เหตุนะครับ
ท่านเซอร์อเล็กซ์ : ข้ารู้ๆแต่ถ้าเราไม่ทำแบบนี้เราคงจะรับมือซอเรี่ยนไม่ได้และเราได้นักรบที่ข้าคัดมาโดยเฉพาะคนแรกชื่อ “เคธี่” คนที่สอง “ฟินิกซ์” คนสุดท้าย “เวส” สามคนนี้มีความสามารถด้านการต่อสู้อย่างมากน่าจะมีประโยชน์กับท่านนะ
เคธี่ : ยินดีที่ได้ร่วมงานกับท่านค่ะ
ฟินิกซ์ : หวังว่ากำลังพลของท่านจะมีเยอะนะ
เวส : ฉันเวสค่ะ ว่าแต่พรรคพวกที่ท่านเซอร์อเล็กซ์บอกว่าเป็นเพื่อนกับผู้พันอยู่ไหนละค่ะ
เคิร์ท : ตามผมมาเลยครับ

---

ทางด้านโรงแรม
นิกซ์ : นี่มาร์คข้าว่านะเจ้าดื่มมากไปรึป่าว  เจ้านะเมามากแล้วขึ้นไปนอนเถอะ
มาร์ค : ค...ครับๆ
โจ/เจมส์ : อ้าว เคิร์ทมากับใครนะ
เคิร์ท : อ้อ พวกนี้คือที่ท่านเซอร์อเล็กซ์คัดมาเพื่อป้องกันเมือง
โจ : ป้องกันอะไรรึ
เคิร์ท : พวกเจ้าคงยังไม่รู้สินะ คือ ซอเรี่ยนจะบุกทางใต้ พวกมันมีกำลังพล 100000 คน
 โจ/เจมส์ : ว่าไงนะ 
เคิร์ท : เออ ลืมแนะนำชื่อ คนแรก เคธี่ คนที่สองฟินิกซ์ คนสุดท้าย เวส  ข้าว่านะพวกเจ้าควรที่จะไปนอนได้แล้ว พรุ่งนี้ต้องไปหาคนแคระเคนนะ
โจ/เจมส์/นิกซ์/เคธี่/ฟินิกซ์/เวส : อืม

รีบเขียนซะ อ่านยู่

เอ้อ จะให้ข้าพเจ้ามาวิจารณ์สอนทักษะการแต่งนิยายหลังจากอัพบทต่อไปมั้ย

                                                                                           บทที่ 3 ออกเดินทาง
กลางดึก ณ โรงแรมเซาเทิร์นฟอท
โจ : ครอกฟี้  ครอกฟี้...
เคิร์ท : จะกรนอะไรนักหนาไปกินเบียร์ดีกว่าเพื่อจะหลับลง
เคิร์ท : มาดามหว่องค๊าบ ขอ...
พลทหาร : ท่านผู้พันครับท่านเซอร์อเล็กซ์เรียกท่านไปพบครับ
เคิร์ท : เฮ้อ โอเคไปก็ไป

ณ ห้องเซอร์อเล็กซ์
เซอร์อเล็กซ์ : นี่ท่านผู้พันเรามีกำลังทั้งหมดเท่าไร
เคิร์ท : ทั้งหมดก็ 105000 คนครับ ผมว่าเราต้องรับสมัครคนเพิ่มครับ
เซอร์อเล็กซ์ : งั้นพวกท่านจงไปติดประกาศรับสมัครนักรบเพิ่มตามเมืองต่างๆเข้าใจใช่มั้ย
เคิร์ท : ได้ครับ
เซอร์อเล็กซ์ : ท่านรีบไปนอนเถอะ พรุ่งนี้เดี๋ยวท่านจะเหนื่อยมาก
เคิร์ทคิดในใจ : คงต้องแยกย้ายกันไปติดประกาศสินะ อืม

วันรุ่งขึ้น
ทุกคนยกเว้นเคิร์ท : เช้าแล้วหรือเนี่ย
เคิร์ท : ทุกคนรีบอาบน้ำแต่งตัวเร็วเข้าข้าจะบอกจุดหมายให้
ทุกคนยกเว้นเคิร์ท : อืม
หลังจากที่ทุกคนอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย
เคิร์ท : เอาละนะ ข้าจะบอกปลายทางของแต่ละคน
ทุกคนยกเว้นเคิร์ท : แต่ละคน
เคิร์ท : ใช่ เอาละฟังให้ดี ฟินิกซ์กับเวสไปที่เรดคลิฟแล้วไปต่อที่หมู่บ้านเอลฟ์ฟินิกซ์ก็คอยให้เวสบัพกับรักษาละกัน
ฟินิกซ์ : โอเค
เคิร์ท : ต่อไป เคธี่กับโจไปวินเดิ้ลวู้ดแล้วไปต่อที่หมู่บ้านเซาเทิร์นไชร์โอเคใช่มั้ย
โจ : อืม
เคิร์ท : นิกซ์กับมาร์คเจ้าไปป้อมปราการตะวันออกเพื่อหานักรบเพิ่มอีก แต่ไม่ต้องไปวินโดเนีย
นิกซ์ : ได้ๆ
เคิร์ท : แต่เพราะรถไฟใต้ดินถูกหินถล่มจึงต้องเดินไป คงใช้เวลาประมาณ 1 ปีจึงได้กลับมาเจอกันอีกน่ะ ขอให้โชคดีน่ะ
ทุกคน : อืม
ฟินิกซ์ : เวสข้าว่าเราต้องหาเสบียงแล้วนะเพราะเราต้องรีบไปมันไกลมาก
เวส : ไปเถอะ
นิกซ์ : มาร์คป้อมปราการตะวันออกอยู่ไม่ไกลเท่าไรเรารีบไปเถอะ
มาร์ค : รีบไปเถอะพี่ผมรอไม่ไหวแล้ว
โจ : ถ้างั้นจะรออะไรเราไปเตรียมเสบียงเถอะเคธี่ เจ้าก็ต้องเตรียมลูกธนูเหมือนกัน
โจ : อ้าว เห้ยมันไปก่อนข้าอีก รอด้วย
เคิร์ท : เจมส์เจ้าต้องไปกับข้านะ เพราะต้องไปวินโดเนียเพื่อรักษาการณ์ที่นั่นน่ะ
เจมส์ : ข้าจะไปเช็คม้าก่อน
เคิร์ท : อืม

  ไม่มีใครรู้ว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นพวกเขาทั้งหมดจะได้เจอกันรึป่าวต้องรอตอนต่อไป

ไวจัง

เจ็บจี้ด