กิลในตำนานอีกไม่นานก็คงเหลือแต่ตำนานแล้วนะ
มันหาใครออนมะได้เลย คิดถึงทุกๆคนนะคร้าบ
ปัญหาชีวิตเข้ามามากมาย อะไรต่างๆผ่านพ้นไปเยอะ
กิลเราจะอยู่และเป็นตำนานตลอดไป รักทุกๆคนในกิลคร้าบผม
จงจำอดีตที่ดีๆไว้เป็นบทเรียนและทำปัจจุบันในดีที่สุด
รักคนๆเดิมที่ผมรักเสมอ แม้มันจะไม่ได้เขาคืนมา
เวลาจะพิสูจทุกๆอย่าง และทำให้เราก้าวเดินไปข้างหน้าอย่างเข้มแข็ง
บางทีการที่เพื่อนกลุ่มหนึ่งไม่ได้เจอกัน ณ ที่เดิม ใช่ว่าความเป็นเพื่อนมันจะจางลง
เพราะ ณ วันนี้ เพื่อนที่เจอกันที่นี่ ถึงจะไม่ได้เข้ามาเจอในเกม เราก็ยังติดต่อกันอยู่...
ตอนนี้ เพื่อนๆต่างมีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบในชีวิต...ไม่มีเวลาอยู่กับเกมได้เหมือนในอดีต...
ยังมีที่อื่นที่เราสามารถคุยกันได้ ไม่จำเป็นต้องเล่นเกมหนิ....
ปล. อยากมีเวลาว่างเล่นเกมอีก แต่ก็เบื่ออะไรที่เดิมๆ (จริงๆว่างมากมายแต่ทำอย่างอื่นดูมีประโยชน์กว่า *0*)
ปล2. ชีวิตจริงต่างกับเกมนัก ไม่มีไรที่ซ้ำซาก มีปัญหาใหม่ๆเข้ามาให้แก้ไขปรับปรุงเสมอ ช่วยพัฒนาสมองดีจัง
ปล3. เด๊วว่างๆโทรไปคุยด้วย
*0*โทรมาเบอร์ 43น้าป้า 555+
คนส่วนใหญ่เอาชีวิตมาทิ้งอยู่ในเกมส์
แต่คนส่วนใหญ่อีกเช่นกัน เอาชีวิตไปทำอะไรที่มีประโยชน์และมีคุนค่ามากกว่าการเล่นเกมส์
ถ้าคนทั้งโลกเอาเวลามาเล่นเกมส์หมด เราไม่คงไม่สะดวกสบายกันแบบนี้
ยังมีคนที่ลำบากและทำอะไรเพื่อคนอื่นอีกมากมายโดนที่เราไม่รู้
รู้หน้าที่ของตัวเอง ทำหน้าที่นั้นให้ดีที่สุด ว่างค่อยเข้ามาเล่นเกมส์
แบ่งเวลาให้ถูก และเข้าใจในคำว่ารักแท้ให้มากกว่านี้
เมื่อเสียอะไรไปสักอย่างมันบอกไม่ถูก ยิ่งรู้สึกผิด ยิ่งอยากได้คืนมานะ
แต่คงปล่อยไปเพราะเรายังไม่ดีพอให้เขามารัก
และเขาก็ไม่ได้รักเราจิงจังอะไรมากมาย
ให้เขาได้เปิดใจลองคบกับคนที่เขาชอบ เพราะเราทำให้เขาเกลียดจนไม่มีไรดีเลย
แต่ก็ดีใจนะ ที่ได้ทำให้เขาเข้าใจ และได้บทเรียนอะไรดีๆมาเยอะเลย
แต่ที่เลิกยุ่งไม่ใช่เพราะเกลียดแต่เพราะรัก สังคมของเรามันต่างมากเกินไป
จิงๆรุ้นะว่าอะไรควรทำ อะไรไม่ควรทำ แต่อยากลองใจคนบางคน
สุดท้ายไม่เหลืออะไรเลย แม้แต่มิตรภาพดีๆยังไม่เหลือ
แต่ยอมรับนะเขานิสัยดีมากๆ แต่บอกตรงๆเราไม่เคยรุ้จักตัวตนจิงๆของกันและกันเลย
มีอะไรเราไม่เคยบอกกัน ไม่เชื่อใจอะไรเขาเลย
แต่เขากับเชื่อใจและทุ่มเทอะไรต่างๆให้เรามากมาย
รู้สึกผิดมากๆเลย เอาเวลาทำใจสักพัก
ได้เห็นคนที่เรารักมีความสุขกับคนที่ดูแลเขาได้ดีกว่าเรา
แม้มันจะเจ็บแค่ไหนก็ขอแค่ได้มองเขาอยู่ไกลๆก็พอแล้ว
บทเรียนชีวิตที่ยิ่งใหญ่มันมาพร้อมน้ำตาเสมอ