ต่อตอนที่ 7 เลยงิ
  ตอนที่ 7 ทางเดินพิศวง
             " ตึกๆๆๆๆ " "เมื่อกี้ชั้นไม่น่ากอดนายเลย หยะแหยง" "แล้วชั้นอยากจะกอดเธอด้วยซะเมื่อไหร่เล่า" ไม่นานมูนและลูเวสก็กลับมาโต้วาทีกันอีกรอบ "เฟี้ยว~~~~" "(...............)" "นั่นใครนะ" "(.............)" "ชั้นถามว่าใคร" "(..........)" "ไหนดูซิว่าใคร" "รุ่นพี่วาเลนไทน์!!"
"สวัสดีครับ พี่มาทำไรอะไรหรอ" "(พี่มาทดสอบนายกับพื่อนของนายน่ะสิ)))))วาเลนไทน์เขียนใส่กระดาษให้ลูเวสอ่าน" "แล้วจะทดสอบอะไรกันหรอครับ พี่วาเลนไทน์" "(พี่จะให้มูนกับเธอเลือกทางเดินของตัวเอง)" "เลือกทางเดินของตัวเอง... อะไรครับงง/งงเหมือนกันค่ะ" "(ด้านหลังของพี่คือทางเดินพิศวง ทางซ้ายคือทางเดินแห่งแสง ทางขวาคือทางเดินแห่งความมืด จะให้เธอทั้งสองเลือกจะเดินไปทางไหน ถ้าเลือกทางซ้ายจะกลายเป็นคนที่สามารถช่วยโลกได้จะทำให้วิญญาณปีศาจในร่างของพวกเธอสลายไป และผู้พิทักษ์ก็จะออกไปด้วย แต่จะคอยปกป้องพวกเธอในยามคับขัน แต่ถ้าเลือกทางขวาพวกเธอจะกลายเป็นปีศาจทันที จะทำลายโลกใบนี้ไม่เหลือซาก ซึ่งเป็นพลังที่องค์กรมืดต้องการ เอาล่ะ พี่ให้เวลาคิด 3 นาทีนะ เมื่อตัดสินใจเข้าไปแล้วจะไม่สามารถเปลี่ยนใจได้อีก เมื่อเข้าไปแล้วจะพบการทดสอบขั้นสุดท้าย เพื่อรับตำแหน่งผู้สืบทอดพลังพิเศษอย่างแท้จริง) "พวกผมตัดสินใจแล้วว่าจะเลือกทางเดินแห่งแสง" "(อืม.... ถ้าอย่างนั้นก็เข้าไปข้างในได้เลย พี่จะไปรอที่โบสถ์นะ ขอให้โชคดี)" แล้ววาเลนไทน์ก็เดินจากไป มูนและลูเวสก้าวเข้าไปข้างในแล้ว พลันเกิดม่านแห่งแสงปิดทางเข้าข้างใน ทำให้ทั้งคู่ออกมาไม่ได้ ต้องก้าวเดินต่อไปเท่านั้น!!
          ทางเดินข้างใน "นี่พวกเราเข้ามาข้างในลึกแล้วนะ ยังไม่เจอทางออกอีกหรอเนี่ย" มูนพูดด้วยความเหนื่อยล้า "การทดสอบก็ต้องยากเป็นธรรมดาสิ ถ้ามันง่ายจะเรียกการทดสอบรึไง" "นี่ชั้นถามนายดีๆนะทำไมต้องกวนด้วย" "ขอโทษคร้าบบ~~"ไม่วายที่ลูเวสจะกวนมูน เมื่อเขาไปข้างในก็ยิ่งอันตราย ทางเดินค่อยๆ แคบลงๆ จนพบกับความเดี่ยมซึ่งยืนรออยุ่แล้ว "นี่นายมาที่นี้ได้ไง" "ฮ่าๆๆๆๆ ข้าก็แอบตามพวกแกมาน่ะสิ" "การทดสอบครั้งนี้พวกแกจะไม่มีโอกาสรอดกลับไป เพราะว่าวาเลนไทน์ไม่รู้ว่าข้าตามมา ถ้ารู้เธอคงจะไม่ให้ข้ามากวนการทดสอบของพวกเจ้าแน่" "หลีกทางไปซะดีๆ ไม่งั้นนายเจ็บตัวแน่" "กิกิกิ อย่างงั้นเรอะ งั้นลองมาสู้กันหน่อย" "ได้เล้ย" "นายไม่ต้องยุ่งนะลูเวส นี้เป็นเรื่องระหว่างชั้นกับมัน" "แต่..." " ไม่ต้องมีแต่ ชั้นไม่อยากให้นายโดนลูกหลงไปด้วย" คำพูดของมูนทำให้ลูเวสซึ้งใจมาก "ดาร์ดโซล!!"มูนและลูเวสหลบแทบไม่ทัน" มัวแต่พลอดรักกันอยู่ได้ เดี๋ยวก็ตายหรอก ฮ่าๆๆ" "นี่แกเล่นทีเผลอ รึ" มูนพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน "มูน่า ลาทิส สตัฟฟ!!" อยู๋ดีๆมูนก็พูดคาถานี้ออกมา มันใดนั้นไม้เท้าจันทราพุ่งมาหามูน
"ฉึบ" "โอ้วๆๆ มีอาวุธด้วยรึ งั้นข้าก็ขอใช้บ้างละจงออกมามีดแห่งคาวเลือด" "หิหิ แกจะต้องกลับไปกับข้า ไม่งั้นนายนั่นโดนดูดเลือดตายแน่" ความเดี่ยมพูดจบพร้อมเอามีดไปจ่อคอลูเวส "ลูเวส!!" "มูนอย่าไปกับมันนะ" "งั้นแกตาย ฮ่าๆๆ มีดแห่งคาวเลือดเอ๋ยจงดูดเลือดมนุษย์ผู้นี้ ณ บัดนี้!!" "มูน่า ลาทิส เอนเนอร์จี้" "เพล้ง" มีดของความเดียมกระเด็นไปทันที "จังหวะนี้แหละมูน ใช้คาถานั้นเลย" พูดจบลูเวสก็กระโดดหลบความเดียมไปหามูน แล้วใช้คาถาพร้อมกัน"มูน่าลาทิสเอนเนอร์จี้/ลูน่า เวส เยลโล่ดาร์คสวอด" ฟี้งๆๆๆ ฟึบๆๆๆๆ " "บึ้ม" "อ้ากกกกกก พวกแก ฝากไว้ก่อนเถอะ เอานี้ไปซะ แมงมุมกินหัวใจ" "ลูเวสหลบ!!" "อั้ก " "มูน!!" "ฮ่าๆๆๆ โดนเข้าไปเต็มๆ เธอจะต้องตายภายใน 5 วัน ถ้าไม่รักษา ข้าไปก่อนละ ฮิฮิฮิ" "มูน!!~~" นัยน์ตาของมูนปิดลง เธอไม่รู้สึกตัวแล้ว แต่ยังมีลมหายใจอยู่ ลูเวสอุ้มเธอแล้วรีบวิ่งไปยังจุดหมายให้เร็วที่สุด ฝ่าด่านอุปสรรคต่างๆมากมายจนพบทางออก มูนและลูเวสได้เป็นผู้ปกป้องโลกอย่างสมบูรณ์แล้ว แต่ทว่ามูน มูน..."พี่วาเลนไทน์ มูนโดนแมงมุนกินหัวใจฝังตัวอยู่ ทำยังไงดี" "(อะไรนะ!!~แย่ละสิ)" "ฝีมือควาเดี่ยมอะพี่" "(ลองไปถามสาธุคุณดูนะว่าช่วยได้มั้ย)" "สาธุคุณครับ มีทางไหนที่จะนำแมงมุมกินหัวใจออกไปได้ครับ" "มีสิ แต่มันอันตรายมาก"
"ต้องใช้อะไรถึงรักษาได้ล่ะครับ" "ก้อนผลึกแห่งเคออสติคซึ่งได้จากเจ้าเคออสติคเท่านั้น" "ผมจะไปครับ ผมจะช่วยมูนให้ได้" "งั้นโชคดีนะ อ่อแล้วอีกอย่างนึง เรียกชอนเนอร์มาพบข้าด้วย " "ครับ" ............"ชอนเนอร์ๆๆ" "ครับมีไรหรอลูเวส" "สาธุคุณเรียกนะ เดี๋ยวผมจะไปถ้ำผลึกนะ คุณรีบๆไปล่ะ"
"แล้วไปทำอะไรที่ถ้ำผลึกล่ะ" "ลองไปถามสาธุคุณเองนะ ผมไม่อยากตอบ" "ครับ"........."สาธุคุณครับ มีไรรึเปล่า" "ข้าเรียกเจ้าก็มีเรื่องจะบอก"
"ครับ" "มูนจะต้องตาย ไม่มีทางรักษาได้" "อะไรนะ ไม่จริงใช่มั้ย" "จริง มูนโดนแมงมุมกินหัวใจฝังอยู่ ถ้าครบ 5 วันเธอก็ต้องตาย" "แล้วสาธุคุณให้ลูเวสไปทำอะไรที่ถ้ำผลึกละครับ" "ข้าหลอกว่าผลึกจากเจ้าเคออสติคสามารถรักษามูนได้จึงให้เขาไปหาผลึกจากเจ้าเคออสติคน่ะ ไม่อยากให้เขารู้ว่ามูนจะต้องตาย เศร้าจริงๆ ไม่น่าให้มูนไปทดสอบเลย คงมีแต่ปาฏิหาริย์เท่านั้นแหละที่จะช่วยมูนได้" ทั้งสองยืนนิ่งอยู่พักใหญ่ น้ำตาค่อยๆไหลออกจากดวงตา จนทำให้วาเลนไทน์ที่ยืนแอบอยู่พลอยน้ำตาไหลไปด้วย................

ตายชัว


ตอบคนแรก นะเนี่ย  มีรางวัลป่าว

แวะมาอีกทีใหงหน้าขึ้นมาอีกเพียบเลยหว่า

ปล.พวกองกรณ์ลึกลับ ใหนบอกจะมาลักพาตัวใปใงใหงอยู่ดีๆตอนนี้จะมาฆ่าทิ้งกันซะงั้น =w="
ปล.2 แล้วอีกอย่างทำใมตัวละครช้านถึงใด้นิสัยผิดใปจากตอนแรกที่วางใว้เยอะเลยล่ะเนี่ย T T

ลืมบอกที่ตอนที่ 8 ศึกสงครามระหว่างศานสจักรกับองค์กรมืด(ตอนที่1)

ความสามารถหลังจากได้ตำแหน่งผู้สืบทอดพลังพิเศษ
ลูเวส
-สัตว์อสูรธาตุดินชื่อว่า ฮัชมาล(Hachmal)มนตร์เรียกอสูร...Lunaves Summonner Esper Hachmal !!!
-ท่าโอเวอร์ไดรฟ์(ไม้ตาย)
-อาวุธใหม่(แล้วแต่คนแต่งจะเลือกใช้)
มูน
-สัตว์อสูรธาตุน้ำชื่อว่า ซิลเวอร์อควาเรียส(SilverAquarias)มนตร์เรียกอสูร...Moon Summonner Esper SilverAquarias!!!
-ท่าโอเวอร์ไดรฟ์(ไม้ตาย)
-อาวุธใหม่(แล้วแต่คนแต่งจะเลือกใช้)
เอ...อีก2คนชื่อไรง่ะ เด๋วมาแต่งต่อนะ อิอิ
ปล.ทั้งหมดนี้เปงความสามารถมาให้คุณป๊อบ+อู่พิจาราณากัฟ

เราว่าเอาสัตว์เทพตามกำเนิดดีกว่านะ เราจะไม่เอาตามธาตุอะ เช่นสัตว์เทพแห่งจันทราของมูนอย่างงี้ จะไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับธาตุทั้ง 4 เยย มันซ้ำซากจำเจ เดี๋ยวไม่มัน 

ลูเวส
-สัตว์อสูรชื่อ ดาร์คโฮลี่(DarkHoly)
มูน
-สัตว์อสุรชื่อ อัลทิม่า(Ultima)
พอใช้ได้มั๊ยครับ จะให้แก้ตรงใหนบอกว่า เด๋วผมจัดการหั๊ย
ปล.เรียกว่าต้นก็ได้ เดอะ ชิโนว่าพิมพ์ยาก

เอ่อออออออ ได้ปักหมุดแล้วแฮะ ก็ยินดีด้วยงั้บ เข้ามาไม่รู้จะพูดอะไรวันนี้ไปโรงเรียนเผอิญว่าครูหยุดกันเกือบทุกคาบ(เปงไข้เลือดออก)ก็เลยมานั่งคืดเล่นอะไรว่างๆ แล้วดันไปคิดถึงกระทู้ที่จะสร้าง คอมมิค แล้วพี่ อู่ เคยบอกว่ามาคิดชื่อเรื่องกันดีกว่าก็เลย..... โอเคเข้าเรื่องเลยขี้เกียจเล่าและ
 

PNEO(พี-เน-โอ้!)
สงครามพิทักษ์สี่จตุรเทพ

PNEO มาจากไหนลืมไปแล้ว แต่ข้างล่างนักคิด นอนคิด ยืนคิด เดินคิด ตีลังกาคิด และอื่นๆ เปง ช.ม. กว่าจะคิดออก

หรือจะเอาเปงชื่อเกมไป "สงครามโปรเจควัน" หรือ "โปรเจควันออฟเดอะเวิลล์" หรือ "ผจญภัยเหนือโลก" หรือ โว้ยยยยยยยยยยยยยย !!!!~ เอาเปงว่ามาทักทายแปปนึงเด่วอีกสักพักก็จะมาดูราดราว(?)อีก

การ์ตูนไปได้สวยเลยครับกำลังถึงช่วงไคลแม็ก
ช่ ว ย เ ล่  า ล ะ เ อี ย ด ก ว่ า นี้ ห น่ อ ย น ะ ค รั บ เ พ ร ะ ผ ม ช อ บ อ่ า น ก า ร์ ตู น