ตอน 1 ขอเปลี่ยนจากพ.ศ. เป็น ป.ศ. นะ(โปรเจควันศักราช)

  เอางั้นเลย ... อะเค ๆ แนว ๆ ๆ

         ok ค้าบ ..

  เป็นกำลังใจ ให้ อู่ .. ป๊อบ .. และเพื่อน ๆ ทุกคน จ้า ...

     ป๊อบ ช่วย ดูให้หน่อย  ลูเซียส แปลว่า พระจันทร์ มั้ย ? ... 

ตอบป๊อบ
นิสัยของ วาเลนไทน์ ไม่ค่อยพูด เงียบๆ ถ้าเป็นอาจารย์ ก็จะใช้การแนะนำ แบบไม่พูด ต้องทำอะไรซักอย่างให้เข้าใจเอง
ถ้าเป็นรุ่นพี่ เป็นรุ่นพี่ที่ดูเงียบครืม น่ากลัว แต่จิงใจดี  มักจะช่วยเหลือ ลับหลัง ไม่ต้องการสิ่งตอบแทน
ถ้าเป็นรุ่นพี่ น่าจะดีกว่านะ ความสนิท ได้มากกว่าอาจารย์

เพิ่มต่อจากตอนที่ 2 และ 4 ให้คุณอู่เอาไปใส่ในตอนนั้นๆเพิ่มทีนะคับ
ตอนที่ 2หลังจากที่เลอร์รี่มองไปยังดวงจันทร์แล้ว............(จบของเก่า) (เพิ่มของใหม่)อีกมุมหนึ่งของเมือง กลุ่มคนลึกลับสามคนกำลังเคร่งเครียดกับการประชุมกันอยู่ "นี่พวกเราจะทำอย่างไรกันดี" "คงต้องรอดูไปก่อนละกัน ถ้ามันอันตราย ถึงขึ้นวิกฤตจริงๆ ค่อยเข้าไปช่วย" "อืม โอเค" "ว่าแต่พรุ่งนี้วันที่เท่าไหร่นะ" "1 มกราคม" "วันเกิดของเด็กๆนี่นา" "ใช่แล้ว พี่มีลางสังหรณ์ไม่ดีเลย กลัวว่าพรุ่งนี้จะเกิดเรื่องร้ายๆขึ้น" "เอาน่าพี่ไลตัส ไม่ต้องกังวลหรอกนะ ดูหัวหน้าเซรอสสิ หน้าไม่เห็นเครียดเลย" "แล้วหน้าจะเครียได้ไง เมื่อหัวหน้ายืนหลับเนี่ย" "แหะๆ พาหัวหน้าไปนอนกับดีกว่าพี่ไลตัส"
    ณ กลางป่า "กินกันให้อิ่มนะ นอนกันเต็มที่ พรุ่งนี้จะไปบุกเมืองเซาท์เทิร์น ไชร์กัน ข้าจะฆ่าพวกมันให้หมด จับตัวนังผู้หญิงที่ชื่อมูนมาให้พวกมัน พวกองค์กรลึกลับ"
    ณ โบสถ์แห่งศาสนจักร "ตอนนี้ข้าคิดบททดสอบเด็กๆเสร็จละ หลังจากที่สามารถผ่านการทดสอบได้ ข้าจะให้ไปแก้ปริศนาของเทวีลูซิสเพื่อนำไปยังห้องฝึกพลังพิเศษ ซึ่งในนั้นมีกลไลกับดักมากมายจึงต้องอาศัยความรัก ความผูกพันธ์ของทั้งคู่ด้วย ส่วนที่เหลือ 2 คน ข้าขอภาวนาให้ อย่าให้โดนจับไปแล้วเถอะ ไม่งั้นจะต้องมาสู้กันเอง"สาธุคุณมอเรย์พูดออกมาด้วยความเป็นห่วง

ตอนที่ 4 หลังจากที่สาธุคุณบอกว่าลูเวสเป็นอดีตองค์ชายของเซาท์เทิร์น ฟอร์ท "ก็แค่อดีตองค์ชายไม่ได้เป็นองค์ชายซะหน่อย" "ไม่ใช่องค์ชายเมืองนี้แต่เป็นองค์ชายเมืองอื่นนะ" "หา!! แล้วเป็นองค์ชายเมืองไรล่ะ" "เมืองเวสเทิร์น ฟอร์ท" "ว้าวๆๆ มีเพื่อนเป็นองค์ชาย ขอยืมเงินหนน่อยสิตาบ๊อง ชั้นจะเอาไปช๊อบปิ้ง" "~เรื่องไรจะให้ ยัยตัวแสบ เมื่อกี้ทำข้าแสบนะ" "จะให้ดีๆหรือให้ด้วยน้ำตา" "ไม่ให้หรอก วะฮ่าๆๆๆ" "งั้นเอานี้ไปกิน" มูนพูดเสร็จก็จะร่ายคาถามูนาลาทิส เอนเนอร์จี้ใส่ลูเวส แต่ลูเวสดันพูดขึ้นมาว่า"ยอมแล้วคร้าบบบ" "ดีๆๆ เอามาซะเงิน" "อะเอาไป" "ฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิ" มูนพูดด้วยความสะใจ
มูนจึงชวนลูเวสไปช๊อบด้วยกัน ซื้ออาหารกินกันอย่างเอร็ดอร่อย จนทำให้มูนและลูเวสเริ่มเข้าใจกันมากขึ้น ทั้งคู่ถูกจับตามองอยู่ตลอดเวลาโดยไม่รู้ตัวเลย......

แก้ใหม่แล้วนะ  เพิ่มเติมตรงไหนบอกได้ (เราอยู่ช่วงตอนเย็นถึงตอนค่ำเท่านั้นก๊าบ กลางวันไปเรียนคับ)

คุงบาสสู้ๆนะ คีเอสตัวละครมาให้ดูหน่อย