บทที่14 ความหลังของเลิฟโลว์
"นั่น....ทวนของชั้นนี่!" เลิฟโลว์อุทานออกมา เเล้วรีบวิ่งเข้าไปเเต่จู่ๆก็กระเด็นออกมา
เลโอน่า- เข้าไปไม่ได้เหรอ? (เลโอน่าจึงเอามือไปคลำๆรอบๆจู่ๆก็โดนไฟฟ้าช็อตจนต้องถอยออกมา)
คีมีเดียส- จริงสิ กีเซอร์มีถุงมือฉนวนไฟฟ้าไม่ใช่เกรอ? ก็เข้าไปหยิบสิ
เลิฟโลว์- ม...ไม่ได้ คนที่จะหยิบจับอาวุธในตำนานได้มีเเต่ผู้ที่ได้รับเลือดให้ครอบครองเท่านั้น(เลิฟโลว์ค่อยๆกุมมือตัวเองจากเเผลไฟฟ้าช็อตมะกี้)
"เเถวนี้น่าจะมีเครื่องควบคุมอะไรสักอย่างเเหละนะ" กีเซอร์พูดจบก็ใส่ถุงมือฉนวนไฟฟ้า ค่อยๆคลำหาเครื่องปลดฉนวนไฟฟ้า
"ใครน่ะ! หยุดเดี๋ยวนี้!" เสียงที่ดังมาจากข้างหลังคือ ทหารยามคล็อกโคเดี้ยน ไม่ทันขาดคำมันรีบเรียกพวกมันมา 20 กว่าตัว มารุมจับเลิฟโลว์ไปขังไว้ที่เดิมต่อโดยมีคล็อกโคเดี้ยนตัวหนึ่งวิ่งเข้ามาอุ้มเลิฟโลว์พาดบ่าไป "ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ พวกวิปริต!" เลิฟโลว์พยายามทุบที่หัวคล็อกโคเดี้ยนตัวนั้นอย่างเเรงเเต่ก็ไม่มีผลเพราะเกล็ดมันหนามาก
"เอิร์ธเควก!" กีเซอร์หยิบขวานคู่ขึ้นมาฟาดลงพื้นเต็มเเรง เเผ่นดินไหวทำให้คล็อกโคเดี้ยนตัวนั้นเผลอทำเลิฟโลว์ตกจากตัวมัน
ทันทีนั้นเลโอน่ารีบวิ่งเข้ามารับตัวเลิฟโลว์
กีเซอร์- จัดการพวกนี้ให้เร็วที่สุดก่อนที่จะมีพวกมันตามมาอีก! (กีเซร์สั่งการเฉียบขาดอย่างรวดเร็ว)
อาเวเทียสจึงชักหุ่นออกมา เเล้วชักหุ่นพุ่งเข้าไปกลางวงคล็อกโคเดี้ยน "วินด์เปอร์เเสลชพ๊อปเพ็ต!" ตัวหุ่นชักค่อยๆมีมีดโผล่ออกมาทั้งตัวเเล้วหุ่นชัก
ก็เริ่มหมุนตัวปาดคอพวกคล็อกโคเดี้ยนให้ติดพิษไปทุกตัว จนมันค่อยๆตายไปทีละตัว แต่ทว่าพวกคล็อกโคเดี้ยนราว50กว่าตัวได้บุกเข้ามาสมทบอีก
คีมีเดียสจึงระดมยิงธนูเป็นกำเเพงกั้นเเล้วจัดการยิงธนูขึ้นไปประมาน 50 กว่านัดขึ้นฟ้าก่อนที่จะตกลงมาโจมตีพวกคล็อกโคเดี้ยนที่อยู่เป็นกระจุก
เลโอน่าใส่สนับมือเเละสนับเเข้ง พุ่งเข้าไปอัดพวกคล็อกโคเดี้ยนให้บาดเจ็บทีละตัว2ตัว ส่วนกีเซอร์ก็รีบหาเครื่องควบคุมไฟฟ้าต่อ
หลายนาทีต่อมา พวกคล็อกโคเดี้ยนล้มตายไป50กว่าตัว เเต่ก็ยังมีคล็อกโคเดี้ยนหลาย100ตัวบุกเข้ามาสมทบอีก
ทำให้เลโอน่า คีมีเดียสเเละอาเวเทียสที่ใกล้หมดเเรงเเล้วรับมือยากขึ้นอีก
"ให้ตายสิ เจอซะทีสิ! อ๊ะ! นี่ไง" กีเซอร์พยายามบิดปุ่มๆหนึ่งเเต่มันไม่ขยับ กีเซอร์จึงหยิบขวานขึ้นมา1ด้ามฟันเข้าไปตรงนั้นอย่างจังทำให้ผนึกไฟฟ้าถูกปลดออกเลิฟโลว์จึงวิ่งเข้าไปคว้ำ ทวนในตำนาน ออกมาเเล้วตั้งท่าเตรียมโจมตี
เลิฟโลว์- คราวนี้พวกเเกไม่รอดเเน่! พวกซอเรี่ยนใจทราม! (เลิฟโลว์จึงวิ่งเข้าไปตวัดหอกกวาดวงศัตรูเข้าไปและโจมตีพวกมันอย่างบย้ำระห่ำ)
"พวกเราอย่าไปยอมมัน รุมเเทงมันเลย!" คล็อกโคเดี้ยนรตัวหนึ่งตะโกนสัญญาณออกมาทำให้พวกที่เหลืออยู่อีก 80กว่าตัว รุมเเทงที่เลิฟโลว์อย่างเดียว
ซึ่งเลิฟโลว์ก็ใช้ทวนป้องกันไม่ทันเพราะถูกโจมตีหลายด้าน แต่ทว่าพอยิ่งเลิฟโลว์บาดเจ็บมากขึ้นเท่าไหร่ดามเจที่พวกซอเรี่ยนโจมตีเข้าก็ยิ่งเบาลงเรื่อยๆ
เลิฟโลว์- พวกหน้าโง่! ตอนนี้ดามเจพวกเเกสูงสุดก็เหลือเเค่1เเล้ว! ทวนในตำนานนี้ความสามารถเฉพาะตัวของมันส่งผลให้ผู้ใช้มีพลังป้องกันเพิ่มขึ้นตามhp ที่เสียไปยิ่งเยอะเท่าไรพลังป้องกันฉันก็มากขึ้นเท่านั้น ได้เวลาตายพวกเเกเเล้ว! สเปียร์เซอร์สปินนิ่ง!
เลิฟโลว์หมุนกวาดหอกไปรอบตัว ทำให้พวกซอเรี่ยนล้มตายไปมากภายในรวดเดียว เเล้วใช้ทวนฟาดฟันเหล่าศัตรูที่กรูเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย
อาเวเทียส- สุดยอดเลยชั่วพริบตาเดียวก็ฆ่าพวกซอเรี่ยนได้หลาย10ตัวเชียว!
กีเซอร์- เเต่ตอนนี้ดูถ้าจะเยอะเกินไปเเล้วต้องรีบสมทบเเล้วล่ะ (กีเซอรืได้พุ่งเข้าไปใช้ขวานคู่โจมตีพวกซอเรี่ยนอย่างไม่ยั้ง)
ไม่นานนักพวกซอเรี่ยนนับหลายร้อยเกือบพันตัวก็หมดฐาน ตอนนี้ภาพที่เห็นคือเหล่าศพซอเรี่ยนที่นอนจมกองเลือดอยู่มากมายเเล้ว
เลิฟโลว์ก็นั่งทรุดลงบนกองศพไปร้องไห้โฮออกมา
เลโอน่า- เราก็ชนะเเล้วนี่ ไม่มีใครบาดเจ็บมากด้วยไม่จำเป็นต้องร้องไห้เลย (เลโอน่าเดินเข้าปลอบเลิฟโลว์)
"พวกซอเรี่ยนพวกนี้ ฮึก.... มันฆ่าพ่อเเม่ชั้น เห็นกองศพพวกนี้เเล้วมันทำให้ฉันเห็นภาพในอดีตที่เเสนเลวร้าย ฮือๆ..."
"ฮ่าๆ! ฮันขอตัวลูกเเกไปก็เเล้วกันนะ ฮ่าๆๆๆ~" เสียงหัวหน้าคล็อกโคเดี้ยนดังกึกก้องด้วยความสะใจท่ามกลางฝูงซอเรี่ยนนับ100ตัว
"เเก! อย่าเอาลูกพวกเราไปนะ!" พ่อของเลิฟโลว์หยิบดาบขึ้นมาฟันใส่ท้องหัวหน้าคล็อกโคเดี้ยน แต่มันไม่สะทกสะท้านซ้ำยังปัดพ่อเลิฟโลว์กระเด็นออกไปกระเเทกกับเเพงเลือดกระอักออกมา
"พ่อ~!" เสียงของเด็กน้อยพร่ำเรียกบิดาที่บาดเจ็บเเทบปางตายด้วยความเสียใจเป็นที่สุด
"เกะกะข้าจริงๆเลย!ตายซะเถอะเจ้าพวกมนุษย์ไม่มีน้ำยา!" หัวหน้าคล็อกโคเดี้ยนหยิบหอกขึนมาเตรียมจะเเทงพ่อเลิฟโลว์ให้สิ้นใจทันที
แต่เสี้ยววินาทีที่ซอเรี่ยนจะพุ่งหอกเเทงท่ตัวของพ่อเลิฟโลว์ เเม่เลิฟโลว์ก็วิ่งเข้าเอาตัวป้องกันพ่อเลิฟโลว์เอาไว้ทำให้เเม่เลิฟโลว์ถูกเเทงเเทน
"เเม่....เเม่~!" ภาพที่เห็นคือเเม่เลิฟโลว์สิ้นใจคาที่ตรงนั้นทันที "หึ เห็นเเกเป็นเด็กน้อยข้าจะให้เจ้าไปสั่งเสียกับพ่อเเกก็เเล้วกัน"
หัวหน้าคล็อกโคเดี้ยน โยนเก็กน้อยลงพื้นไปที่พ่อของเธอ "พ่อ...พ่อจะตายตรงนี้ไม่ได้นะ อย่าทิ้งหนูไปนะ ฮือ..." เด็กน้อยเอามือเล็กๆ
ไปกุมมือพ่อของเธอเเล้วร้องไห้คร่ำครวญ "ลูก...ลูกจงมีชีวิตอยู่ต่อไป... จงเข้มเเข็งเเม้ไม่มีพ่อเเม่อยู่เเล้ว อย่าทำให้พ่อผิด...หวังนะลูก อั่ก!"
สิ้นเสียงสุดท้ายพ่อเลิฟโลว์ก็สิ้นใจไปทันที "พ่อ...~!"
"หลังจากนั้น ฮึก....หลังจากนั้น..." เเต่ไม่ทันที่หล่อนจะพูดจบหล่อนก็ล้มตัวสลบลงไป.......
(สำลักโค้กตอนอ่าน-*+ ดีนะยังมีชีวิต ฮ่าๆๆ)
