บทที่ 4 เบอร์เซอร์เกอร์หนุ่มเลือดร้อน
"โอม เสร็จยัง"เลิฟโลว์ถามน้องชายตัวเองที่กำลังจัดของใส่กระเป๋าอยู่ แต่แล้วเสียงเคาะประตูดังขึ้น เลิฟโลว์หันไปมองก่อนจะหันกลับมาเหมือนเดิม
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีก เลิฟโลว์เดิมดุ่มๆไปเปิดประตู
ปรากฏว่า ...ไม่มีใคร..
"จ๊ะเอ๋!!"เสียงหนึ่งดังขึ้น จนเลิฟโลว์ผงะไป ก่อนจะเพ่งหน้ามองแอสแซสซินคนนั้น
"กาเรน-_- เล่นอะไรเนี่ย"
แอสแซสซินหนุ่มยิ้มแทนคำตอบ
"พี่เลิฟโลว์!!~~ "เพชร(แก้ละ)เดินมาหาเลิฟโลว์ เลิฟโลว์หันไปมองแล้วยิ้มให้ เพชรทำหน้าเอ๋อสักพักก่อนจะชี้ไปที่กาเรนแล้วยิ้มแห้งๆ
"เอ่อ..กาเรนหรอคะ"
"ใช่ มันเป็นแอสแซสซินบ๊องๆ อย่าไปสนใจมัน"เลิฟโลว์ยักไหล่เล็กน้อยก่อนจะเดินกลับเข้าห้องไป แต่ประตูยังเปิดค้างไว้ กาเรนหันไปมองเพชร แต่เพชร..
"...."เอ๋อสนิท=_=;;
"ย๊ะฮู้!!~~ อากาศดีจังเล้ยยย~~"เพชรยิ้มกว้างก่อนจะเล่นสายลมไปเรื่อยๆ
"พี่ แล้วเซาท์เทิร์นฟอร์ทที่ว่าเนี่ย ไปไกลไหม.."โอมถามเลิฟโลว์ที่เดินคู่กัน เลิฟโลว์มองกาเรนและเพชรที่เล่นสายลมอยู่ ก่อนจะตอบแต่สายตายังจับจ้องที่ทั้งคู่
"พอประมาณ ตอนนี้7โมง 6 โมงเย็นกว่าๆคงจะถึง"
"เอาล่ะ!~ เราขึ้นรถไฟไปเมืองวินเดิ้ลวู้ดดีกว่านะคะ ขี้เกียจเดิน"เพชรทำท่าบิดขี้เกียจสมทบ
เมืองวิ้นเดิ้ลวู้ด..."ขอบคุณที่มาส่งค่า!!~"เพชรโค้งตัวให้สามสหายขบวนการรถไฟฟ้าใต้ดินเถื่อน
"ไม่เป็นไร อิ๊ อิ๊ โอกาสหน้าเชิญใหม่นะ อิ๊ อิ๊"
ทั้งหมดพากันเดินออกจากเมืองวินเดิ้ลวู้ด แต่แล้ว..
ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว
ขวานใหญ่สีเงินฝังเพรชสีแดงและขาวลอยมาทางเลิฟโลว์ เธอมองน้อยๆก่อนจะจับที่ด้ามจับ ก่อนจะมอง ก็พบว่ามันสลักชื่อไว้ว่า tectrigpoom celler
(ขอเรียกว่า ทริงค์ นะ teig)
"tectrigpoom ออกมา!!"เธอตะเบ็งเสียงลั่น และแล้วปรากฏร่างเบอร์เซอร์เกอร์หนุ่ม ผมสีน้ำเงินเข้มเดินออกมาจากริมต้นไม้ ก่อนจะแบมือขอขวานคืน
"โทษ พอดีว่าเขวี้ยงผิด"เขาตอบเรียบๆสั้นๆ มันทำให้เลิฟโลว์โมโหจนต้องกระชากคอเสื้อขึ้นมาทันที
"เขวี้ยงผิดงั้นเหรอ!! มันเกือบจะเฉาะหัวฉันไปแล้ว !! ไม่มีตาดูรึไง!!"
"เอ๊ะ! บอกขอโทษก็บกไปแล้ว ผู้หญิงอะไร ... น่าเบื่อ"เขาปัดมือเลิฟโลว์ออก แล้วหยิบขวานคืน แล้วตั้งท่าจะเดินหนี
"ดะ..เดี๋ยวค่ะ!!"เพชรรีบตะโกนบอก เขาหันหน้ามาน้อยๆ
"อะไร"
"คุณคือ..คนที่ถูกรับเลือก พวกเราก็คือพวกที่ถูกรับเลือก.. ท่านเซอร์ อเล็ก เรียกให้พวกที่ถูกรับเลือกไปหาท่าน คุณต้องไปนะคะ!"
"..หึ..ก็ได้"เขาเหยียดยิ้มที่มุมปากก่อนจะเดินเข้ามาประชิดที่ตัวเลิฟโลว์
"หึ..งั้นไปกัน แล้วก็อย่ามาทำแบบนี้อีก"เธอตอบเรียบๆแล้วเชิดหน้าพลางเดินหนี ทริงค์หัวเราะเล็กน้อยก่อนจะเดินตามพร้อมกับแบกขวานไป...
อีกไม่นานก็จะถึงเมืองเซาท์เทิร์นฟอร์ท..
จะเกิดอะไรขึ้น..
อาจจะมีเหตุการณ์ที่น่าประหลาดใจเกิดขึ้นก็ได้..
สีขาว และ สีแดง ปะปนกัน..____________________________________________________________
สีขาว สีแดงปะปนกัน คิดๆกันดูนะ
ไม่ใช่เพชรที่ขวานนะ หนักกว่านั้น
ลองคิดกันดูๆ
เเต่เห็นเเล้วนึกถึง