ตามหารักที่หลุดลอย คอยติดตามแค่เพียงเธอ
นานซักเท่าไร ยังหวังได้เจอ เพราะรักเธอเท่านั้น
ชีวิตที่มันขาดเธอ คล้ายดังคนขาดวิญญาณ
ความรักยองใย ผูกพันธนาการ ให้ฉันเป็นของเธอคนเดียว
อยากพบเธอเหลือเกิน เธออยู่ที่ไหน
สุดฟ้าที่แสนไกล จะไปหาเธอ
ดิ่งลึกในทะเล สุดแดนแคว้นไหน
ตามรอยความรักไป ตามให้เจอหัวใจที่เฝ้ารอ
ความรักเหมือนมีเวทมนต์ ดลจิตใจให้นำพา
ทั้งที่ยากเย็น ก็ยังฝืนชะตา ฝืนฟ้าดินเพื่อพบเธอ
กาลเวลาเนิ่นนาน ก็ยังเดินทางข้ามไป ไม่เคยท้อใจจะค้นหา
ตามรอยความรักไป ตามให้เจอหัวใจที่เฝ้ารอ
ตามหา รักที่หลุดลอย รักที่หลุดลอย

อย่าหวังว่าฉันจะคุกเข่าให้
แม้จะปวดรวดร้าวเพียงใด
คราวนี้คงไม่มีวัน
ไม่มีน้ำตาไม่มีคำลาไม่ขอตื้นตัน
ไม่มีแม้สิ่งผูกพันธ์
ไม่มีวันหวนกลับไปหา
อย่าหวังว่าฉันยังฝันอาลัย
แม้จะเกิดมีแผลดวงใจ
คงสูญไปจากอุรา
สิ้นกันแล้วเรา
สิ้นความมัวเมา
สิ้นคำบัญชา
สิ้นความรักสิ้นเมตตา
สิ้นวาสนากันที
ยาพิษบนน้ำผึ้งเพียงหยด
ช่างรุนแรงเหมือนกรด
รดราดบนดวงชีวี
กว่าจะรู้ กินใจเสียกร่อนเต็มที
เกือบจะสาย
เกือบสิ้นดี
เกือบไม่มีชีพอยู่เป็นคน
สาปแล้วความรักไม่ขอปองใจ
ล้างกรรมเก่าสิ้นสูญกันไป
อย่าหวนมาใกล้อีกหน
อุทิศเคราะห์กรรม
จากความทรงจำห่างไกลกมล
สาปอุทิศบาปเวรจงดล
ให้แก่คนเป็นมารหัวใจ....

เห็นเงาโศก โศกต้น หรือเราโศก
ไยว่าโลก ให้ชื่อโศก แปลกไฉน
จะโศกร้าง โศกรัก ก็หนักใจ
โศกอาลัย ใจโศก ไม่รู้พอ
เห็นใบโศก โบกกวัก รักที่ลา
อนิจจา จะเรียกได้ กระไรหนอ
เหมือนรักข้า เคยเฝ้า เพน้าพนอ
ไม่เหลือรอ ร้างรา น่าโศกเอย

..เมื่อความฝัน..วันวาน..ผ่านไปแล้ว
..หัวใจแผ่ว..แว่วเสียง..เพียงสงสาร
..เมื่อความทุกข์..รุกล้ำ..ซ้ำอาการ
..จิตวิญญาณ..ก็เหลืออยู่..เพียงครู่เดียว

..ที่เคยคิด..ฝันไว้..ให้ซึ้งจิต
..ได้เพียงคิด..เท่านั้น..ยังหวั่นไหว
..ทางที่เดิน..เหินห่าง..เกินก้าวไป
..ไม่มีวัน..ที่สดใส..ให้ยินดี

..บางครั้งที่..ท้อแท้..และแพ้พ่าย
..อีกมากมาย..หลายครั้ง..ยังสับสน
..แต่ละวันผัน..ชีวิตคิด..เวียนวน
..เป็นหนึ่งคน..ทนประจำ..คือช้ำใจ.

เธอคงกล้าที่จะไม่ปฎิเสธใช่ไหม
ว่าแอบปันใจให้ใครอีกคนนั้น
ลึกซึ้งเกินกว่าแค่เพียงเพื่อนกัน
อยากให้ยืนยันบอกฉันสักคำ
หากเธอหมดรักก็ควรจะบอก
อย่าคิดหลอกลวงให้ใจฉันช้ำ
ความรักจอมปลอมมันคอยทิ่มตำ
ตอกย้ำซ้ำซ้ำเกินใจฉันจะทน

แว่วลมพัด..หวนให้นึก..ถึงความหลัง
แว่วฝนพรั่ง..หลั่งลงมา..ให้หวั่นไหว
แว่วเสียงเพลง..เพลงนั้นให้..ว้าวุ่นใจ
แว่วไปว่า..เหมือนใครคนนั้น..ไม่คืนมา
ยามลมพัด..ให้นึก..ถึงแต่เขา
ยามฝนพรำ..ให้เรา..ต้องเหว่ว้า
ยามได้ฟัง..เสียงเพลง..เรียกน้ำตา
อาจจะเป็น..เพราะว่า..วันนี้..ไม่มีเธอ

ก่อนเคยรัก เคยชอบ พูดดีนัก
หลอกให้รัก แล้วทิ้ง จริงใช่ไหม
เอาความรัก ของฉัน ไปหมดใจ
แล้วก็ให้ ความเจ็บ กลับคืนมา