แหะๆ ขอแก้นะคะ

   

   ณ ป่าวงกตวิ้ดเดิ้ลวู้ด
   ร่างเด็กหนุ่มผู้หนึ่งนอนแผ่หลาอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ เขาค่อยๆลืมตาขึ้นมา แต่เขาก็ต้องหลับตาลงอีกครั้ง เมื่อแสงแดดมันแยงตาเขา เขาจึงใช้มือยันตัวเองขึ้นแลวพิงไปกับต้นไม้ด้านหลัง สักพักเมื่อได้สติครบถ้วนแล้ว เขาก็ได้นั่งพิจารณาตนเองอย่างงุนงง
   ‘เรา.. เป็นใครกัน’
   แม้ยังนึกไม่ออก แต่เขาก็เริ่มสงสัยในสภาพแวดล้อมที่เขานั่งอยู่ตรงนี้ ที่นี่.. มันคือป่าทึบชัดๆ แต่ทำไมไม่มีเสียงสิ่งมีชีวิตใดๆเลยสักนิด สักพักเขาก็ตัดสินใจเดินไปดูรอบๆ และเจอถนนเล็กๆอยู่สายหนึ่ง จึงเดินไปตามถนนนั้น อาจจะได้เจอหมู่บ้านใดสักแห่ง
   เคร้ง! เคร้ง!
   ระหว่างที่กำลังเดินไปเรื่อยๆอยู่นั้น พลันได้ยินเสียงเหล็กกระทบกันดังขึ้นใกล้ๆตัวเขา เขาจึงเดินไปตามเสียงนั้นทันที ด้วยความคิดที่ว่าอาจจะเป็นเสียงคนตีเหล็กก็ได้
   เคร้ง! เคร้ง!
   เสียงนั้นเริ่มดังขึ้นเรื่อย แสดงว่าใกล้ถึงแล้วสินะ เขาจึงเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นกว่าเดิมนิดหน่อยพลันจับวิถีได้แล้วว่าเสียงมันมาจากหลังพุ่มไม้ เขาจึงค่อยๆแหวกพุ่มไม้นั้นดู
   แต่ภาพที่เห็นกลับไม่ใช่อย่างที่เขาคาดเอาไว้ เสียงเหล็กปะทะกันที่เขาได้ยิน มันไม่ใช้ค้อนกับดาบ ไม่ใช่เสียงตีเหล็ก แต่มันเป็นดาบกับโล่ มันคือการต่อสู้...
   ภาพตรงหน้า ทำให้ดวงตาของเขาเบิกกว้างขึ้น ซากศพของนายทหารในเครื่องแบบหลายนายนอนกระจัดกระจายกันอยู่ทั่วบริเวณทุ่งกว้างเล็กๆกันอยู่ แม้จะมีจำนวณน้อยกว่าซากศพของมนุษย์หมาป่าที่ใส่เสื้อขาดวิ่นๆมาก แต่เมื่อซากศพของทั้งคู่รวมๆกันแล้ว ไม่น่าจะต่ำกว่าร้อยศพ โลหิตจากการต่อสู้อาบไปทั่วทุ่งหญ้า เปลี่ยนจากสีเขียวชอุ่มกลายมาเป็นสีแดงฉาน
   ในตอนนี้ เหลือเพียงแค่นายทหารชุดเครื่องแบบสีน้ำเงินที่มีรอยแผลอยู่บริเวณชายโครง กำลังปะทะกับมนุษย์หมาป่าร่างยักษ์ที่มีเกราะป้องกันสีน้ำเงิน ดูจากอาวุธและสภาพร่างกายแล้ว นายทหารคนนั้นค่อนข้างจะเสียเปรียบเป็นอย่างมาก
   เคร้ง! ฟวับ! ฉับ!
   เสียงกระบี่กระทบกับดาบใหญ่อีกครั้ง ร่างของนายทหารจึงกระเด็นไปกระแทกกับต้นไม้ใหญ่  มนุษย์หมาป่าเห็นดังนั้น มันจึงรีบฟาดดาบใหญ่ไปที่นายทหาร แต่คราวนี้กลับกัน แทนที่มันจะได้ทำร้ายนายทหาร มันกลับถูกทำร้ายเสียเอง เพราะนายทหารเห็นมันช่องโหว่ในช่วงที่มันฟาดดาบ จึงก้มตัวลงต่ำ ทันทีที่ดาบของมันฟันเข้ากับต้นไม้ ขาจึงพุ่งตัวผ่านมัน พลางเอาดาบฟันมันหนึ่งครั้ง

ภาค2
 

หลังจากได้ส่งเด็กหนุ่มคนนั้นไปแล้วโอเว่นและร๊อบบี้ได้เจอกับกับชาวนัลแต่มันตัวใหญ่มากที่เคยเห็นมา
โอเว่นได้ยิงปืนไรเฟิลไปทางชาวนัลตัวนั้นแต่กลับไม่สะทกสะท้าน..   หลังจากนั้น2นาทีโอเว่นกับร๊อบบี้ได้รู้ว่ามันคือไกเซอร์   ออกอาญาเขี้ยวทมิฟ
    แต่ก็สายไปแล้วเพราะโอเว่นกับร๊อบบี้เพิ่งรู้ตอนเบลดและแอสบนสวรรค์บอกมา



                                                                  จบแล้ว   อิอิ

พอแต่งเสร็จก็หาคนมาวาดเป็นฉบับการ์ตูนแบบนี้หนุกแน่

   อืม...เนื้อเรื่องน่าสนใจ แต่ขาดการอธิบายไปหน่อยนะ ยังไม่ได้อธิบายลักษณะตัวละครว่ามีรูปร่างยังไงเพราะคนที่เข้ามาอ่านที่กระทู้แต่ไม่เคยไปเล่นในเกมก็มีเยอะ เพราะฉะนั้นคนเหล่านั้นจึงไม่รู้ว่าตัวละครต่างๆมีลักษณะยังไง เช่นชาวนัลอ่ะ ถ้าบอกแค่ว่าเปนชาวนัล โอเค คนที่เคยเล่นเกมรู้แน่นอน แต่คนที่ยังไม่เคยเล่นอ่ะ ไม่รู้หรอก

  โดยภาพรวมแล้วใช้ได้ ดีทีเดียวล่ะ(ถ้าแต่งเก่งๆกว่านี้ ไปแต่งในเวบdek-dรุ่งแน่ๆ) พล็อตเรื่องน่าติดตามดี ยังไงก็เปนกำลังใจให้นะ ไม่ต้องรีบแต่งหรอก อยากได้นิยายดีๆซักเรื่องต้องใช้เวลานาน

ไปแระ ถ้าข้องใจเรื่องแต่งนิยายตรงไหนpmมาถามเราก็ได้ เพิ่งย้ายมาจากเวบdek-d