ผมว่าโดนลบเลยอะงับ หุหุ

ตำนานเทพเจ้านอร์สภาคต่อ

กำเนิดชีวิตแรก
 
เทพเจ้าของสแกนดิเนเวียเมื่อแรกเริ่ม จักรวาลก็คือสภาวะหมุนคว้าง มืดและสับสน และแล้วจู่ๆความสับสนนั่นก็ค่อยๆแตกแยกออก เกิดห้วงว่างขึ้นตรงกลาง เป็นห้วงที่ความลึกหยั่งไม่ได้ อุณหภูมิเริ่มต่ำลงขนาดแช่คนให้แข็งได้ในฉับพลัน ห้วงที่ว่าชาวเหนือเรียก กินนันกาแก็บ(Ginnungagap) ทิศเหนือของกินนันกาแก็บ เป็นอาณาเขตของ นิฟล์เฮม(Niflheim) โลกแห่งความมืดมัวนิรันดร์ น้ำพุ เวอร์เกลเมอร์(Hvergelmir) แฝงตัวอยู่ที่นี่ และน้ำจากน้ำพุก็เป็นต้นกำเนิดของแม่น้ำ 11 สาย ซึ่งก็ไหลไปไหนไม่พ้นนอกจากจะไปสู่ห้วง กินนันกาแก็บ เจอเข้ากับความเย็นที่นี่ น้ำในแม่น้ำก็ค่อยๆแข็งตัวแผ่ขยายกว้างขึ้นเรื่อยๆแทรกตัวเข้าไปในห้วงว่างจนเต็ม

ทางใต้ของ กินนันกาแก็บ คือ มัสเปลส์เฮม(Muspelsheim) แผ่นดินแห่งไฟ ซึ่งมีความร้อนอยู่ตลอดเวลา เป็นที่อยู่อาศัยของ เซิร์ท(Surtr) ยักษ์แห่งไฟ ผู้ซึ่งเชื่อกันว่าเป็นสิ่งมีชีวิตอย่างแรก ที่มีบทบาทตั้งแต่การสร้างโลกจนล้างโลกในวาระสุดท้าย (แร็คนาร็อคนั่นเอง) หน้าที่ของยักษ์ตนนี้คือเฝ้ามัสเปลส์เฮมเอาไว้ ไม่ยอมให้ใครเข้า แต่เพราะความที่ตอนนั้นก็ไม่มีใครอยู่ ยักษ์เซิร์ทจึงเบื่อมากๆไม่รู้จะทำอะไรนอกจาก ตีดาบ ทำของ และส่งประกายไฟลอยเข้าไปในกินนันกาแก็บเล่นไปวันๆ

ความร้อนที่มาจากประกายไฟนี่ละ นานเข้าบ่อยเข้า ทำให้น้ำแข็งในห้วงละลายเป็นไอ ไอลอยขึ้นกระทบอากาศเย็นกลายเป็นน้ำค้างแข็งร่วงลงมากองอยู่กับพื้น นับเดือนนับปี น้ำค้างเหล่าก็รวมตัวกันจนกลายเป็นสิ่งมีชีวิตขึ้นมาสองอย่าง อย่างหนึ่งคือ ยักษ์ตนแรก อีเมอร์(Ymir) กับ วัว ออดฮัมลา(Audhumla)

เมื่อเกิดแล้ว ทั้งสองก็หิวซิ อีเมอร์ หันไปหันมาเจอกับเต้านมอันเต่งของวัว ก็ตรงเข้าดูดนมวัวเป็นการใหญ่ แต่วัวออดฮัมลาโชคร้ายหน่อย หล่อนไม่มีอะไรจะกิน นอกจากน้ำแข็งข้างหน้า ก็เลยเลียน้ำแข็งกินไปพลางๆปรากฏว่า น้ำลายอุ่นๆของวัวที่เลียน้ำแข็ง ก็ทำให้เกิดสิ่งมีชีวิตอีกหนึ่งจากก้อนน้ำแข็งที่มันเลีย นั่นคือ เทพ บูรี(Buri) พระเกษาของพระองค์ทรงงอกขึ้นมาก่อน จากนั้นก็เป็นประเศียร ประวรกาย เป็นชีวิตของชายอีกคนหนึ่ง เทพองค์นี้จะนับเป็นบรระบุรุษของเทพทั้งหมดทีเดียว

แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น อีเมอร์ไม่สนใจนอกจากให้ตัวเองอิ่มไว้ก่อน นี่เป็นความต้องการแรกของมนุษย์ตั้งแต่เกิด อีเมอร์ใช้เวลาไม่นานนักเขาก็อิ่ม แต่ดูจะอิ่มมากไป มันจึงง่วงแล้วจึงก็ลงนอนบนพื้นน้ำแข็งแล้งหลับสนิทไปโดยพลัน ประกายไฟจากดาบของยักษ์เซิร์ทลอยละล่องมาตกข้างตัวเรื่อยๆสร้างความอบอุ่นให้เขาหลับนานขึ้นและเหงื่อออก แต่ว่าเหงื่อยักษ์ตัวแรกนี่ประหลาดแท้ ทำให้เกิดสิ่งมีชีวิตขึ้น

ตัวแรกที่เกิดจากหยาดเหงื่อของอีเมอร์ เป็นยักษ์หกหัวที่แสนจะน่าเกลียด ธรุดเกลเมอร์(Thrudgelmir)(ตนนี้เป็นบรรบุรุษของยักษ์น้ำค้างแข็งตัวอื่นๆต่อไปอีก พวกนี้นับเป็นศัตรูตลอดกาลของพวกเทพ) ส่วนเหงื่อจากใต้รักแร้ข้างซ้ายกลายเป็นยักษ์ชาย และหญิงคู่หนึ่ง แม้จะมีตนละหัวเดียว แต่ก็น่าเกลียดพอๆกับเจ้าหกหัวตัวแรก ขนาดที่ไม่มีใครอยากจำชื่อด้วยซ้ำ

บูรี ต้นกำเนิดเผ่าพันธ์เทพ และ ธรุดเกลเมอร์ บรรพบุรุษยักษ์ คล้ายกับ อีเมอร์ ที่จู่ๆเมื่อเกิดมาแล้ว ก็สามารถให้กำเนิดลูกได้เลย เบอร์เกลเมอร์(Bergelmir) เกิดจากยักษ์ ธรุดเกลเมอร์ ด้วยการกระโดดออกมาจากร่างของพ่อ ขณะเดียวกัน โอรสของ บุรี ก็กระโดดออกจากกายของพระองค์ มีนามว่า บอร์(Bor) บอร์ สมรสกับ เบสล่า(Bestla)ยักษี ลูกสาวตนหนึ่งของอีเมอร์ ได้ผลพวงจากการสมรสเป็นเทพสำคัญสามองค์ โอดิน(Odin) วิลี(Vili) และ วี(Ve) เทพทั้งสามพระองค์นี่จะทรงเป็นต้นวงศ์ของเทพ อีเซอร์(Aesir) ผู้ครองสวรรค์

ปล.วันนี้ปวดหัวขอไม่ลงเรืองเล่าก่อนนอนน่ะ

อยากอ่านเรื่องผี

อีกจังเลย

ดึก ๆ อ่านเรื่องผีแล้ว เปลี่ยว ดี

เรื่องเล่าก่อนนอน
อ่านแล้วจะนอนหลับฝันดี
เรื่อง "วิณญาญเฮี้ยนผีเด็กแมนชั่น"

เรื่องราวสยองขวัญเผชิญวิญญาณที่จะเล่าต่อไปนี้เกิดขึ้นกับตัวดิฉันเอง  ที่ดิฉันเจอ มันจะมาในลักษณะคล้ายกับโดนผีอำ แต่มัน น่ากลัวมาก ๆเหมือนจริง  เรื่องราวนี้เกิดขึ้นกับดิฉันตอนเช่าแมนขั่นอยู่กับญาติ ๆ แมนชั่นแห่งนี้ถูกสร้างขึ้นมาประมาณ  10  กว่า ปีแล้ว  บรรยากาศภายใน เงียบ มากจนทำให้เข้ามาเดินแล้วรู้สึกขนลุกอย่างบอกไม่ถูก 

    มีอยู่วันหนึ่งขณะที่ดิฉันนอนหลับกลางวันอยู่บนเตียงนอน ดิฉันก็เห็นเด็กสองคนอายุประมาณ 4 ขวบ  วิ่งเล่นกันอย่าง สนุกสนาน เสียงดังมากจนดิฉันรู้สึกหนวกหูอย่างมากเลยลุกขึ้นมาต่อว่าให้เด็กสองคนนั้นเงียบ ๆ หน่อย เด็กสองคนนั้นพอได้ยินดิฉันว่า  ก็หยุด และหันมามองดิฉัน เป็น ตาเดียวกัน  ท่าทางของเด็กสองคนไม่ค่อยพอใจดิฉันนัก  ตอนนั้นความรู้สึกของ ดิฉันมันคล้ายกับครึ่งหลับ ครึ่งตื่น ครึ่งจริงครึ่งไม่จริง จะลุกขึ้นก็ไม่มีแรง แล้วเด็กสองคนนั้นก็ฉุดรั้งแขนดิฉันให้ลุกออกมาจากเตียงนอนพร้อมกับพูดกับดิฉันว่า  "เตียงของหนู ... เตียงของหนู"  แต่ดิฉันก็ไม่สนใจที่จะทำตามที่เด็กสองคนนั้นพูด แล้วเสี้ยววินาทีดิฉันก็ต้องเบิกตาสว่างทันที เพราะเด็กสองคนนั้นส่งเสียงดุดิฉัน    พร้อมกับทำท่าทางใบหน้าขึงขังน่ากลัว     นัยน์ตาทั้งสองคู่ของเด็ก สองคนนั้น จาก ปกติก็ค่อย ๆ  เปลี่ยนเป็นแดงก่ำเหมือนดวงไฟ  แล้วก็แสยะยิ้มให้อย่างน่ากลัว เสียงเล็ก ๆ ของเด็กก็ค่อย ๆ เปลี่ยนกลายเป็นเสียงทุ้มฟังแล้วขนลุกขนพอง  แล้วก็พูดขึ้นว่า "ลุกไป !  ลุกไป !"

    ตอนนั้นดิฉันกลัวมากแต่ไม่มีเรี่ยวแรงส่งเสียงเรียกใครเลย แต่ดิฉันก็ไม่ละความพยายามที่จะส่งเสียงตะโกนเรียกคนให้มาช่วย เด็ก สองคนนั้นก็แสดงท่าทางหลอกดิฉันอย่างน่ากลัวดิฉันพยายามทั้งดิ้นทั้งร้อง  ให้คนช่วย  จนในที่สุดเฮือกสุดท้ายดิฉันก็ ตื่น ลุกขึ้น มา นั่งจนได้ หลังจากผ่านพ้นเหตุการณ์ครั้งนี้ไปแล้ว คิดว่าตัวเองคงจะโดนผีอำธรรมดา  ต่อมาดิฉันก็มานอนที่เตียงนี้อีก  แล้วก็เจอกับ เด็กสองคนท่าทางของเด็กน่ากลัวขึงขังตั้งแต่แรกเห็น       ท่าทางไม่พอใจอย่างมากที่ดิฉันมานอนที่เตียงอีก   เด็กสองคนเดินดิ่งเข้ามาหาดิฉันด้วยใบหน้าน่ากลัว ได้แต่แสยะยิ้ม  ลูกนัยน์ตา  เหลือกถลนจนปลิ้น ออกมานอกเบ้า เท่านั้นยังไม่พอเด็กทั้งสองยังช่วยกันกดทับที่ไหล่พร้อมกับแลบลิ้นปลิ้นตาหลอกจนดิฉัน กลัว สุดขีด   ส่งเสียงร้องให้คนช่วยจนเหนื่อย อ่อนไม่มีแรง แต่ก็ไม่มีใครได้ยินเสียงดิฉันสักคนแต่ดิฉันก็ไม่ละ ความ พยายามที่จะหลุดพ้นจากมิติลี้ลับที่กำลังเผชิญกับผีเด็กทั้งสองให้ได้    ดิฉันเลยตั้งจิตภาวนา  พุทโธ พุทโธ พร้อมกับออกแรงยันตัวเพื่อ ลุกขึ้นนั่งในที่สุดดิฉันก็หลุดออกมา จากอีก มิติหนึ่งจนได้ ตั้งแต่นั้นมาดิฉันก็ไม่กล้านอนที่เตียงนี้อีก เลย

พศ. เนี่ยคนเล่าเกิดทันป่าวว้า    ล้อเล่ง

หลอนดีจังเรื่องนี้

อิอิ งงดีครับ

อ่านไม่ค่อยรู้เรื่องเลย

เรื่องผี น่ากลัวดีแฮะ

แต่ มัน งง ๆ อ่ะ = =

Ps. ชอบเรื่องผีมั่กมาย แต่ไม่อยากเจอตัวจิง ๆ (นู๋กัว)

เรื่องเล่าก่อนนอน
สโลแกน"อ่านแล้วจะนอนฝันดี"
เรือง"ผีข้างทาง"
เมื่อประมาณไม่กี่ปีมานี้เองพี่เคยเล่าหั้ยฟังว่ามีเด็กผู้ชายคนนึงพ่อแม่ไม่ค่อยสนใจซักเท่าไหร่ แต่อยู่มาวันนึงในตอนเย็นเค้ากำลังขี่รถมอเตอร์ไซค์จะกลับบ้านแล้วคราวนี้เกิดถูกรถ10ล้อมาชนเข้า เสียชีวิตคาที่เลย หลังจากนั้นเวลาเย็นๆชาวบ้านแถวนั้นก้อจะเห็นเด็กผู้ชายออกมายืนข้างถนนอยู่เรื่อยๆหรือไม่ก้อมายืนโบกมือให้หรือไม่ก้อจะเห็นเด็กผู้ชายขี่รถมอเตอร์ไซค์แล้วจะเลี้ยวเข้าข้างทางพ่อแม่เค้าก้อไม่พาเค้ากลับบ้านนะพี่บอกว่าพ่อแม่เค้าพูดว่า"ช่างมันเถอะปล่อยมันไว้อย่างนั้นแหละ"ครูแถวบ้านเป็นครูสอนอะไรไม่รู้จำไม่ได้แล้วแต่ไม่ใช่ครูในรร.เค้าสงสารก้อเลยคิดว่าจะพากลับบ้านแต่ก่อยนออกจากบ้านลูกชายเค้าเห็นเงาพ่อตัวเองไม่มีหัวอ่ะ(คิดเอาเอง)ลูกจะไม่ให้พ่อออกไปไปครูไม่เชื่อ ครูเค้าก้อจุดธูปและปักไว้ที่หน้ามอ'ไซค์แล้วก้อไปตรงที่เด็กผู้ชายตายแล้วก้อบอกว่าเดี๋ยวจะพากลับบ้านพอครูขี่รถไปได้สักพักมีรถสิบล้อหลับในขับมาชนตายคาที่เหมือนกัน ทุกวันนี้ชาวบ้านแถวนั้นเห็นคนแก่กับเด็กผู้ชายขี่รถมอ'ไซค์ไปทุกคืน ปล.ลืมบอกไปว่าเรื่องเกิดขึ้นที่จ.นครศรีธรรมราชแต่จำไม่ได้ว่าอำเภออะไร ถ้าคัยไม่เชื่อก้ออย่าลบหลู่นะขอร้องเพราะว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงพี่เราเคยเห็นมากับตาเลย เราไปที่ไรก้อไม่เคยออกจากบ้านตอนกลางคืนทุกทีเลยกลัวมากๆ