มากันแบบยาวๆอีกแล้วครับ

เมื่อสมัยพลเรือนยังไม่มีการพัฒนาในอาชีพของตนเอง(คลาสสอง) เหล่านักเรียนเตรียมทหารที่อดทนฝึกฝนตัวเองอย่างนักเพื่อที่จะได้รับใช้ทางการ(เป็นคาเดทจนถึงเวล36หรือ41)
จนในที่สุดก็ได้รับคัดเลือกและเป็นพลทหารสมใจอยากและมีความสามารถสูงกว่าพลเรือน(นิดนึงล่ะมั้ง) เนื่องจากทางกองทัพไม่ค่อยจะมีงบประมาณจึงไม่สามารถแจกจ่ายของให้เหล่าพลทหารในราคาถูกได้
(ของขายแพงมากมาย)แต่เมื่อเราเป็นทหารแล้วก็ยังคงต้องรับใช้กองทัพต่อไป(กว่าจะเกบคาเดทให้เป็นทหารได้มันยากนะจะให้ลบทิ้งรึไง)แน่นอนทางการก็ไม่ได้นิ่งนอนใจยังคงคิดค้นอาวุธยุทโธปกรณ์มาให้เหล่าทหารใช้ในการรักษาความสงบสุขแต่อย่างที่กล่าวข้างต้นทางกองทัพไม่ค่อยจะมีงบประมาณจึงไม่สามารถทำอะไรได้มาก(ของไม่ค่อยมีเล่น แพงเหมือนเดิม)
และทางกองทัพก็ไม่เชื่อว่าสิ่งที่ไม่สามารถพิสูจน์ได้เป็นตัวเลขไม่สามารถช่วยอะไรเหล่าทหารของกองทัพได้(ของสวมใส่ทหารไม่มีออฟไม่มีดรอป)แต่เหล่าทหารบางคนก็ยังคงเชื่อและหวังว่าทางกองทัพ
จะเชื่อว่าสิ่งที่พิสูจนไม่ได้เป็นตัวเลขสามารถช่วยกองทัพได้เหมือนกัน(เอาของมีออฟมาให้ใช้ซะดีๆ) เมื่อวันเวลาผ่านไปพลเรือนต่างๆเริ่มมีการพัฒนาศักยภาพในตัวเองมากขึ้น
(เป็นคลาสสองจะทั้งเซิฟละ) ทางการจึงต้องจับตาดูเหล่าพลเรือนอย่างใกล้ชิดเผื่อไม่ให้มีปัญหากับความมั่นคงของชาติ(ก็แก้บัคแก้สกิลกันไป)จนลืมไปว่าเหล่าพลทหาร
ที่ยังจงรักภักดีไม่ค่อยได้ฝึกฝนตนเองจนทำให้ความสามาถของกองทัพตกลง(ทหารห่วยลงเรื่อยๆ และเริ่มจะไม่มีคนเกบเวลทหารให้สูงๆ) จนไม่สามารถรับมือมอนสเตอร์ที่พัฒนาตัวเองได้อย่างต่อเนื่อง
(ทหารสู้มอนสเตอร์คลาสสองไม่ได้) เป็นเหตูให้ทหารทั้งหลายเริ่มจะหมดกำลังใจในการต่อสู้เพื่อปกป้องประชาชน(เล่นตัวใหม่อาชีพอื่นดีกว่ามั้ง)

จบจดหมายฉบับที่ 1 ของนายทหารคนหนึ่ง

ปล.เครียดมาเยอะล่ะเอาแบบนี้มั่งเผื่อทีมงานและพวกเราจะหายเครียด

 

น่าเห็นใจนะครับ
 
พลทหารทุกท่าน
อย่ายอมแพ้