ก็มาอยู่ในมือเรา " เด็กหนุ่มนามดนัยหัวเราะราวกับคนไร้สติ ขณะที่มือลูบไล้เครื่องเกมส์ที่เหมือนเตียงนอนขนาดใหญ่อย่างหวงแหน"ลาก่อน ชีวิตไร้สีสัน"
ดนัยเรียนอยุ่ชั้นปี3 คณะวิศวะกรรมศาสตร์ สาขาเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ในมหาวิทยาลัยของเอกชนแห่งหนึ่ง เขาเพิ่งซื้อเครื่องเกมส์ขนาดใหญ่ที่คนสามารถเข้าไปอยู่ในเกมส์ได้ตลอดเวลาในขณที่ตัวเองนอนหลับอยู่
หลังจากทานอาหารเสร็จ เขาได้มองไปทางเครื่องเกมส์แล้วพร้อมกับพูดว่า "ในที่สุดก็ได้เล่นสักที" พอดนัยพูดจบก็ก้าวเท้าลงในเครื่องเกมขนาดใหญ่คล้ายเตียงนอน ดนัยได้นอนลงในเครื่องเกมส์สวมหมวกที่ทางบริษัทจัดเอาไว้ให้แล้วหลับต่อลงนอน
ณ วินาทีนั้น ดนัยเหมือนนั่งรถไฟเหาะ และในเวลาต่อมาได้ตกมาที่ห้องสีขาวมีผู้หญิงคนหนึ่งยืนรออยู่แล้วพร้อมกับพูดว่า "ยินดีต้อนรับเข้าสู่โลกอสุรา ออนไลน์ค่ะ" เธอผายมือไปทางเครื่องสแกนอย่างเชื้อเชิญ
ดนัยก็เดินอย่างว่าง่าย เข้าไปในเครื่องสแกนสักพักหนึ่งหญิงสาวก็ถามว่า "คุณจะใช้ชื่อในเกมว่าไรคะ" ดนัยตอบไปว่า
"ดนัย"
"ชื่อนี้มีคนใช้แล้วคะ"
"ดราก้อน"
"ชื่อนี้มีคนใช้แล้วคะ"
"โดม"
"ชื่อนี้ใช้ได้คะ"
"ผู้เล่นต้องการจะปรับแต่งหน้าต่างไหมคะ"เสียงหวานถาม "ต้องการครับ" ดนัยตอบ ดนัยคิดในใจว่า "จะปรับให้หล่อเลย" ผ่านไป 5 นาที กว่าดนัยจะปรับแต่งเสร็จ ดนัยออกมาพร้อมกับ ผมยาวสีเงินตัดกับตาที่สีแดงก่ำผิวสีขาวดุจหิมะใส่เสื้อชาวบ้านมีดาบอยู่ข้างๆเอว
<จบตอนแรก ถ้ามีอะไรผิดพลาดก็ขออภัยด้วย>
ปล.ถ้ามีตอนใหม่มาอัพเดท เด๋วจะบอกไห้รู้นะคับ
