ehrjtylui'oteyrtgyouo

สุภาษิตคำกลอน คิดสอนหมา
เห็นประพฤติ แผกผิด อนิจจา คนเขาด่า เจ้าก็ไม่ ตั้งใจฟัง
ทุกวันนี้ หมาพาล สันดานไพร่ มันทำให้ หมาไทย แพ้หมาหรั่ง
มีทางหนึ่ง พึงแก้ แน่ระวัง จงยับยั้ง ฟังกลอน สอนให้ดี

เวลาเห่า จงเห่า ใบตองสด จะยิ่งยศ น่ารัก สมศักดิ์ศรี
เห่าแล้วกัด น่องคน ผลทวี หมาเห่าชี หมากัด ทุกนัดไป
ถ้าคนกัด อย่ากัด อย่าฟัดตอบ เวลาเหนื่อย อย่าหอบ น้ำลายไหล
จงสู้กัน ตัวต่อตัว ชื่นหัวใจ อย่ารุมใคร ยกหมู่ ดูไม่งาม

เด็กตามหลัง ผู้ใหญ่ จงไล่กัด ถึงผู้ใหญ่ ก็จงฟัด อย่าขัดขาม
ยิ่งผู้ใหญ่ เป็นผู้ใหญ่ แต่ในนาม อย่าไปคร้าม กัดเถิด จะเลิศลอย
ถ้ากัดไก่ ให้กัด บัดเดี๋ยวนั้น อย่าเหหัน หยอกแกล้ง ให้แรงถอย
เห็นก้างปลา อย่าหวง ห่วงตะบอย ก้างใหญ่น้อย แจกจ่าย เพื่อนได้กิน

เขาหุงข้าว แล้วคด ประชดเจ้า อย่าได้เข้าไปลอง ปองถวิล
เห็นข้าวเปลือก อย่าเสือก ไปยลยิน ไปต่างถิ่น ยกหาง วางศักดา
อย่าเป็นหมา สองราง อย่างคนค่อน จำคำสอน ต้องหลายราง สมอย่างหมา
หยุดกินขี้ ที่สิ้น คนนินทา อย่าไล่คว้า หางเองกัด ฟัดไม่ดี

เวลาขี้ นี่แนะเจ้า อย่ายกหาง อย่าเดินกลาง ถนน คนเสียดสี
เห็นมูลฝอย อย่าหมาย ถ่ายทันที จงถ่ายที่ พื้นสะอาด ลาดซีเมนต์
อย่าเป็นหมา มีปลอกคอ ขอให้คิด เป็นหมาวัด ชีวิต ได้ดีเด่น
เลียเข้าเถิด เลียนาย น้ำลายกระเด็น ให้นอนเล่น ในรางหญ้า ท่าเข้าการ

อนึ่งนั้น รักษาหัว อย่าให้เน่า เนื้อตัวเล่า อย่าให้เปื้อน ขี้เรื้อนผ่าน
แม้แต่หาง อย่าให้ด้วน ล้วนประจาน จงคิดอ่าน ตั้งหน้า รักษากาย
อย่าให้เขา ตีหัว จะมัวหมอง ให้ถูกแต่ เจ็กร้อง ฟ้องเสียหาย
ถ้าวิ่งหนี ดูทิศทาง แล้วย่างกราย อย่าคิดหมายเข้าจนตรอก จะชอกช้ำ

เวลาวิ่ง ก็รักษา มารยาท อย่าพรวดพราด ใส่ตีนหมา ให้น่าขำ
ยิ่งเดือนสิบ เดือนสิบสอง ให้ต้องจำ ถ้าจะทำ ก็ให้เลื่อน เดือนถัดไป
เมื่อเวลา ถูกน้ำร้อน อย่าร้องเอ๋ง อย่าเยี่ยวเบ่ง ทับศักดา รอยหมาไหน
จงทำตาม ภาษิต ประดิษฐ์ไว้ ต้องให้ใคร ด่ากราด “ชาติคน” เอย ฯ

อ่านซะนะ