สิ่งที่อยู่ใกล้ตัวที่สุด เรามักมองข้าม!

สิ่งที่อยู่ใกล้ตัวที่สุด มักเป็นสิ่งที่ไม่สำคัญที่สุด?

สิ่งที่เราเห็นอยู่ทุกวัน เราก็คิดอยู่ว่าเราก็ต้องเห็นอยู่แบบนั้นต่อไป

ไม่เคยคิดว่าสิ่งนี้มันสำคัญ ไม่เคยเห็นแม้แต่ค่าของมัน

เหมือนกับการที่เราเห็นหน้าใครอยู่ทุกวัน

คนๆ นั้นวิ่งตามเราอยู่ทุกวัน ใส่ใจเราอยู่ทุกวัน

เราก็มักจะเห็นแค่ว่า ใครคนหนึ่งกำลังทำอะไรที่ดูงี่เง่า น่ารำคาญ

จนวันหนึ่ง ถ้าเราสูญเสียไป เราก็อาจจะรู้สึกเสียใจบ้าง

เราอาจจะต้องการเรียกร้องให้มาเหมือนเดิม

หรือบางทีเราก็อาจจะรู้สึกว่าดีใจที่ได้มีชีวิต

ที่ปราศจากความรำคาญ

แต่จะมีใครที่เคยรู้สึกถึง ความรู้สึกของคนที่ให้บ้าง

บางทีสิ่งที่เขาทำอยู่อาจไม่ได้ตั้งใจจะให้คุณรำคาญ

แต่เขาทำไปเพราะเขารักคุณจริง ๆ

เหมือนความรักของพ่อแม่ เหมือนความรักของเพื่อนสนิทของคุณ

เหมือนความรักของใครอีกหลายคนที่ให้คุณด้วยความจริงใจ

คุณเคยคิดว่าสิ่งเหล่านี้สำคัญบ้างไหม

คุณเคยคิดว่าคุณดูแลพวกเขาดีพอรึยัง

คุณให้ความสำคัญกับคนถูกหรือเปล่า

คุณให้ความสำคัญกับคนที่ให้วัตถุคุณมากกว่าความรู้สึกที่ดีหรือเปล่า


สิ่งที่สำคัญมักมองไม่เห็นด้วยตา แต่ต้องมองด้วยหัวใจ

แต่เรามักไม่มีเวลาพอที่จะใช้หัวใจมอง

เรามองอะไรแค่ฉาบฉวยแล้วก็ตัดสิน

เรามองดูความรวยความจนของคนที่สิ่งของที่เขาใช้

เรามองความดีของคนตรงที่เขาแสดงให้เราเห็น

เรามองอะไรหลายอย่างด้วยตา

แล้วเราก็ตัดสินคนเพียงแค่เวลาไม่เกิน 5 นาที

และถ้าเป็นเช่นนี้ . .

เราก็ต้องสูญเสียมิตรที่ดีไปเพียงเพราะเราอ้างว่าไม่มีเวลา

เราไม่มีเวลาก็ต่อเมื่อเราไม่สนใจ

เราไม่ให้ความสำคัญต่อสิ่งนั้น ต่อคนๆ นั้น

แต่ถ้าลองมองย้อนดู

ทำไมเราถึงมีเวลาทำอะไรมากมายหลายอย่างในแต่ละวัน

ทำไมคุณไม่ลองให้ความสำคัญกับสิ่งที่คุณลืมไป

ทำไมคุณไม่ลองให้ความสำคัญกับคนที่หวังดีกับคุณแต่คุณไม่เคยมอง

อย่าปล่อยให้มิตรภาพดีๆ ต้องมีรอยร้าว

เพราะเมื่อวันหนึ่งถ้าต่างคนต่างไป

เราจะได้จากกันด้วยความรู้สึกที่ดีดี

และเราจะได้ไม่รู้สึกเสียดายวันเวลาที่ผ่านๆ มา.

ไม่มีเครดิตนะครับ ส่งต่อๆกันมา