เปโดร อลองโซ โลเปซ (Pedro Alonso Lopez)
เกิด 8 ตุลาคม 1948 ปัจจุบันอายุ 60 ปี
สังหารเหยื่อไป 300 ราย
“ผมจะหาเหยื่อตามท้องตลาด เหมือนกับเลือกผัก ปลา เหยื่อต้องเป็นเด็กที่ดูน่ารัก บางครั้งผมต้องเฝ้ารอสองถึงสามวัน เพื่อรอให้เธออยู่คนเดียว ผมจะให้ของมีค่าเล็กๆ น้อยแก่เธอ พาเธอออกถึงบริเวณชานเมืองหรือนอกเมือง โดยบอกว่าผมมีของจะให้แม่ของเธอ”
“ผมพาเธอไปที่ลับตาคน ผมขุดหลุมสำหรับเธอเอาไว้ บางที่หลุมนั้นก็มีศพเหยื่อคนก่อนอยู่แล้ว ผมเริ่มโอบกอดเธอและข่มขื่นตอนอาทิตย์ลับขอบฟ้า เมื่อถึงจุดสุดยอด ผมเริ่มกำมือบรอบลำคอ ก่อนที่ดวงอาทิตย์ขึ้นผมจะบีบเต็มแรง (โหมันเล่นโต้ดึก)”
“ดวงตาเธอเยี่ยมที่เดียว ผมดูตาคู่นั้นภายใต้แสงอาทิตย์ มันเปรียบเหมือนช่วงเวลาอันศักดิ์สิทธิ์ ผมจ้องตาและเห็นแสงที่เป็นประกายก่อนที่จะหายวับในพริบตา ช่วงเวลาตายนั้น มันช่างแสนหลงใหล ชวนตื่นเต้น ที่คนทั่วไปไม่มีทางเข้าใจหรอก มีแต่คนที่ฆ่าคนจริงๆ เท่านั้นว่ามันหมายถึงอะไร”
“ถึงอย่างไรกว่าพวกเธอจะตายก็กินเวลามากอยู่ สักห้าถึงสิบห้านาทีก็ได้ ผมรอบคอบมากนะ จะใช้เวลาอยู่กับเธอนานๆ เพื่อที่จะรู้ว่าเธอสิ้นลมจริงหรือเปล่า บางทีก็เอากระจกไปอังจมูกด้วยละ”
“พวกเธอไม่เคยกรีดร้อง เพราะไม่คิดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นกับตัวเอง ช่างไร้เดียงสาจริงๆ”
“และผมก็มองหาเด็กผู้หญิงต่อไป.........และต่อไป”
เปโดร อลองโซ โลเปซ ให้สัมภาษณ์ในหนังสือพิมพ์ มกราคม 1999
บทสัมภาษณ์นี้เป็นของ เปโดร อลองโซ โลเปซ ที่ฆ่าเหยื่อไปแล้ว 300 ราย ทำลายสถิติฆาตกรที่ฆ่าเหยื่อเป็นอันดับ 2 ของโลก (ถ้าเรื่องที่เขาเล่าเป็นเรื่องจริงน่ะ) ในช่วงกลางทศวรรษที่ 70 ต่อต้นทศวรรษที่ 80 เหยื่อของมันส่วนมากเป็นเด็กหญิง ในหลายประเทศในทวีปอเมริกาใต้ เช่น เอกวาเดอร์ โคลัมเบีย เปรู ด้วยความโห