เ พื่ อ น หิ ว ==>> กู พ า ไ ป กิ น

เ พื่ อ น บิ น = = >> กู แ ห่ ไ ป รั บ

เ พื่ อ น ห ลั บ ==>> กู ก้ อ ป ลุ ก

เ พื่ อ น อ ย า ก ส นุ ก ==>> กู จั ด ห้า ย ย

เ พื่ อ น อ ย า ก ไ ป ไ ห น = = > > กู ไ ป ห ม ด

เ พื่ อ น บ อ ก ใ ห้ ซั ด ห มด ==>> กู ไม่ ขั ด

เ พื่ อ น บ อ ก ใ ห้ จั ด = => > กู โ ท ร จิ ก

เ พื่ อ น บ อ ก h ome sick ==>> กู ป ล อ บ ใจ

เ พื่ อ น อย า ก แ ด น ซ์ เมื่ อ ไ ห ร่ ==>> กู จ อ ง โ ต๊ ะ

เ พื่ อ น กุ โ ค ต รโ ก๊ ะ ==>> กู โ ก๊ ะ พ อ ก้า น น น

เ พื่ อ น บ อ ก เ บื่ อ มั น ==>> กู เ บื่ อ ด้ ว ย

เ พื่ อ น บ อ ก กู ซ ว ย ==>> กู ก้ อ ซ ว ย กะ มั น

เ พื่ อ น กู รัก กั น == > > กู ส นั บ ส นุ น (555)

เ พื่ อ น กุ ห ม ก มุ่ น ==>> กู เ ตื อ น ส ติ (ไ ม่ไ ด้)

เ พื่ อ น บ อ ก ไ ม่ ใ จ = =>> กู ใ จ ก ว่ า

เ พื่ อ น กู เ รี ย บ ร้ อ ย == >> กู ค อ ย ยุ

เ พื่ อ น ช อ บ กิ น จุ = => > กู บ อ ก ส บ า ย

เ พื่ อ น ช อ บ ม า ส า ย ==>> กู สุ ด ท้ า ย ต ล อ ด

เ พื่ อ น ห า ที่ จ อ ด ==>> กุ ซ้ อ น คั น

เ พื่ อ น บ อ ก อ ย่ า เ ล ย ==>> กุ ไ ม่ ก ลั ว

เ พื่ อ น ไ ป ไ ห น ไม่ ชั ว ร์ ==>> กู s ta n d by

เ พื่ อ น บ อ ก จ ะ บุ ค ไว้ ==>> กู โ อ เ ค

เ พื่ อ น อ ย า ก กิ น M K = => > กู สั่ ง เ ป็ ด

เ พื่ อ น ยั ง ทำ ง า น ไม่ เ ส ร็ จ ==>> กุ ร อ ไ ด้

เ พื่ อ น เ ป็ น คุ ณ น า ย ==>> กุ ก้ อ พ อ รู้

เ พื่ อ น อ ย า ก กิ น y uu = =>> กู รู้ เ จ อ ที่ ไ ห น

เ พื่ อ น โ ท ร ไ ม่ รั บ = = > > กู ห ลั บ อ ยู่

เ พื่ อ น บ อ ก กู รู้ = = >> กู โ ท ร ก ลั บ

เ พื่ อ น กู เ ม า ห ลั บ = =>> กู ขั บ ร ถ

เ พื่ อ น บ อ ก ป ว ด ต ด = => > กุ ต า ม ส บ า ย

เ พื่ อ น จั บ จ ด อิ๊ อ๋ า ย ==>> กู ส่า ย หั ว

เพื่ อ น บอ ก ป ว ด หั ว ==>> กู ก ลั ว มั น ต า ย

เ พื่ อ น บ อ ก จำ ไว้ ==>> กู ก็ รั ก [ท่านที่เคารพ]... ...

รู้ ไ ว้ น ะ เ พื่ อ น

/// กู รั ก มึ ง ห ว่ ะ ///
 
 

อีกอัน
 
ต่อจากนี้...ไม่มีแล้ว...ผมทรงนักเรียน
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...ไหว้พระหน้าประตู
ต่อจากนี้...ไม่มีแล้ว...กระโปรงสีน้ำเงิน..เครื่องแบบที่ภูมิใจ
ต่อจากนี้...ไม่มีแล้ว...เก้าอี้ตัวที่เรานั่งประจำ
ต่อจากนี้...ไม่มีแล้ว...ห้องเรียนที่แสนจะอบอุ่น
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เดินเปลี่ยนคาบไป20นาที
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...ห้องน้ำที่ให้เราเถลไกล
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...คำพูดที่ว่า'นักเรียนทำความเคารพ'
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เสียงหมดคาบ'ตึ๊งตึ่งตึงตึ่ง ตึ่งตึงตึ๊งตึ่ง'
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อนที่นั่งลอกการบ้านเป็นเพื่อนเรา
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยพูดคุยกับเรา เวลาเหงา
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่กล่าวคำว่า'โชคดี'ก่อนกลับบ้าน
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่ช่วยแก้ตัวเวลามีปัญหา
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่ไปกินข้าวด้วยกันตอนกลางวัน
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยแย่งกับข้าวเรากิน
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่นั่งเฮฮากันตอนว่าง จนขึ้นเรียนสาย
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่นั่งกินข้าวโต๊ะประจำ
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยห่วงใยดูแลเราเสมอ
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยให้เมล์เพื่อนมาอีกที
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยตลก..เฮฮา..หัวเราะ..ไปกับเรา
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่ให้อภัยเราได้ทุกเรื่อง
แต่     
ต่อจากนี้...จะมี...เพื่อน..ที่ต้องจากกัน..ไปตามความฝันของตนเอง
ต่อจากนี้...จะมี...เพื่อน..ที่ต้องห่างไกล.กันนับสิบนับร้อยกิโล
ต่อจากนี้...จะมี...เพื่อน..ที่มีชีวิต..อนาคต..ตามที่ทุกคนเลือก
ต่อจากนี้...อนาคตข้างหน้า...เพื่อน..จะเรียนจบตามที่ใจหวัง
ต่อจากนี้...อนาคตข้างหน้า...เพื่อน..จะทำงาน หาเงิน แบ่งเบาภาระพ่อแม่
ต่อจากนี้...อนาคตข้างหน้า...เพื่อน..จะมีคู่ชีวิต ครอบครัวที่สมบูรณ์
ต่อจากนี้...เพื่อน...จะคิดถึงกัน..ติดต่อกัน..ไม่ว่าจะนานแค่ไหน
ต่อจากนี้...เพื่อน...จะอยู่ในใจ..ความทรงจำ..พวกเรา..เสมอ
 

'คำว่าเพื่อนไม่มีวันตาย'
 
 
เครติด FW

อย่างงี้นี้เอง 

ซึ้งตอนหลังๆ

เหอๆ ร้อนเก่งจิงๆ