บทนำ



  ณ ทุ่งหญ้าอันแสนเงียบ สงบ ได้มีเด็กผู้หญิง วัยร่าเริงอายุ13ปี หน้าตาขาว  สวย   นิสัยดี(หรือป่าว)=o=''  ลูกตา ฟ้าอมเขียวเป็นเด็กรูปร่างหน้าตาดี ใส่กระโปรงพอหัวเข่าใส่เสื้อลาย เค้กน่ากินๆ เด็กหญิงคนนี้มีนามว่า " บีม "

 และทางอีกฝั่งนึง  ทุ่ง ทานตะวัน อันแสนสวยงาม มีแต่สีเหลืองอร่าม และดอกทานตะวันที่หันไปหาพระอาทิตย์ ในด้านเดียวกัน    ลูกตา สีดำอมฟ้า ใส่กางเกงยีน ใส่เสื้อ ลาย หัวใจครึ่งดวง มีนามว่า" นิว "
ว้ายยย   โคร๊ม ม !! 


เสียงของบีมที่หกล้มไปสะดุดขี้มด !! เอ้ย  สะดุด ก่อนหิน  เขาร้อง โวยวาย ว่า โอ๊ยย ช่วยด้วย ฉันเจ็บจะตายอยู่แล้ว!! 

 แต่บีมก็ พูดกับตัวเองว่า " คงไม่มีใครหลอกมั้ง มาช่วยเรา เพราะเรามาคนเดียวที่เงียบสงบนี้"

 แต่ทันใดนั้นเอง " นิว " ก็ได้ยินเสียง ร้องของ" บีม " นิวจึงวิ่งสุดแรงเกิด เพื่อไป หาเสียงร้องของคนๆ นั้น และทันใดนั้นเอง ก็สะดุดขี้มด !  เอ้ยย ไป เจอจนได้ เขาจึงรีบพาเด็กคนนั้นไปส่งโรงพยาบาล ใกล้ๆ ที่ชื่อ โรงพยาบาลรักษาตัวเอง(  ) เมื่อเห็นก็ไม่มี ใครอยู่เลยมีกล่องปฐมพยาบาล อยู่1 กล่องง
เมื่อเด็กหญิงคนนั้นตื่นขึ้นมา พร้อมอยู่ในอ้อมแขนของชายรูปร่างหล้อจึงร้องขึ้นมาว่า

" ว้ายย  " ปล่อยฉันนะ  ไอ โรคจิต!!! "

" ไม่ต้องกลัวครับ ผมไม่ทำอะไรคุณหลอกผมเพียง จะพาคุณมาส่งโรงพยาบาล แต่โรงพยาบาลนี้ไม่มีหมอ หรือ พยาบาลอยู่เลย "

" ... " เด็กหญิงคนนั้นเหมือนซึ้งใจนิดๆพร้อมมีน้ำตา แล้วบอกว่า " ขอบใจมากนะ "

" ไม่เป็นไรหลอก " แต่หาหมอยังไม่ได้เลยทำไงดี อ่ะ

" นั้นไงกล่องปฐมพยาบาล "

" เออจริงด้วย ฉันจะไปรีบเอามา "

" เมื่อเขาจะปฐมพยาบาลไห้ เด็กหญิงคนนั้นก็พูดว่า "

"ไม่เป็นไรหลอก ฉันทำเองได้ "

"อย่าเลย" เธอบาดเจ็บอยู่นะ

" ไม่เป็นไร " เมื่อบีม ทายาเสร็จ นิว ก็ขอตัวไปเข้า ห้องน้ำ

" นิวออกมาก็พบเศษกระดาษแผ่นนึงเขียนว่า "

 "ขอบใจมากนะ^^ ฉันชื่อบีม เธอชื่ออะไรละ ฉันชื่อบีม อายุ 13 นะ เธอละอายุเท่าไร ขอบคุณมากสำหรับวันนี้ หวังว่าคงได้เจอกันอีก "



โปรดติดตาม บทที่1

ไม่มีพื้นฐานการเขียนนิยายเลย อย่างงี้อย่าแต่งเลยเหอะ

ก็ควรที่จะศึกษาก่อน ไม่ใช่บุ่มบ่ามอยากแต่งก็แต่งมาให้เขาว่ายังงี้

ต้องศึกษาอีกนาน~~~

^

บอกได้คำเดียว เน่า

อันนี้จะด่าเค้าหรือด่าฉากที่เค้าสมมติมาเนี่ย = ="

  ปล. ไอ้ที่บอกร้องไห้ท่ามกลางฉี่เทวดา เค้ายกตัวอย่างนะถ้า จขกท.เอามาพิมพ์ในสถานการณ์นี้จะเป็นไง = =

 

อ๋อ

นึกว่าด่าเค้าว่าแนะนำเน่า

 

มันก็ เหมือนฉากมันจะเร็วไปนะครับ แล้วก็ตรงคำพูดหน่ะ ควรเขียนกิริยาและคำเว้นวรรคแบบที่เคยอ่านในนิยายมั่งก็ดีนะ

 " ไม่ต้องกลัวครับ ผมไม่ทำอะไรคุณหลอกผมเพียง จะพาคุณมาส่งโรงพยาบาล แต่โรงพยาบาลนี้ไม่มีหมอ หรือ พยาบาลอยู่เลย "

มันควรจะแสดงกิริยาให้มากกว่านี้นะครับ  และก็ ตอนแรกยังอ่านแล้วงงๆอยู่เลยอะครับ

ช่วยทำให้เข้าใจกว่านี้หน่อยสินะครับ