ความเดิม 1/2
ผู้หญิงคนนั้นปรากฎตัวต่อหน้าผมขณะเดินเข้าห้องเรียน เรื่องเมื่อวานมันไม่ใช่ความฝัน
และขณะที่ผมเรียนอยู่นั้น นักเรียนทั้งห้องรวมถึงคุณครูต่างอยู่ในสภาพหยุดนิ่งกันหมด และผมก็ได้พบเธออีกครั้ง
บทที่ 2 [2/2]
"เธอหมายความว่าอะไรกัน!"ผมซึ่งอยู่ในห้องที่หยุดนิ่งกำลังมอง"เธอ"คนนั้นที่กำลังนั่งห้อยขาลงมาจากตู้หนังสือ
"ยังไงก็หนีไม่พ้นหรอกค่ะ ^ ^ ชะตากรรมน่ะ มันเปลี่ยนแปลงไม่ได้"
"หนี.. หนีอะไร" ผมทำหน้าช็อคพร้อมกับเหงื่อที่ไหลเป็นหยดๆ
"ABILITY ความสามารถจากเทพที่สืบทอดสู่มนุษย์ เป็นเครื่องพิสูจน์ว่านายท่านคือผู้ที่ถูกเลือก"
"เดี๋ยวสิ เลือกงั้นเหรอ.. เลือกอะไรกัน แล้ว.. ทำไมต้องเลือกฉัน" ผมไม่คาดหวังกับคำตอบของเธอมากเพราะเธออาจตอบไม่ตรงประเด็น
"มันเป็นชะตากรรม!"เธอมองลงมาด้วยสายตาเย็นชาเเละอัมหิต
ฉันเริ่มรวบรวมสติและพิจรณาสิ่งที่เธอพูดมา ซึ่งยากจะเข้าใจ
"เธอตอบฉันนะ มันเกิดอะไรขึ้นกับฉัน" ผมถามเธออย่างชัดถ้อยชัดคำเพราะตอนนี้ผมรู้สึกงงกับเรื่องที่เกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อวาน
"กุญแจ.. กุญแจที่อยู่กับตัวนายท่านน่ะ เป็นอุปกรณ์สำหรับ สร้างวิญญาณในภาพและอัญเชิญออกมา.."
เธอพูดคล่องราวกับเคยแนะนำคนมาก่อนแล้ว แล้วมาแนะนำฉันเป็นรุ่นที่สามรุ่นที่สี่
จะว่าไปกุญแจนี่มาอยู่กับฉันอีกทีตั้งแต่เมื่อไร กุญแจสีทองสลักอย่างดีดูมีราคา สยองแฮะ
"แปลว่า.. ฉันสามารถ...."ผมตอบเพราะเริ่มเข้าใจบ้างแล้ว
"วาดภาพให้เป็นจริงได้! ส่วนเหตุผลที่ต้องมี ABILITY นั้นก็เพราะว่า.."
โครมมมมมม
มีกลุ่มชั้นวางหนังสือกลุ่มหนึ่งถูกถล่มออกมาจากด้านหลัง เมื่อร่วงลงมาหนังสือเก่าๆที่มีฝุ่นอยู่จึงทำให้ เป็นควันคลุ้ง
"อยู่ไหนนะ โรส" เสียงออกมาจากกลุ่มควันนั่น เสียงเหมือนกับผ้ชาย
ฟุ่บ
"ควันถูกดีดออกเป็นวงกว้าง!"
"อยู่นี่นี่เอง โรส มาสอนเด็กใหม่อยู่นี่เอง"
เจ้าผู้ชายใส่สูทคนนั้นมันใครกัน
บั่คคคคค
"หือ!อะไรน่ะ" เธอพุ่งลงไปแล้วใช้ส่วนหลังของส้นเท้า กระแทกที่คอขอผู้ชายคนนั้น
"เจ้าบ้าโรส... "โรสที่เจ้านั่นพูดถึงคงเป็นชื่อของเธอ
ผู้ชายคนนั้นก้มหัวลงซึ่งทำให้ขาของโรสหล่นลงตามแรงโน้มถ่วง ก่อนจะจับขาโรสแล้วหมุนซ้ายและเหวี่ยงโรสด้วยความแรงมหาศาล
โครมม
โรสถูกเหวี่ยงไปชนหนังสือก่อนที่จจะพุ่งเข้ามาหาเจ้านั่นอีกครั้ง แต่ที่พุ่งมาคราวนี้เป็นใบมีดคมกริบ
ชิ้ง!
"นั่นมันดาบนี่" เจ้าผู้ชายคนนั้นพยายามจะพุ่งไปต่อยโรส แต่โรสกระโดดขึ้นหลบทัน เจ้านั่นหันหน้าขึ้นข้างบน
"ชั้นอยู่นี่" โรสที่ก้มตัวมือกำดาบก่อนที่จะเสยด้วยดาบเล็กยาวคมกิบ
ฉัวะ!
ระหว่างนี้ห้องยังหยุดนิ่งอยู่ ผมพยายามเดินสำรวจดูว่าเกิดอะไรขึ้น
แต่แล้วก็มีอะไรพุ่งมา
"แว้กกกกกกกกกก!"