ทำดีใช้หนี้ความดี..เพื่อแม่
ตั้งแต่เด็กเคยได้ยินได้ฟังจากผู้เฒ่าผู้แก่มักพูดว่า พระคุณแม่แน่แท้ใหญ่หลวง พระคุณแม่มากมายเหลือคณานัป พ่อแม่เหมือนพระอรหันต์ของลูก พ่อแม่เป็นพระพรหมของลูก ต่อมาได้อ่านหนังสือธรรม พระท่านก็สั่งสอนว่า แม้แต่พระพุทธเจ้าท่านยังทรงยกย่องพระคุณบิดามารดาว่าเป็นบุญอันสูงสุด ลูกคนใดบำรุงบิดามารดาถือเป็นมงคลอันสูงสุดของชีวิต
พระคุณแม่ดั่งฟ้ามหาสมุทร
พระคุณของแม่ที่เห็นเด่นชัดก็คือ ท่านเป็นผู้ให้ชีวิต ให้เลือด เนื้อ แขน ขา ตา หู จมูก ลิ้น กาย และจิตใจ ท่านอุ้มท้องเราเป็นเวลาเก้าเดือนทนทุกข์ทรมานแสนสาหัสจากการอุ้มท้องเด็กคนหนึ่ง ซึ่งอาจทำให้แม่แพ้อาหารจนทานอะไรไม่ได้ หรือนอนไม่หลับ หรือไม่สบาย หรือตัวบวม หรืออ้วนลงพุง หรือเป็นลมเป็นประจำ หรือเหม็นกลิ่นบางอย่าง หรือชอบทานอะไรแปลก ๆ จนต้องสรรหามากินให้ได้มิฉะนั้นจะอาละวาด โวยวาย ควบคุมตัวเองไม่ได้ เหล่านี้เป็นเรื่องที่อาจเกิดขึ้นกับคุณแม่ได้ทั้งนั้น
แม่จึงเป็นคนที่เสียสละเพื่อสร้างชีวิตใหม่อีกหนึ่งชีวิต ลูกเป็นภาระตั้งแต่อยู่ในท้อง จนกระทั่งคลอดออกมาลำบากลำบนมาก ถ้าลูกปกติดีแม่ก็คลอดตามธรรมชาติซึ่งก็เจ็บสาหัสอยู่เอาการอยู่แล้ว แต่ถ้าลูกผิดปกติต้องผ่าตัดออกแม้ก็ยิ่งเจ็บตัวและลำบากเพิ่มเป็นทวีคูณอีกแล้ว
เมื่อลูกคลอดออกมาแล้ว ลูกมีอาการครบ ๓๒ มีแขนขาหน้าตาหูจมูกปกติดีแม่ก็โล่งอกโล่งใจ แต่ถ้าลูกพิการ แขนขาด ขาขาด สติปัญญาพิกลพิการ แม่ก็เป็นทุกข์ทรมานสงสารลูกน้อยที่เกิดมาดูโลกพร้อมกับความพร่องทั้งร่างกายและจิตใจ นี่เป็นข้อพิสูจน์ว่าแม่ทุกข์ตั้งแต่ลูกอยู่ในท้องจนกระทั่งคลอดออกมา แม่เลี้ยงดูลูก ให้นมลูก อาบน้ำ ป้อนข้าว ใส่เสื้อผ้า เวลาร้องไห้ต้องปลอบใจ เวลาเจ็บไข้ต้องดูแลรักษา ตลอดเวลาตั้งแต่แรกเกิดจนกระทั่งหนึ่งขวบปีแรกแม่มักไม่ห่างจากลูก จะดูแลอย่างใกล้ชิดตลอดเวลา
พอลูกอายุตั้งแต่ ๒-๓ ขวบ ก็ยังต้องอยู่กับพ่อแม่เพื่อดูแลอย่างใกล้ชิด คนที่สอนให้ลูกพูดก็คือแม่ คนที่สอนให้ลูกเดินก็คือแม่ คนที่สอนให้ลูกใส่เสื้อผ้าก็คือแม่ คนที่สอนให้ลูกขับถ่ายก็คือแม่คนที่สอนให้ลูกกินโน่นกินนี่ก็คือแม่ และคนที่ดีใจที่สุดเวลาลูกทำอะไรได้ ก็คือ แม่ แม่จึงเป็นหญิงมหัศจรรย์ที่ทุ่มเทเวลาให้ลูกเสมอมา ความสุขของแม่จึงเป็นความสุขที่เห็นลูกทำอะไรได้ด้วยตัวเองโดยมีสองมือของแม่คอยประคอง
เมื่อลูกเข้าโรงเรียนแม่ก็ทุกข์ร้อนหาโรงเรียนดีดีให้ลูกตั้งแต่อนุบาล จนกระทั่งเรียนจบให้ได้สูงสุดเท่าที่มีแม่จะมีกำลังสติปัญญาและกำลังทรัพย์ส่งเสริมลูก แม่ยอมกระทั่งร้องห่มร้องไห้อ้อนวอนผู้ใหญ่เพื่อให้ลูกได้เข้าโรงเรียนดีดี ยอมเสียค่าใช้จ่ายแพง ๆ เพื่อให้ลูกเรียนโรงเรียนดังดังแม่ทำทุกอย่างได้จริง ๆ เธอยอมตาบอดเพราะความรักลูก ยอมทุกอย่างเพื่อให้ลูกได้สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตที่เธอจะใขว่คว้าไว้ได้เพื่อลูกแสนรักของเธอ วั
นที่ลูกเรียนจบได้รับปริญญา คนที่ดีใจจนน้ำตาไหล ก็คือ คุณแม่ คนที่ภูมิใจที่สุด ก็คือ คุณแม่ คุณแม่คนนี้จะชมว่าลูกเก่งที่สุด ลูกสวย/หล่อที่สุดในโลก บางครอบครัววันรับปริญญาของลูกคือวันที่คนทั้งตระกูลภาคภูมิใจ วันที่ลูกสอบได้งานทำ หรือทำงานกิจการของครอบครัว คือ วันที่คุณแม่ดีใจที่สุด แม่เที่ยวบอกใคร ๆทั้งหมู่บ้านว่าลูกเรียนจบ ลูกทำงานแล้ว ลูกแม่ดีที่สุด ลูกแม่เก่งที่สุด
วันที่ลูกมีครอบครัว แม่ก็ดีใจจนน้ำตาไหลอีก แต่ในใจของแม่ลึก ๆ แล้วแม่อยากให้แต่งลูกสะใภ้/ลูกเขย เข้าบ้านมากกว่าที่จะให้ลูกแยกไปอยู่กันเอง แต่แม่ไม่กล้าพูดเกรงใจลูก แม่ทนได้ทั้งนั้นเพื่อความสุขของลูก ทั้ง ๆ ที่แม่อยากให้ลูกอยู่กับแม่ตลอดไป
วันที่ลูกมีความทุกข์มีเรื่องมาปรึกษาหารือ เป็นวันที่แม่ระทมทุกข์ไปด้วย แม่พร้อมที่จะช่วยเหลือเข้าข้างลูกเสมอไม่ว่าสิ่งใดขอให้ลูกมีความสุข ความสุขของลูกคือความสุขของแม่ ความทุกข์ของลูกก็คือความทุกข์ของแม่ เฉกเช่นกัน
ลูกขอทำดีใช้หนี้ความดี
เมื่อตระหนักถึงพระคุณแม่แล้ว ลูกควรทำอย่างไรบ้างเพื่อเป็นการตอบแทนพระคุณของแม่ ลูกย่อมรู้ว่าความสุขของแม่อยู่ที่ลูก ลูกควรทำกตัญญูกับแม่ด้วยปัญญา ๒ ประการ คือความสุขกาย และความสุขใจ
ความสุขกาย ความสุขกายที่ลูกควรกระทำก็คือ ดูแลสุขภาพร่างกายของแม่ให้แข็งแรง ให้แม่ทานอาหารที่ดีมีประโยชน์ ให้แม่ออกกำลังกาย ตามสมควร ให้แม่มีเครื่องใช้ไม้สอยที่ทุ่นแรงเพื่อไม่ให้ร่างกายเสื่อมสภาพเร็ว มีเครื่องนุ่งห่มเสื้อผ้าตามฤดูกาลที่เหมาะสม จัดบ้านให้ไม่ให้ร้อนเกินไป ไม่หนาวเกินไป ของใช้เป็นสัดส่วนไม่วางเกะกะอาจทำให้ท่านหกล้มได้ ห้องน้ำต้องไม่ลื่นเดี๋ยวแม่จะหกล้มในห้องน้ำ หรือเป็นลมในห้องน้ำ เหล่านี้คือความสะดวกทางกายที่ลูกจะเอื้ออำนวยให้กับคุณแม่
ความสุขใจ ที่ลูกควรทำให้แม่ก็คือ ทำให้แม่รู้สึกสบายใจ ด้วยการประพฤติดีเช่น ไม่ดื่มเหล้า ไม่ลักขโมย ไม่สูบบุหรี่ ไม่ผิดลูกเมียคนอื่น ไม่ฆ่าสัตว์ ถ้าลูกทำผิดสิ่งเหล่านี้แม่ก็ไม่สบายใจเพราะผิดกฎหมาย เพราะผิดศีลธรรม ลูกจะได้รับอันตรายถึงชีวิตถึงแก่ติดคุกตะราง ถ้าลูกทำตัวดีไม่เกะกะระรานใคร ทำงานเลี้ยงชีพอย่างชอบธรรม ไม่ผิดศีล ๕ แม่ก็เป็นสุขใจ แม่รู้ว่าลูกเป็นคนดีอันตรายทั้งปวงก็จะไม่บังเกิดแก่ลูก นี่คือความสุขสบายใจที่ลูกมอบให้กับแม่
ความสุขใจที่ลูกทำได้ง่าย ๆ คือ การยิ้ม หัวเราะ ชวนแม่คุย หรือเข้าไปโอบกอดแม่ หรือโทรศัพท์มาชวนคุยถามไถ่ห่วงใยด้วยเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ สาระพัน เท่านี้ก็เป็นความชื่นใจอย่างสุดซึ้งแล้วของแม่แล้ว
ความสุขใจที่ลูกซื้อของเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่น น้ำเต้าหู้ ขนม ผลไม้ ที่แม่ชอบเล็ก ๆ น้อยมาฝากหลังเลิกงาน เป็นของขวัญอันล้ำค่าสำหรับแม่เสมอ แม่ทานอิ่มอร่อยบวกความอิ่มเอมใจที่ได้รับเป็นความรักความเอื้ออาทรของลูกส่งต่อถึงแม่เป็นสุขล้ำเลิศกว่าสิ่งใดในโลกหล้า
ถ้าจะเติมสีสันให้ชีวิตก็ต้องพาแม่ไปทานอาหารนอกบ้านบ้าง พาไปเที่ยว พาไปวัด พาไปสวนสาธารณะ พาไปดูรำไทย พาไปดูละคร โขน หนัง ก็จะยังชีวิตแม่ให้กระชุ่มกระชวยเป็นโอสถทิพย์ชื่นชูใจของแม่ยิ่งนัก หรือจะซื้อเสื้อผ้าให้แม่ใส่ไปทำบุญที่วัด หรือชุดสวยเป็นชุดเก่งไว้ให้แม่ใส่ออกงาน แม่ก็จะชมไม่ขาดปากเวลาใครบอกว่าแม่ใส่ชุดสวย แม่ก็จะภูมิใจมากที่จะบอกทุกคนว่าชุดนี้ลูกซื้อให้ลูกตัดชุดให้ แม่จะยิ้มแก้มป่องไปทั้งวัน
เมื่อลูกลูกรู้แล้วก็ควรเข้าใจใหม่ว่า วันแม่เป็นทุกๆ วัน วันแม่คือวันที่ลูกมีคนที่รักลูกที่สุดในโลก เพราะความรักของแม่เป็นรักที่บริสุทธิ์จากใจ ลูกควรทำความดีเพื่อใช้หนี้ความดีของแม่ ลูกที่ดีรู้จักบุญคุณและตอบแทนคุณความดีที่ท่านเลี้ยงดูเรามาตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่ การทำความดีให้แม่สบายใจเป็นพรอันประเสริฐกว่าสิ่งใด เป็นมงคลอันสูงสุดของชีวิต และคุ้มค่าของการเกิดมาเป็นมนุษย์อย่างแท้จริง
ตั้งแต่เด็กเคยได้ยินได้ฟังจากผู้เฒ่าผู้แก่มักพูดว่า พระคุณแม่แน่แท้ใหญ่หลวง พระคุณแม่มากมายเหลือคณานัป พ่อแม่เหมือนพระอรหันต์ของลูก พ่อแม่เป็นพระพรหมของลูก ต่อมาได้อ่านหนังสือธรรม พระท่านก็สั่งสอนว่า แม้แต่พระพุทธเจ้าท่านยังทรงยกย่องพระคุณบิดามารดาว่าเป็นบุญอันสูงสุด ลูกคนใดบำรุงบิดามารดาถือเป็นมงคลอันสูงสุดของชีวิต
พระคุณแม่ดั่งฟ้ามหาสมุทร
พระคุณของแม่ที่เห็นเด่นชัดก็คือ ท่านเป็นผู้ให้ชีวิต ให้เลือด เนื้อ แขน ขา ตา หู จมูก ลิ้น กาย และจิตใจ ท่านอุ้มท้องเราเป็นเวลาเก้าเดือนทนทุกข์ทรมานแสนสาหัสจากการอุ้มท้องเด็กคนหนึ่ง ซึ่งอาจทำให้แม่แพ้อาหารจนทานอะไรไม่ได้ หรือนอนไม่หลับ หรือไม่สบาย หรือตัวบวม หรืออ้วนลงพุง หรือเป็นลมเป็นประจำ หรือเหม็นกลิ่นบางอย่าง หรือชอบทานอะไรแปลก ๆ จนต้องสรรหามากินให้ได้มิฉะนั้นจะอาละวาด โวยวาย ควบคุมตัวเองไม่ได้ เหล่านี้เป็นเรื่องที่อาจเกิดขึ้นกับคุณแม่ได้ทั้งนั้น
แม่จึงเป็นคนที่เสียสละเพื่อสร้างชีวิตใหม่อีกหนึ่งชีวิต ลูกเป็นภาระตั้งแต่อยู่ในท้อง จนกระทั่งคลอดออกมาลำบากลำบนมาก ถ้าลูกปกติดีแม่ก็คลอดตามธรรมชาติซึ่งก็เจ็บสาหัสอยู่เอาการอยู่แล้ว แต่ถ้าลูกผิดปกติต้องผ่าตัดออกแม้ก็ยิ่งเจ็บตัวและลำบากเพิ่มเป็นทวีคูณอีกแล้ว
เมื่อลูกคลอดออกมาแล้ว ลูกมีอาการครบ ๓๒ มีแขนขาหน้าตาหูจมูกปกติดีแม่ก็โล่งอกโล่งใจ แต่ถ้าลูกพิการ แขนขาด ขาขาด สติปัญญาพิกลพิการ แม่ก็เป็นทุกข์ทรมานสงสารลูกน้อยที่เกิดมาดูโลกพร้อมกับความพร่องทั้งร่างกายและจิตใจ นี่เป็นข้อพิสูจน์ว่าแม่ทุกข์ตั้งแต่ลูกอยู่ในท้องจนกระทั่งคลอดออกมา แม่เลี้ยงดูลูก ให้นมลูก อาบน้ำ ป้อนข้าว ใส่เสื้อผ้า เวลาร้องไห้ต้องปลอบใจ เวลาเจ็บไข้ต้องดูแลรักษา ตลอดเวลาตั้งแต่แรกเกิดจนกระทั่งหนึ่งขวบปีแรกแม่มักไม่ห่างจากลูก จะดูแลอย่างใกล้ชิดตลอดเวลา
พอลูกอายุตั้งแต่ ๒-๓ ขวบ ก็ยังต้องอยู่กับพ่อแม่เพื่อดูแลอย่างใกล้ชิด คนที่สอนให้ลูกพูดก็คือแม่ คนที่สอนให้ลูกเดินก็คือแม่ คนที่สอนให้ลูกใส่เสื้อผ้าก็คือแม่ คนที่สอนให้ลูกขับถ่ายก็คือแม่คนที่สอนให้ลูกกินโน่นกินนี่ก็คือแม่ และคนที่ดีใจที่สุดเวลาลูกทำอะไรได้ ก็คือ แม่ แม่จึงเป็นหญิงมหัศจรรย์ที่ทุ่มเทเวลาให้ลูกเสมอมา ความสุขของแม่จึงเป็นความสุขที่เห็นลูกทำอะไรได้ด้วยตัวเองโดยมีสองมือของแม่คอยประคอง
เมื่อลูกเข้าโรงเรียนแม่ก็ทุกข์ร้อนหาโรงเรียนดีดีให้ลูกตั้งแต่อนุบาล จนกระทั่งเรียนจบให้ได้สูงสุดเท่าที่มีแม่จะมีกำลังสติปัญญาและกำลังทรัพย์ส่งเสริมลูก แม่ยอมกระทั่งร้องห่มร้องไห้อ้อนวอนผู้ใหญ่เพื่อให้ลูกได้เข้าโรงเรียนดีดี ยอมเสียค่าใช้จ่ายแพง ๆ เพื่อให้ลูกเรียนโรงเรียนดังดังแม่ทำทุกอย่างได้จริง ๆ เธอยอมตาบอดเพราะความรักลูก ยอมทุกอย่างเพื่อให้ลูกได้สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตที่เธอจะใขว่คว้าไว้ได้เพื่อลูกแสนรักของเธอ วั
นที่ลูกเรียนจบได้รับปริญญา คนที่ดีใจจนน้ำตาไหล ก็คือ คุณแม่ คนที่ภูมิใจที่สุด ก็คือ คุณแม่ คุณแม่คนนี้จะชมว่าลูกเก่งที่สุด ลูกสวย/หล่อที่สุดในโลก บางครอบครัววันรับปริญญาของลูกคือวันที่คนทั้งตระกูลภาคภูมิใจ วันที่ลูกสอบได้งานทำ หรือทำงานกิจการของครอบครัว คือ วันที่คุณแม่ดีใจที่สุด แม่เที่ยวบอกใคร ๆทั้งหมู่บ้านว่าลูกเรียนจบ ลูกทำงานแล้ว ลูกแม่ดีที่สุด ลูกแม่เก่งที่สุด
วันที่ลูกมีครอบครัว แม่ก็ดีใจจนน้ำตาไหลอีก แต่ในใจของแม่ลึก ๆ แล้วแม่อยากให้แต่งลูกสะใภ้/ลูกเขย เข้าบ้านมากกว่าที่จะให้ลูกแยกไปอยู่กันเอง แต่แม่ไม่กล้าพูดเกรงใจลูก แม่ทนได้ทั้งนั้นเพื่อความสุขของลูก ทั้ง ๆ ที่แม่อยากให้ลูกอยู่กับแม่ตลอดไป
วันที่ลูกมีความทุกข์มีเรื่องมาปรึกษาหารือ เป็นวันที่แม่ระทมทุกข์ไปด้วย แม่พร้อมที่จะช่วยเหลือเข้าข้างลูกเสมอไม่ว่าสิ่งใดขอให้ลูกมีความสุข ความสุขของลูกคือความสุขของแม่ ความทุกข์ของลูกก็คือความทุกข์ของแม่ เฉกเช่นกัน
ลูกขอทำดีใช้หนี้ความดี
เมื่อตระหนักถึงพระคุณแม่แล้ว ลูกควรทำอย่างไรบ้างเพื่อเป็นการตอบแทนพระคุณของแม่ ลูกย่อมรู้ว่าความสุขของแม่อยู่ที่ลูก ลูกควรทำกตัญญูกับแม่ด้วยปัญญา ๒ ประการ คือความสุขกาย และความสุขใจ
ความสุขกาย ความสุขกายที่ลูกควรกระทำก็คือ ดูแลสุขภาพร่างกายของแม่ให้แข็งแรง ให้แม่ทานอาหารที่ดีมีประโยชน์ ให้แม่ออกกำลังกาย ตามสมควร ให้แม่มีเครื่องใช้ไม้สอยที่ทุ่นแรงเพื่อไม่ให้ร่างกายเสื่อมสภาพเร็ว มีเครื่องนุ่งห่มเสื้อผ้าตามฤดูกาลที่เหมาะสม จัดบ้านให้ไม่ให้ร้อนเกินไป ไม่หนาวเกินไป ของใช้เป็นสัดส่วนไม่วางเกะกะอาจทำให้ท่านหกล้มได้ ห้องน้ำต้องไม่ลื่นเดี๋ยวแม่จะหกล้มในห้องน้ำ หรือเป็นลมในห้องน้ำ เหล่านี้คือความสะดวกทางกายที่ลูกจะเอื้ออำนวยให้กับคุณแม่
ความสุขใจ ที่ลูกควรทำให้แม่ก็คือ ทำให้แม่รู้สึกสบายใจ ด้วยการประพฤติดีเช่น ไม่ดื่มเหล้า ไม่ลักขโมย ไม่สูบบุหรี่ ไม่ผิดลูกเมียคนอื่น ไม่ฆ่าสัตว์ ถ้าลูกทำผิดสิ่งเหล่านี้แม่ก็ไม่สบายใจเพราะผิดกฎหมาย เพราะผิดศีลธรรม ลูกจะได้รับอันตรายถึงชีวิตถึงแก่ติดคุกตะราง ถ้าลูกทำตัวดีไม่เกะกะระรานใคร ทำงานเลี้ยงชีพอย่างชอบธรรม ไม่ผิดศีล ๕ แม่ก็เป็นสุขใจ แม่รู้ว่าลูกเป็นคนดีอันตรายทั้งปวงก็จะไม่บังเกิดแก่ลูก นี่คือความสุขสบายใจที่ลูกมอบให้กับแม่
ความสุขใจที่ลูกทำได้ง่าย ๆ คือ การยิ้ม หัวเราะ ชวนแม่คุย หรือเข้าไปโอบกอดแม่ หรือโทรศัพท์มาชวนคุยถามไถ่ห่วงใยด้วยเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ สาระพัน เท่านี้ก็เป็นความชื่นใจอย่างสุดซึ้งแล้วของแม่แล้ว
ความสุขใจที่ลูกซื้อของเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่น น้ำเต้าหู้ ขนม ผลไม้ ที่แม่ชอบเล็ก ๆ น้อยมาฝากหลังเลิกงาน เป็นของขวัญอันล้ำค่าสำหรับแม่เสมอ แม่ทานอิ่มอร่อยบวกความอิ่มเอมใจที่ได้รับเป็นความรักความเอื้ออาทรของลูกส่งต่อถึงแม่เป็นสุขล้ำเลิศกว่าสิ่งใดในโลกหล้า
ถ้าจะเติมสีสันให้ชีวิตก็ต้องพาแม่ไปทานอาหารนอกบ้านบ้าง พาไปเที่ยว พาไปวัด พาไปสวนสาธารณะ พาไปดูรำไทย พาไปดูละคร โขน หนัง ก็จะยังชีวิตแม่ให้กระชุ่มกระชวยเป็นโอสถทิพย์ชื่นชูใจของแม่ยิ่งนัก หรือจะซื้อเสื้อผ้าให้แม่ใส่ไปทำบุญที่วัด หรือชุดสวยเป็นชุดเก่งไว้ให้แม่ใส่ออกงาน แม่ก็จะชมไม่ขาดปากเวลาใครบอกว่าแม่ใส่ชุดสวย แม่ก็จะภูมิใจมากที่จะบอกทุกคนว่าชุดนี้ลูกซื้อให้ลูกตัดชุดให้ แม่จะยิ้มแก้มป่องไปทั้งวัน
เมื่อลูกลูกรู้แล้วก็ควรเข้าใจใหม่ว่า วันแม่เป็นทุกๆ วัน วันแม่คือวันที่ลูกมีคนที่รักลูกที่สุดในโลก เพราะความรักของแม่เป็นรักที่บริสุทธิ์จากใจ ลูกควรทำความดีเพื่อใช้หนี้ความดีของแม่ ลูกที่ดีรู้จักบุญคุณและตอบแทนคุณความดีที่ท่านเลี้ยงดูเรามาตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่ การทำความดีให้แม่สบายใจเป็นพรอันประเสริฐกว่าสิ่งใด เป็นมงคลอันสูงสุดของชีวิต และคุ้มค่าของการเกิดมาเป็นมนุษย์อย่างแท้จริง
ทำให้ท่านชื่นใจกันหน่อยนะค่ะ
