[Fiction] ผนึกรัก หัวใจนายเย็นชา

บทที่ 6

หลังจากที่ฉันนั่งรอให้นัทลอกงานและเอาไปส่งครูประจำวิชาพร้อมกันแล้ว นัทก็เอาแต่พล่ามถึงไอ้น๊อตตลอดทาง

ตั้งแต่ ออกจากห้องพักครูจนมาถึงสนามหญ้า เช่น ..

“น๊อตหล่อมากเลยอ่ะแก แถมใจดีด้วย ฉันว่าจะถามที่อยู่แต่ก็ลืมเพราะเคลิ้มความหล่อ ~” เป็นต้น

“แกพล่ามไว้ในใจก็ได้นะ ไม่ต้องพูดให้ฉันฟัง =_=”

“เชอะ ! ก็ได้”

“นี่ แพรวา !! นัท !!” มีเสียงของผู้หญิงคนนึงเรียกฉันกับนัท เมื่อหันไปหาที่มาของเสียง เจอเพื่อนของฉันซึ่งมีชื่อว่า น้ำ กำลังวิ่งออกมาจากกลุ่ม

มาหาเรา

“มีอะไรหรอ น้ำ” ฉันถาม

“พวกเธอสนใจเล่นรับบอลกันมั้ย ? ฉันขาดคนเล่นอีก 2 คู่น่ะ”

“รับบอล มันเด็ก ๆ จะตาย” นัทบ่นก่อนที่จะเดินจากไป

“นี่ ! ไม่ได้เล่นรับบอลอย่างนั้นซะหน่อย กลับมาก่อนเซ่ เอาเป็นว่าเธอต้องชอบแน่ !!” น้ำตะโกนเรียกนัทมา ซึ่งเธอก็ยอมกลับมา =_=

“เปลี่ยนใจง่ายจังเนอะนัท แล้วมันจะเล่นยังไงละน้ำ”

“ก็รับบอลโดยไม่ใช้มือไง”

“แล้วจะรับยังไง ! เนี่ยหรอที่ฉันจะชอบ” นัทโวยวาย

“นี่ ฟังกันก่อนสิ ! ก็คือมันจะแบ่งเป็น 2 ทีม ทีมละ 3 คู่ ลืมบอกว่าต้องเล่นเป็นคู่ ๆ น่ะ ต้องให้ฝ่ายชาย ..”

“เล่นกับผู้ชายหรอ !! เย้ ~” แฮปปี้เชียวนะ ไอ้นัท =_=

“เฮ้ย ! ฟังฉันก่อน !! ต่อนะ ต้องให้ฝ่ายชายปาบอลลงพื้นให้กระเด้งขึ้น แล้วให้ทั้ง 2 ฝ่ายหมุนตัว 1 ครั้ง

แล้วจึงหันมา กอด .. เฮ้ย ๆ ฟังก่อนสินัท แล้วหันมากอดกับอีกฝ่าย แล้วรับให้บอลมันมาลงในช่องที่อยู่ระหว่างแขน 2 ข้างทั้ง 2 ฝ่าย งงมั้ย”

ฉันกำลังประมวลผลในสมอง และ ..

“อ๋อ เข้าใจแล้ว .. นี่จะให้กอดผู้ชายหรอ !!”

“Yes ^O^” ฉันหันหน้าไปหานัท ซึ่งตอนนี้เธอกำลังทำหน้าเคลิมเคลิ้ม =_=

“แต่ว่าคุ้น ๆ จังเลยนะ เกมนี้” ฉันว่า

“ก็ฉันเอามาจากรายการ เอ๊กซ์แมน ปริศนาเขาคือใคร ของเกาลีมาไง”

“อ๋อ .. แต่ยังไงฉันก็ไม่เอาอ่ะ จะให้กอดผู้ชายเนี้ยนะ ไปกันเถอะนัท” ฉันจับแขนนัทและพยายามจะลากไป

แต่ยัยนัทมันไม่ยอมไป มันทิ้งน้ำหนักลง เพื่อให้ฉันลากยากขึ้น ก่อนท่จะส่งสายตาบ๊องแบ๊วมาให้ฉัน .. อีกแล้ว

ม่ายยยยย ~ สายตาแบบนี้อีกแล้ววววว

“นะ แพรวา เล่นกันเถอะ น้าาาาาาา ~”

“ม่ายยยยยยยย ~” ฉันพยายามไม่สบตากับนัท แต่มันก็ยากที่จะห้ามใจมองตา .. น่าร้ากกกกก ~ เอ๊ย เฮ้ย ตั้งสติหน่อย

นัทส่งสายตาบ๊องแบ๊วมากกว่าเดิม เหมือนสุนัขมาอ้อนขอขนมยังไงไม่รู้แหะ

“นะ แพรวา ฉันอยากเล่นนี่”

“ก็เล่นไปคนเดียวเซ่”

“แต่ฉันอยากให้เธอเล่นด้วยนี่นา เธอจะได้รู้ว่าการใกล้ชิดผู้ชายหล่อ ๆ น่ะ เป็นยังไง แล้วเธอก็จะเป็นสาวกรักคนหล่อเหมือนฉัน วะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า !”

“นัท ความบ๊องแบ๊วของเธอเมื่อกี้หายไปไหนแล้ว !” น้ำเตือน

“เออลืม นะ แพรวา” แล้ว She ก็ส่งสายตาบ๊องแบ๊วมาให้ฉันเหมือนเดิม อ๊ากกกกก !! ไม่ได้นะเฟ้ย ! ฉันไม่ยอมตกเป็นทาสคนหล่อ !!

ฉันพยายามคิดอย่างนี้อย่างหนัก แต่สุดท้าย .. ฉันก็แพ้สายตาบ๊องแบ๊วน่ารักของนัทอยู่ดี T[]T

“ก็ได้ ๆ ! เล่นก็เล่น พอใจยัง”

“เย้ ~”

“นี่เธอ 2 คนเป็นเลสเบี้ยนกันหรอ OoO” น้ำเบิ่งตากว้าง

“ไม่ใช่ !” ฉันกับนัทพูดขึ้นพร้อมกัน

“ผู้หญิงครบแล้ว เหลือแค่หาผู้ชายอีก 2 คน”

“ยินดีให้ผมเล่นด้วยได้มั้ย ?” เสียงผ้ชายคนหนึ่งดังขึ้นมาจากทางด้านหลังของฉันกับนัท

พบร่างผู้ชาย 2 คน ยืนอยู่ ผู้ชายคนหนึ่งยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ฉัน แต่อีกคนหนึ่งทำหน้าเย็นชา

แน่นอน ฉันจำคู่นี้ได้แม่น

“กรี๊ดดดด !!! ยินดีสุด ๆ เลยค่า ~” นัทรีบวิ่งไปหาน๊อตทันที ทิ้งเพื่อนเลยนะ ไอ้เพื่อนทรยศ TOT

“ฉันไม่เล่นน่ะ ..” นิคพูดเสียงเรียบ(เหมือนเคย)

“น่า เล่นหน่อยสินิค หัดเล่นกับคนอื่นบ้างสิวะ”

“ก็บอกว่าไม่เล่น ..”

“น่า ลองหน่อย” หลังจากที่น๊อตตื๊อให้นิคเล่นพักใหญ่ ..

“เออ ๆ !! ก็ได้ .. น่ารำคาญจริง ๆ ..” นิคยอมเล่นด้วยความไม่เต็มใจเท่าไหร่ =_=

“โอเค ครบ 3 คู่แล้ว มาจับไม้ยาวไม้สั้นหาคู่กัน เชิญก่อนเลยแพรวา” นัทยื่นมือที่กำลังกำไม้ 2 แท่ง

ฉันหยิบมาไม้นึง ซึ่งเป็นไม้ยาว

“ฉันได้ไม้ ..”

“จุ๊ ๆ เงียบไว้ก่อน เอาไว้เซอร์ไพรส์ฝ่ายผู้ชาย เอาไม้ไปซ่อนข้างหลังไว้ จำไม้ที่ตัวเองได้ด้วยนะ” น้ำบอกก่อนทีจะยื่นไม้สุดท้ายให้นัท

และบอกเหมือนเดิมว่าให้ซ่อนและจำไม้ที่ตัวเองได้ก่อนที่จะเก็บไม้ทั้ง 2 อันไปให้ฝ่ายชายหยิบบ้าง

นิคหยิบก่อน ฉันพยายามจะชะเง้อไปดูแต่น้ำดั้นเอาตัวบังซะนี่ =_= น้ำยืน่ไม้อันสุดท้ายใหน๊อตและเก็บอีกรอบ

“เอาละ ให้ฝ่ายชายบอกเลยว่าตัวเองได้ไม้อะไร นิคบอกก่อนเลย” ขอร้องละ ขอให้ไม่ใช่ม้ยาว ขอร้อง

เอ๊ะ ถ้าเกิดนิได้ไม้สั้น แล้วตาน๊อตได้ไม้ยาว ฉันก็ต้องไปกอดกับมันสิ โอ้ย !! ขนลุก แย่พอ ๆ กันเลย 2 คนนี้ ฮือ ๆ

“ฉันได้ .. ไม้ยาว ..”

“ห๊า !!” ฉันอุทานขึ้นด้วยความตกใจ นิคหันมามองฉัน แววตาดูตกใจเล็กน้อย

“อย่าบอกนะ .. ว่าเธอได้ไม้ยาวน่ะ ยัยโง่ ..”

“เออเสะ ฉันได้ไม้ยาวและเลิกเรียกว่า ยัยโง่ ได้แล้ว !!”

“นี่ อย่าเพิ่งจีบกัน เล่นกันก่อนดีกว่า เดี๋ยวเวลาพักหมด”

“ไม่ได้จีบนะนัท !!” ฉันเถียง

“เอาเถอะ ๆ อย่างน้อยฉันก็ได้คู่กับน๊อต ~”

“ฮือ ๆ น้ำ ! ฉันเปลี่ยนคู่ได้มั้ยเนี้ย !?”

“ไม่ได้ ๆ ฉันจะคู่กับแฟนฉัน” กรรมแท้ ฮือ ๆ

“ฮือ ๆ งั้นฉันขอเป็นคู่สุดท้ายก็ได้”

“งั้นก็ได้ ป่ะ ไปเล่นกัน ~” คู่อื่นเดินคู่กันแบบแฮปปี้ มีแต่คู่ฉันที่ไม่แฮปปี้กับเขา

“ทำไมนายต้องมาตามจองเวรจองกรรมฉันด้วยเนี่ย !”

“ฉันก็ไม่ได้อยากคู่กับเธอนักหรอก ..”

“ฉันก็เหมือนกันแหละย่ะ !” แล้วเราก็เงียบไป นั่งดูคู่อื่นแข่งกัน คู่แรกเป็นคู่น้ำกับแฟนมัน (ไม่รู้ชื่อแฟนมัน)

บอลกระเด้งขึ้น ทั้งคู่หมุนตัว 1 รอบและวิ่งเข้าหากัน แต่สายตาทั้งคู่จับจ้องที่บอลพลาสติกสีเขียวสว่าง

และก็รับไม่ได้ ทำตก เริ่มใหม่ครั้งที่ 2 เหมือนเดิม กระเด้ง วิ่งเข้าหา กอด รับ .. และตก .. เอ้ย ไม่ตก ๆ !

รับได้ด้วย !! และก็ถึงตาของฝ่ายทีมนู้น ถ้าฝ่ายนู้นรับบอลไม่ได้ทั้ง 2 ครั้ง หรือรับได้ในครั้งเดียว ทีมนู้นจะได้แต้มอีก 1 แต้ม

คู่นี้ฉันไม่รู้จักแหะ สงสัยจะคนละห้อง ครั้งที่ 1 รับไม่ได้ ครั้งที่ 2 เมื่อบอลกระเด้งขึ้น ทั้งคู่หมุนตัวมาและรีบวิ่งเข้าหากัน

เฮ้ย ๆ บอลเกือบเข้าแน่ะ มันมาชนตรงแขนของทั้งคู่แต่กลับเด้งไม่เข้าช่อง ทีมเราเลยได้อีก 1 แต้ม

ต่อไปก็เป็นคู่ของนัท นัทดูกระปรี้กระเป่ามาก เหมือนว่ารอคอยเวลานี้มาทั้งชีวิต =_= แต่ว่า ..

“โอ๊ยเซ ! ขอโทษจ้ะ” นัทแกล้เซไปทางอื่นประมาณ 5-6 รอบ

มันหาเรื่องกอดน๊อตนี่หว่า

“นี่ เธอ พอเลย ๆ ออกมา ๆ มันหลายรอบเกินไปแล้ว” น้ำสั่งให้ออกเมื่อครบ 17 รอบแล้วก็ยังรับไม่ได้อยู่ดี

แต่ทีมนู้นรับบอลได้ภายในประมาณ 5 ครั้ง ตอนนี้แต้มทั้ง 2 ทีมเท่ากันแล้ว 1-1

รอบที่ 3 ทีมนู้นเริ่มก่อน รับได้ในครั้งที่ 2

“แพรวา ! ตาคู่เธอแล้ว” อะไรนะ ! ตาคู่ฉัน .. แล้วหรอ ม่ายยยยยยย ~ ฉันมองหน้านิคด้วยสายตาแค้นเล็กน้อย

ก่อนที่จะเดินออกไปกลางสนามหญ้า แต่ก่อนออกไป น้ำกระซิบกับฉันว่า ..

“แพรวา ! เธอต้องรับให้ได้ภายในครั้งแรกนะ นี่คือรอบตัดสิน ไม่งั้นทีมเราแพ้ยับแน่ ! อย่าทำแพ้ละ !! .. ไม่ได้กดดันนะ”

อืม .. ไม่กดดันจริง ๆ เลย =_=" แล้วจะเอาชนะอะไรนักหนา แค่เกมนี่ นิคทำหน้าประมาณว่า เบื่อโลกสุด ๆ เมื่อมายืนกลางสนาม

“รีบ ๆ เล่น แล้วจะได้จบซะที ..” นิคบ่น ก่อนที่จะปาบอลลงพื้นและให้มันกระเด้งขึ้น

เราทั้งคู่หมุนตัว 1 รอบตามกติกาก่อนที่จะ(จำใจ)วิ่งไปหา แต่แล้วระหว่างวิ่งฉันสะดุดกับอะไรบางอย่าง

โคร้มมม !!!

“ว้าย ! แพรวา รับบอลได้มั้ย !?” นี่คือเสียงของน้ำ ไม่ห่วงฉันเลยนะ =_=

ตอนนี้ฉันพบว่า .. ตัวเองกำลังโดนนิคกอดในท่านอนอยู่ ฉันอยู่ข้างบน นิคอยู่ข้างล่าง

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!!! ฉันจะอยากกรี๊ดแบบนี้ดัง ๆ จัง

รู้สึกเจ็บแถว ๆ อกแหะ เหมือนมีอะไรมันทิ่มอยู่ แต่ไม่แหลมนะ ฉันก้มไปดู พบวัตุทรงกลมสีเขียวสว่างอยู่ตรงระหว่างอกฉันกับนิค

“ได้บอลมั้ยแพรวา” น้ำก้มมาดูฉัน

“อื้ม ๆ ได้” น้ำส่งเสียงเฮทันทีและวิ่งไปแล่บลิ้นใส่ทีมนู้น

“ฮ่า ๆ ทีมฉันชนะแล้ว ! เลี้ยงสเวนเซ่นตามที่พนันกันไว้เลย !!” นั้นไง ว่าแล้วทำไมถึงต้องเอาชนะเกมนี้ให้ได้

ฉันค่อย ๆ ลุกขึ้นและรีบออกมาจากร่างนิค

“ตัวเธอนี่หนักชะมัดเลย ..” นิคค่อย ๆ ลุกขึ้นมานั่ง

“ฉันไม่ได้หนักขนาดนั้นซะหน่อย !!”

“ซุ่มซ่าม ..” นิคว่าฉันก่อนที่ลุกขึ้นปัดหญ้ากับดินที่ติดอยู่กับกางเกงเล็กน้อยออก และเดินจากไปโดยลากน๊อตไปด้วย

ฮือ ๆ .. กลับบ้านต้องเอาแอกอฮอลล์ทาตัว TOT