ความสงบของอสุรา ความมรณาของเผ่าคน

ตอนที่7 การต่อสู้ที่ยืดเยื้อ ความหายนะของเผ่ามนุษย์

"โอยย..."ไพโรสร้องขึ้น

"เออ .. โทษที ลืมแกไปเฉยเลยหว่ะ555" พิชิตพูดขึ้น พร้อมทั้งเก็บของเข้ากระเป๋า

"มะชั้นช่วย เดินไหวมะ?"พิชิตถามด้วยความห่วงใย

"อย่ามาแตะตัวชั้น" ไพโรสพูดพร้อมสะบัดมือออกมา

"ก็ชั้นเห็นนายใกล้ตายแล้วหนิ มาชั้นช่วย" พิชิตพูดพร้อมจะไปพยุงอีกครั้ง

" ปังง!!" เสียงปืนดังขึ้น

"อ่อกก !!!" เค้าได้โดนกระสุนของเผ่ามนุษย์ยิงกลางหลัง

"ไปเก็บพวกมันมา " เสียงของนายพลคนหนึ่งพูดขึ้น

ทางด้านโซลล่า

" นี้ ฉันว่า ทำไมทางมันไกลขึ้นหละ" โซลล่าพูด

" ไม่รู้สิ ไปก่อน ละกัน" ดารอนพูดขึ้น

" มีคนใช้มนสะกดใส่เรา รู้ตัว มั้ย ออกมาได้แล้ว พลังเยือกน้ำแข็ง " และแล้วโซลล่าก็ได้ร่ายเวทย์ไปที่ต้นไม้ต้นหนึ่ง

"หึหึ หาข้าเจอสักทีนะ ข้าเนี่ยแหละ สะกดมนใส่เจ้าเอง ข้าคือ วอลอค ผู้ใช้คำสาปสับสนใส่เจ้า" วอลอคคนนั่นพูดขึ้น

" พลังไสยเวทย์ ปฏพีทลายโลก " และแล้ว พื้นดินแถวนั่นก็เคลื่อนที่ขึ้น และมีมังกรหินโผล่ออกมา

"ก๊าซซ " เสียงมังกรหินพูดขึ้น

"งั้น ก็เสร็จฉันสิ อินทรีน้ำ " เมื่อโซลล่าพูดขึ้น ก็มีนกอินทรีออกมา จากผืนผิวน้ำ

" รวมร่าง " โซลล่าและวอลอคพูดขึ้น

วอลอคมีหินรอบตัวเป็นประกาย ส่วนโซลล่า มีปีกสีใสออกมา หัวเป็นนก

"มา " ทั้งสองคนพูดขึ้น

"เช้งงง ตูมม วูบบบ "เสียงดังไปทั่วแถบนั่น

" พิธีกรรมมืด คำสาปดลบัลดาล " วอลอคพูดขึ้น

"พี่ค่ะ ทำไมต้องทำอย่างงี้หล่ะค่ะ " โซลล่าพูดขึ้น ก่อนที่จะสลบไป

"จะเอาอีกม้าย ดารอน" วอลอคคนนั่นพูดขึ้น

" เก็บตัว2คนนี้ไปทหาร "วอลอคพูดขึ้น

"อืมม" โซลล่าตื่นขึ้นพร้อมกับดูไปทั่ว

"ที่หนายการรรหว่า ฉานนมาอยู่นี้ได้งาย" โซลล่าพูดขึ้นพร้อมกับนำมือมาเช็ดปาก

"เราโดนจับมาหน่ะซี่ "พิชิตบอก

"แล้วทำไมไม่ทำลายไปหล่าคร้า"โซลล่าพูดขึ้น

"นี้มันเชือเก็บกักพลังเวทย์ มันไม่สามารถมีอะไรตัดขาดได้ ยกเว้น พลังเวทย์มหาศาลอย่างเธอ

แต่ว่า มันตัดจากด้านนอกเท่านั้นหนะซี่ " ดารอนพูดขึ้นพร้อมอธิบาย

"สงกะสัย มันพาเรามาฆ่าแน่เลยย ....เฮ้อออ "ไพโรสพูดขึ้น พร้อมกับถอนหายใจ

"มันต้องมีคนช่วยเรามั่งหล่ะหน่า " พิชิตพูดให้กำลังใจ

"อ๊ากกกกก" เสียงของทหารดังขึ้น

"นั่นไงบอกแล้ว ต้องมีคนมาช่วยเราแน่" พิชิตพูดขึ้น

"ฉัวะ ชิ้ง แช้ง" เสียงทวนฟันเชือกขาด

"เธอเป็นใครหน่ะ "พิชิตพูดขึ้น

"ฉันชื่อแก้ว ตามหลังพวกนายมาตั้งนานแล้ว เพราะฉันเห็นพวกนายมาที่ห้องพยาบาล

แล้วเสียงปิดประตูก็ดังแสนดัง ไม่ตื่นคงไม่ไหว"

"ส่วน ฉัน มาคนเดียวแต่ฉันเก่งนะ"แก้วพูดขึ้น

"ฉันมาช่วยพวกนาย เพราะรู้ดีว่านายต้องไปบุกแถบนี้ รีบไปซะที เดี๊ยวพวกทหารมันจะมาแล้ว"แก้วพูดขึเนพร้อมรีบให้เดินตาม

" หึหึหึ พวกนาย มาได้นี้หละ"วอลอคคนหนึ่งพูดขึ้น

" เรามาตัดสินกันดีกว่าพี่" โซลล่าพูดขึ้น

"คนอื่นออกไปให้หมด ฉันจะสู้กับพี่ฉัน "โซลล่าตะโกนขึ้น

"ขอให้โชคดีนะโซลล่า" ทุกคนพูดขึ้น พร้อมให้กำลัง

"เอ้าไปๆ " แกวพูดขึ้น

"มาเลยพี่ ฉันพร้อมแล้ว รวมร่างงงง"เสียงของทั้งสองคนดังขึ้น

ด้านแก้ว
"ตรงนี้ จะมีบอสอยู่2ตัว ระวังด้วย"

"ก๊าซซซซซซ"

"นั่นไง มันมาแล้วว"แก้วพูดขึ้น

" นั่นมันบอสในตำนานนี้ วิหคแห่งไฟกัลยารอล กับดอลล่า วิหคแห่งน้ำ " ดารอนพูดขึ้น

"ซวยซะแล้ว ยิ่ง2ตัวนี้ มาใกล้กันก็ซวยหล่ะซี่ " แก้วพูดขึ้น

"แต่มันแค่เด็กๆ" แก้วพูดพร้อมกับหยิบทวนขึ้นมา

เหลืออีก 2ชั่วโมง จะเช้า
และพวกเข้าจะกลับทันหรือไม่

จบแล้ววว