หยอดใส่หู ไม่เจ็บ ไม่ขม ไม่น่ากลัว

ยูกิ นำยานี้ไปผสมในอาหารให้องค์หญิงสเวย ด่วน- -

จับมัดบนเตียงแล้วก็(เห้ย!!!อย่าจิ้น)จับเอายาสลบโป๊ะแล้วก็(จิ้นอีกละ-*-)จับกรอกยา

งั้นนุ่มสุดละเอามีดจี้คอแล้วยืนยาให้กิน

.....รออ่านอีกครั้งนะครับ....สนุกดี....

ชิ้นที่6: อะไรที่เขียนว่า Adult only นั้น Everybody ชอบยิ่งนัก

Q: มีอะไรจะสั่งเสียก่อนตายมั๊ย?
MA[Ұ]: (นอนซมอยู่บนเตียง) เรายังไม่ตายค่ะ =_="

Q: นอกจากเสื้อผ้ากับชุดชั้นใน อยากได้อะไรอีกรึเปล่า?
MA[Ұ]: คิวโคล่อนใจดีจังเลยนะคะ

Q: ปะ...เปล่าซักหน่อย ชั้นเห็นว่าเธอทำอะไรไม่สะดวก
เลยจะช่วยนิดๆ หน่อยๆ เอง
MA[Ұ]: ถ้าอย่างนั้น ช่วยไปเอาการ์ตูน
ในห้องมาให้เราหน่อยนะ เอาซัก 10 เล่ม
ขอเป็นโดจิน ไม่เอา มังงะ นะ
โดจินอยู่ชั้นบนสุดของตู้เลย



Q: ได้ๆ

    แล้วคิวโคล่อนก็เดินออกประตูไป ผ่านไปราว 20 นาทีจึงกลับมา

Q: (ปึ้ง!! เปิดประตูเข้ามา)ยัยเมย์บ้า การ์ตูนอะไรของเธอเนี้ย
ชั้นเดินถือเข้ามามีแต่คนมอง
แถม รปภ. ยังคิดว่าชั้นเป็นพวกโรคจิตอีก
กว่าจะหนีมาได้ลำบากแทบแย่
MA[Ұ]: ทำไมคุณคิวโคล่อนไม่ใส่ถุงหรือกระเป๋ามาล่ะคะ
ของแบบนี้มันผิดกฏหมายนะ
เดี๋ยวหนังสือเราก็โดนยึดไปหรอก

Q: นี้เธอไม่ห่วงชั้นเลยสินะ =_="
MA[Ұ]: แต่ รอดมาได้ก็ดีแล้วค่ะ (ฮึ้บ!!
เอื้อมมือไปหยิบเล่มบนสุดขึ้นมาอ่าน)

Q: (นั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆ เตียง ก่อนจะวางกองหนังสือลง
ด้วยความสนใจจึงหยิบขึ้นมาอ่านเล่มนึง)
นี้...เมย์
MA[Ұ]: คะ??? (ตายังอ่านหนังสืออยู่)

Q: โดจิน กับ มังงะ มันต่างกันยังไงหรอ
MA[Ұ]: ถ้าพูดถึงมังงะก็คือหนังสือการ์ตูนที่เราเจอกันบ่อยๆ แหล่ะค่ะ
เข้ามาในไทยเมื่อประมาณปี 2520
ก่อนจะมีการขอลิขสิทธิ์เป็นเรื่องเป็นราวเมื่อปี 2535
ปัจจุบันก็เป็นที่รู้จักไปทั่วโลกไม่เว้นแม้แต้
ฝั่งตะวันตกที่เดิมทีก็มี คอมมิค อยู่แล้ว
ส่วนโดนจินก็คือ ผลงานที่ถูกสร้างขึ้น
โดยนักเขียนมือสมัครเล่น โดยการนำ
ตัวละคร หรือ เนื้อเรื่องจาก การ์ตูนหรือนิยาย
ที่ตัวเองชื่นชอบมาแต่งเนื้อเรื่องตามใจชอบ
เพื่อเผยแพร่ผลงานของตนเองค่ะ
หรือพูดง่ายๆ ก็คือ มังงะทำใว้ซื้อใจคนอ่าน แต่ โดจิน ทำไว้เอาใจคนอ่าน ค่ะ

Q: เธอรู้ละเีอียดจังเลยนะ
MA[Ұ]: คิวโคล่อนชมเรามากไปแล้วนะ ^^"

Q: ถ้าอย่างนั้น...เรามาลอง...
MA[Ұ]: (หันมาทางคิวโคล่อน) คะ...

Q: ทำตามหนังสือดูมั้ย
MA[Ұ]: (เสียงอ่อย)คิวโคล่อน...

Q: (ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ) เมย์...
MA[Ұ]: (ทำเสียงครางเบาๆ พร้อมกับหลับตา) อื้ม~

   กริ๊งงงง!!!!! แล้วเสียงนาฬิกาปลุกก็ดังขึ้น

A: โธ่!! กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มอยู่แล้วเชียว เจ้าบ้านี่!!
(สับสันมือลงบนปุ่มนาฬิกาปลุกอย่างแรง ทำเอาเสียงกริ่งเงียบไป
และรู้สึกว่า เสียงเข็มกระดิกจะเงียบไปด้วย)
ว่าแต่...ถ้าเป็นคิวโคล่อนเนะ จะเป็น H หรือ Y นะ ฮิๆ
นอนต่อดีกว่า

Q: ฮ้าดเช้ย!!! ฮ้าดเช้ย!!!
MA[Ұ]:ฮั้ดชิ้ว!!