บทที่9 ทันหรือไม่
ขณะที่พวกของลอลสู้กับสัตว์ปรหลาดที่มาขวางทางพวกเขาอยู่ พระอาทิตย์ก็เริ่มลงจากท้องฟ้าเรื่อยๆ...
"ย๊ากกกก" ต่างฝ่ายต่างพุ่งหากันอย่างไม่ยอมแพ้
"หึๆจบลงเพียงเท่านี้เถอะ" แอนเดรียกล่าวจบก็ตวัดดาบไปที่คอของสัตว์ประหลาด ทำให้สัตว์ประหลาดหัวหลุดกระเด็นออกมา พร้อมเลือดสีดำปนเขียวอ่อนที่่ไหลย้อยอย่างน่าขยะแขยง
"สำเร็จแล้วไปกันต่อเถอะ" แอนเดรียพูดจบก็เดินมาทางกลุ่มของเขา
"อู้-O-" ฮิตร้องออกมาพร้อมกับทำปากเหมือนเด็ก
"อะไรหรอฮิต" เชลถามฮิต ฮิตชี้ไปยังเป้าหมาย ทุกคนหันไปทางเป้าหมายแล้วก็ต้องตกใจสุดขีด
"หึๆๆ ข้าไม่ตายง่ายๆหรอกน่า วะฮ่าๆๆ" สัตว์ประหลาดพูดพูดและหัวเราะอย่างสะใจ
"ทำไมคราวนี้มาถึง3ตัว ไม่กล้าหรอถึงเรียกพวกมาน่ะ" แบล็คสตาร์พูด พลางยิ้มอย่างยั่วโมโหสัตว์ประหลาด
"ฮึ่ม!! ยิ้มแบบนั้นหมายความว่าไงหา พวกเราลุย!!!" สัตว์ประหลาดสั่งพวกของตนเองให้กระโจนใส่ศัตรู
ทั้งคู่สู้กันอย่างดุเดือด โดยลืมไปว่าพระอาทิตย์จะลับขอบฟ้าแล้ว!!
"ทำไงนะถึงจะฆ่าพวกมันได้" แบล็คสตาร์ถามด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
"ยังจำพลังวันนั้นได้ไหม" ลอลถามทุกคน
"วันไหนหรอ" เชลถามขึ้น
"วันที่เราร่วมกันต่อสู้ครั้งแรกไง"
"แต่ครั้งนี้เราไม่มีไฮอยู่ด้วยนะ"
"ก็ไม่เห็นเป็นไรนี่ ขอแค่ความสามัคคีก็พอแล้ว" ลอลกล่าวขึ้น
"แล้วแน่ใจหรอว่าจะทำได้" แบล็คสตาร์พูดพลางทำนิสัยหยิ่ง
"ลองดูสักครั้งก็ไม่เสียหายนี่คะ" ลอลพูดขึ้นพร้อมยิ้มด้วยใบหน้าที่สดใส
"อืม"
ทุกคนเดินไปหน้าเป้าหมายและวางมือทับกัน
"เล่นอะไรน่ะ จะเล่นสู้เฮ้ย สู้เฮ้ยหรอ วะฮ่าๆๆ" สัตว์ประหลาดหัวเราะเมื่อเห็นพวกเขาวางมือทับกัน
ขณะนั้นก็เกิดแสงบางอย่าง ที่ดูแล้วน่าหลงไหล แต่มันเป็นภัยสำหรับพวกสัตว์ประหลาด
"โอ๊ยแสบตา" สัตว์ประหลาดพูดและเอามือปิดตาตนเอง
"อ๊ากกกกก!!!" สัตว์ประหลาดร้องโหยหวนเมื่อถูกแสงสีขาวคลุมร่างของตน
"สำเร็จแล้ว!!!" ต่างคนต่างดีใจที่ฆ่าสัตว์ประหลาดได้
"รีบไปกันต่อเถอะ เดี๋ยวจะไม่ทัน" ลอลพูดและเดินนำไป
"ไฮ!!!" ฮิตพูดและวิ่งเข้าไปแต่ถูกลอลรั้งไว้ก่อน
"เดี๋ยว พวกเราต้องไปอย่างระมัดระวัง เพราะอาจจะมีกับดัก!" ลอลพูดกับทุกคน และเดินไปอย่างช้าๆและระมัดระวัง
"แฮ่" มีสัตว์ประหลาดโผล่ขึ้นมาจากดิน ทำให้พวกเขาชะงักไปนิด
"ถอยไป" แอนเดรียพูดกับสัตว์ประหลาดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
"แบร่ๆๆ" สัตว์ประหลาดไม่ฟังคำของแอนเดรียและล้อเลียนพวกเขาไปเรื่อยๆ
"ทนไม่ไหวแล้วนะเว้ย!! ตายซะเถอะ ย๊ากกกก!!!" แบล็คสตาร์พุ่งเข้าหาสัตว์ประหลาด ทำให้สัตว์ประหลาดตนนั้นกลิ้งไป5เมตร
"เฮ้พวก!!" สัตว์ประหลาดพูดขึ้น ทำให้โคลนพวกนั้นจับกันเป็นกลุ่มก้อน
"โอซาก้า" สัตว์ประหลาดยักษ์ลุกขึ้นมาและร้องชื่อของตัวเอง
"ลุยมัน!!" สัตว์ประหลาดสั่งโอซาก้า
"โอซาก้า!!" สัตว์ประหลาดทุบออกตัวเอง และตรงดิ่งเข้ามาที่กลุ่มของพวกเขา
"มันมาแล้ว หลบกันก่อน" ลอลพูด ทุกคนวิ่งกันไปคนละทิศละทาง
"โอซาก้า" สัตว์ประหลาดยักษ์ร้องอีกครั้งและเดินไปทั่ว
"อ๊ะมันมาทางนี้แล้ว" โฮพูดขึ้นและหลับตาปี๋
"โอซาก้า" สัตว์ประหลาดยักษ์เหวี่ยงมือลงมายังเป้าหมาย
"กรี๊ดดดดด!!!..." โฮกรี๊ดออกมาอย่างกลัวๆ
พวกเขาจะช่วยไฮทันเวลาหรือไม่ แล้วโฮจะเป็นอย่างไรบ้าง ติดตามชมตอนต่อไป
