โอ๋ๆ

เอิร์ธแต่งนิยายเก่งมาก ทุกคนรอเอิร์ธแต่งนิยายอยู่น้า

 

ตอนที่7 สารต่อต้านเชื้อไวรัส

“ไม่......จริง”ไฮกล่าวตะกุกตะกักพร้อมน้ำตาที่ไหลพราก

“โครม!!!!!!ว๊ากกกกกก”เสียงของอะไรสักอย่างดังลั่นขึ้น

“โม๊ด”ฮิลพึมพำแล้วรีบวิ่งไปทันที  ทุกคนมองหน้ากันอย่างงุนงงแล้ววิ่งตามฮิลไป เขาวิ่งไปที่ห้องพยาบาล

“ว๊าก!!!!!!!!!!!!!”เสียงของใครบางคนกำลังหวีดร้องอย่างเจ็บปวด

“ทนก่อนนะโม๊ด!!!”ฮิลวิ่งไปที่เตียงที่มีใครบางคนกำลังดิ้นทุรนทุรายอยู่

“ฉึก!!!”เสียงของเข็มฉีดยาทิ่มลงไปที่เนื้อของชายคนนั้น  เขาค่อยๆสงบลง

“ขะ...ขอบใจฮิล”ชายคนนั้นกล่าวพร้อมหลับตาลง  เขาเป็นชายหนุ่มผมสีดำ ผิวขาวนวลตาของเขาเยือกเย็น 

“เขาเป็นอะไร”ต้นถามขึ้นด้วยน้ำเสียงสนใจ

“เขาติดเชื้อ”ฮิลกล่าวเสียงเรียบ

“ติดเชื้อ!!!!~”ทุกคนอุทานอย่างตกใจแล้วรีบเล็งปืนไปที่โม๊ด

“เดี๋ยวครับ!!!อย่าเพิ่งยิง!!!”ฮิลตะโกนลั่น

“ถ้าไม่ฆ่ามันตอนนี้มันฆ่าเราแน่!!!”พันไมล์กล่าวด้วยน้ำเสียงร้อนรน

“มาดูนี้ก่อนสิครับแล้วพวกคุณจะเข้าใจ”ฮิลกล่าวแล้วเดินพามายังคอมพิวเตอร์ที่วางอยู่ใกล้โม๊ด

“อะไร?”เอิร์ธจ้องมองภาพในคอมพิวเตอร์ มันเป็นภาพของเม็ดเลือดสองสี สีแดงและสีดำ กำลังพุ่งเข้าหากันและสลายไป

“นี้มันอะไร?”นอสกล่าวถามด้วยความสนใจ

“สีแดงคือเม็ดเลือดของโม๊ดสีดำคือเลือดซอมบี้  โม๊ดถูกซฮมบี้กัดมาแล้วเป็นเวลานานกว่า1วัน ผมสงสัยมากเพราะปรกติ

ใครที่โดนกัดแค่3นาทีก็กลายเป็นซอมบี้แล้ว  ผมจึงลองเจาะเลือดโม๊ดและเจาะเลือดซอมบี้ที่ผมไปฆ่ามาและหยดใส่กล่อม

จุลทรรศน์ดูและมันก็ทำให้ผมถึงกับอึ้งเพราะเลือดของโม๊ดทีสรรพคุณในการสลายเชื้อซอมบี้”ฮิลอธิบายยืดยาว

“จริงหรอ!!!”ไฮถามพร้อมตาที่เป็นประกาย

“อืมผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะทำไมแต่จากการสันนิฐานน่าจะเป็นเพราะโรคมะเร็งในเม็ดเลือด”ฮิลกล่าวพร้อมหยิบ

ตัวอย่างการทดลองผลเลือดมาให้ทุกคนดู

“บ้าน่า!โรคนั้นในสมัยนี้วงการแพทย์คิดค้นยาc75แล้วนิ”ต้นกล่าวด้วยน้ำเสียงตกใจ

“ใช่แต่.......ยาตัวนี้ก็ไม่ตอบสนองต่อคนกลุบเลือดABแต่มันกลับให้ผลลบคือให้มะเร็งในเม็ดเลือดขาวแทน  ทางวงการ

แพทย์ปิดข่าวเงียบและวิจัยตัวยานี้ต่อไปอย่างลับๆ”ฮิลสีหน้าเศร้าลงในทันที

“ฉันไม่รู้มาก่อนเลย”ต้นกล่าวเสียงสั่นเครือ

“งั้นก็แสดงว่ามีทางรักษาเชื้อพวกนี้ใช่ไหม!!!”ลุงจินถามด้วยความดีใจ

“ครับแต่.....มันยังมีผลข้างเคียงซึ่งผมยังหาคำตอบไม่ได้เพราะมันทำให้โม๊คบ้าคลั่งและผมต้องฉีดยาทุก12ชั่วโมง”ฮิลมอง

ไปที่โม๊ด

“ผมจะช่วยคุณเอง!!”ต้นกล่าว

“ขอบคุณมากครับ”ฮิลยิ้มตอบ....

บนน่านฟ้า ประเทศไทย...แบล็คฮอ(เฮลิคอปเตอร์สีดำ)ลำหนึ่งกำลังบินอยู่บนน่านฟ้า

“<ทหาร!คุณใกล้จะถึงเป๋าหมายหรือยัง?>”

“อีก1นาทีจะถึงเป๋าหมาย”

“<รับทราบ!!>”  แบล็คฮอบินต่ำลง  มันพุ่งตัวลงไปยังห้างดังแห่งหนึ่งในประเทศไทยมันหย่อนตู้คอลเทนเนอร์ที่แบก

มาลงไปยังพื้นเบื้องล่างและรีบบินสูงขึ้นเพื่อกลับฐาน

“ตึง!!!ตึง!!!ตึง!!!!โครม!!!!”ฝาประตูคอลเทนเนอร์ถูกพังออกเป็นเสี่ยงๆปรากฏให้เห็นซอมบี้ตัวใหญ่ยักษ์ มันหายใจเสียง

ดังฟืดๆก่อนจะเดินตรงไปยังในห้าง

“ตึง!!!”เสียงของบางอย่างดังลั่นขึ้นที่ประตูทางเข้าห้าง

“เสียงอะไรกัน!”เชลกล่าวอย่างตกใจพร้อมหยิบปืนขึ้นมา

“เราไปดูกันเถอะไฮลุงจินฮิลต้นรอนี้นะ!”นอสกล่าว  พันไมล์เชลเอิร์ธนอสรีบวิ่งไปดูที่ต้นกำเนิดเสียงทันที

“นั้นมันตัวบ้าอะไร!!!!”พันไมล์อุทานลั่น เบื้องหน้าเขาคือซอมบี้ตัวใหญ่ยักษ์ใส่หน้ากากเพชรฆาตร ในมือของมันถือ

ปืนกลหนัก

“หลบ!!!”เอิร์ธตะโกนลั่น

“ปังๆๆๆๆๆ!!!!”ปืนของซอมบี้ถูกยิงขึ้นด้วยมือของมัน

“บ้าชิบ!!”นอสสบถก่อนจะกลิ้งตัวออกไปยิงปืนใส่มันที่หัวอย่างแม่นยำ   มันทำท่าชะงักไปสักพักแล้วเปลี่ยนท่าที่เป็น

คำรามอย่างโมโห

“ว๊ากกกกกกก!!!!”เสียงน้องของมันเหมือนคนที่กำลังโมโห  มันวิ่งตรงมาที่นอส

“เข้ามาเลยไอ้อัปลักษณ์”นอสวิ่งเข้าหามันแล้วสไลลอดขาไปมันจึงวิ่งชนอัดเข้ากับกำแพงอย่างจัง เชลเห็นเป็นโอกาศจึงวิ่ง

ไปหามันแล้วกราดปืนยิงใส่หัวมันไม่ยั่งมือ    มันแน่นิ่งไปทันที

“เฮ้อ!~”เชลวางปืนลงแล้วหอบอย่างเหน็ดเหนือย

“เราไปซ้อมประตูกันเถอะ”พันไมล์เอยขึ้น

“ครืด!~”ซอมบี้ยักษ์ลุกขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

“ว๊ากกกกกกก!!!!”มันตะโกนลั่นแล้วใช้เท้าถีบเชลจนเขากระเด็นไปชนกับเอิร์ธแล้วล้มลงไปทั้งคู่

“บ้าเอ๊ย!!!”นอสหันหลังไปแล้วยิงมันทันที

“ฟิ้วๆๆๆ”มันกระโดดหลบอย่างว่องไวขัดกับขนาดตัวและน้ำหนักของมัน ฉับพลันมันก็ยืนตระหง่าอยู่เบื้องหน้านอส

“เวรแล้วไง!!!”นอสสบถก่อนจะถูกซอมบี้ยักษ์ใช้มือของมันต่อยหน้าของนอสจนเขาปลิวไปชนกับสิ่งของที่วางอยู่แถวนั้น

“นอส!!!”พันไมล์ร้องลั่นเขาหยิบปืนขึ้นมาแล้วกราดยิงใส่มันอย่างบ้าคลั่ง แต่มันกลับไปสะทกสะท้านมันแสยะยิ้มและก้าว

เดินเข้ามาหาพันไมล์อย่างช้าๆ

“ฉึกๆปัง!!!”ซอมบี้ร่างยักษ์ถึงกับผงะเมื่อโดนลูกกระสุนของปืนลูกซองยิงจทางด้านหลัง  มันหันหลังกลับไปมอง

“ลุงจิน!!!”พันไมล์อุทานอย่างตกใจ

“ถอยไปไอ้หนูที่นี้ปู่จัดการเอง!!!”ลุงจินยิงปืนลูกซองใส่ซอมบี้ยักษ์จนล้มไปเลย

“ลุกขึ้นมาสิไอ้ยักษ์ฉันร็แกยังไม่ตาย!!!!”ลูงจินกล่าวด้วยน้ำเสียงชุนเชี่ยวพร้อมใส่ลูกกระสุน

“ว๊าก!!!!!”มันตะโกนลั่นด้วยความโมโหแล้ววิ่งมาหาลุงจิน

“ปัง!!!ฉึกๆ”ลุงจินยิงไปที่ขามันจนมันล้มกลิ้ง

“หึ!”ลุงจินลั่นปืนใส่หัวมันตนแหลกแตกกระจาย

“แก่แต่เก่ง!!!”เอิร์ธกล่าวพร้อมพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นพร้อมกับเชล

“มันยังไม่ตาย!!!”ลุงจินตะโกนลั่น  ร่างกายของซอมบี้ยักษ์ยันตัวเองให้ลุกขึ้นมา

“บ้าเอ๊ย!!!”เชลสบถ

 เนียนปั้ม

ซ้อม หมายถึง ซ่อมรึเปล่า

นายไม่ตรวจสอบให้ดีนะสิ เอิร์ธเอ้ย - -

ถามหน่อยว่างงตรงไหนบอกว่าบทหน้าจะได้เอาให้กระจาง

อืม

เอิร์ธทำการแบนตัวเอง 3 วัน=O=