Charpter 1 สารภาพรัก
เสียงที่โรงอาหารดังจอแจไปหมด ฉันซึ่งกำลังนั่งกินข้าวกับแฟนที่แสนดี 'ออม' พลางคุยเรื่องสัพเพเหระไปเรื่อยๆ
โดยมีสายตาจิกกัดจากเพื่อนๆในโต๊ะ..=_=
"จะสวีทไปถึงไหนว้า ~"นุ๊กบ่น
"นั่นดิ ทีเค้ากับอ๊อฟยังไม่เห็นเป็นแบบนี้เลย !"มีนทำแก้มป่องแล้วเบือนหน้าหนีอ๊อฟไปอีกทางทำให้เขาต้องตามง้อ
"เล่นตัวอีกแล้ว"แป้งถอนหายใจแล้วอมยิ้มก่อนจะกินข้าวต่อ
"เดี๋ยวชั้นจะเอาจานไปเก็บ ยังไง ก็รอก่อนนะ"ฉันลุกขึ้นก่อนจะหยิบจานขึ้นมา ทุกคนยิ้มให้แล้วพยักหน้า
ทันทีที่เข้ามาอยู่มหาลัยใหม่..หรือเริ่มคบกับออม..ฉันก็จัดการเปลี่ยนแปลงตัวเอง จากหน้ามือเป็นหลังมือ..
ฉันกลายเป็นคนว่านอนสอนง่าย (ว่าแล้วนอน สอนง่ายมาก ปากบอกว่าเข้าใจแต่หัวสมองยังมึนงง) ไม่ชอบใช้กำลัง แต่หลังเลิกเรียนยังแอบฝึกดาบอยู่บ้าง
แต่เนื่องจากฉันคบกับออม..สาวๆ(นอ)คณะศิลปศาสตร์จึงจ้องฉันอย่างกินเลือดกินเนื้อ..
ใช่ว่าจะไม่เก่งศิลปะการต่อสู้เหมือนเดิม..แบบเป็นไหน ก็ต้องเป็นแบบนั้น ไม่มีทางลืมหรอก -_-
ตุ๊บ !
ผลั่ก !
"โอย.."ฉันกุมหลังเบาๆ เมื่อจู่ๆหันหลังมาเตรียมตัวเดินกลับโต๊ะ ตัวเองกลับชนรุ่นพี่ปี 4 จังๆจนล้มไปกองกับพื้น
"ปะ..ปะ..เป็นอะไรไหมครับO//O"เขาถามเสียงตะกุกตะกัก ก่อนจะยื่นมือมา
ทำไมHeต้องหน้าแดงด้วย-_- ฉันส่งมือไปหาเขาก่อนจะลุกขึ้น
"สะ..สวัสดีครับ ! พี่ชื่อ กราฟ คณะศิลปศาสตร์ปี 4 สถานะภาพยังโสด กำลังรอคนน่ารักๆมาวิ่งเล่นในหัวใจอยู่ครับ อะแฮะ ๆๆ ^O^//"
=O= . . .
สะ..สะ..เสี่ยว !! อ๊ากกกก รังสีเสี่ยว !! ฉันกลัวม๊านน !! ต้องไปจากทีนี่ให้เร็วที่สุด !! TOT
"คะ..ค่ะ=O= คือว่า.."
"น้องชื่ออองฟองต์ใช่มั้ย โสดอยู่ใช่ป่ะ มาวิ่งเล่นในหัวใจพี่ก็ได้นะครับน้อง^^"
"คือ.."
"พี่รู้แล้ว โตขึ้นน้องต้องอยากเป็นตำรวจหญิงแสนฉกาจพิฆาตศัตรู งานอดิเรกคือวิ่งและเล่นเปียโน สีไวโอลินใช่มั้ยครับ ^^"
ผิดหมดเลยค่ะ !! -_-^
"คือ.."
"ครับ ?"
"หนู.."
"ฮะ ๆ จะบอกรักพี่หรอครับ ^O^"
"โว้ย !! ฟังมั่งเด๊ !! =[]= !!"
ฟิวส์ขาดแล้วววว ไม่ไหวแล้วไอ่รุ่นพี่คนนี้ เดี๋ยวเด็ดหัวออกมาเล่นบาสเลยนิ !!
"คะ..ครับ=O= น้องใจเย็นๆก่อนค่อยๆพูดค่อยๆจานะ.."
"ค่อยๆพูดค่อยๆจาบ้าอะไร ก็พี่เล่นแย่งหนูพูดจนจะไม่มีเวลาหาอากาศหายใจแล้วนิ !!"
"=_=;"
หน้าเจื่อนไปเลย สมน้ำหน้า !! กร๊ากกก !
"ขอตอบคำถามแต่ละอันก่อนนะคะ -_- ใช่ค่ะชื่ออองฟองต์ ไม่โสดมีแฟนแล้ว ไม่ว่างวิ่งเล่นเพราะกำลังเหนื่อย งานอดิเรกคือตบหัวคนพูดมากค่ะ อยากเป้นอัยการ พอใจยังคะ !!"
"ฟะ..แฟน !! O[]O มันตือใครครับ !!"
"มันเลยเรอะ..-_-^ ถ้าจะพูดกับชั้นต้องใช้ภาษาดอกไม้เท่านั้นเข้าใจป่ะ ?"
"พี่ถามว่ามันคือคร๊ายยย !! TOT มันมาทำลายหัวใจดวงน้อยๆของพี่ทำม๊ายยย !! T[]T"
พี่คะ..ลดเสียงหน่อยค่ะ..หนูอาย-//-
"หมายความว่าไง-_-^"
"อ้อ..คือ..>//<"
"-O-?"
"พี่ชอ..>//<"
"-O-? ชอ.."
"ชอ.."
"ชออะไรเล่าโว้ย !! "
"พี่ชอบน้องครับคบกับพี่นะ >//< ส่วนแฟนน้องไม่ต้องไปสนใจ เลิกๆไปเลยพี่จะถนอมดูแลอย่างดี"
"ต้องให้มีเอาเงินร้อยล้านมาจ้างให้เลิก ฉันก็ไม่เลิก เพราะฉะนั้นโบกมือลาได้เลยค่ะ สวัสดี !"
ว่าพลางสะบัดหน้าหนี แต่พอสะบัดหน้ามา..
ก็พบออม=[]=
"นี่แกกล้าพูดงี้เลยเหรอ-O-"ออมถามพลางเดินเข้าไป
"ทำไมจะไม่กล้าล่ะออม ถอยไปเหอะน่าพี่ไม่อยากทำร้ายแกนะเว้ยเฮ้ย-_-"
"ระ..รู้จักกันด้วยเหรอ=[]= !!"
"อืม..มันเป็นพี่ของเพื่อนชั้นน่ะ-_-"ออมบอก
"แล้วนายเป็นอะไรกับอองฟองต์ห๊า !! =[]= !!"กราฟตะโกนใส่หน้าออมทันที
อื้อหือ..พี่แกเพิ่งกินแกงไตปลามาแหงม..กลิ่นแร๊งแรง
"ผมเป็นแฟนกับเธอ เลิกยุ่งได้แล้ว คนนี้ของผม-_-"
"ยังไงพี่ก็จะทำให้เธอเลิกกับแกให้ได้ออม !"
พูดจบ กราฟก็เดินหนีไป ทิ้งให้ฉันยืนตาค้างกับออม และผู้เห็นเหตุการณ์
โอ้ววว !! นี่มันละครน้ำเน่าชัดๆให้ตายสิ !! ถ้าชั้นพูด แล้วจะมีใครเชื่อไหม ว่ามันน่ะ..
คือเรื่องจริง !!
ต่อจากนี้จะมีอะไรเกิดขึ้นบ้างล่ะเนี่ย โว้เย !!!~
