ตอน เปิดเทอมวันแรก..เรื่องก็เกิดซะแล้ว..
เช้าวันสดใสของการเปิดเทอมภาคเรียน ตุ๊ดหลายคนดีใจมากที่จะได้พบหน้าผู้ชาย ส่วนผู้หญิงก็มักจะเอาไม้แหลมที่กินจากลูกชิ้นเสร็จมาไล่แทงคอกัน..(เฮ้ย-_- )
"โย่ววว วอทซับแมน เพื่อนๆที่ร๊ากกก ชั้นมาแล้ววว ~"ฉันเดินเข้ามาแล้วโบกมือหยอยๆ แต่เพื่อนๆกับขนลุกกันหมด
"เอ่อ..แกคืออองฟองต์หรอ ?"มีน เพื่อนรักของฉันเข้ามาถามอย่างกล้าๆกลัว
"เออดิ-_-' ทำไมพวกแกต้องกลัวกันฟะ !!"
"แกต้องไม่ใช่อองฟองต์แน่ๆ อองฟองต์ไม่ได้พูดมากแบบนี้ !!"แป้งรีบชี้มาที่ฉันทันที
จึก !
"อีกอย่าง ทุกวัน ไม้หน้าสามต้องพาดหลังแกเสมอ !"
จึก !
"และที่สำคัญ เข้ามาในห้อง แกก็จะต้องบ่นว่าหิว..."
"โว้ยย พอได้แล้วว คนจะบ้าตาย งึก T^T"ฉันปาดน้ำตาที่เล็ดออกมา(เนื่องจากหาว=_=)
หลังจากที่วางกระเป๋าเสร็จ พวกเราก็ลงไปเข้าแถวกัน ก่อนจะขึ้นห้องเรียน
วิชาศิลเปอะ..
คุณไม่ได้อ่านผิดหรอก..ศิลเปอะ จริงๆ -_- มันเปอะเปื้อนได้อย่างสุดยอด !!
ส่วนอาจารย์ผู้สอนก็เป็นอาจารย์สมัยตอนป.3 =_=
"เอาล่ะ อย่างน้อยเราก็เคยพบกันมาก่อน ครูจะให้แต่ละคนออกมาพูดนะว่าปิดเทอมทำอะไรบ้าง แต่ว่าจะคัดเลือกเอา ดูซิจะได้ใคร ?"
พวกเราขนลุกเกรียวทันที บางคนก็แกล้งตายอย่างเร่งด่วน
"นายเจมส์ ออกมาเล่าซิ"
เจมส์คือผู้ชายอ้วนที่สุดในห้อง แต่ขาวจั๊วะ เขาเดินอุ้ยอ้ายออกมาแล้วโปรยยิ้มหวานน..@_@
"ปิดเทอมนายได้ไปเที่ยวไหนมา เล่าให้ครูและเพื่อนๆฟังหน่อย"อาจารย์ถามอีกรอบ
"ผมไปโลตัสมาครับ !"เจมส์ตอบด้วยความมั่นใจ พวกเรามองหน้ากันเล็กน้อยก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะ
"หา ! โลตัส แล้วไม่ไปต่างจังหวัดหรอ !!"ครูทำท่าตกใจ
"ไม่ไปครับ โลตัสใกล้บ้านสุดแย้วว ~"
"แล้วบ้านเธออยู่ไหนล่ะ ?"อาจารย์ถามอีก
"อยู่ใกล้เสาไฟฟ้าครับ.."
เอ่อ..เจมส์ไม่ได้แกล้งอาจารย์น่ะ..มันซื่อเองน่ะ..มันซื่อเอง !! =[]= !!
พักกลางวัน
"วันนี้มีไรกินมั่งอ่ะ"ฉันถาม..หลังจากที่มีฟ.แฟน นิสัยก็เปลี่ยนไปจนเพื่อนๆมองฉันราวกับเจอทองขึ้นสนิม
"แกงจืดดินสอพอง ไส้กรอกดินประสิว และใบไม้(ผัก) ที่ตกแต่งเสริมขึ้นมาหน่อย-__-"นุ๊กตอบหน้าตาย
"เหรอ งั้นไม่กินนะ=_="ฉันรีบคัดค้าน
เข้าเรียน
ถึงวิชาพาเลอะซะที..คุณไม่ได้อ่านผิดอีกรอบ ! มันคือวิชา พาเลอะ ย้ำ พาเลอะ ! ไม่ใช่พละ !!
มันพาเลอะจริงๆ เสื้อเปียกโคลน=_='
"วันนี้ครูจะให้ทำความสะอาดโรงเรียนนะ^^"
อุบ๊ะ !! มันพาเลอะตรงไหนฟะ ! พาเหนื่อยน่ะสิไม่ว่า !!
"ครูคร๊าบบ ผมขอนอนได้ไหมคร๊าบบ"
"ครูผมปวดหัววว ~"
"ครู หนูหิวข้าว ทำไม่ไหวหรอกค่ะ !"
เสียงคัดค้านดังขึ้นโดยมิได้นัดหมาย
"อ่ะ ไม่ทำก็ได้ พูดแล้วห้ามเปลี่ยนคำนะ ! ^^"
"ค่า/คร๊าบบ ^O^"
ดูรอยยิ้มอาจารย์แกสิ..บรื๋ออ ลางสังหรณ์มันบอกว่า 'เหตุร้ายจะมาแล้วว้อยยย เ หตุร้ายจะมาแล้วว้อยยย !!'
"สก๊อตจัมพ์ 20 ครั้ง ไม่มีทางแก้คำพูด ปฏิบัติ !!"
เฮือก !! =[]= !!!
หลังจากเลิกเรียน เด็กๆก็ดีใจที่ได้กลับบ้าน..แต่หารู้ไม่ว่าเวลาการได้อยู่ใกล้กันมาลดลงไปเรื่อยๆทุกที..