[Fiction] สลับร่าง มาลุ้นรัก !!

บทที่ 19
สารภาพ

“ไม่เป็นอะไรหรอกพี่ธัน พี่ปอเขาเป็นคนดี ไว้ใจได้ =O=” ฉันแย้งพี่ปอ

“ถ้าเกิดอยู่ ๆ ปอคึกขึ้นมาแล้วจะข่มขืนหวาน จะทำยังไงละ ห๊ะ ?” พี่ธันทำเสียงดุใส่ฉัน แต่ก็มันเปี่ยมไปด้วยด้วยความห่วงใย

“พี่ธัน พี่ปอเขาไม่ใช่เกย์นะ =_=”

“แล้วถ้าพี่ปอเป็นเกย์ขึ้นมาละ -_-”

“พี่ธัน !!”

“ฮ่า ๆ ล้อเล่นน่า ยังไงก็ระวังตัวด้วยนะหวานระหว่างพี่ไปเรียน ร.ด.”

“อื้ม”

“อยู่ห่างจากผู้ชายทุกคนอย่างน้อย 1 เมตร ยกเว้นพี่นะ”

“อื้ม =_=”

“ใครจะเข้ามาทำร้ายหรืออะไร เตะผ่าช้างน้อยมันเลยนะ”

“เอ่อ .. =O=”

“ห้ามเข้านอนดึกด้วยนะ” ฉันไม่ทันจะได้ตอบคำถามพี่ธันก็พูดแทรกต่อ =_=

“อื้ม ๆ”

“กินข้าวให้ครบ 3 มื้อ ครบ 5 หมู่ด้วยนะ”

“อื้ม =_=”

“ดูแลตัวเองดี ๆ นะ ห้ามให้คนไหนมาสัมผัสเด็ดขาดนะ”

“จ้า ๆ พี่ธัน หวานรับปากว่าจะทำตามทุกอย่างเลย”

“โอเค งั้นพี่ไปเรียน ร.ด. ก่อนนะ บ๊ายบาย” แล้วพี่ธันก็วางสายไป ฉันยัดไอโฟนลงกระเป๋ากางเกงนักเรียน แล้วจึงเดินไปที่หลังโรงเรียน

สถานที่ที่ฉันกับพี่ปอนัดกันไว้โดยที่ฉันรับปากอย่าง งง ๆ =_=a .. ฉันหันซ้ายหันขวาเมื่อมาถึงหลังโรงเรียน ไม่พบวี่แววของพี่ปอ ไม่เจอแม้แต่เงาด้วยซ้ำ

พี่ปอแกล้งฉันหรือเปล่าเนี่ย ฉันยืนรอมองดูนาฬิกาสีดำของ .. บาส .. แค่นึกถึงชื่อของเขาก็อยากจะร้องไห้อีกแล้ว .. เฮ้อ .. ขี้แยจริง ๆ เลยฉันเนี้ย

“มาแล้วหรอ บาส” ฉันสะดุ้งเฮือกเล็กน้อยเพราะเสียงมันดังมาจากข้างหลังของฉัน ฉันหันควับไป เกือบเผยสีหน้าคกใจให้พี่ปอเห็น

ฉันยิ้มให้พี่ปอ

“อ้าว มาแล้วหรอ ปอ”

“เพิ่งถึงเมื่อกี้เอง”

“อ๋อ ๆ ว่าแต่มีอะไรหรอปอ” พี่ปอเงียบ ถอนหายใจเฮือกใหญ่ มองฉันอย่างหวั่น ๆ เหมือนว่ากำลังลังเลอะไรอยู่

“เอ่อ .. คือ ..” ตอนนี้พี่ปอเริ่มหน้าแดง ไม่สบตากับฉัน แต่ไปจ้องมองพื้นหญ้า เกาหัวเล็กน้อย ฉันเริ่มรู้สึกไม่ดีซะแล้วสิ =_="

“หืม .. มีอะไรหรอ” ฉันย้ำถามอีกครั้ง พี่ปอถอนหายใจเฮือกใหญ่อีกครั้ง ก่อนที่จะบอกว่า ..

“ฉัน .. ฉันว่า .. ฉันชอบบาสเข้าแล้ว ..” อึ้งค่ะ ช๊อคค่ะ O_O การี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!!!!!!!!!!!!

ม่ายจริงงงงงงงงงงงงงงงง ำปอ .. พี่ปอ .. พี่ปอเป็นเกย์ !! การี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด !!! รับไม่ได้ !! ว่าแต่พี่ปอมียางอายมั้ยเนี้ย

เพิ่งเลิกกับ .. กับ .. เอ่อ .. ฉันเพิ่งเลิกกับ เขา เมื่อวานสด ๆ เลยนะ แล้ววันต่อมาสารภ่พรักซะงั้น น่าจะรอสัก 2-3 อาทิตย์ =_= แต่ในตอนนี้เรื่องนี้ไม่ใช่ประเด็น

ประเด็นก็คือ .. พี่ปอเป็นเกย์ !! การี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!! ตอนนี้ฉันไม่รู้จะแสดงสีหน้ายังไงแล้ว สีหน้าตกใจ หรือสีหน้าเสียใจ

เพราะ รุ่นพี่ที่ฉันแอบปลื้มมานาน .. สุดท้ายก็เป็นเกย์ !! โอ้ว ~ พระเจ้าช่วย .. It is impossible !!

“พ .. พูดจริงหรอ”

“อื้อ ..”

“ล .. แล้ว .. แล้วทำไมถึงมาชอบฉันหละ ?” ฉันถามพี่ปอ

“จริง ๆ แล้ว .. ฉันก็ไม่รู้ .. ที่รู้ ๆ คือ ตอนแรกฉันแอบชอบน้องหวานนะ แล้ววันหนึ่ง .. ไม่รู้นะว่าฉันคิดไปเองหรือเปล่า แต่ว่า .. ฉันรู้สึกเหมือนว่า ..

บาสกับหวานสลับร่างกัน เพราะนิสัยนี่สลับกันเลย แล้วบาสทำตัวเหมือนหวาน ฉันก็เลย .. เอ่อ .. ไม่ขอพูดอีกครั้งนะ” คนหล่อเวลาเขินนี่ น่ารักจังเลยอ้ะ = ., =

เอ๊ย ! ไม่ใช่ ๆ ยังไม่ใช่เรื่องที่ควรคิดในสถานนการณ์แบบนี้ ! สรุป เพราะฉันแสดงความเป็นตัวฉันมากไป พี่ปอจึงกลายเป็นเกย์ =_=

“เอ่อ .. โอเค ฉันเข้าใจละ .. เอ่อ .. ฉันขอตัวกลับบ้านก่อนนะ” ฉันพูดและรีบวิ่งออกมาทันที เพราะไม่รู้จะรับมือยังไง

โคร้มมม !!

ก้มของฉันลงไปจูบกับพื้นอย่างเจ็บปวดเมื่อวิ่งชนกับร่างของคนคนหนึ่งที่หน้าโรงเรียน ฮือ ๆ .. ก้นจะระบมมั้ยเนี้ย T_T

“โอย .. นี่ ! หัดดูทา ..” ฉันชะงักทันทีเมื่อเห็นบุคคลที่ฉันชนด้วยชัด ๆ .. บาสนั้นเอง ..

“เธอนั้นแหละ หัดดูทางซะบ้างสิ ว่าแต่เป็นอะไรเนี่ย ทำหน้ายังกับเจอผี แถมวิ่งหรือกำลังวิ่งหนีอะไรอยู่ -0-” ตอนแรกฉันอยากจะวิ่งหนีไปจากพี่ปอนะ

แต่ตอนนี้ฉันรู้สึกอยากวิ่งหนีไปจากบาสมากกว่า =_=

“เออน่ะ ฉันจะรีบกลับบ้าน ว่าแต่นายวิ่งย้อนกลับมาที่โรงเรียนทำไม” ฉันตอบปัด ๆ ไปก่อนที่จะถามเปลี่ยนเรื่อง

“ฉันลืมกล่องดินสอไว้ที่ห้องน่ะสิ เลยกลับมาเอา”

“อ๋อ .. อื้อ ๆ” ฉันพยักหน้าก่อนที่จะลุกขึ้นโดยที่ทรมานก้นมาก TOT บาสชะเง้อหน้าดูข้างหลังฉันเล็กน้อย

“โฟโต้ชอป ฉันคิดว่าพี่ปอของเธอกำลังวิ่งมาหาเธอนะ” บาสกล่าว ฉันหันหลังไปพบว่า.. พี่ปอกำลังวิ่งมาหาฉันจริง ๆ ด้วย !

นี้เป็นครั้งแรกที่ฉันอยากวิ่งหนีจากคนหล่อ =_= ฉันไม่รีรอ รีบก้าวฝีเท้าวิ่งทันที

“อ้าว นี่เธอจะไปไหนน่ะ” ฉันไม่ตอบบาส แต่ตั้งหน้าตั้งตาวิ่งหนีอย่างเดียว ฉันแอบชำเลืองมองข้างหลังเล็กน้อย

พี่ปอกำลังคุยอะไรบางอย่างกับบาสอยู่ ! หวังว่าคงไม่ใช่เรื่องที่พี่ปอบอกว่าชอบฉันนะ ฮือ ๆ ไม่งั้นบาสได้จัดการฉันไม่เหลือซากแน่ เพราะเล่นบทเป็นบาสไม่เนียน T[]T

ฮือ ๆ ไม่นะ ฉันยังอยากมีชีวิตอยู่ T[]T

..ที่บ้านของบาส..

ฉันกลับถึงบ้านอย่างอ่อนล้า เพราะวิ่งมาตลอดทาง =_=" นั้นยังไม่พอ ฉันต้องเจอกับไอ้เด็กปิศาจสีชมพูอีก !! ว่าแต่ทำไมวันนี้มันมาเศร้า ๆ

“พี่บาส ! T_T”

“อ้าวเฮ้ย เป็นอะไร ทำหน้ายังกับขี้จุกอยู่ในไส้ติ่ง O_o”

“ก็ .. ก็ .. มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งมาบอกว่าชอบผมอ่ะ TOT” เฮ้ยยย !! It is impossible !! ตุ๊ดที่ชอบเล่นตุ๊กตาบาร์บี้แบบมันเนี้ยนะ O[]O

แค่จบประโยคฉันเกือบจะหงายหลังลงไปนั่งบนพื้นเลยทีเดียว

“จริงป่ะเนี้ย ไม่ได้โม้นะ O_o”

“อื้อ จริงสิ T_T ราพันเซลเป็นพยาน เพราะอยู่ในเหตุการณ์” แล้ววมันก็ชูตุ๊กตาบาร์บี้ราพันเซลขึ้นมา .. เด็กผู้หญิงคนนั้นคงเป็นเด็กผู้หญิงที่โง่ที่สุดในโลก

เครียดกับผู้หญิงสมัยนี้ ทำไมมันตาถั่วกันจังฟะ =_=

“โกหกป่ะเนี้ย พี่ไม่เชื่อ !! =[]=”

“จริงสิพี่ !” ฉันมองดูไอ้เด็กกุมารทองเพชรฆาตสีชมพูตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างไม่เชื่อสายตา แบบมันเนี้ยนะ จะมีคนชอบ !! เด็กคนนั้นมันแกล้งเปล่าว้า

“เขาแกล้งเปล่า =_=”

“ไม่แกล้งฮะ ดูสิ เขาหอมแก้มผมกลางงานด้วย” แล้วมันก็ยื่นแก้มมาให้ดู พบรอยประทับจูบ O_O การี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด !!! โลกมันเป็นบ้าอะไรไปแล้วเนี้ย

ผู้หญิงคนนั้นเป็นเกย์แต่งตัวเป็นผู้หญิงหรือเปล่า

“ฮือ ๆ พี่บาส ทำยังไงดีอ่ะ ผมไม่ชอบผู้หญิง T_T”

“เอ่อ .. ทำใจ -_-” แล้วฉันก็รีบวิ่งแจ้นขึ้นห้องทันที พระเจ้าช่วยกล้วยกรอบ ! ปาฏิหารย์มีจริง !! แต่ระหว่างที่ฉันกำลังวิ่งขึ้นบันได

“บาส มีคนมาหาลูกแน่ะ รออยู่บนห้องน่ะ” ใครฟะ ฉันเปิดประตูอ้าเข้าไป พบสาวหุ่นนาฬิทราย หน้าตาเหมือนฉัน .. ผู้เป็นพี่สาวแท้ ๆ นั่งรออยู่บนเตียง

พร้อมส่งรอยยิ้มที่อ่อนโยนมาให้ฉัน ..