[Fiction] สลับร่าง มาลุ้นรัก !!

บทที่ 14
ดวงดาวและหิ่งห้อย

ฉันมาถึงหน้าโรงเรียนในเวลา 1 ทุ่มพอดีเป๊ะ ๆ (มั้ง) พอดี ฉันหันซ้ายหันขวา ไร้วี่แววเพื่อน =_=

“ฉันว่าเพื่อนฉันหลอกเธอมาแล้วละมั้ง -_-”

“เพื่อนฉันก็หลอกนายไม่ใช่หรอยะ =O=^”

“ฉันพูดถึงเธอตะหาก ไม่ใช่ฉัน -0-”

“ฉันว่ากลับกันดีกว่า =_=”

“จะรีบไปไหนกานนนนนนนนนนนนน !!!! ~ ^O^” เสียงที่แทบจะทำแก้วหูร้าวจะเป็นใครไม่ได้นอกจาก ..

“แพร ! อย่าตะโกนดังสิ เดี๋ยวยามได้ยินนะ >_<”

“ว่าแต่มีอะไรกันละ” บาสว่า

“มาเป็นคู่พอดีเลยนะเว้ย” เพื่อนชายคนหนึ่งของบาสซึ่งฉันไม่รู้จัก พูดขึ้นตามด้วยฝูงเพื่อน =_=

“เธอไม่รู้หรอ ว่ามีตำนานที่โรงเรียนนี้ว่า ถ้ามีคู่รักมาสารภาพกัน ในคืนวันอาทิตย์ที่ข้างพุ่มไม้ดอกกุหลาบแล้วจะรักกันตลอดไปนะ >O<”

ตำนานส้น Teen อะไรฟะ คิดขึ้นมาเองอะดิ ไม่ว่า =_=^

“มันเกี่ยวหรอ =_=^” ฉันถาม

“เกี่ยวสิ ! เพราะเมื่อหลายปีก่อน มีคู่รักคู่หนึ่งมาสารภาพรักกันที่ข้างพุ่มไม้กุหลาบในคืนวันอาทิตย์เวลา 19.19 น.

และเมื่อเวลาผ่านไป .. คู่นั้นได้แต่งงานกันละ ^O^” แต่อาจจะหย่าแล้วก็ได้ =_= และก็อาจจะบังเอิญ ว่าแต่มันเกี่ยวหรอฟะ

“แล้วต่อมา มีคู่รักอีกคู่มาสารภาพรักที่ตรงนั้นเลย แล้วต่อมา ก็ได้แต่งงานกันและรักกันจนตายไปเลย และต่อมาก็มีคู่รั ..”

“พอ ๆ ฉันรู้แล้วน่า” บาสพูดขัด

“เอาเป็นว่าทุกคู่ที่มาสารภาพรักที่เนี้ย รักกันจนตายไปหลาย 10 คู่แล้วนะ ^O^” บาสเพิ่งพูดหยก ๆ ว่าพอ =_=

“พอ ๆ เลิกพล่าม ไปกันได้แล้ว !” เพื่อนบาสควักมือเรียกก่อนที่จะปีนรั้วโรงเรียนข้ามไปและเดินอ้อมไปหลังโรงเรียนนู้นเลย

แล้วฉันก็พบดอกกุหลาบ 1 ดอกในพุ่มไม้ เพียงดอกเดียว .. ดอกอื่นเฉาตายหมดแล้ว มีแต่ดอกกุหลาบดอกนั้นแหละ ที่ยังสีแดงสดชื่นอยู่

“เอ่อ .. แล้วทำไมหรอ” บาสถาม

“พวกเธอรู้หรือปล่าวว่า ดอกกุหลาบเนี้ย ไม่เคยเฉาตายมาหลาย 10 ปีแล้ว ^O^” เฮ้ย ! โม้ !!! ดอกกุหลาบนะเฟ้ย

ไม่ใช่ดอกไม้เหล็ก =_=^ จะถึกทนนานได้ขนาดนั้น ไอ้ปอยมันรู้ได้ไงฟะ

“จะบ้าหรอ ดอกบ้าอะไรอยู่ได้เป็น 10 ปี อาจจะมีคนมาปลูกใหม่มั้ง =O=^” ฉันแย้ง

“นี่อย่าดูถูกนะยะ ! ถ้าใครมาดูถูกดอกกุหลาบ ว่ากันว่าจะเจอปัญหาเรื่องรัก” ปุ๊กเถียง ไม่น่าเชื่อว่านุ๊กจะเชื่อเรื่องแบบนี้

“หวาน เธอก็เชื่อเรื่องแบบนี้ไม่ใช่หรอ” แนทหันมาถามบาสในร่างฉัน ฉันเลิกเชื่อไปตั้งแต่สลับร่างแล้วยะ =_=^

ไหนฟะ ว่าจะได้เป็นเนื้อคู่กัน ! โกหกทั้งเพ !!

“หือ .. อะไรหรอ เมื่อกี้ไม่ได้ฟัง พูดใหม่ได้มั้ย -_-a”

“=_=” นี่คือสีหน้าทุกคนในตอนนี้

“เอาเถอะ ๆ นี่บอกรักกันสิ จะได้รักกันจนตาย แล้วพวกฉันจะได้กลับบ้านไปดูหนัง x ซะที” ไอ้หน้าเห่ยมิ๊กเร่งฉันกับบาส

แต่ละคนนี่ หื่น ๆ ทั้งนั้น =_=^

“ใครพูดก่อนละ -_-” เพื่อนอีกคนนึงของบาสถาม

“บาสสิ ! ให้บาสพูดก่อน >O<” นุ๊กพูดเสียงแหลม มันจะทำเสียงแหลมหาอะไรฟะ

“อ้าว ทำไมต้องให้ฉันพูดก่อนด้วยละ ! =O=;” ฉันพูดขึ้น

“ก็ในละคร ผู้ชายมักจะเป็นฝ่ายกระทำก่อนนี่นา ^O^”

“จำเป็นหรอ =_=”

“มั้ง .. เอาเถอะ นี่รีบ ๆ พูดกันได้แล้ว !! จะ 19.19 น. แล้วนะ ! อีก 10 วินาที เอ้า ! เค้าดาววว !! พอนับถึง 1 พูดเลยนะ !!”

“10 .. 9 .. 8 ..” แล้วทุกคนก็นับขึ้น นี่ยังไม่ปีใหม่เฟ้ย !! =[]= จะเค้าดาวทำไมฟะ

“เฮ้ย ๆ เดี๋ยวสิ ยังไม่ทันตั้งตัวเลยนะ !!” ฉันโวยวายในขณะที่บาสกำลังยืนยิ้มรอคำพูดของฉันอยู่ =_=

“7 .. 6 ..”

“นี่ ! เดี๋ยวก่อนสิ !!”

“5 .. 4 .. 3 ..” ดูเหมือนทุกคนจะไม่ฟังฉันเลย ฮือ ๆ T_T

“2 ..” ในขณะที่ทุกคนกำลังจะอ้าปากพูดว่า หนึ่ง นั้นเอง ..

“นี่พวกเธอน่ะ ! ดึกป่านนี้ยังไม่กลับบ้านกลับช่องอีกหรอ !!” ยามคนหนึ่งวิ่งมาหาพวกเราและตามมาด้วยยามอีก 5-6 คน

“เวรแล้ว ยามมา ! ตัวใครตัวมัน !!!” เพื่อนคนนึงของบาสบอกให้ทุกคนวิ่ง ว่าแต่ทำไมต้องหนียามด้วยฟะ =_=

แค่มาโรงเรียนดึกจะโดนจับเข้ากรงขังลิง (คุก) หรือไงฟะ

“บาสวิ่งสิเว้ย !! อยากโดนกักบริเวณรึไง !!!” เออนั้นไง คำตอบมาแล้ว =_= ฉันออกตัววิ่งตามทันที

“อย่าหนีนะ ! จับได้จะจับรายงานครูให้หมดเลย !!” ยามตะโกนดังตามหลังมา มีตำรวจวิ่งตามฉัน 2 คน กรี๊ดดดดด !!

ฉันวิ่งรอบโรงเรียน 2 รอบ ถามว่าทำไมฉันไม่กระโจนปีนออกรั้วโรงเรียนน่ะหรอ เพราะมียามเฝ้าที่รั้วน่ะสิ =_=;

รอบที่ 3 ฉันเริ่มหอบ แล้วทันใดนั้นก็มีใครไม่รู้ฉุดฉันเข้าซอกแห่งหนึ่งภายในโรงเรียน กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!!!!!

ไอ้พวกโรคจิต ลักพาตัวผู้หญิงงงงงงงงงงงงงง !!!! แต่ว่า .. ฉันอยู่ในร่างของบาสซึ่งเป็นผู้ชายนี่หว่า !! หรือจะมีพวกโรคจิตกลุ่มใหม่คือ ..

พวกผู้หญิงลักพาตัวผู้ชาย กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!!!!!! T[]T แล้วจู่ ๆ ก็มีผ้าถุงสีน้ำตาลมาคลุมหัวฉันจึงทำให้ฉันมองอะไรไม่เห็น

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด !!! ฉันพยายามดิ้นให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แล้วฉันก็รู้สึกได้ว่า .. มีคนเอาเชือกมามัดมือฉันทั้ง 2 ข้าง T[]T

แล้วก็ถูกใครไม่รู้มัดเชือกรอบตัวฉันอีกทีแล้วดึงไป ฉันพยายามจะสะบัดตัวออกเผื่อเชิอกจะขาดแต่ทำไม่ได้ เพราะฉันสะบัดเท่าไหร่ ๆ ก็ไม่ขาดซะที T_T

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!!! ต้องเป็นพวกผู้หญิงโรคจิต ไม่ก็เกย์แน่ ๆ ฮือ ๆ TOT พ่อจ๋า ช่วยด้วย !!

ฉันถูกลากไปที่ไหนไม่รู้เพราะฉันยังโดนถุงผ้าคลุมหัวอยู่ ฮือ ๆ จะโดนเรียกค่าไถ่หรือโดนข่มขืนฟะเนี้ย T[]T เมื่อเดินไปได้สักพัก

ซึ่งฉันคิดว่าน่าจะไกลจากโรงเรียนน่าดู เพราะ .. ฉันเมื่อยขามากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก !!!!!!!!

และแล้วก็มีใครบางคนดึงผ้าคลุมหัวฉันออก แต่ฉันยังไม่ลืมตา ฉันยังหลับตาทำใจอย่างหวาดกลัวอยู่ว่า ลืมตาขึ้นมาต้องพบว่าตัวเองอยู่ในโรงแรมแน่ ๆ T_T

แล้วต่อมาฉันก็ถูกแก้เชือกอะไรต่าง ๆ ออกหมดเรียบร้อย ฮือ ๆ ขอร้องละ ขอให้ไม่ใช่โรงแรม !!!

“นี่ ลืมตาได้แล้วน่า โฟโต้ชอป -0-” เสียงที่คุ้นหูดังขึ้น .. เอ๊ะ เดี๋ยวนะ .. โฟโต้ชอปหรอ ! ฉันลืมตาขึ้นมา

พบว่าฉันอยู่กลางป่าหลังโรงเรียน

“ฮือ ๆ นายจะทำอะไรฉันอ่ะ จะข่มขืนฉันกลางป่าหรอ T[]T”

“ยัยบ้า !! ฉันไม่โง่ขนาดข่มขืนเธอหรอกน่า” เหมือนจะด่านะ =_=

“แล้วพาฉันมาที่นี่ทำไม T_T” แล้วบาสก็ชี้ไปที่ท้องฟ้า ฉันเงยหน้าตาม

“ดูสิ ในเมืองน่ะ หายากนะ” บาสลงไปนอนบนพื้นหญ้าและจ้องมองดวงดาวที่ส่งระยิบระยับเต็มท้องฟ้า

มีทางช้างเผือกด้วย มัน .. สวยงามมาก ๆ เลย O_O

“แล้ว .. ทำไมนายไม่พาฉันมาดี ๆ เล่า ! แล้วจะเอาผ้าคลุมหัวฉันและเอาเชือกมัดฉันทำไม >O<^”

“ฮ่า ๆๆๆ ก็แกล้งไง .. แกล้งเธอน่ะ สนุกจะตาย ^O^” นี่เห็นฉันเป็นตัวอะไรฟะ นึกอยากจะแกล้งก็แกล้ง =_=^

“อ๊ะ ! หิ่งห้อยนี่” ฉันลุกตัวพรวดมาจากพื้นหญ้ามาดูฝูงหิ่งห้อยที่บินกันไปมาอย่างใจจดใจจ่อ บรรยากาศดีจริง ๆ เลย

บนท้องฟ้ามีดาวส่องแสงประกายอยู่เต็มท้องฟ้า และมีแสงของหิ่งห้อยอ่อน ๆ อีก เหมือนอยู่ในนิยายเลย >_<

“นี่เธอไม่เคยเห็นหิ่งห้อยหรือไงกัน -0-” บาสลุกขึ้นก่อนที่จะเดินมานั่งข้าง ๆ ฉัน

“ไม่เคยอ่ะ =_=”

“นี่เธอไม่เคยเห็นจริง ๆ หรอ OoO”

“ทำไมต้องตกใจขนาดนั้นด้วยเล่า ฉันไม่เคยเห็นจริง ๆ นี่นา TOT” ว่าแล้วฉันก็ลุกขึ้นและวิ่งไล่จับหิ่งห้อย

“เธอนี่เหมือนเด็กอนุบาลจริง ๆ เล้ย ดีนะไม่มีใครเห็น -_-”

“ก็ฉันอยากดูหิ่งห้อยใกล้ ๆ นี่ T_T”

“ฉันว่าเธอคงตบมันตายก่อนพอดีน่ะสิ -0-” แล้วบาสก็เอนตัวลงไปนอนดูดาวอีกรอบ .. เอาแต่นอน ! =_=^

แต่แล้วก็มีหิ่งห้อยตัวนึง ไปเกาะอยู่บนใบหญ้าใกล้ ๆ บาส ฉันค่อย ๆ เดินเข้าไป เตรียมมือจะจับ แต่ว่า ..

พรึ่บ !!

ฉันค่อย ๆ แบมือออก .. หาย !! ปรากฏว่ามันไปอยู่ในมือของบาสซึ่งอยู่ในร่างของฉันแทน

“ขี้โกงอ่ะ นายแย่งฉัน >O<”

“อ้าว มาว่าฉันขี้โกงได้ยังไง -0-”

“ก็นายแย่งฉันจับหิ่งห้อยตัวนั้นอ่ะ อือ ๆ ฉันเห็นก่อนนะ TOT”

“แต่ฉันจับได้ก่อนนี่ ^^” แล้วบาสก็ส่งรอยยิ้มกวน Teen =_=^

“ฮือ ๆ ตัวนั้นสวยด้วยอ่า TOT”

“เธอดูยังไงว่าสวยไม่สวยเนี่ย -_-a”

“ก็ตัวนี้มันส่องแสงสวยที่สุดนี่ เห็นมั้ย ดูสิ ..” ฉันจ้องมองดูมันราวกับตกอยู่ในภวังค์ก่อนที่บาสจะชักมือกลับ

“อยากได้หรอ”

“อื้อ ทำไมอ่ะ =_=”

“เอามั้ยละ ฉันให้”

“จริงหรอ ! O_O”

“จริงสิ แต่ ..” ฉันเริ่มรู้สึกมีลางไม่ดี =_=

“แต่อะไรละ”

“เธอต้องเรียกฉันว่า ที่รัก ก่อน ^O^” นั้นไง ว่าแล้ว ต้องทำอะไรก่อนสักอย่างแน่ ๆ ตามที่เดาไว้เลย =_=

“ฉันไม่เอาดีกว่า !” ฉันปฏิเสธ บาสหัวเราะ

“ฮ่า ๆๆๆ ว่าแต่เธอจะเอาไปทำอะไรละ”

“ฉันจะเอาไปเลี้ยงที่บ้าน >_<”

“รู้หรอว่า หิ่งห้อยกินอะไรเป็นอาหาร -0-”

“ไม่รู้ =_=”

“รู้หรอว่า เลี้ยงหิ่งห้อยยังไง”

“ไม่รู้ =_=”

“รู้หรอว่า เวลาหิ่งห้อยไม่สบายจะทำไง”

“บอกว่า ไม่รู้ ๆๆๆ ไง ถามอยู่ได้ แล้วนายรู้มั้ยละ ! TOT”

“หิ่งห้อยกินน้ำค้างไง ที่เหลือไม่รู้ ฮ่า ๆๆๆ ^O^” แล้วบาสก็แบมือปล่อยหิ่งห้อยไป

“นี่นายปล่อยมันไปทำไมอ่ะ ทำไมไม่เอามาให้ฉัน TOT”

“สงสารมันน่ะสิ ถ้าเธอเอาไปเลี้ยง มันอยู่ไม่ถึง 1 ชั่วโมงหรอก -0-” ด่าฉันหรือปล่าวเนี้ย =_=

“อีกอย่างนะ ไม่สงสารมันหรอ เดี๋ยวนี้หิ่งห้อยน่ะ หายากแล้วนะ บางทีหิ่งห้อยอาจจะมีครอบครัวก็ได้ ..”

ฉันจ้องมองบาสในฝูงแสงของหิ่งห้อยอย่างอึ้ง .. อ๊าย ! นี่ร่างของฉันอยู่ท่ามกลางแสงหิ่งห้อยสวยขนาดนี้เลยรอ >_< (หลงตัวเอง)

แต่พอฉันนึกถึงคนที่อยู่ในร่างของฉัน ซึ่งก็คือ บาส อยู่ ๆ ฉันก็เกิดอาการใจเต้นตึกตักไม่เป็นจังหวะและหน้าแดง .. อีกแล้ว !!

“นี่เธอเป็นอะไรน่ะ จ้องฉันอยู่ได้” ฉันสะดุ้งเล็กน้อย

“ป .. ปล่าว ไม่มีอะไร ..” ฉันหลบหน้าบาส เฮ้อ .. ความรู้สึกแบบนี้มันอะไรกันนะ ..

“กลับกันเถอะ เดี๋ยวเป็นหวัด .. เฮ้ ! โฟโต้ชอป” บาสพูดและลุกขึ้น

“ฉันจะดูดาวกับหิ่งห้อยต่อ”

“งั้นหรอ งั้นระวังนะ ได้ยินว่ามาแถวนี้มีวิญญาณของหญิงสาวที่อกหักฆ่าตัวตาย ..” บาสหัวราะหึ ๆ แล้วเดินจากไป

“น .. นี่นายรอฉันด้วยสิ ! ฉันกลัวผีนะ T[]T” ฉันรีบลุกขึ้นและวิ่งตามบาสทันที

“ฮ่า ๆๆๆ ฉันล้อเล่นน่า ไม่มีผีอะไรหรอก”

“นี่นายหลอกให้ฉันกลัวใช่มั้ยเนี้ย TOT” บาสหัวเราะก่อนที่จะเดินออกจากป่าด้วยกัน .. ความรู้สึกแบบนั้น .. ทำไมนะ ..

ทำไมมันเพิ่มพูนขึ้นเรื่อย ๆ .. ทำไมมันถึงเกิดเฉพาะกับบาส .. ฉัน .. รู้สึกยังไงกับบาสกันแน่นะ ..