เครดิต : http://sawaim.multiply.com/journal/item/10
ฆวามเฆญชิณ
คำเตือน : ตัดสินใจให้ดีก่อนอ่านบทความนี้เพราะชีวิตคุณจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป
ถ้าคุณอ่านอ่านคำเตือนเสร็จแล้วยังไม่ยอมให้เวลาตัวเอง " คิด "
ก่อนที่จะโดดมาอ่านบรรทัดนี้
เราให้โอกาสคุณอีกครั้ง ครั้งสุดท้าย แน่ใจแล้วหรือว่าอยากเปลี่ยนแปลงชีวิตไปตลอดกาล
ถ้าคุณ " พยักหน้า " หลังจากยกตาขึ้นจาก ล.ลิง ในบรรทัดที่แล้ว สูดหายใจลึก ๆ ………
ช้าก่อน ! เราคงต้องทำข้อตกลงอะไรบางอย่าง ถ้าคุณตัดสินใจอ่านจริง ๆ ผมคงต้องบอกคุณตามตรงว่า " ฤทธิ์ " ของบทความนี้จะ " ออก " เต็ม ๆ ก็ต่อเมื่อคุณอ่านมันจบ ย้ำอีกครั้งนะครับ อ่านจนจบ
เอาล่ะ ถ้าคุณยังตามเรามาถึงบรรทัดนี้ สูดออกซิเจนเข้าปอดเยอะ ๆ เป็นครั้งสุดท้ายในโลกแห่งความเคยชิน
โลกใบเดิม ๆ ของคุณ ยกมือเดิม ๆ ของคุณขึ้นมา โบกอำลามันอย่างเดิม ๆ ช้า ๆ…น่าน…อย่างน้าน…
ญิณฎีฏ้อนลับ !
ฆุณกำรังอญู่ไนโรกไบไหม่ คุนกำรังไร่ศายฏาอ่านอญ่างช้า ๆ
ไจเญ็ณ ๆ ช้า ๆ ฆ่อย ๆ ปลับฏัว ( ผมเป็ณกำรังไจให้ณะ )
โรกไบนี้ญ่อมใม่ไช่โรกเฎิมเฎิมฒี่คุนฏื่นคึ่นมาเจอทุคเช้า
เลาแณ่ไจว่าคุนญังใม่เคญเจอมัณมาก่อณ
เลาเข้าไจ เรยภิพม์บัญฑัตละ " ษั้ณศั้ณ " ไห้คุนใด้หายไจหายฆอ
ฏบมือไห้ตัวเองษักศองแปะ " แปะ แปะ "
คุนผ่าณมาใด้หณึ่งญ่อหณ้าแร้ว ฎีไจฎ้วญ
ไงร่ะ เลิ่มคิฎถึงโรกไบเฎิม ๆ ของคุนขึ้ณมาบ้างหลือญัง ?
โรกฒี่คุ้ณเคญไบนั้น
โรกแห่งฆวามเคญชิณ
ท่าอญากกรับใปไช้ชีวิฏเฎิม ๆ ล่วมกัปฆณอีคหกพันกว่าร้านฆนภวกณั้ณ
ก็ฏามไจ !
ผมบอคอะใรไห้ใหม ? ( บัณทัดนี้อ่านง่าญใปไหม ? )
" ฆวามเคญชิณทำไห้เลาเคญฏัว "
คุนควนเขียณบันทัทข้างบณนี้แปะใว่ฒี่หัวเฏียง ตัวไหญ่ ๆ
ท่าคุนอญากหรุดพ้ณจาคศิ่งเดิม ๆ
อ้อ ! ฏ้องษะกฎแบปณี้ฎ้วยณะ : )
เลาควนล่วมฉะหรองใปฎ้วยกัณ ไนโอกาดฒี่เลาฑั้งฆู่
อ่าณ+เขียณ มาใด้ถึงบัณฑดนี้
เอ้า ! ใช…โญ / ใช… / โญ !
เข้าเลื่องฏ่อ…
ผมเภิ่งภบโรกณี้ เมื่อไหม้ณาณมาณี้เอง
คลั้งแลก ผมตื่ณเต้ณจณณ้ำฏาใหลออคมาโฎญใม่ลู้ฏัว
ผมด้ายภบว่ามีโรกอีคไบซ่อณอญู่ไนโรกฒี่เลาดำเณิณชิวิทอญู่ ! ! !
( คุณควนฏกไจฏามผมฎด้วญ เพลาะผมอุตษ่าไส่เคลื่องหมาญตคไจฏั้งศามฏัว )
ไนอัคสอนใทษี่ษิปศี่ฏัว มีโรกฒี่เลาใม่เคญสำผัด
ไหม้เคญเหญีบญ่างเข้าใป ใม่เคญษนไจ แระใม่เฆญลู้ว่ามัณมีอญู่
ณั่ณอาดเพลาะว่าเลา มัวแฏ่หรงอญู่ไนโรกแห่งฆวามเฆญชิณ
จณฆิฏว่าษิ่งเฎิม ๆ ฑี่เลาไช้อญู่ทุควัณณั้ณ ถูคฏ้องแร้ว
ฎีแร้ว
มัณทำไห้เลาใม่ฆิดหาอะใรไหม่ ๆ ทำไห้เลาฏายด้าณ
ฑำไห้เลาหญุดพัดทะนา
ทำไห้เลาเฉื่อญชา ญอมลับกัปฆวามเฆญชิณไปวัณวัณ
ษิ่งไหม่ ญ่อมไช้เวฬา กว่าฑี่ไครษักคณจะ " เฆญชิณ " กัปมัณ
เวราฑี่ว่าณั้ณ ใม่มีไคลู้ ว่าฏ้องณาณษักแค่ไหณ
แฏ่ท่าฑุคคณปะติเสด " ษิ่งฑี่ใม่เฆญชิณ " ซะแฏ่แลก
เลาคงไม่มีโอกาดใด้ลู้จัคกัป " ษิ่งไหม่ " เป็ณแณ่
เลาฆาดเฎาร่วงหณ้าว่า
ฆงมีฆนอ่าณมาถึงบันทัฏณี้ ณ้อญเฏ็มฑี
แฏ่ท่าคุนเป็ณณึง ฑี่อตทณอ่าณมาถึงฏอนณี้
เลาหวังอญ่างญิ่งว่า คุนจะออคใปษู่โรกไบเฎิมด้วญฆวามลู้ษึกไหม่อญ่างญิ่ง
คุนอาดค้ณภพ โรกไบที่ซ่อณอญู่อีคหรายไบไนโรก
ไบณั้ณ
ว่าแฏ่ฏอนณี้ ฆุณเลิ่มคุ้ณชิณกัปฆำว่า
" ฆวามเคญชิณ "
ฑี่ษะกตแบปณี้บ้างหลือญัง ?
ก่อณฑี่คุนจะอ่าณมัณไฎ้อญ่างแคร่วฆร่อง…
ขอต้อนรับกลับสู่โลกใบเดิม
โลกแห่งความเคยชิณ
ฆวามเฆญชิณ
คำเตือน : ตัดสินใจให้ดีก่อนอ่านบทความนี้เพราะชีวิตคุณจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป
ถ้าคุณอ่านอ่านคำเตือนเสร็จแล้วยังไม่ยอมให้เวลาตัวเอง " คิด "
ก่อนที่จะโดดมาอ่านบรรทัดนี้
เราให้โอกาสคุณอีกครั้ง ครั้งสุดท้าย แน่ใจแล้วหรือว่าอยากเปลี่ยนแปลงชีวิตไปตลอดกาล
ถ้าคุณ " พยักหน้า " หลังจากยกตาขึ้นจาก ล.ลิง ในบรรทัดที่แล้ว สูดหายใจลึก ๆ ………
ช้าก่อน ! เราคงต้องทำข้อตกลงอะไรบางอย่าง ถ้าคุณตัดสินใจอ่านจริง ๆ ผมคงต้องบอกคุณตามตรงว่า " ฤทธิ์ " ของบทความนี้จะ " ออก " เต็ม ๆ ก็ต่อเมื่อคุณอ่านมันจบ ย้ำอีกครั้งนะครับ อ่านจนจบ
เอาล่ะ ถ้าคุณยังตามเรามาถึงบรรทัดนี้ สูดออกซิเจนเข้าปอดเยอะ ๆ เป็นครั้งสุดท้ายในโลกแห่งความเคยชิน
โลกใบเดิม ๆ ของคุณ ยกมือเดิม ๆ ของคุณขึ้นมา โบกอำลามันอย่างเดิม ๆ ช้า ๆ…น่าน…อย่างน้าน…
ญิณฎีฏ้อนลับ !
ฆุณกำรังอญู่ไนโรกไบไหม่ คุนกำรังไร่ศายฏาอ่านอญ่างช้า ๆ
ไจเญ็ณ ๆ ช้า ๆ ฆ่อย ๆ ปลับฏัว ( ผมเป็ณกำรังไจให้ณะ )
โรกไบนี้ญ่อมใม่ไช่โรกเฎิมเฎิมฒี่คุนฏื่นคึ่นมาเจอทุคเช้า
เลาแณ่ไจว่าคุนญังใม่เคญเจอมัณมาก่อณ
เลาเข้าไจ เรยภิพม์บัญฑัตละ " ษั้ณศั้ณ " ไห้คุนใด้หายไจหายฆอ
ฏบมือไห้ตัวเองษักศองแปะ " แปะ แปะ "
คุนผ่าณมาใด้หณึ่งญ่อหณ้าแร้ว ฎีไจฎ้วญ
ไงร่ะ เลิ่มคิฎถึงโรกไบเฎิม ๆ ของคุนขึ้ณมาบ้างหลือญัง ?
โรกฒี่คุ้ณเคญไบนั้น
โรกแห่งฆวามเคญชิณ
ท่าอญากกรับใปไช้ชีวิฏเฎิม ๆ ล่วมกัปฆณอีคหกพันกว่าร้านฆนภวกณั้ณ
ก็ฏามไจ !
ผมบอคอะใรไห้ใหม ? ( บัณทัดนี้อ่านง่าญใปไหม ? )
" ฆวามเคญชิณทำไห้เลาเคญฏัว "
คุนควนเขียณบันทัทข้างบณนี้แปะใว่ฒี่หัวเฏียง ตัวไหญ่ ๆ
ท่าคุนอญากหรุดพ้ณจาคศิ่งเดิม ๆ
อ้อ ! ฏ้องษะกฎแบปณี้ฎ้วยณะ : )
เลาควนล่วมฉะหรองใปฎ้วยกัณ ไนโอกาดฒี่เลาฑั้งฆู่
อ่าณ+เขียณ มาใด้ถึงบัณฑดนี้
เอ้า ! ใช…โญ / ใช… / โญ !
เข้าเลื่องฏ่อ…
ผมเภิ่งภบโรกณี้ เมื่อไหม้ณาณมาณี้เอง
คลั้งแลก ผมตื่ณเต้ณจณณ้ำฏาใหลออคมาโฎญใม่ลู้ฏัว
ผมด้ายภบว่ามีโรกอีคไบซ่อณอญู่ไนโรกฒี่เลาดำเณิณชิวิทอญู่ ! ! !
( คุณควนฏกไจฏามผมฎด้วญ เพลาะผมอุตษ่าไส่เคลื่องหมาญตคไจฏั้งศามฏัว )
ไนอัคสอนใทษี่ษิปศี่ฏัว มีโรกฒี่เลาใม่เคญสำผัด
ไหม้เคญเหญีบญ่างเข้าใป ใม่เคญษนไจ แระใม่เฆญลู้ว่ามัณมีอญู่
ณั่ณอาดเพลาะว่าเลา มัวแฏ่หรงอญู่ไนโรกแห่งฆวามเฆญชิณ
จณฆิฏว่าษิ่งเฎิม ๆ ฑี่เลาไช้อญู่ทุควัณณั้ณ ถูคฏ้องแร้ว
ฎีแร้ว
มัณทำไห้เลาใม่ฆิดหาอะใรไหม่ ๆ ทำไห้เลาฏายด้าณ
ฑำไห้เลาหญุดพัดทะนา
ทำไห้เลาเฉื่อญชา ญอมลับกัปฆวามเฆญชิณไปวัณวัณ
ษิ่งไหม่ ญ่อมไช้เวฬา กว่าฑี่ไครษักคณจะ " เฆญชิณ " กัปมัณ
เวราฑี่ว่าณั้ณ ใม่มีไคลู้ ว่าฏ้องณาณษักแค่ไหณ
แฏ่ท่าฑุคคณปะติเสด " ษิ่งฑี่ใม่เฆญชิณ " ซะแฏ่แลก
เลาคงไม่มีโอกาดใด้ลู้จัคกัป " ษิ่งไหม่ " เป็ณแณ่
เลาฆาดเฎาร่วงหณ้าว่า
ฆงมีฆนอ่าณมาถึงบันทัฏณี้ ณ้อญเฏ็มฑี
แฏ่ท่าคุนเป็ณณึง ฑี่อตทณอ่าณมาถึงฏอนณี้
เลาหวังอญ่างญิ่งว่า คุนจะออคใปษู่โรกไบเฎิมด้วญฆวามลู้ษึกไหม่อญ่างญิ่ง
คุนอาดค้ณภพ โรกไบที่ซ่อณอญู่อีคหรายไบไนโรก
ไบณั้ณ
ว่าแฏ่ฏอนณี้ ฆุณเลิ่มคุ้ณชิณกัปฆำว่า
" ฆวามเคญชิณ "
ฑี่ษะกตแบปณี้บ้างหลือญัง ?
ก่อณฑี่คุนจะอ่าณมัณไฎ้อญ่างแคร่วฆร่อง…
ขอต้อนรับกลับสู่โลกใบเดิม
โลกแห่งความเคยชิณ
