|
● ρєтсн™
|
 |
Re: [Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [เริ่มภารกิจ]
« ตอบ #585 เมื่อ: 02-08-2010, 18:27:26 » |
|
ทุกคนน !!! มีข่าวมาบอก !
คือว่า .. ขอโทษด้วยนะทุกคน แต่ตอนนี้งานเยอะมากเลย อยู่ ๆ งานกองเท่าภูเขาก็รุมทับโถมใส่เราเลยอ้ะ Y^Y
เคลียร์งานทั้หมดเสร็จเมื่อไหร่ .. กลับมาอัพเดทเต็มที่แน่นอนจ้า >w<
เคลียร์เสร็จจะทยอยลงประมาณ 4-5 บทหรืออาจน้อย/มากกว่านั้นเพื่อชดเชยจ้า >w<
ขอโทษด้วยนะทุกคน ขอล๊อคกระทู้ก่อน แต่ยังเปิดโพลล์อยู่นะเออ !~
จะรีบปั่นงานนะจ้า =w= /
|
 Len Say : ผมจะรอไม่ว่าจะนานแค่ไหน!! จนกว่าเธอจะกลับมา
ผมจะเก็บรักษาจดหมายของเธอดั่งเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของผม |
|
|
|
● ρєтсн™
|
|
Re: [Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [เริ่มภารกิจ]
« ตอบ #586 เมื่อ: 08-08-2010, 16:42:49 » |
|
กลับมาแล้วว ว !! >w<
ตอนนี้ขอลงแค่ 1 บทก่อน =w= "
เดี๋ยวขอลงสีบทต่อไปแปบนึงน้า ~ >_<;
บทนี้หรือช่วงนี้อาจจะไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่เพราะตอนนี้จะรีบเร่งให้จบหละ @_@
|
Len Say : ผมจะรอไม่ว่าจะนานแค่ไหน!! จนกว่าเธอจะกลับมา
ผมจะเก็บรักษาจดหมายของเธอดั่งเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของผม |
|
|
|
● ρєтсн™
|
|
Re: [Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [เริ่มภารกิจ]
« ตอบ #587 เมื่อ: 08-08-2010, 16:51:50 » |
|
บทที่ 21 กุญแจชิ้นที่ 2
เป็นช่วงเวลานานที่กว่าจะถึงพงไพรต้องห้าม พวกเขาแทบจะนอนรอกันได้เลย ..
“ถึงยังเนี้ย .. ฮ้าวว ..” คาสบิดขี้เกียจ
“ใกล้แล้ว .. ใกล้แล้ว .. ตื่นเถิด” คาราเซียสตอบกลับ น้ำเสียงแฝงความเหนื่อยล้าจากการบินไม่หยุดหย่อนเป็นเวลายาวนาน
“แล้วเราจะรู้ได้ไงหละ ว่าใครมีคุณสมบัติที่จะจับไอ้กุญแจนั้นได้” เนจังถามต่อ คาราเซียสครุ่นคิดเล็กน้อย
“อืม .. มันคงจะบินมาหาเจ้าเองมั้ง ..”
“บิน ?” ทุกคนพูดทวนคำพร้อมกันขึ้น
“ข้าไม่ได้บอกพวกเจ้ารึว่ากุญแจนั้นมันมีปีก”
“ไม่ได้บอก ! กุญแจมีปีกเหมือนกุญในเรื่องแฮร์รี่ พอตเตอร์กับศิลาอาถรรพ์เล้ย !!” เคนจิพูดแล้วเอนตัวลงไปนอนอีกรอบ
“จะนอนแล้วหรอ ! นี่ จะถึงอยู่แล้วนะ ไม่ต้องนอนแล้ว !!” แฟงบ่นขึ้นพลางดันตัวเคนจิให้ลุกขึ้นมานั่ง แต่เคนจิแกล้งโดยทิ้งน้ำหนักใส่แฟงเต็ม ๆ
จึงทำให้แฟงต้องออกแรงมากในการดันให้เคนจิลุกขึ้นมา
“แต่พูดถึงแฮร์รี่ .. ชั้นอยากดูแฮร์รี่กับเครื่องรางยมฑูตจัง” เลิฟโลว์พูดขึ้นเมื่อเคนจิเปิดประเด็นเรื่องหนัง
“เห็นมีโฆษณาแฮร์รี่กับเครื่องรางยมฑูตเมื่อหลายอาทิตย์ก่อน ไม่รู้เข้าโรงหรือยังนะ” เนจังหันไปตอบเลิฟโลว์
“นี่พวกเจ้าจะคุยอีกนานมั้ย ถึงพงไพรต้องห้ามแล้ว” คาราเซียสเอ็ดพวกเขา ทำให้การสนทนาทั้งหมดของพวกเขายุติลงก่อนที่จะไถลตัวลงมาจากหลัง
เบื้องหน้าของพวกเขาคือป่าที่มีแต่ต้นสนสูงใหญ่เฉียดฟ้าเต็มไปหมด ใหญ่ไม่แพ้ฮังการีหางหนามที่พวกเขาเจอมาก่อนหน้านี้
“นี่ต้นสนกลายพันธุ์หรือไงฟะ !” แฟงเบิ่งตากว้างก่อนที่เงยหน้ามองต้นสนจนเกือบล้มลงไปนอน
“แยกย้ายกันหาเถอะ อีกประมาณ 30 นาทีค่อยมาเจอกันที่นี่” เคนจิกล่าว ทุกคนพยักหน้าก่อนที่จะแยกย้ายทางกันไป
..ในทางด้านของเนจัง..
“เฮ้อ .. เมื่อไหร่จะเจอไอ้กุญแจบ้านั้นซะทีนะ !” เนจังบ่นกับฟรี่ซซี่ ปลาทองอ้วนกลมคู่ใจของเธอ หลังจากเวลาผ่านไป 26 นาทีกว่า ๆ
‘ใจเย็นสิครับ เดี๋ยวก็เจอ’ ฟรี่ซซี่พูดให้กำลังใจเนจัง เธอทำหน้ามุ่ยเล็กน้อยก่อนที่จะเดินฝ่าฟันพุ่มไม้ต่าง ๆ ต่อไป
แต่แล้วสายตาของเธอก็สะดุดกับบางสิ่งบางอย่างที่ส่องกระกายแวววับในโพงต้นสนต้นหนึ่ง ..
ต้นสนนั้นสะดุดตามาก .. ไม่เหมือนต้นอื่น ๆ มันสูงที่สุดในป่า มันมีใบสนสีเหลืองอร่ามราวกับทอง
ในโพรงต้นสนต้นนั้น คือที่มาของแสงประกายแวววับที่ทำให้เนจังอดไม่ได้ที่จะหันไปมอง
“นั้นใช่กุญแจหรือปล่าว ไปดูกันเถอะ ฟรี่ซซี่ !!” เนจังพูดอย่างดีใจเล็กน้อย ก่อนที่จะรีบเดินไปยังที่มาของแสงพร้อมกับฟรี่ซซี่
ยิ่งเข้าใกล้ แสงมันก็ยิ่งแสบตาเธอมากขึ้น เนจังถึงกับต้องทำตาหยีเมื่อเข้าไปใกล้ ๆ แต่ไม่นานแสงนั้นก็ค่อย ๆ ดับลง
เหลือไว้เพียงวัตถุสีเงินติดปีกเล็ก ๆ ในกล่องพลาสติกใสที่ติดปีกสีขาวเล็ก ๆ เช่นกัน
“เจอแล้ว !!” เนจังเผยรอยยิ้มให้เห็นทันทีเมื่อเจอกุญแจชิ้นที่ 2 เธอไม่รีรอรีบหยิบกล่องเพื่อเปิดทันที ..
..ณ บริเวณหน้าพงไพรต้องห้าม..
ตอนนี้ทุกคนยืนกันอยู่พร้อมหน้าพร้อมตาในสภาพที่เหนื่อยล้าทุกคน .. แต่ขาดไปคนหนึ่ง .. คือ เนจัง
“เนจังหายไปไหนเนี้ย นี่มันจะ 1 ชั่วโมงกว่า ๆ แล้วนะ !! นี่ 5 โมงเย็นแล้วด้วย !” คาราเซียสบ่นขึ้น
“เธออาจจะหลงทาง พวกเราลองกลับไปหาเธอใหม่อีกรอบดีมั้ย” เลิฟโลว์เสนอ
“พวกเราหามา 3-4 รอบแล้วนะ !!” เคนจิคัดค้านขึ้นก่อนที่จะล้มตัวไปนอนบนพื้นหญ้าอย่างไม่สบอารมณ์
“เฮ้อ .. นอนอีกแล้ว” คาสบ่นเบา ๆ ก่อนที่จะวิ่งกลับเข้าไปในพงไพรต้องห้ามกับคนอื่น ๆ เพื่อตามหาเนจัง
..กลับมาที่ด้านของเนจังในขณะนั้น..
“เฮ้ ! ลงมาสิ !! ไอ้กุญแจบ้าเอ้ย !” ตอนนี้กล่องใสบินวนรอบ ๆ เหนือศีรษะของเนจังอย่างว่องไว และบินสูงเกินไปที่เนจังจะเอื้อมถึง
“ให้ตายสิ !!” เธออุทานขึ้นอย่างหงุดหงิด และเริ่มขมวดคิ้วอย่างรำคาญใจ
‘เนจังน่าจะลองขอโทษมันนะครับ’ ฟรี่ซซี่ให้คำแนะนำ
“ขอโทษเรื่องอะไรหละ”
‘ที่เนจังไปเรียกมันว่า ไอ้กุญแจบ้า ไงละครับ’
“แค่เรียกแค่นี้เองเนี้ยนะ ! ทำเป็นเรื่องใหญ่จริง !!”
‘ลองเถอะครับ’
“เอ้า ก็ได้ ๆ ! ชั้นขอโทษ !! ช่วยลงมาได้มั้ย !!!” น้ำเสียงของเธอดูเกรี้ยวกราดและไม่พอใจ กล่องใสยังคงไม่บินต่ำลงมาแม้แต่น้อย
‘ขอโทษแบบสุภาพหน่อยสิครับ’
“โอ๊ย ! เรื่องมากจริง กุญแจนี่ เฮ้อ .. ชั้นขอโทษ .. ช่วยกรุณาลงมาหน่อยได้มั้ย ..” เนจังพยายามทำเสียงให้เรียบที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้ในอารมณ์ที่หงุดหงิด
มันบินนิ่งกลางอากาศสักพักก่อนที่จะบินสูงหายลับฟ้าไป
“โอ๊ย ! กุญแจนี่เรื่องมา ..”
ปังงง ง !!!
“ว๊าย !” เธออุทานขึ้นอย่างตกใจเมื่ออยู่ ๆ มีเสียงเหมือนมีคนจุดพลุดังขึ้นก้องไปทั่วป่าและมีพลุหลากสีสันรูปกุญแจติดปีกขนาดใหญ่กลางท้องนภาสีส้ม
ก่อนที่จะหายไปพร้อมกับดวงตะวันที่ค่อย ๆ หายลับไปจากท้องฟ้า มีบางสิ่งบางอย่างที่ส่องแสงหล่นมาจากจุดที่เกิดพลุมาใส่มือของเนจังอย่างพอดิบพอดี
“ลีลาจริง ๆ เลย !!” เนจังบ่นอย่างอารมณ์เสียแต่ถึงกระนั้นเธอก็ยิ้มให้กับฟรีซซี่เล็กน้อยด้วยความดีใจ
ก่อนที่จะมุ่งหน้าไปยังจุดที่พวกเขานัดพบกันไว้ ..
“เธอหายไปไหนมา !” คาราเซียสดุเนจังทันที
“ก็ไล่จับกุญแจอยู่น่ะสิ” เธอเมินหน้าหนีใบหน้าที่น่าเกรงกลัวของคาราเซียส แต่มือของเธอยื่นกุญแจให้คาราเซียสดู
“เธอได้มันมาอย่างไร”
“ก็แค่บอกว่าขอโทษ มันก็ให้แล้ว ไม่เห็นจะจับยากอย่างที่คุณว่าเลย !!”
“ก็ .. ข้าจะรู้มั้ยหละ ! ข้าแค่ได้ยินมาอย่างนี้ ..” คาราเซียสดูหน้าแตกยับเยิน ก่อนที่จะมองไปทางอื่นแก้หน้าแตก
“แล้ว .. ชั้นก็ไม่เข้าใจอย่างหนึ่ง .. ชื่อป่าออกจะน่ากลัวแต่ว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย !!! นี่มันป่าธรรมดาชัด ๆ !!”
ตอนนี้เนจังกลายเป็นฝ่ายดุคาราเซียสไปเสียแล้ว คนอื่น ๆ หัวเราะคิกคักในขณะที่กำลังดูคาราเซียสที่กำลังจ๋อยสนิท
“ก็ข้า .. ข้า .. มังกรอย่างข้ามีผิดพลาดได้น่ะ !! รีบ ๆ ไปที่ต่อไปเถอะ ชิ้นสุดท้ายแล้ว !” คาราเซียสเปลี่ยนประเด็นเรื่อง
“ต่อไปที่ไหนละ” แฟงถามคาราเซียส
“หวังว่าที่ต่อไปคงจะเป็นจริงอย่างที่คาราเซียสพูดนะ” เนจังส่งสายตาดุดันให้คาราเซียสเล็กน้อย
“เออน่ะ ต่อไปคือ ..”
|
Len Say : ผมจะรอไม่ว่าจะนานแค่ไหน!! จนกว่าเธอจะกลับมา
ผมจะเก็บรักษาจดหมายของเธอดั่งเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของผม |
|
|
|
เอิร์ธคุงขอรับกระผม
|
|
Re: [Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [เริ่มภารกิจ]
« ตอบ #588 เมื่อ: 08-08-2010, 16:56:36 » |
|
 มังกรโดนดุ
|
|
|
|
|
● ρєтсн™
|
|
Re: [Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [เริ่มภารกิจ]
« ตอบ #589 เมื่อ: 08-08-2010, 16:58:22 » |
|
|
Len Say : ผมจะรอไม่ว่าจะนานแค่ไหน!! จนกว่าเธอจะกลับมา
ผมจะเก็บรักษาจดหมายของเธอดั่งเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของผม |
|
|
|
● ρєтсн™
|
|
Re: [Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [เริ่มภารกิจ]
« ตอบ #590 เมื่อ: 08-08-2010, 16:59:19 » |
|
พิมพ์เกินอีก = = * ดุมังกร
|
Len Say : ผมจะรอไม่ว่าจะนานแค่ไหน!! จนกว่าเธอจะกลับมา
ผมจะเก็บรักษาจดหมายของเธอดั่งเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของผม |
|
|
|
เอิร์ธคุงขอรับกระผม
|
|
Re: [Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [เริ่มภารกิจ]
« ตอบ #591 เมื่อ: 08-08-2010, 17:04:11 » |
|
มดดุยักษ์
|
|
|
|
|
GøøGle-KunG
|
|
Re: [Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [เริ่มภารกิจ]
« ตอบ #592 เมื่อ: 08-08-2010, 17:32:51 » |
|
ชั้นดุเทพได้ แจ่ม!  |
 บุย บอร์ดเก่า ไปให้พ้น บอร์ดใหม่ |
|
|
|
一番の宝物
|
|
Re: [Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [เริ่มภารกิจ]
« ตอบ #593 เมื่อ: 08-08-2010, 17:41:17 » |
|
กรี๊ดดด มาแล้ว สุ้ ๆ >w< ฮา ๆ มังกรโดนดุ >.< |
|
|
|
|
● ρєтсн™
|
|
Re: [Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [เริ่มภารกิจ]
« ตอบ #594 เมื่อ: 11-08-2010, 17:33:18 » |
|
จะมีการอ้างอิงสถานที่นะเออ =w=
และจะมีคำหยาบนิส .. (มั้ง)
และอาจจะไม่สนุก = 3 =
บทที่ 22 ชิ้นสุดท้าย
“คือบนโลกมนุษย์”
“บนโลกมนุษย์ ?” แฟงพูดทวนคำอย่างงุนงง
“ข้าได้ยินมาว่า กุญแจชิ้นสุดท้ายตกลงมายังบนโลกมนุษย์ และได้มีผู้หนึ่งเก็บกุญแจชิ้นนั้นไว้ครอบครอง”
“โอ้เยี่ยม !!” เคนจิประชด
“สรุปต้องตามหาคนที่ได้กุญแจนั้นใช่มั้ย” คาสถามต่อ
“ใช่ ข้าคิดว่าอย่างนั้น ไปตามหาในเมืองกันเถอะ”
..ณ ในเมืองกรุงเทพ ฯ..
ตอนนี้พวกเขาอยู่หน้าโรงเรียนสตรีวิทย์ ในช่วงเวลานั้นเป็นช่วงเวลาที่เลิกเรียนพอดี ฟรี่ซซี่กลับไปเป็นปลาทองตัวเล็กในอ่างปลาเหมือนเดิม
โดยมีเนจังถืออ่างปลาอยู่
“ข้าได้ยินมาว่าผู้ครอบครองกุญแจเรียนอยู่ที่แห่งนี้” คาราเซียสพูดก่อนที่จะย่อตัวขนาดเท่าจิ้งจกไปเกาะไหล่ของแฟง
พวกเขาเริ่มก้าวเท้าออกเดินตามหาทันที
“ไปก่อนนะ สเตลล่า บ๊ายบายจ๊ะ” เสียงคนหนึ่งดังขึ้น
“จ๊ะ” เสียงหญิงสาวคนหนึ่งตอบกลับ พวกเขาเจอผู้หญิงร่างหนึ่งเดินออกมาจากโรงเรียน
เธอมีผมสีแดงเปลวเพลิงที่สั้นถึงบ่า มีดวงตาโตสีนิล ผิวคล้ำนิดหน่อย ใส่ชุดนักเรียน แต่นั้นไม่ใช่สิ่งที่สะดุดตาพวกเขา
แต่สิ่งที่เตะตาพวกเขาคือ .. สร้อยกุญแจสีแดงที่ส่องแสงระยิบระยับที่ห้อยอยู่ที่คอของเธอ
“นั้นใช่กุญแจชิ้นที่ 3 หรือปล่าว” แฟงกระซิบถามคาราเซียส
“ใช่ ! อันนั้นแหละ ข้าว่ารอเธออยู่ในที่ห่างไกลจากผู้คนก่อนดีกว่า” ทุกคนไม่แย้งคาราเซียส ได้แต่แอบตามผู้หญิงคนนั้นไป
จนกระทั่งมาถึงคลองแสนแสบ พวกเขารีบวิ่งไปขวางหน้าเธอทันที เธอสะดุ้งอย่างตื่นกลัวทันทีก่อนที่จะทำหน้าเรียบเฉย ขมวดคิ้วเล็กน้อย
“สเตลล่าใช่มั้ย” แฟงถาม
“ใช่ ชั้นสเตลล่า และคุณเป็นใคร คุณต้องการอะไรจากชั้น ?” น้ำเสียงของเธอนั้นหยิ่งยโสเสียจนพวกเขาอดไม่ได้ที่จะหมั่นไส้
“เธอได้กุญแจที่ห้อยตรงคอมาจากไหน” คาสถามเธอทันที
“กุญแจนี่น่ะหรอ ? โฮะ ๆ มันสวยใช่มั้ยล้า ~ อยากได้ละซี ~ หุหุ” แล้วเธอก็รีบเอากุญแจออกมาจากใต้เสื้อและเริ่มอวดอย่างภูมิใจ
“ถามว่าเอามาจากไหน !” คาสถามซ้ำอีกรอบ น้ำเสียงเริ่มแฝงความเกรี้ยวกราด
“อิจฉาหรอจ๊ะ โฮะ ๆ กุญแจดอกนี้มีแค่ 1 ดอกในโลกนะจ๊ะ ฮี่ ๆ” เธอยืนเท้าสะเอวโดยที่มืออีกข้างยังคงอวดกุญแจอยู่
“เขาถามว่าเอามาจากไหน ไม่ได้ถามว่ามีกี่ดอกในโลกว้อยย !!!” เลิฟโลว์ตะคอกใส่สเตลล่า เธอสะดุ้งอย่างหวาดกลัว
“ชั้นเก็บได้เมื่อ 2-3 ปีที่แล้ว !! จ้างให้ชั้นก็ไม่ให้ดอกนี้พวกเธอหรอก !!!!”
“เธอเก็บมา !! แปลว่ามันไม่ใช่ของเธอ !” เธอหันไปมองเลิฟโลว์ทันทีและมองหัวจรดเท้าอย่างดูหมิ่น
“เธอเป็นเจ้าของมันรึไงห่ะ” เลิฟโลว์เถียงไม่ออกได้แต่มองเธออย่างเกรี้ยวกราด ก่อนที่จะส่ายหน้าช้า ๆ
“โฮะ ๆ ชั้นว่าแล้ว คนอย่างเธอน่ะ ไม่มีทางจะมีกุญแจแพง ๆ สวย ๆ แบบนี้หรอก !” เธอพูดหมิ่นเลิฟโลว์อย่างมีชัยชนะ
“หมายความว่ายังไง คนอย่างชั้น ?”
“ว่าง ๆ หัดดูตัวเองบ้างก็ดีนะจ๊ะ มาถามคนอื่นพอเขาตอบความจริง เธอก็โมโหและหาว่าด่าเธอน่ะสิ” เลิฟโลว์งุนงงเล็กน้อย
แต่ก็เข้าใจว่ามันเป็นการด่าทางอ้อมชนิดหนึ่ง
“นี่พอเถอะ ส่งกุญแจนั้นมาเถอะ ” เนจังทำหน้าเบื่อหน่าย ความสนใจของสเตลล่าถูกเบี่ยงเบนไปที่เนจังทันที
เธอมองเนจังหัวจรดเท้าอย่างดูหมิ่นเหมือนที่มองเลิฟโลว์ ความอดทนของเนจังสิ้นสุด
“โอ๊ยนังบ้า มองอยู่ได้ ไม่เคยเห็นมนุษย์รึไงยะ ! สงสัยอยู่แต่ในป่าสินะ !!” เนจังหลุดคำด่าของเธอออกไป สเตลล่าเบิ่งตากว้าง
ก่อนที่จะปล่อยเสียงกรีดร้องแสบแก้วหู 300 เดซิเบลออกมา จนทุกคนในบริเวณนั้นต้องเอามืออุดหูเลยทีเดียว
“กรี๊ดดดดดดดดดดดด !!!!!!~ แกนะแก !! กรี๊ดดดดดดดดดด !!!!!~~”
“โอ๊ยย !! แสบแก้วหูว้อยยย !! ไม่ต้องร้อง แถวนี้ไม่มีผัวให้ชะนีอย่างเธอหาว้อยย !!!” เนจังถึงกับต้องตะโกนแข่งกับเสียงกรีดร้องของสเตลล่า
“ชะนีหรอ !! หนอยยย แกนะแก !! กล้ามาก !!!! กรี๊ดดดดดดด !!!!!” แล้วเธอก็กรีดร้องอีกรอบ
“E สัตว์สงวนมีน่อบนจมูก (แรด) หุบปากบ้างสิเว้ย !!” เนจังตะโกนในขณะที่ยังเอามือปิดหูอยู่
“กรี๊ดดดดดด !!! แก ! คนอย่างแกไม่มีใครเอาแน่ ๆ ถึงจะได้สันดาน Dog อย่างนี้ !!! กลับไปกินหญ้าไป๊ !!!!”
“อย่าเอาของตัวเองมาโบ้ยใส่ชั้นสิยะ และก็ชั้นไม่อยากจะกินหญ้าตามหล่อนหรอกยะ !” สงครามระกว่างเนจังและสเตลล่าเริ่มขึ้นแล้ว
“กรี๊ดดดดดดดดด !!!!! E ดอก Gold !! E เลว !!! E พวกไร้การศึกษา E กระแดะ E@#$#$!+~%&*+ ~”
ในตอนนั้นเอง เลิฟโลว์ทนไม่ไหวเช่นกันจึงแอบยิงไฟใส่ชายกระโปรงเธอ จึงทำให้กระโปรงของเธอมีไฟไหม้ เธอกรีดร้องดังมากกว่าเดิม พวกเขาหัวเราะคิกคัก
ยกเว้นสเตลล่าที่ตกใจสุดขีดและกรีดร้องต่อไป
“กรี๊ดดดดดดดดดด !!!! ใครก็ได้ช่วยด้วยยยย !!! นี่หล่อนยืนบื้ออยู่ได้ !! ทำอะไรสักอย่างสิยะ !!!” สเตลล่าชี้นิ้วที่เนจัง
เนจังควบคุมให้น้ำคลองมาสาดใส่เธอเต็ม ๆ โชคดีที่ไม่มีใครสังเกตตอนที่เธอคงบคุมน้ำพอดี สเตลล่าหยุดกรีดร้องสักพักก่อนที่จะส่งสายตาอาฆาตใส่เนจัง
ในขณะที่เนจังและเลิฟโลว์ยิ้มเยาะเย้ยใส่สเตลล่าอย่างเปิดเผย
“แก .. พวกแกสุมหัวรุมแกล้งชั้นใช่มั้ย !!! พ่อชั้นใหญ่นะ จะบอกให้ !!!!!!”
“พ่อเธอเป็นช้างหรอ ถึงใหญ่น่ะ” เลิฟโลว์ถามกลับ ส่งผลทำให้สเตลล่ากรีดร้องอย่างโกรธเกรี้ยวมากกว่าเดิม
“แก !!!! กรี๊ดดดดดดดดดดด !!!!!!!!!” สเตลล่ากรีดร้องอีกรอบ
“หล่อนทำอะไรที่ไม่ได้กรีดร้องบ้างได้มั้ยยะ” เนจังถามอย่างหงุดหงิด สเตลล่าจ้องมาที่เธอราวกับว่าจะจ้องฆ่าเธอ
ก่อนที่จะไปมอฟรี่ซซี่ในอ่างปลา และยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยก่อนที่จะปัดอ่างปลาของฟรี่ซซี่อย่างรุนแรงจนแตก ทำให้ฟรี่ซซี่ลงไปเต้น(ดิ้น)บนพื้นดิน
ก่อนที่จะนิ่งไป .. เนจังเบิ่งตาโตอย่างหวาดกลัว
“ฟรี่ซซี่ !!”
‘ไม่เป็นไรครับเนจัง ผมแกล้งตายเพื่อความสมจริง ไม่เป็นไรครับ ขืนผมไม่แกล้งตาย ยัยนั้นก็ตกใจน่ะสิ’
เนจังได้ยินอย่างนั้น เธอก็ถอนหายใจอยากโล่งอกก่อนที่จะมองสเตลล่า ถึงฟรี่ซซี่จะไม่ตายแต่เธอก็โกรธแค้นที่สเตลล่าเจตนาให้ฟรี่ซซี่ขาดอากาศตาย
“เธอนี่ไม่รู้จักโตซะทีเลยนะ ตั้งชื่อให้ปลาทองเหมือนเด็กอนุบาล แถมยังพกไปไหนต่อไหน โฮะ ๆ” สเตลล่าเป็นฝ่ายยิ้มเยาะบ้าง
เนจังไม่ทน พุ่งตัวเข้าไปตบสเตลล่าอย่างไม่ยั้ง สเตลล่าเป็นฝ่ายรุกบ้าง เธอจิกผมเนจังก่อนที่จะดึงไปดึงมา
“เฮ้ย ๆ !! ชักจะไปใหญ่แล้ว !!!! ใครก็ได้ห้ามที” คาสพูดแทรกขึ้นระหว่างเกิดสงครามาเนจังกับสเตลล่า
“ชั้นเอง” เลิฟโลว์อาสาก่อนที่วิ่งเข้าไปที่เนจังและสเตลล่า แต่ทว่า ..
“เฮ้อ ! ผู้หญิงนี่” แฟงถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อทันทีที่เลิฟโลว์ถึงตัวเนจังและสเตลล่า
แทนที่เธอจะห้าม เลิฟโลว์กลับไปช่วยเนจังรุมสเตลล่า เลิฟโลว์ทั้งถีบ ทั้งเตะสเตลล่า เนจังเริ่มได้เปรียบ
เนจังกับเลิฟโลว์ช่วยกันผลักสเตลล่าตกคลองแสนแสบ สเตลล่ากรีดร้อง และด่าทั้งคู่ต่าง ๆ นา ๆ ทั้งแช่งอะไรต่ออะไร
“เฮ้ย !! ไปทำอย่างงั้น แล้วยัยสัตว์สงวนนั้นจะยอมให้กุญแจเราหรอ !” ประโยคของเคนจิทำให้เนจังและเลิฟโลว์นึกขึ้นมาได้
“เออเนอะ ลืมสนิท !!” ทั้งคู่อุทานพร้อมกัน ก่อนที่จะหันหน้าไปมองสเตลล่าที่กรีดร้องอยู่
“นี่ ยัยชะนี !! ส่งกุญแจนั้นมาซะ ไม่งั้นเธอได้อาบเลือดกลับบ้านแน่ !!!” เลิฟโลว์ขู่สเตลล่า
สเตลล่าทำหน้ามุ่ย ก่อนที่จะคว้ากุญแจออกมาจากคอของเธอและโยนให้เลิฟโลว์
“แกมันบ้า แค่ปลาทองตัวเดียว !! E ไม่รู้จักโต E สมองเด็กอนุบาล !! กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด !!!” สเตลล่าชี้หน้าที่เนจัง
“อย่างน้อยมันก็มีค่ามากกว่าหล่อนละกัน !!!” เนจังแล่บลิ้นใส่สเตลล่า
“จำไว้นะ สักวันชั้นจะมาล้างแค้นพวกแก !!! กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!!!!!!!!”
“เออ ! แล้วจะรอ” เลิฟโลว์พูดและยิ้มเยาะเย้ยใส่สเตลล่าอีกรอบก่อนที่จะเดินกลับไปที่กลุ่มพร้อม ๆ กับเนจัง และฟรี่ซซี่
“ชั้นว่าแบบนี้มันออกแนวปล้นของแล้วนะ” คาสออกความเห็น
“พวกเธอ 2 คนนี่ น่ากลัวจริง ๆ มิน่าถึงเข้ากันได้เป็นอย่างดี ไม่แปลกใจเล้ย !” แฟงพูดอย่างหวาดกลัวเล็กน้อย
“ครบ 3 ชิ้นแล้ว กลับไปหาแอลลาเจสกันเถอะ” คาราเซียสว่าก่อนที่จะย่อขนาดกลับมาเท่าเดิมและพาพวกเขาไปที่สวนของการ์เดล่า ..
|
Len Say : ผมจะรอไม่ว่าจะนานแค่ไหน!! จนกว่าเธอจะกลับมา
ผมจะเก็บรักษาจดหมายของเธอดั่งเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของผม |
|
|
~@อ้oมjung@~
Jr. Member
กระทู้: 128
~@อ้omJunGน่าฮัก@~
|
|
Re: [Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [เริ่มภารกิจ]
« ตอบ #595 เมื่อ: 11-08-2010, 17:46:05 » |
|
สะใจสุด ๆ |
|
|
|
|
เอิร์ธคุงขอรับกระผม
|
|
Re: [Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [เริ่มภารกิจ]
« ตอบ #596 เมื่อ: 11-08-2010, 18:19:11 » |
|
ฆ่าทิ้งก็จบแล้ว- -
|
|
|
|
|
● ρєтсн™
|
|
Re: [Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [เริ่มภารกิจ]
« ตอบ #597 เมื่อ: 11-08-2010, 18:22:07 » |
|
ฆ่าทิ้งก็จบแล้ว- -
เฮ้ย !! โหดร้ายเกินไป =[]= ไม่ต้องถึงกะฆ่าก็ได้ |
Len Say : ผมจะรอไม่ว่าจะนานแค่ไหน!! จนกว่าเธอจะกลับมา
ผมจะเก็บรักษาจดหมายของเธอดั่งเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของผม |
|
|
|
เอิร์ธคุงขอรับกระผม
|
|
Re: [Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [เริ่มภารกิจ]
« ตอบ #598 เมื่อ: 11-08-2010, 18:25:52 » |
|
ฆ่าทิ้งก็จบแล้ว- -
เฮ้ย !! โหดร้ายเกินไป =[]= ไม่ต้องถึงกะฆ่าก็ได้งั้นยิงด้วยM16 |
|
|
|
|
一番の宝物
|
|
Re: [Fiction] สงครามตัวแทนแห่งเทพ กับ เทพแห่งยมโลก [เริ่มภารกิจ]
« ตอบ #599 เมื่อ: 11-08-2010, 18:29:28 » |
|
ใช่ ! ฆ่ามันทิ้งเลย !  กรี๊ดด ! ถ้าเป็นชั้นตัวจริง ยิงไฟใส่หัว ปิ้ว ๆ หัวไฟลุก โอ้ยเท่ !! >[]< !! //me โดนลากเข้าศรีธัญญา |
|
|
|
|
