บทที่ 3 ลุย!!!

อองฟองต์กระโดดเข้าไปหาไฮบริดตัวหนึ่งเพียงเสี้ยววินาทีหัวไฮบริดขาดเลือดพุ่งเป็นน้ำพุ มาร์คยิงใส่หัวไฮบริดหลายสิบตัวจนพื้นที่แถวนั้นเหมือนเลือดไหลออกมาจากท่อน้ำ ชุดแรกถูดกำจัดหมด ทั้งคู่เดินไปเรื่อยๆจนกระทั่งมีพื้นส่วนหนึ่ง เคลื่อนที่ลงไปใต้ดิน

"เราคงจะลงไปที่ฐานทัพไคมีร่าสินะ"มาร์คพูดแล้วใส่กระสุน

"น่าจะใช่"อองฟองต์พูดแล้วชักดาบ พอพื้นเลื่อนลงไปจนสุดทั้งคู่พบว่ามีไฮบริดร้อยกว่าตัวรอต้อนรับ

"ไม่รอละนะ"มาร์คยิงกระสุนไปรอบตัว ไฮบริดก็พยามยามยิงกระสุนใส่อองฟองต์ ตัวอองฟองต์เองก็พยามยามตัดหัวไฮบริดให้ได้มากที่สุด จนเสื้อไม่มีส่วนไหนที่ไม่เปื้อนเลือด

"แฮก แฮก ทำไมมันเยอะแบบนี้"อองฟองต์ถอยมาหามาร์ค

"เมื่อไรมันจะหมด กระสุนใกล้หมดแล้วนะ"มาร์คพูดแล้วถอยไปเรื่อยๆ

"พวกเรา หยุด เดี๋ยวข้าออกไปเอง"ไคมีร่าตัวหนึ่งที่อยู่ในเงามืดพูด

"มาเลย เก่งแค่ไหนเข้ามา"มาร์คพูดท้า

"งั้นระวังละกัน"ไคมีร่าตัวนั้นเดินออกมามันมีร่างสูงใหญ่กว่าปกติ มีปืนยิงจรวด เกราะใหญ่มาก

"เฮ้ย จะสู้ยังไงละนั่น"มาร์คเตรียมปืน

"ลุยแหลก!"อองฟองต์กระโดดเข้าไปหาไคมีร่ายักษ์แต่ไคมีร่าตัวนี้ไม่เหมือนตัวอื่นมันสามารถหลบได้อย่างว่องไว แม้แต่อองฟองต์ที่เคยร่ำเรียนวิชาดาบมายังฟันไม่โดนเป็นบางครั้ง

"แต่ตัวใหญ่ หลบได้ไงฟะ"อองฟองต์พูด

"ก็แกฟันไม่โดนเอง แต่ตาข้าบ้างละนะ"ไคมีร่ายักษ์พูดแล้วใช้ปืนยิงจรวดยิงใส่อองฟองต์ แต่อองฟองต์หลบได้

"แต่ถ้าเป็นสิ่งที่เร็วกว่าดาบอองฟองต์แกคงไม่น่าจะหลบทันสินะ"มาร์คพูดแล้วระดมยิงใส่ไคมีร่ายักษ์ แต่กระสุนทะลุเนื้อไคมีร่าไม่เข้า

"แค่เนี่ย"ไคมีร่ายักษ์พูดเหมือนไม่มีความรู้สึก

"แต่แกโง่กว่า หัวแกจะขาดละนะ"ไคมีร่าหันไปดูพบว่าอองฟองต์ฟันดาบใส่คอตนเอง

"ทำไมไม่เห็นจะรู้สึกเลย"ไคมีร่าถามแล้วพยายามสบัดอองฟองต์ให้หลุดออกจากตัว

"ชั้นใส่ยาชาลงไปในดาบเฟ้ย!"อองฟองต์พูดเสร็จก็ปาดาบใส่คอไคมีร่าจนขาด

"อองฟองต์มานี่เร็ว"มาร์คเรียกอองฟองต์

"ขอดาบคืนละนะ"อองฟองต์พูดเสร็จก็ดึงดาบแล้ววิ่งไปหามาร์ค ทั้งคู่เดินเข้าไปในท่อเล็กๆไปเรื่อยๆจนกระทั่งไปเจอห้องโถงใหญ่ห้องหนึ่ง

"เอ๊ะ อองฟองต์ นั่น เอิร์ธ ไทกะ อามุน"มาร์คชี้ไปที่คนที่ถูกล๊อคกับโซ่

"อย่าเข้ามา อองฟองต์"ไทกะพูดแล้วจู่ๆก็มีแผ่นดินไหวรุนแรงจนมีพื้นแยก

"เฮ้ย อ๊ากกกกกกกกกก"มาร์คตกลงไปตรงพืื้นแยก

"กรี้ดดดดดดดดดดด"อองฟองต์พยายามเกาะพื้นแต่เกาะได้ไม่นานจึงตกลงไปพร้อมกับมาร์ค

"โอ๊ย อองฟองต์คงตกลงมาด้วยสินะ"มาร์คค่อยๆลุกขึ้นแล้วเดินไปเรื่อยๆตามท่อน้ำ

"มาร์ค มาร์ค"มีเสียงของผู้หญิงเรียกมาร์ค

"ใครเรียกนะ"มาร์คถาม

"ชั้นเอง อองฟองต์"อองฟองต์พูด

"อืม"มาร์คก็เดินไปหาอองฟองต์

"ทำไมมาช้าจัง"อองฟองต์พูด

"ว่าแต่ทำไมตาเธอมันแปลกๆละ"มาร์คถามอองฟองต์

"เอาน่า รีบไปเถอะ เอ้อ นี่ปืนใหม่ของนาย"อองฟองต์ยื่นปืนเลเซอร์ให้มาร์ค

"ไปกัน"มาร์คเก็บปืนแล้วมุ่งหน้าต่อไป

=3=เซ็งงงง

วันไหนที่ผมไม่ได้แต่งนิยายแสดงว่าวันนั้นมีการบ้านเยอะเป็นพิเศษ

กำลังลุ้นได้ที่เลย O_o

ก่อม๊อบประท้วงยกเลิกทรมานเด็กโดยการสั่งการบ้านเลย !!

  //me โดนถีบ

  ม.1อดทนประชาป๊อปไตยช่วยไม่ได้เด็กไทย~ทำการบ้านจนตาย~

ครูไม่สนใจสอนเด็กต่ออย่างหน้าด้าน

                                                                                บทที่ 4 เพื่อนเดินทาง

"แหม ทหารเยอะจริง"มาร์คพูดแล้วสอยหัวไฮบริดตัวหนึ่ง

"อยู่แล้ว พวกกองหน้าต้องเยอะเป็นธรรมดา"อองฟองต์พูดแล้วตัดหัวไฮบริดมาดูเล่นแล้วจู่ๆพื้นเริ่มสะเทือนเล็กน้อย เป็นจังหวะเหมือนคนเดิน

"ตัวอะไรว่ะนั่น แค่เดินยังพื้นสะเทือน"มาร์คพูดแล้วตั้งปืน

"ตัวอะไรก็ช่างขอลุยก่อนละ"อองฟองต์ชักดาบ พอเดินมาถึงพวกมาร์คก็พบว่ามันตัวเล็กกว่าที่ทุกคนคิดและถือปืนแก็ตเตอร์ลิ่งคู่(ถ้าใครอยากเห็นหน้าตาพิมพ์ในกูเกิ้ล)

"เฮ้ย ตัวเล็กกว่าที่คิดอีกนะ แถมถือแก็ตลิ่งคู่ซะด้วย"มาร์คพูดสบประมาท มันไม่รอช้าถล่มกระสุนแบบสายฝนจนแทบจะไม่มีที่หลบกระสุน

"หนอย คิดว่ากระสุนเยอะแล้วเก่งนักใช่มั้ย จัดให้!"อองฟองต์พูดเสร็จแล้วท่องคาถาบางอย่างทำให้ดาบปัดกระสุนได้

"ได้เวลาเอาคืน!"มาร์คพูดแล้วถล่มกระสุนเลเซอร์ทุกนัดโดนตัวไคมีร่า

"อ๊ากกกกก"ไคมีร่าร้องอย่างเจ็บปวดก่อนสิ้นลมหายใจ

"ขอซัก 2 กระบอกละกันนะ"มาร์คพูดแล้วสะพายปืนเลเซอร์แล้วดึงแก็ตลิ่งของไคมีร่ามาใช้

"โอ้ว มาร์ค มาดูนี่สิมีอะไรให้สนุกด้วย"อองฟองต์เรียกมาร์ค

"ว้าว แบบนี้รอไม่ได้แล้ว!"สิ่งที่มาร์คเห็นคือไฮบริดพันกว่าตัวรออยู่ในห้องถัดไป

"ขอชั้นก่อนสิ!"อองฟองต์กระโดดเข้าไปในกลุ่มกลางของไฮบริดแล้วฟันทุกอย่างจนเลือดกองเต็มพื้น

"ตาย!"มาร์คถล่มด้วยแก็ตลิ่งแบบเมามันส์ ไฮบริดต้องตายกว่า500ตัว

"ฮู้ว หมดสักที"อองฟองต์เช็ดดาบแล้วเก็บเข้าปลอก

"เอ...อองฟองต์ว่ามั้ยไฮบริดมันเริ่มมากขึ้นๆ"มาร์คถามด้วยความสงสัย

"นั่นสิ แถมบางครั้งก็จะมีตัวแปลกๆโผล่มาอีกถ้ามันมาเยอะๆเราก็คงจะ...เฮ้ออย่าไปคิดเลย"อองฟองต์ถอนหายใจ

"อย่าคิดมากน่า มันโผล่มาเราจัดการได้อยู่แล้ว"มาร์คพูดอย่างมันใจ

"แต่ยังไงก็คงขาดพวกชั้นไม่ได้อยู่ดีนะ"เอิร์ธ ไทกะ อามุนเดินออกมาจากห้องเล็กๆ

"เอิร์ธ!"มาร์ควิ่งไปกอดเอิร์ธ

"ไทกะ อามุน!"อองฟองต์รีบวิ่งไปกอดเพื่อนเหมือนมาร์ค

"เอ้อ เอิร์ธชั้นจำได้ว่าชั้นเก็บดาบเล่มหนึ่งมามันใหญ่จนชั้นถือไม่ได้ชั้นให้นายละกัน"อองฟองต์ยื่นดาบใหญ่ให้เอิร์ธ

"ขอบคุณมากนะ"เอิร์ธส่งรอยยิ้มให้อองฟองต์

"ดูของชั้นซะก่อนธนูประจำตระกูล"ไทกะพูดแล้วชูธนูอันใหญ่

"ของชั้นก็ปืนพกคู่ธรรมดา"อามุนพูดด้วยความเบื่อหนาย

"ชั้นคิดไว้แล้วเลยเก็บปืนแก็ตลิ่งมาให้"มาร์คยื่นปืนแก็ตลิ่งให้อามุน

"ขอบคุณมากนะมาร์ค"อามุนส่งยิ้มให้

"อืม"มาร์คพูด

"ไปกันเถอะอย่างน้อยต้องหาพวกให้ได้มากกว่านี้"อองฟองต์พูดแล้วชี้ไปที่ประตูบานเล็กๆ

"หวังว่าคงจะไม่มีอะไรแปลกๆนะ"มาร์คภาวนาแล้วเดินผ่านประตู

เซ้ง

ถ้าเซ็งทำแบบเราดิเราจะเดินไปแกล้งน้องให้มันไล่ตีหรือไม่ก็ไปข้างล่างไปกวนหมาให้มันไล่กัดสนุกดี(มันบ้าครับ)