เรื่องเศร้าของผมเอง2
ผมตื่นขึ้นมาแล้วมองนาฬิกา"หึหึหึ6โมงสบายสิเรา"ผมเดินลงจากที่นอนแล้วผมอาบน้ำอย่างสบายใจแล้วใส่เสื้อผ้า"วันนี้คงจะเป็นวันดีที่สุด"ผมพูดกับ
ตัวเองแล้วเดินออกจากบ้านอย่างอารมณ์ดีพอถึงโรงเรียนผมก็เดินเข้าแถวอย่างสบายใจแต่!!!มันก็มีลางร้ายเพราะเพื่อนของผมมันผลักผมแล้วเท้าผม
มันชนกับบรรไดผมจี้ดมากเจ็บสุดๆผมต้องเดินเขย่งขึ้นบรรไดแล้วพอขึ้นห้องครูเดินเข้ามาแล้วพูดว่า"ขอผู้ชายสองคนมาช่วยงานครู"ผมก็นั้งมองหน้า
เพื่อนแล้วกระซิบว่าไปกันไหมมันก็บอกว่าไม่ต้งหรอก แล้วผมก็หันไปมองครูแทบสดุ้งเพราะครูมองหน้าผม"เธอไม่ใช่ผู้ชายหรอ"ผมจึงต้องเดินออกไป
ทั้งๆที่เจ็บเท้า"แล้วคนข้างๆเธอเป็นตุ๊ดหรอ"ครูก็เรียกเพื่อนข้างๆผมออกมาแล้วให้เควสผมทันทีเควสคือผมต้องเดินไปชั้น2(ผมอยู่ชั้น7)แล้วยกกอง
กระดาษสองกองขึ้นมาพร้อมกับอาหารของครูตอนแรกผมก็คิด"หึไม่เป็นไรกองเล็กๆมั่ง"ผมคิดแต่ที่จริงแล้วมันผิด!!!แม่เจ้าโว้ย!!!กองมหึมาเพื่อนผม
มันทำหน้าอึ้งแล้วมองผม ผมก็พยักหน้าแล้วยกกองแรกขึ้นเพื่อนผมมันก็ยกกองสองจากนั้นเราก็เดินไปเอาอาหารครูพร้อมเดินขึ้นชั้น7แต่โชคดีที่ลิ
ฟเปิดอย่างน้อยก็มีโชคดีในโชคร้ายผมคิด แต่พอผมเข้าลิฟผมก็รู้ว่าโชคร้ายในโชคดีก็มีคือไฟมันดับ!!!ผมและเพื่อนก็สดุ้งเล็กน้อยแล้วคิดว่า"ลิฟค้าง
หรือเปล่าและในไม่นานไฟก็เปิดลิฟก็ขึ้นไปที่ชั้น7จากนั้นพวกเราก็เดินกันไปที่ห้องผมวางของแต่เรื่องมันยังไม่จบเพราะครูเดินไม่ดูทางแล้วเหยียบเท้า
ผมหน้าแดงเลยแล้วเดินไปนั้งที่โต๊ะ"เจ็บตีนชิหายเลย"ผมกัดฟันพูดส่วนเพื่อนข้างๆมันนั้งขำผมวิชาต่อมามีการเปลี่ยนห้องแล้วพอดีมันมีเก้าอี้ขวาง
ทางอยู่ผมก็กำลังจะกระโดดข้ามมันแต่มีเพื่อนคนนึงมันดันเก้าตัวนั้นแล้วยังไงหึหึเต็มเท้าผมเลยเสียงดังโป๊กเพื่อนมันรีบขอโทษแล้ววิ่งหนีเท้าแถม
ระบบให้ตายเหอะวันนี้ทำไมซวยอย่างงี้