Week 4 : Monday : ผู้มาเยือน !?
The Reality
เกมอันตราย กระชากวิญญาณ
Season 2
'Monday'
"เฮอะ ! พวกต่างชาติมา หวังว่าคงไม่เหมือนพวกคราวที่แล้วนะ ต่ำช้าสิ้นดี"โร้คบ่น
"เอาเข้าไป..นี่ก็อารมณ์เสีย..สองคนนี้ก็จะเป็นบ้า.."บาซิลิสพยักเพยิดไปทางเมย์ที่เอาแต่นั่งเหม่อลอย ฟางที่เอาแต่จิกทึ้งผมตัวเอง
"ชั้นมันบ้าที่ไม่ยอมไปช่วยฝ้าย ชั้นมันเลว..ฮือ ๆๆ"ฟางร้องโฮก่อนจะทรุดหน้าลงไปที่ฝ่ามือโดยมีดรีมมี่คอยลูบหลัง
"ชั้นเอาแต่มองไทกะตาย..โดยไม่ช่วยเลย..ยัยลินอยู่ไหนนะ..อยากฆ่าเธอจัง.."เมย์พร่ำเพ้อราวกับสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ทั้งสามมองหน้ากันก็ได้แต่ถอนหายใจเฮือกใหญ่
"พวกเธอสองคน..จำลิลินกับอองฟองต์เมื่อซีซั่นที่แล้วได้ไหม ?"ดรีมมี่ถาม ทั้งคู่เงยหน้าขึ้นมาแล้วผงกหัว
"ขนาดลิลินยังเข้มแข็งเลย แต่สุดท้ายเธอก็ต้องเป็นเหยื่อ..และอองฟองต์ก็พยามให้ถึงที่สุดเพื่อที่จะชนะให้ได้..เพราะไม่อยากให้โอมผิดหวัง.."ดรีมมี่เดินมาโอบไหล่ทั้งคู่ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ เธอย่อตัวลงแล้วกระซิบไปที่ข้างหูของทั้งสอง
"ฉันก็พยามอยู่ เพื่อให้เอิร์ธสบายใจ..พวกเธอก็พยามเข้านะ...ไทกะกับฝ้ายเฝ้ามองดูเธออยู่"
"ขอบใจนะ"ฝ้ายปาดน้ำตา โร้คยิ้มน้อยๆ จู่ๆเสียงรถก็บุกเข้ามาที่สนามหญ้าทำให้ทุกคนสะดุ้ง มองหน้ากันแล้วรีบวิ่งไปยังต้นเสียงทันที
รถจี๊ปคันสีฟ้าบุกเข้ามาอย่างรวดเร็วแล้วกำลังหาที่จอด ทำให้ทุกคนยืนอ้าปากหวอกับสิ่งที่ได้เห็น
"นี่บ้านเรากลายเป็นโรงจอดรถแล้วรึไงเนี่ย !"บาซิลิสผงะไปทันที เมื่อจู่ๆหญิงรูปร่างงามรวมทั้งหน้าตาถึงสองคนลงมาจากรถ พร้อมกับชายอีก 3
"คนเกาหลีนี่ ?"เมย์ยังอึ้งอยู่เช่นกัน
ผู้หญิงผมสีน้ำตาลทองยายสยายถึงกลางหลัง ใส่แว่นกันแดดสีชาหันมามองพวกเขาแล้วยิ้มกว้าง ก่อนจะวิ่งมาหาทันที
"สวัสดีจ๊า ! เรา..เช่ออึน ดา เฮ นะจ๊า เรียก ดา เฮ ก็ได๊นาจ๊า..หมายเลข R11 นาจ๊ะ"ทุกคนมองหน้ากันแล้วหัวเราะเล็กน้อยกับสำเนียงที่พูดผิดของอึน ดา เฮ แต่ก็ดูมีเสน่ห์ไปอีกแบบ
"พวกเราพูดไทยไม่เก่งเหมือนซีเซิ่นที่แล้วน่ะ..ขอโท..นา..นาคะ"ผู้หญิงผมดำหน้าม้าเดินมา ถึงจะพูดผิดๆบ้าง แต่อย่างน้อยก็ฟังรู้เรื่องและดูมีความสุขไปอีกแบบ
"อ๊อ ! ลืมแนน๊ำตัวเลย เราเช่อ..เอ่อ..ชิน ฮา จี นาจ๊า หมายเลข R13 เรียก ฮา จี สั้นๆ ก็ได๊นา.."
"พวกเธอนี่พูดไทยไม่ชัดเลยนะ"ผู้ชายผมดำไฮไลท์น้ำเงินเดินมา ที่ตาของเขาใส่แว่นสีดำปิดเอาไว้ เเต่เขาก็พูดไทยอยู่ดีเพื่อแกล้งสาวๆ
"ก็เราม่าย..คะ..คล่องเหมือนพวกนายเน่นา"ฮา จี ท้วง
"คร๊าบ ๆ"ชายคนนั้นหันหน้ามาแล้วหยิบมือของเมย์มากุมเอาไว้
"สวัสดีครับ ผมชื่อ ชิน ฮยุน จิน คุณชื่ออะไรเหรอ ผม R15 เรียก ฮยุน จิน สั้นๆก็ได้นะ"
"เอ่อ..ชื่อเมย์ค่ะ.."เธอยิ้มแหยๆไปให้..ก็แววตาเจ้าชู้แพรวพราวนี่สิ...มันไม่น่าไว้ใจอย่างแรงเลยแหละ..
"เลิกหม้อได้แล้วนา เข้าบ้านกันเถอะ"ชายผมชี้ฟูน้ำตาลพูดขึ้นก่อนจะหาวหวอดเสียงดัง
"ผมชื่อ คิม เฮียว มุน R12 ส่วนนี่เพื่อนผมชื่อ คิม โซ กิ มันเงียบๆหน่อยแต่นิสัยดีนะ"เขาชี้ไปที่เพื่อนชายผมสีดำข้างๆที่ยืนเอามือล้วงกระเป๋าและสูบบุหรี่อยู่
"สูบบุหรี่..แน่ใจเหรอว่าดีน่ะ"โร้คจ้องจับผิด โซ กิ คายบุหรี่ทิ้งทันทีแล้วเหยียบมัน
"คราวนี้ผมก็ไม่สูบแล้ว..พาเข้าบ้านได้แล้วครับ.."เขายิ้มเล็กน้อย ก่อนที่ทุกคนจะเข้าบ้านไป
อย่างน้อยพวกเขาก็มาดี...
