ทำไมถึงทำกับเราได้

แกไง

บทต่อไปจะเอาการินให้น้อยลงละแล้วจะเอาเนสแทนดีไหม

                                                                     ตอนที่5 ล่าก่อนฟาง

พ่อ(การิน):"ใช่แกจริงๆด้วยสินะ"

ฆาตกร:"อ่อเจ้าหนูคนนั้นเองโตขึ้นเยอะนะ"

พ่อ(การิน):"ไม่ต้องมาพูดมากพ่อข้าให้โอกาสแกแล้วทำไมแกถึงยังเลวทรามยังงี้อยู่อีก"

ฆาตกร:"นั้นเรียกว่าการให้โอกาสหรอในความคิดข้ามันคือการกักขังมากกว่า"

พ่อ(การิน):"หนวกหูข้าจะไม่ใจดีเหมือนพ่อข้าอีกแล้ว!!!"พ่อของการินตะโกนแล้วหยิบหม้อใบหนึ่งออกมา

พ่อ(การิน):"โอมมะล็อคมะล็อคมะลังมะลังโอมโอมยะมังดะนัยปะลุยมะพัง"วิญญานฆาตกรจับหัวตัวเองแล้วดิ้นไปดิ้นมามันค่อยๆเดินเข้ามาใกล้หม้อ

ฆาตกร:"ข้าไม่ยอมแกหรอก!!!"ฆาตกรตะโกนแล้วก็เกิดลมพัดแรงมาก

เนส:"เกาะกันเอาไว้อย่าปล่อยมือ!!!!!!!!!"เนสตะโกน

แฟง:"จะลอยแล้ว!!!!!"แฟงจับแขนเนสแน่น

การิน:"ขอเกาะด้วยคน"การินจับแขนเนส

เนส:"เห้ยไปเกาะคนอื่นมั่งสิวะเห้ย"

แอส:"ฮึ้ย!!!!!!!"แอสจับพื้นดินแน่น

เซียร์:"จับหน่อยนะ!!!"เซียร์จับแขนของแอสแน่น

ฟาง:"พี่ฟองต์หนูกลัว"ฟางร้องไห้

อองฟองต์:"จับแขนพี่ให้แน่นฟางอย่าปล่อยมือ"

พ่อ(การิน):"มะล็อคมะล็อคมะลักกักกักจงลงจงลงจงลง"พ่อของการินยังคนนั่งนิ่ง

ฟาง:"หนูไม่ไหวแล้วพี่ฟองต์!!!!!!!!!!"ฟางตะโกนมือของเธอหลุดออกจากแขนของอองฟองต์ฟางลอยออกไปจากพื้นที่สายสินญ์

อองฟองต์:"ฟาง!!!!!!!"อองฟองต์ตะโกนแล้วรีบคว้ามือไปจับฟาง

เซียร์:"อย่านะอองฟองต์!!!!"เซียร์รีบจับมือองฟองต์

อองฟองต์:"ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!!!!!"อองฟองต์พยายามเกะมือออกจากเซียร์แต่เขาจับมือของอองฟองต์แน่นเธอพยายามจิกมือของเซียร์มือของเขาเลือด

ไหลออกมาแต่เขายังคงจับอองฟองต์ไว้แน่น

ฆาตกร:"มีคนหลุดไปแล้วนะข้าขอล่ะนะ"

พ่อ(การิน):"เสร็จกัน!!!!"พ่อของการินตะโกนร่างของฆาตกรหายไปพร้อมกับฟางลมสงบลง

อองฟองต์:"ฮือๆๆๆฟาง!!!!!!"อองฟองต์ตะโกน

เนส:"อองฟองต์สงบอารมณ์หน่อย"

อองฟองต์:"เป็นเพราะนายเซียร์!!ถ้านายปล่อยมือฉันฟางอาจจะรอด"อองฟองต์ตบหน้าของเซียร์

เซียร์:"ฉันแค่ไม่อยากจะเสียใครไปอีกแล้ว!!!"เซียร์ตะโกน

อองฟองต์:"ถ้าไม่อยากจะเสียใครก็ปล่อยมือฉันสิ!!!!"อองฟองต์ตะโกน

เซียร์:"ถ้าฉันปล่อยมือฉันก็ต้องเสียเธอไปอีกคนนะสิ!!!!"เซียร์น้ำไหลออกมา

เนส:"พอกันก่อนเถอะน่าฟางอาจจะยังไม่ตายก็ได้เราต้องตามหาฟางให้เร็วที่สุด"

แอส:"แล้วจะหาที่ไหน"

แฟง:"มันต้องอยู่ในหมู่บ้านแยกย้ายกันตามหาเถอะ"

พ่อ(การิน):"ไม่จำเป็นน้ารูว่ามันอยู่ที่ไหน"

การิน:"มันอยู่ที่ไหนหรอพ่อ"

พ่อ(การิน):"ในบ้านของมัน"

ด้านฆาตกร

ฆาตกร:"หึหึหึ"มันเดินเข้ามาหาฟาง

ฟาง:"อย่าเข้ามานะ"เธอเดินถอยห่างออกไป

ฆาตกร:"มามะไม่เจ็บหรอก"มันจับตัวฟางเธอพยายามดิ้นหนีแต่ฆาตกรมีแรงมากกว่าเธอมากมันเปิดเสื้อของเธอ

ฟาง:"อย่านะ"เธอพยายามดิ้นสุดแรงแต่ฆาตกรใช้เชือกมัดเธอ

ฆาตกร:"ท้องขาวจังฮิฮิ"มันเดินไปหยิบมีดมา

ฟาง:"อย่านะ!!!!"

ด้านพ่อของการิน

เนส:"แต่ว่าที่นี้มันถูกรื้อและสร้างใหม่แล้วนะครับ"

พ่อ(การิน):"ไม่ต้องห่วงน้าจะได้"ทุกคนเดินตามพ่อของการรินไปจนไปถึงที่ว่างเปล่าโล่งๆที่หนึ่ง

เนส:"เออไหนบ้านฆาตกรครับ"

พ่อ(การิน):"รู้จักคำว่าผีบังไหมล่ะ"พ่อของการินพูดแล้วท่องคาถาอะไรสักอย่างทันใดนั้นบ้านหลังหนึ่งก็ปรากฏออกมาทุกคนตกตะลึงกับภาพที่

เห็น

พ่อ(การิน):"ตามมา"พ่อของการินพูด

ฟาง:"กรี้ด!!!!!!!!" 

อองฟองต์:"ฟาง!!!!"

ฟาง:"พี่อองฟองต์ช่วยหนูด้วย!!!!"

ฆาตกร:"หึหึหึมากันแล้วหรอ"

แฟง:"แกอยู่ไหนไอ้โรคจิต!!!!!!!!"

ฆาตกร:"พูดไม่เพราะเลยนะเอางี้หาข้าให้เจอแล้วผู้หญิงคนนี้จะรอดแต่ถ้าไม่เจอขอไส้ของเธอไปละกันฮาๆๆๆๆๆ"

เนส:"ไอ้ชั่วเอ่ย!!"

แอส:"รีบไปหากันเถอะไม่งั้นฟางตายแน่"

เซียร์:"แยกย้ายกันไปเร็ว!!!"ทุกคนรีบวิ่งไปตามห้องต่างๆ

ฆาตกร:"เร็วๆนะแหมแต่อยู๋เฉยๆมันก็น่าเบื่อ"

ฟาง:"แกจะทำอะไรอย่านะอย่า!!!!"ฟางตะโกนฆาตกรเดินเข้ามาใกล้มันดึงลิ้นของฟางออกมาแล้วใช้มีดตัดลิ้นของฟางเลือดสดๆสีแดงไหลออกมาจาก

ปากเธอร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด

ฆาตกร:"โอ๋ๆๆเจ็บหรอว่าไงนะอ่ออยากพูดหรอได้ๆๆๆ"มันใช้มีดเฉือนปากของฟางฟางร้องไห้ด้วยความเจ็บปวดจนร้องไห้เธอดิ้นอย่างหนักปากของเธอ

ฉีกออก 

ฆาตกร:"ปากมันกว้างไปเดี๋ยวจะเย็บให้นะ"ฆาตกรหยิบสแต๊ปเปิ้ลมาแล้วใช้มันเย็บที่ปากของฟางเธอน้ำตาไหลจนน้ำตากลายเป็นเลือด

ฆาตกร:"เอาล่ะหมดเวลาแล้วนะบอกลาเพื่อนได้แล้วหึหึหึฮาๆๆ"

เนส:"หยุดนะเว้ย!!!!!"เนสตะโกนฆาตกรใช้มีดทิ่มไปที่ท้องของฟางแล้วผ่าท้องของเธอฟางสงบลงไส้ของเธอถูกดึงออกไปฆาตกรหายตัวไปทันทีทิ้ง

แต่ร่างไร้วิญญานของเธอไว้เซียร์วิ่งมาเจอฟางเขาอึ้ง

แฟง:"เซียร์เจอฟางไหม"แฟงเดินเข้ามาหาเขามองเข้าไปในห้องเขายืนอึ้งเหมือนกับเซียร์

อองฟองต์:"เจอฟางหรือยัง!!!!"อองฟองต์ตะโกน

แฟง:"เจอแล้วแต่เธออย่าเข้ามาดูดีกว่านะ"แฟงพูด

อองฟองต์:"ทำไมเกิดอะไรขึ้นฉันจะเข้าไปดูถอยไป"

เซียร์:"บอกว่าอย่าเข้ามาก็อย่าสิเว้ย!!!!!!!"เซียร์ตะโกนน้ำตาของเขาไหลออกมาแฟงเดินเข้าไปปิดตาฟางเขานั่งลงข้างๆฟางเขากระซิบข้างหูของฟาง

เบาๆ

แฟง:"ฉันรักเธอ"                                   

ก็อยากให้คาถามันลึกลับแต่ก็คิดไม่ออกก็เลยมองสิ่งแวดล้อมมะล็อคคือเห็นประตูมันไม่ล็อคมะลังคือกล่องลังเปล่าที่ว่างอยู่ดะนัยมั่วๆเอามะพังคือไม่พัง

ญี่ปุ่นไปเราเอาแบบเขมรตอนแรกจะเอามะลึกมะลึกก็อกๆมะล็อคมะล็อค