Week 5 : Monday : สิ่งใดสิ่งหนึ่ง
โอมค่อยๆปรือตาขึ้นมาเมื่ออาบแสงอาทิตย์อย่างพอใจ ร่างสูงค่อยๆเดินทอดขาเข้าห้องน้ำเพื่อชำละล้างตัว
"แปลกๆแฮะ หล่อที่สุดในบ้าน ก็เพราะมีผู้ชายคนเดียวนี่นา ฮะฮะ"โอมหัวเราะอย่างขบขัน
ม่านสีขาวสะอาดตาค่อยๆเลื่อนปิดลงพร้อมเสียงน้ำไหลและเสียงฮัมเพลงที่ดังแว่วออกมา..
"ภารกิจวันนี้ R1 และ R9 จะได้ร่วมทำภารกิจด้วยกันนะครับ เจอกันที่สวนสนุก ส่วนท่านอื่นๆให้รออยู่ที่บ้าน และดูการทำภารกิจของพวกเขานะครับ ขอให้ทั้งคู่รีบทำและตั้งใจด้วย ไม่ฉะนั้นคุณจะสูญเสียสิ่งที่สำคัญที่สุด"
หลังจากที่นายพูดจบ ทั้งคู่รีบรุดออกจากบ้านตรงไปยังสวนสนุกทันที
"พ่อ !! แม่ !!"
ภาพเบื้องหน้าทำให้ทั้งคู่ตกตะลึง พ่อและแม่ของพวกเขาถูกขังอยู่ในกรงใหญ่พลางกวาดสายตาไปรอบๆ
"มันเกิดอะไรขึ้นคะ ? !!" อองฟองต์วิ่งมาถามอย่างรวดเร็ว
"แม่คิดว่า มันอาจจะอยู่ในกระดาษแผ่นนี้นะสำหรับเรื่องราวทั้งหมด"
'กติกามีอยู่ว่า ผมจะให้ทั้งคู่ขึ้นรถไฟเหาะตีลังกา แล้วนั่งเล่นให้จบ กุญแจจะอยู่ปลายทาง ต้องนั่งเท่านั้น ถ้าไม่นั่งก็จะไม่ได้กุญแจ รีบหาก่อนที่เวลาระเบิด C4 ที่ติดอยู่ที่กรงพ่อแม่คุณจะจบลง..'
โอมเหลือบไปมอง C4 เหลือเวลาอยู่แค่...
1 ชั่วโมง 49 นาที !!
ทั้งคู่รีบวิ่งไปที่รถไฟอย่างรวดเร็จดุจพายุ เมื่อมาถึงที่เครื่องเล่น โอมขึ้นนั่งรถไฟแล้วหันไปมองอองฟองต์ที่มองค้างอยู่ตรงเส้นทาง
"รีบขึ้นมาสิพี่ !!"
"คาวาอิ !!!" เธอตะโกนลั่น โอมหันไปแทบช็อค ตรงรางรถไฟมีแมวตัวหนึ่ง ถูกมัดไว้จนมันทำได้แค่นั่งเฉยๆ ทั้งคู่สัญญาว่าจะไม่ทำร้ายและทำอะไรเกินเลยให้มันเสียใจโดยเด็ดขาด ถ้าทั้งคู่ออกรถไฟ พ่อแม่จะรอด แมวตัวนี้จะต้องตาย แต่ถ้าไม่ออก แมวตัวนี้ก็จะรอด พ่อแม่เขาจะต้องตาย
แน่นอนว่าพวกเขาต้องช่วยผู้มีพระคุณและให้กำเนิดเลี้ยงดูมา อองฟองต์ขึ้นรถไปทันที พลางกดปุ่มออกรถ
น้ำตาที่กลั้นไว้ไหลออกมาเป็นทางยาว รถไฟใกล้ตัวมันเข้าไปทุกที
"ขอโทษนะ !!!"ทั้งคู่พูดพร้อมกัน
โครม !!
ร่างของแมวกระแทกกับรถไฟอย่างแรงจนลอยกระเด็นตกลงไปกองกับพื้นเบื้องล่าง เลือดสา ดไปทั่วรางรถไฟ หน้ารถไฟ รวมถึงเสื้อผ้าของสองพี่น้องด้วย
"อึก..ฮืออ.."เธอปาดน้ำตาอย่างยากเย็น พลางกัดปาก ภาพที่แมวของเธอโดนชนต่อหน้าต่อตายังจำฝังใจและติดตาเสมอ
เมื่อถึงปลายทาง โอมรีบคว้ากุญแจมาแล้ววิ่งไปไขกรงของพ่อแม่เธอทันที เวลาของ C4 หยุดกึกเมื่อพวกเขาทำสำเร็จ
"ขอบคุณสำหรับลูกมากนะ ที่เลือกชีวิตพ่อและแม่"
ทั้ง 4 สวมกอดกันอย่างแนบแน่นและคิดถึง นายเดินมาพลางอมยิ้มพร้อมกับส่งแมวตัวหนึ่งให้อองฟองต์
"คาวาอิ !! แกยังไม่ตาย !!"เธอรับมาอุ้มอย่างงุนงง แต่กลับกอดแน่นพร้อมไม่ยอมปล่อย
"ทำไมมันยังไม่ตายล่ะ ??"โอมมองอย่างไม่เข้าใจ
"ผมแค่จับแมวตัวหนึ่งมาตกแต่งให้เหมือนแมวของคุณ แล้วนำไปวางไว้ที่รางรถไฟน่ะครับ ว่าพวกคุณจะเลือกใครระหว่างแมวตัวหนึ่งและพ่อแม่"
"คาวาอิตัวจริงยังไม่ตาย..."อองฟองต์ยิ้มอย่างดีใจ
แมวของเธอเลียแก้มเบาๆ แล้วซุกหน้าลงไปที่ไหล่ราวกับคิดถึงเจ้าของมานานแสนนาน
"เหมี๊ยววว ~~"
มันครางเบาๆ แววตาสีฟ้าและเขียวจ้องมองเธอและโอมด้วยความรักและให้กำลังใจ
คราวนี้มาแบบซึ้งๆแหะ