GAMEINDY: Asura Online
หน้า: 1 ... 37 38 [39] 40 41 ... 55
ผู้เขียน หัวข้อ: [Fiction] Reality : เกมอันตราย กระชากวิญญาณ [The End]  (อ่าน 7815 ครั้ง)
~ปลื้มซ่า บ้าลมตด~
Sr. Member
****
กระทู้: 1,219

ชอบสีเขียว


Re: [Fiction] Reality : เกมอันตราย กระชากวิญญาณ Season 1
« ตอบ #570 เมื่อ: 21-05-2010, 19:54:47 »

อ้างจาก: จิรายุส แผลงมน ที่ 21-05-2010, 19:52:17
คิดว่าเกมส์นี้เป็นเรื่องจริงมะ
เชื่อ50 50
一番の宝物
Hero Member
*****
กระทู้: 6,540

.......


Re: [Fiction] Reality : เกมอันตราย กระชากวิญญาณ Season 1
« ตอบ #571 เมื่อ: 21-05-2010, 19:57:03 »

อ้างจาก: ♥ PETCHHH ,, !!* ที่ 21-05-2010, 19:50:54
อ้างจาก: เหงา..เศร้า..ทุกข์.. ไม่มีความสุข!! ที่ 21-05-2010, 19:41:38
กรี๊ดดดด เพรชช เอามันออกป๊ายยย

หลับตาไม่ลง ฮือๆๆ ตัวอะไรนั่น T[]T !!! แง๊

(นังนี่มันกลัวเป็นกับเขาด้วย ทีเกม The Houes ไม่เห็นกลัว ทีมาเจอไอตัวปล่อยแสงฟ้าดันร้องห่มร้องไห้ = =")

เพชรจ้า ไม่ใช่เพรช

 Evil Evil Evil
อุ๊..เขียนผิด-3-

อ้างจาก: จิรายุส แผลงมน ที่ 21-05-2010, 19:50:13
มีข่าวลือว่ามันเป็นเรื่องจริงบอกว่าโดนฆาตกรหมู่ยกครอบครัวฆาตกรคือคนที่อยู๋ด่านสุดท้าย
(-_- )( -_-) เจ๊ไม่ตั้งค่าแบบนี้ไว้นะจ๊ะ ทำให้ใจสบาย

(เครียดมากกว่า ตรงที่ต้องคอยดูว่าตอนจบจะเป็นเช่นไร กร๊ากๆ)



เอิร์ธคุงขอรับกระผม
Hero Member
*****
กระทู้: 8,586

กุเบื่อ...


Re: [Fiction] Reality : เกมอันตราย กระชากวิญญาณ Season 1
« ตอบ #572 เมื่อ: 21-05-2010, 19:58:52 »

แต่มีคนบอกว่าเป็นเรื่องจริงๆนะไม่รู้เอามาเป็นเกมส์ได้ไง

เอิร์ธคุงขอรับกระผม
Hero Member
*****
กระทู้: 8,586

กุเบื่อ...


Re: [Fiction] Reality : เกมอันตราย กระชากวิญญาณ Season 1
« ตอบ #573 เมื่อ: 21-05-2010, 19:59:52 »

ท่านอองฟองต์เคยเล่นผีถ้วยแก้วไหม?

/人◕ ‿‿ ◕人\
Moderator
Hero Member
*****
กระทู้: 2,715


เว็บไซต์
Re: [Fiction] Reality : เกมอันตราย กระชากวิญญาณ Season 1
« ตอบ #574 เมื่อ: 21-05-2010, 20:02:28 »

เริ่มออกทะเล

เอิร์ธคุงขอรับกระผม
Hero Member
*****
กระทู้: 8,586

กุเบื่อ...


Re: [Fiction] Reality : เกมอันตราย กระชากวิญญาณ Season 1
« ตอบ #575 เมื่อ: 21-05-2010, 20:03:37 »

ป้าผมเคยเล่นผีถ้วยแก้ว!!

一番の宝物
Hero Member
*****
กระทู้: 6,540

.......


Re: [Fiction] Reality : เกมอันตราย กระชากวิญญาณ Season 1
« ตอบ #576 เมื่อ: 21-05-2010, 20:04:46 »

ไม่จ้ะ ดูเพื่อนเล่น เจ๊ใจไม่ถึงพอ

ลากกลับฝั่งเหอะ= ="

ป.ล.มีเรื่องจริงด้วยหรอ ไม่ยักรู้ ยังไงก็ขอนะคะ -/|\- (ไหว้..)



เอิร์ธคุงขอรับกระผม
Hero Member
*****
กระทู้: 8,586

กุเบื่อ...


Re: [Fiction] Reality : เกมอันตราย กระชากวิญญาณ Season 1
« ตอบ #577 เมื่อ: 21-05-2010, 20:07:28 »

ลากกลับฝั่งไงดีเอาเป็นว่าอยากตืบพวกญี่ปุ่น Angry

一番の宝物
Hero Member
*****
กระทู้: 6,540

.......


Re: [Fiction] Reality : เกมอันตราย กระชากวิญญาณ Season 1
« ตอบ #578 เมื่อ: 21-05-2010, 21:52:00 »

เจ๊ขอระบายสักกระทู้ ไม่ต้องอ่านก็ได้ แค่อยากระบายน่ะ มันอัดแน่นใจ

ป.ล.อาจจะมีหยาบปนเล็กน้อย ขออภัย

---------------------------------------------------------

เปิดเทอมใหม่ เจ๊คิดว่าได้เจอเพื่อนๆที่รักมากๆ คบกันมา 8 ปีเต็ม

เมื่อเปิดเทอม ได้อยู่กับเพื่อนในห้องเดียวกันสมัยประถมตั้ง 5 คน

ชาย 2 หญิง 3 รวมเจ๊อีก 1 เป็น 6

ขอเป็นตัวอักษรเลยนะ มีชื่อ เทกค์  และ ฝิ่น และ พู ส่วนคนมาใหม่ชื่อ มิ่ง

ผู้ชายสองคนคือ  บอส กับ นันท์

ชื่อพวกนี้ไม่ใช่ของจริงทั้งนั้น แต่อักษรนำหน้าของแท้ ยกเว้นคนชื่อ บอส ของจริงมีตัวตนจริงๆ

พอเปิดเทอม มันนั่งหัวเราะกันอยู่

ก็เข้าไปทัก ดีไงบ้าง เมื่อไหร่แกจะตายซะที
 
ก็ทักแบบนี้ตั้งนานแล้วแหละจนติด เพื่อนๆก็ทักแบบนี้ แต่หนักกว่า ก็ยังอยู่ด้วยกันเป็นเพื่อน

เปิดเทอมวันที่ 17 จันทร์ที่ผ่านมา เมื่อวานนี้วันที่ 19 เริ่มออกลายแล้ว

เพื่อนเก่ามันไปคบเพื่อนใหม่ คบได้วันหนึง มันก็ชวนไปกินข้าว ไปนั่งด้วยกัน ลืมเรา..

เจ๊ก็กินข้าวอยู่หลายคน คือ เพื่อนจากห้องอื่นสมัยนี้ แต่ห้องเดียวกันสมัยประถม แต่รู้สึกไม่ดี เพราะ เพื่อนที่ไปคบเพื่อนใหม่แล้วลืมเราอ่ะ สนิทๆทั้งนั้น(เพื่อนสนิทนั่นแหละ)

เพื่อนที่นั่งกินข้าวด้วยกันตอนี้มีประมาณ 15 กว่าคน มันก็ปลอบใจแล้วบอกให้คบกับพวกมันแทน ทำใจ เจ๊ก็ยิ้ม เอาก็เอา

พอเมื่อวานนี้ วิชาแรก ..คอม !!

วิชาโปรดเจ๊ชัดๆ หาที่นั่งไม่ได้อีก - -" มีคอม 50 เครื่อง ห้องมี 52 คน เจ๊เลขที่สุดท้าย ส่วนยัย มิ่ง เลขที่ 51

เพื่อนเจ๊ที่ชื่อ เทกค์ ก็ชวนยัย มิ่ง ไปนั่งด้วยกัน เหลือแต่เจ๊อะดิ- -'

เจ๊ก็มองซ้ายมองขวามองหน้ามองหลังมองพื้นมองเพดาน มันก็ไม่ยอมชวนซักที

สุดท้าย ฝิ่น ก็ใจอ่อน ชวนเจ๊ไปนั่งด้วย แต่มันอ่ะนั่งติดๆกันกับยัย มิ่ง เทกค์ และ พู สี่คนนี้ก็คุยกัน ปล่อยให้เจ๊นั่งร็อคสะแด่วอยู่ผู้เดียว

พอถึงคอม ครูก็สั่งๆๆงาน แล้วออกไปเข้าห้องน้ำ เจ๊ก็ตกลงอาสาทำให้เอง มันอยากคุยก็คุยไป ตอนแรกนึกว่ามันคิดจะบอกว่า ช่วยๆกันทำ หรือทำท่าเป็นห่วงบ้าง แต่ ฝิ่น มันหันมายิ้มให้แล้วบอกว่า ทำให้หน่อยนะ แล้วหันไปคุยต่อ

อือ..ชั้นมันก็แค่เพื่อนเก่านี่ ก็เลยทำๆไป พอดีว่าพิมพ์เร็วเหลือหลาย ยัย มิ่ง มันก็ใช้

มันเห็นเจ๊เป็นคนยืนหัวโด่สองโด่มีสิทธิเท่าเทียมกับมันหรือเป็นข้ารับใช้มันแน่ ฮึคุณนาย !

ก็เลยทำๆไป เสร็จช.ม.คอมเอ็งเจอตบแน่ (กำลังคิดหาวิธีแก้แค้น มือนี่พิมพ์ไวซะ..มันโกรธ)

พอครูเข้ามา เราก็เขยิบเก้าอี้มานั่งที่ ยัยนั่นก็ยิ้มแป้น ครูขาหนูทำเองคะ เพื่อนๆในห้องก็ปรบมือใหญ่

พวกเพื่อนๆมันไม่เห็นกันหรอก จะมองก็มีแต่คนเอ๋อ เพราะชอบมองไปรอบๆห้อง ฟองต์ก็กำมือแน่น แสบร้อนไปหมด แค้นว้อยแค้นนนนน

จบชั่วโมง กะจะตบสักฉาดสองฉาด แต่นึกได้ว่าห้ามทะเลาะกัน ไม่งั้นถูกหัก 40 คะแนนความประพฤติ พ่อแม่ด่าแน่ เก็บกดไว้ก่อนเก็บไว้..ออกโรงเรียนเมื่อไหร่มีเรื่อง...

วิชาต่อไป สังคม !! วิ่งตามยัย ฝิ่น ,เทกค์,พู,มิ่ง มันก็เดินไปคุยไปกับยัย มิ่ง โดยไม่สนใจเรา เราก็ไปเดินข้างๆด้วยแต่ไม่ได้พูดด้วยหรอก ได้แต่นิ่งเงียบอย่างเดียวเพราะพวกมันไม่ยอมคุยกับเราเลย

(เดินเรียน)

พอถึงวิชาสังคม ปกติไปไหนก็นั่งด้วยกันตลอด พอยัย มิ่ง เข้ามาในชีวิต ฝิ่น กับ พู ก็นั่งด้วยกัน เทกค์ กับ มิ่ง ก็นั่งด้วยกัน เจ๊นั่งกร่อยอยู่คนเดียว

เหอะ..เหอะ.. ยอมนั่งกับไอเอ๋อของห้องก็ได้ฟะ อย่างน้อยมันก็เรียนเก่งเว้ย !! (โทสะเริ่มระเบิด)

ก็เลยหย่อนตูดลงไปนั่งกับไอเอ๋อของห้อง มันก็หันมามองเราพลางเอียงคอ = =" อะไรฟะ ทำหน้าตาอย่างกับเห็นมนุษย์ต่างดาว (?? !!)

เรียนไปได้สักพัก ไอเสียงหัวเราะกิ๊กกั๊กก็ดังมาจากโต๊ะพวกนั้น มันไม่คิดแม้แต่จะเหลียวมามองเลยสักนิด จบวิชาสังคม ไปเรียนเพิ่มเติม เรียนคนละวิชา พวกมันบอกว่าจะลงภาษาฝรั่งเศสด้วย ไอเราก็ลง พอยัย มิ่ง มา ยัยเพื่อน 3 ตัวก็รีบวิ่งไปเปลี่ยนวิชาอยู่กับยัย มิ่ง ไปอยู่ตัดกระดาษ - -"

แล้วชั่วโมงเพิ่มเติมก็นั่งโง่อยู่คนเดียว (อ่านไม่ออก = =")

ตอนเที่ยง มันเริ่มจะทนไม่ไหวแล้ว เดินหาสอดส่องดู นั่งหัวเราะอย่างสนุกสนานดี๊ด๊า พอเดินไปหา มันบอกว่า กินอิ่มแล้ว

อิ่มบ้านป้าแกดิ ยังเหลืออีกตั้ง ครึ่งจาน ข้าวก็น้อย ตัวมันยังกับช้างมาเกิด แด-กแค่นี้ ?

เราก็เหลืออด วางถาดใส่ข้าวเสียงดังลงกับโต๊ะพลางมองหน้าพวกมันแล้วเดินหนี ไม่กินแล้วข้าว เห็นแล้วอิ่มแทน !!

วันต่อมา

ช่วงเช้า ยัยเทกค์มันก็เดินมาขอยืมโทรศัพท์

ตังเจ๊จ่ายรายเดือน ตอนนั้นยังไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ถึงเขวี้ยงไปให้ ย้ำนะว่าเขวี้ยง เขวี้ยงไปโดนอกมัน โทรศัพท์ก็หล่นลงมา มือมันก็รับทันพอดี ถ้ารับไม่ทันเจ๊ตายแน่ (ถูกแม่ด่า ฉอดๆๆๆ แว้ดๆๆๆ) แล้วเข้าไปซื้อนมกินในมินิมาร์ท

ออกมา รู้ป่ะเห็นไร

ยัยเทกค์มันคุยกับยัยมิ่งอยู่ !!

แต่จะรู้สึกดีกว่านี้ถ้ามันไม่คุยแบบเล่นๆ ยัยมิ่งก็อยู่หน้ามัน ยัยเทกค์ก็อยู่หน้ามัน แล้วกระแดะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพูด พูดปากเปล่าไม่ได้เหรอ อยู่ตรงหน้าไมต้องพูดโทรศัพท์ เจ๊เดินกระทืบเท้าไปเลย พลางคว้าโทรศัพท์มาแล้วกดวาง พลางด่ามัน

/นี่อะไรน่ะฮะ !! รู้ป่ะชั้นจ่ายรายเดือน ตังก็แทบไม่มีแล้ว และนี่อะไร?? เมื่อวานก่อนแกก็ยืมโทรหายัยฝิ่นเป็นชั่วโมงที่ไหนได้นั่งห้องเดียวกันแต่คนละที่ เสือ-กใช้โทรศัพท์ เปลี่ยนที่นั่งกับยัยพูไม่ได้รึไง/

เจ๊ก็เดินหนี หาว่าเจ๊ใจร้าย หรือนิสัยเสียก็ได้นะ แต่ที่เจ๊ทำไปน่ะ มันเพราะว่าโมโหเพื่อนที่ทำแบบนี้ ถ้าเจ๊ไม่โมโห เจ๊ไม่ทำตัวแบบนี้หรอก

ตอนเที่ยงตอนเช้าก็อยู่คนเดียว แต่ตอนเที่ยงนั่งกินกับเพื่อนประมาณ 15 กว่าคนได้ อยู่คนละห้องในสมัยนี้แต่อยู่ห้องเดียวกัน

ยัยฟ้าน เพื่อนสนิทมากๆก็บอกว่า /เลิกคบกับพวกมันไปเหอะ มันได้เพื่อนใหม่แล้วลืมเพื่อนเก่า คบกับไอบอสกับนันท์มันยังจะรู้สึกดีกว่าอีก/

เจ๊ก็พยักหน้าสองสามทีประมาณว่าเห็นด้วย ฟ้านก็ยิ้มแล้วบอกว่า /อย่าลืมดิ แกยังมีพวกเราอยู่ ทำเป็นน้อยใจไปได้/

ใช่..เจ๊ยังมีคนอื่นๆอยู่นี่..

วันนี้เรียนสังคม เมื่อวานครูให้การบ้าน เจ๊ก็วางเป๋าไว้หน้าห้อง เข้าเรียนบ่าย 1 . 10 นาที นี่เพิ่งเที่ยงครึ่ง เพราะทุกคนก็วางไว้หน้าห้อง ยังขึ้นมาไม่มากนัก เจ๊ก็ลงไปซื้อนมอีก กินเยอะๆจะได้สูงๆกับเขาซะที อย่ามาหาว่าเจ๊เตี้ยนะ เขาเรียนว่าสูงน้อย- -"

พอขึ้นมา ยัยมิ่งก็ลอกการบ้านเจ๊อย่างขะมักขะเม้น เจ๊มองแล้วเขวี้ยงกล่องนมที่กินหมดแล้วใส่หัวมัน มันก็เงยหน้าขึ้นมาแล้วทำหน้าเฉยๆ

เจ๊ก็คว้าหนังสือมาแล้วชี้ที่ตัวเอง /จะทำอะไร หัดคิดเอาเองบ้างดิ ลอกไปได้ 2 หน้า จ่ายมา 10 บาท/

ได้เงินมาฟรีๆ หึหึ..

รู้ไหมทำไมเจ๊ถึงโกรธมัน..

ก็เพราะว่าวันนี้..ตอนเช้าหลังจากเข้าเเถวเสร็จ ชั่วโมง 2 ว่าง ก็เล่นกันอย่างสนุกสนาน เจ๊ไปเข้าห้องน้ำ พออยู่ในห้องน้ำ ก็ได้ยินยัยเทกค์ ฝิ่น พู และนังมิ่งมันนินทาเจ๊อย่างสนุกปาก โดยเฉพาะยัยมิ่งมันก็จ้อๆๆ เอา

เจ๊เลยเปิดประตูออกแล้วเดินไปล้างมือ พวกมันก็อ้าปากหวอราวกับเจ๊หมีแพนด้า(น)

เจ๊ปิดก๊อกน้ำแล้วหันมามองพวกมันนิ่งๆพลางอมยิ้ม แต่เป็นรอยยิ้มแบบสะใจๆ

พอตอนเย็น ปกติจะกลับบ้านพร้อมพวกมัน แต่ตอนนี้ไม่มีสามตัวนั้นละ เห๊อะ !!

ไม่สนว้อย !! จับมอไซค์หนูตาล(ฟีโน่สีน้ำตาล)มาแล้วขับกลับเอง วู้ !! การได้นั่งคนเดียวกลับบ้านมันโคตะระสบายใจเลย ~~

ทุกคนคิดว่า..เจ๊ควรจะลืมยัยเพื่อน(ไม่)สนิท(อีกแล้ว)สามคนนี้ไหม ??



Card_Kun
Jr. Member
**
กระทู้: 152

http://www.af.in.th/index.php/p/Card_Kun


Re: [Fiction] Reality : เกมอันตราย กระชากวิญญาณ Season 1
« ตอบ #579 เมื่อ: 21-05-2010, 22:03:08 »

อ้างจาก: เหงา..เศร้า..ทุกข์.. ไม่มีความสุข!! ที่ 21-05-2010, 21:52:00
เจ๊ขอระบายสักกระทู้ ไม่ต้องอ่านก็ได้ แค่อยากระบายน่ะ มันอัดแน่นใจ

ป.ล.อาจจะมีหยาบปนเล็กน้อย ขออภัย

---------------------------------------------------------

เปิดเทอมใหม่ เจ๊คิดว่าได้เจอเพื่อนๆที่รักมากๆ คบกันมา 8 ปีเต็ม

เมื่อเปิดเทอม ได้อยู่กับเพื่อนในห้องเดียวกันสมัยประถมตั้ง 5 คน

ชาย 2 หญิง 3 รวมเจ๊อีก 1 เป็น 6

ขอเป็นตัวอักษรเลยนะ มีชื่อ เทกค์  และ ฝิ่น และ พู ส่วนคนมาใหม่ชื่อ มิ่ง

ผู้ชายสองคนคือ  บอส กับ นันท์

ชื่อพวกนี้ไม่ใช่ของจริงทั้งนั้น แต่อักษรนำหน้าของแท้ ยกเว้นคนชื่อ บอส ของจริงมีตัวตนจริงๆ

พอเปิดเทอม มันนั่งหัวเราะกันอยู่

ก็เข้าไปทัก ดีไงบ้าง เมื่อไหร่แกจะตายซะที
 
ก็ทักแบบนี้ตั้งนานแล้วแหละจนติด เพื่อนๆก็ทักแบบนี้ แต่หนักกว่า ก็ยังอยู่ด้วยกันเป็นเพื่อน

เปิดเทอมวันที่ 17 จันทร์ที่ผ่านมา เมื่อวานนี้วันที่ 19 เริ่มออกลายแล้ว

เพื่อนเก่ามันไปคบเพื่อนใหม่ คบได้วันหนึง มันก็ชวนไปกินข้าว ไปนั่งด้วยกัน ลืมเรา..

เจ๊ก็กินข้าวอยู่หลายคน คือ เพื่อนจากห้องอื่นสมัยนี้ แต่ห้องเดียวกันสมัยประถม แต่รู้สึกไม่ดี เพราะ เพื่อนที่ไปคบเพื่อนใหม่แล้วลืมเราอ่ะ สนิทๆทั้งนั้น(เพื่อนสนิทนั่นแหละ)

เพื่อนที่นั่งกินข้าวด้วยกันตอนี้มีประมาณ 15 กว่าคน มันก็ปลอบใจแล้วบอกให้คบกับพวกมันแทน ทำใจ เจ๊ก็ยิ้ม เอาก็เอา

พอเมื่อวานนี้ วิชาแรก ..คอม !!

วิชาโปรดเจ๊ชัดๆ หาที่นั่งไม่ได้อีก - -" มีคอม 50 เครื่อง ห้องมี 52 คน เจ๊เลขที่สุดท้าย ส่วนยัย มิ่ง เลขที่ 51

เพื่อนเจ๊ที่ชื่อ เทกค์ ก็ชวนยัย มิ่ง ไปนั่งด้วยกัน เหลือแต่เจ๊อะดิ- -'

เจ๊ก็มองซ้ายมองขวามองหน้ามองหลังมองพื้นมองเพดาน มันก็ไม่ยอมชวนซักที

สุดท้าย ฝิ่น ก็ใจอ่อน ชวนเจ๊ไปนั่งด้วย แต่มันอ่ะนั่งติดๆกันกับยัย มิ่ง เทกค์ และ พู สี่คนนี้ก็คุยกัน ปล่อยให้เจ๊นั่งร็อคสะแด่วอยู่ผู้เดียว

พอถึงคอม ครูก็สั่งๆๆงาน แล้วออกไปเข้าห้องน้ำ เจ๊ก็ตกลงอาสาทำให้เอง มันอยากคุยก็คุยไป ตอนแรกนึกว่ามันคิดจะบอกว่า ช่วยๆกันทำ หรือทำท่าเป็นห่วงบ้าง แต่ ฝิ่น มันหันมายิ้มให้แล้วบอกว่า ทำให้หน่อยนะ แล้วหันไปคุยต่อ

อือ..ชั้นมันก็แค่เพื่อนเก่านี่ ก็เลยทำๆไป พอดีว่าพิมพ์เร็วเหลือหลาย ยัย มิ่ง มันก็ใช้

มันเห็นเจ๊เป็นคนยืนหัวโด่สองโด่มีสิทธิเท่าเทียมกับมันหรือเป็นข้ารับใช้มันแน่ ฮึคุณนาย !

ก็เลยทำๆไป เสร็จช.ม.คอมเอ็งเจอตบแน่ (กำลังคิดหาวิธีแก้แค้น มือนี่พิมพ์ไวซะ..มันโกรธ)

พอครูเข้ามา เราก็เขยิบเก้าอี้มานั่งที่ ยัยนั่นก็ยิ้มแป้น ครูขาหนูทำเองคะ เพื่อนๆในห้องก็ปรบมือใหญ่

พวกเพื่อนๆมันไม่เห็นกันหรอก จะมองก็มีแต่คนเอ๋อ เพราะชอบมองไปรอบๆห้อง ฟองต์ก็กำมือแน่น แสบร้อนไปหมด แค้นว้อยแค้นนนนน

จบชั่วโมง กะจะตบสักฉาดสองฉาด แต่นึกได้ว่าห้ามทะเลาะกัน ไม่งั้นถูกหัก 40 คะแนนความประพฤติ พ่อแม่ด่าแน่ เก็บกดไว้ก่อนเก็บไว้..ออกโรงเรียนเมื่อไหร่มีเรื่อง...

วิชาต่อไป สังคม !! วิ่งตามยัย ฝิ่น ,เทกค์,พู,มิ่ง มันก็เดินไปคุยไปกับยัย มิ่ง โดยไม่สนใจเรา เราก็ไปเดินข้างๆด้วยแต่ไม่ได้พูดด้วยหรอก ได้แต่นิ่งเงียบอย่างเดียวเพราะพวกมันไม่ยอมคุยกับเราเลย

(เดินเรียน)

พอถึงวิชาสังคม ปกติไปไหนก็นั่งด้วยกันตลอด พอยัย มิ่ง เข้ามาในชีวิต ฝิ่น กับ พู ก็นั่งด้วยกัน เทกค์ กับ มิ่ง ก็นั่งด้วยกัน เจ๊นั่งกร่อยอยู่คนเดียว

เหอะ..เหอะ.. ยอมนั่งกับไอเอ๋อของห้องก็ได้ฟะ อย่างน้อยมันก็เรียนเก่งเว้ย !! (โทสะเริ่มระเบิด)

ก็เลยหย่อนตูดลงไปนั่งกับไอเอ๋อของห้อง มันก็หันมามองเราพลางเอียงคอ = =" อะไรฟะ ทำหน้าตาอย่างกับเห็นมนุษย์ต่างดาว (?? !!)

เรียนไปได้สักพัก ไอเสียงหัวเราะกิ๊กกั๊กก็ดังมาจากโต๊ะพวกนั้น มันไม่คิดแม้แต่จะเหลียวมามองเลยสักนิด จบวิชาสังคม ไปเรียนเพิ่มเติม เรียนคนละวิชา พวกมันบอกว่าจะลงภาษาฝรั่งเศสด้วย ไอเราก็ลง พอยัย มิ่ง มา ยัยเพื่อน 3 ตัวก็รีบวิ่งไปเปลี่ยนวิชาอยู่กับยัย มิ่ง ไปอยู่ตัดกระดาษ - -"

แล้วชั่วโมงเพิ่มเติมก็นั่งโง่อยู่คนเดียว (อ่านไม่ออก = =")

ตอนเที่ยง มันเริ่มจะทนไม่ไหวแล้ว เดินหาสอดส่องดู นั่งหัวเราะอย่างสนุกสนานดี๊ด๊า พอเดินไปหา มันบอกว่า กินอิ่มแล้ว

อิ่มบ้านป้าแกดิ ยังเหลืออีกตั้ง ครึ่งจาน ข้าวก็น้อย ตัวมันยังกับช้างมาเกิด แด-กแค่นี้ ?

เราก็เหลืออด วางถาดใส่ข้าวเสียงดังลงกับโต๊ะพลางมองหน้าพวกมันแล้วเดินหนี ไม่กินแล้วข้าว เห็นแล้วอิ่มแทน !!

วันต่อมา

ช่วงเช้า ยัยเทกค์มันก็เดินมาขอยืมโทรศัพท์

ตังเจ๊จ่ายรายเดือน ตอนนั้นยังไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ถึงเขวี้ยงไปให้ ย้ำนะว่าเขวี้ยง เขวี้ยงไปโดนอกมัน โทรศัพท์ก็หล่นลงมา มือมันก็รับทันพอดี ถ้ารับไม่ทันเจ๊ตายแน่ (ถูกแม่ด่า ฉอดๆๆๆ แว้ดๆๆๆ) แล้วเข้าไปซื้อนมกินในมินิมาร์ท

ออกมา รู้ป่ะเห็นไร

ยัยเทกค์มันคุยกับยัยมิ่งอยู่ !!

แต่จะรู้สึกดีกว่านี้ถ้ามันไม่คุยแบบเล่นๆ ยัยมิ่งก็อยู่หน้ามัน ยัยเทกค์ก็อยู่หน้ามัน แล้วกระแดะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพูด พูดปากเปล่าไม่ได้เหรอ อยู่ตรงหน้าไมต้องพูดโทรศัพท์ เจ๊เดินกระทืบเท้าไปเลย พลางคว้าโทรศัพท์มาแล้วกดวาง พลางด่ามัน

/นี่อะไรน่ะฮะ !! รู้ป่ะชั้นจ่ายรายเดือน ตังก็แทบไม่มีแล้ว และนี่อะไร?? เมื่อวานก่อนแกก็ยืมโทรหายัยฝิ่นเป็นชั่วโมงที่ไหนได้นั่งห้องเดียวกันแต่คนละที่ เสือ-กใช้โทรศัพท์ เปลี่ยนที่นั่งกับยัยพูไม่ได้รึไง/

เจ๊ก็เดินหนี หาว่าเจ๊ใจร้าย หรือนิสัยเสียก็ได้นะ แต่ที่เจ๊ทำไปน่ะ มันเพราะว่าโมโหเพื่อนที่ทำแบบนี้ ถ้าเจ๊ไม่โมโห เจ๊ไม่ทำตัวแบบนี้หรอก

ตอนเที่ยงตอนเช้าก็อยู่คนเดียว แต่ตอนเที่ยงนั่งกินกับเพื่อนประมาณ 15 กว่าคนได้ อยู่คนละห้องในสมัยนี้แต่อยู่ห้องเดียวกัน

ยัยฟ้าน เพื่อนสนิทมากๆก็บอกว่า /เลิกคบกับพวกมันไปเหอะ มันได้เพื่อนใหม่แล้วลืมเพื่อนเก่า คบกับไอบอสกับนันท์มันยังจะรู้สึกดีกว่าอีก/

เจ๊ก็พยักหน้าสองสามทีประมาณว่าเห็นด้วย ฟ้านก็ยิ้มแล้วบอกว่า /อย่าลืมดิ แกยังมีพวกเราอยู่ ทำเป็นน้อยใจไปได้/

ใช่..เจ๊ยังมีคนอื่นๆอยู่นี่..

วันนี้เรียนสังคม เมื่อวานครูให้การบ้าน เจ๊ก็วางเป๋าไว้หน้าห้อง เข้าเรียนบ่าย 1 . 10 นาที นี่เพิ่งเที่ยงครึ่ง เพราะทุกคนก็วางไว้หน้าห้อง ยังขึ้นมาไม่มากนัก เจ๊ก็ลงไปซื้อนมอีก กินเยอะๆจะได้สูงๆกับเขาซะที อย่ามาหาว่าเจ๊เตี้ยนะ เขาเรียนว่าสูงน้อย- -"

พอขึ้นมา ยัยมิ่งก็ลอกการบ้านเจ๊อย่างขะมักขะเม้น เจ๊มองแล้วเขวี้ยงกล่องนมที่กินหมดแล้วใส่หัวมัน มันก็เงยหน้าขึ้นมาแล้วทำหน้าเฉยๆ

เจ๊ก็คว้าหนังสือมาแล้วชี้ที่ตัวเอง /จะทำอะไร หัดคิดเอาเองบ้างดิ ลอกไปได้ 2 หน้า จ่ายมา 10 บาท/

ได้เงินมาฟรีๆ หึหึ..

รู้ไหมทำไมเจ๊ถึงโกรธมัน..

ก็เพราะว่าวันนี้..ตอนเช้าหลังจากเข้าเเถวเสร็จ ชั่วโมง 2 ว่าง ก็เล่นกันอย่างสนุกสนาน เจ๊ไปเข้าห้องน้ำ พออยู่ในห้องน้ำ ก็ได้ยินยัยเทกค์ ฝิ่น พู และนังมิ่งมันนินทาเจ๊อย่างสนุกปาก โดยเฉพาะยัยมิ่งมันก็จ้อๆๆ เอา

เจ๊เลยเปิดประตูออกแล้วเดินไปล้างมือ พวกมันก็อ้าปากหวอราวกับเจ๊หมีแพนด้า(น)

เจ๊ปิดก๊อกน้ำแล้วหันมามองพวกมันนิ่งๆพลางอมยิ้ม แต่เป็นรอยยิ้มแบบสะใจๆ

พอตอนเย็น ปกติจะกลับบ้านพร้อมพวกมัน แต่ตอนนี้ไม่มีสามตัวนั้นละ เห๊อะ !!

ไม่สนว้อย !! จับมอไซค์หนูตาล(ฟีโน่สีน้ำตาล)มาแล้วขับกลับเอง วู้ !! การได้นั่งคนเดียวกลับบ้านมันโคตะระสบายใจเลย ~~

ทุกคนคิดว่า..เจ๊ควรจะลืมยัยเพื่อน(ไม่)สนิท(อีกแล้ว)สามคนนี้ไหม ??

ยาวเป็นเรื่องสั้นเลยอ่า  woon หาเพื่อนใหม่แล้วก็อย่าลืมมากวนteenพวกนั้นด้วย

เรปด้านบนห้ามด่าผมนะ
/人◕ ‿‿ ◕人\
Moderator
Hero Member
*****
กระทู้: 2,715


เว็บไซต์
Re: [Fiction] Reality : เกมอันตราย กระชากวิญญาณ Season 1
« ตอบ #580 เมื่อ: 21-05-2010, 22:08:32 »

ทำไมเราต้องลืม.. ถึงวันนี้เค้าอาจจะทำไม่ดีกับเรา
แต่เมื่อก่อนเราก็ยังเป็นเพื่อนกัน จริงไม๊!!
คิดซะว่าเห็นถึงวันเก่าๆ
โกรธทำไม โกรธไปเราก็เสีย เฟล!!

ทำนิ่งๆ เงียบๆ ดีกว่า สบายใจดี

GøøGle-KunG
Hero Member
*****
กระทู้: 10,361


ถึงเวลา ก็ขอให้โชคดีกะที่ใหม่


Re: [Fiction] Reality : เกมอันตราย กระชากวิญญาณ Season 1
« ตอบ #581 เมื่อ: 21-05-2010, 22:17:59 »

อ่านแล้วยิ่งเศร้าใจ จะเปิดเทอมแล้วไม่รู้จะหาเพื่อนได้ป่าว? Cry

ป.ล.ที่กลัวเพราะตอนป.4-6 กว่าจะมีเพื่อนหนิดคนนึงนี่ป.6 Shocked



บุย บอร์ดเก่า ไปให้พ้น บอร์ดใหม่
サタン。หน้าโง่,,><"
Full Member
***
กระทู้: 924

ไอ่ SuD !! kuY Kuy


Re: [Fiction] Reality : เกมอันตราย กระชากวิญญาณ Season 1
« ตอบ #582 เมื่อ: 21-05-2010, 22:23:53 »

ม.1 เราก็ไม่มี เพื่อนเนอะ

ไปเรื่อย สักประมาณ

1เดือนกว่า เดียวก็มี เพื่อนใหม่ เองแหละ

เพื่อนเก่า ก็ คบไว้ มันต้องสนใจมากหรอก

ถ้าเขาไม่ดีกับเรา ทำไม เราต้องดี กับเขาด้วยหล่ะ




 Let not the sun go down upon your wrath.
 


อย่าให้พระอาทิตย์ตกลงไปพร้อมกับความโกรธของคุณ
/人◕ ‿‿ ◕人\
Moderator
Hero Member
*****
กระทู้: 2,715


เว็บไซต์
Re: [Fiction] Reality : เกมอันตราย กระชากวิญญาณ Season 1
« ตอบ #583 เมื่อ: 21-05-2010, 22:30:28 »

แต่.. สำหรับเฟิร์นวันที่เข้า ม.1 เป็นอะไรที่อายสุดๆ ....ทวิลเทลของฉัน Y^Y แง๊

GøøGle-KunG
Hero Member
*****
กระทู้: 10,361


ถึงเวลา ก็ขอให้โชคดีกะที่ใหม่


Re: [Fiction] Reality : เกมอันตราย กระชากวิญญาณ Season 1
« ตอบ #584 เมื่อ: 21-05-2010, 22:34:21 »

อ้างจาก: ``T๏day,*F ที่ 21-05-2010, 22:30:28
แต่.. สำหรับเฟิร์นวันที่เข้า ม.1 เป็นอะไรที่อายสุดๆ ....ทวิลเทลของฉัน Y^Y แง๊
ทวินเทลไร?- -



บุย บอร์ดเก่า ไปให้พ้น บอร์ดใหม่
ป้าย:
หน้า: 1 ... 37 38 [39] 40 41 ... 55