เช้าวันหนึ่ง กิ๊บ เพื่อนของ MEMO แวะมาเยี่ยม MEMO ที่บ้าน
กิ๊บ // ฉันน่ะอยู่สบายดี ตอนนี้ฉันจ้างแม่บ้าน คนเฝ้าบ้านมาเพียบเลย
MEMO // ว้า..อิจฉาเธอจังเลย บ้านก็รวย แถมยังสวยอีกตั้งหาก
กิ๊บ // แฮะๆ ไม่เป็นไรหรอก เธอก็พยามเข้าล่ะ สักวันเธอก็จะรวยได้ ฉันจะคอยเชียร์
MEMO // ขอบใจจ้า เออ ว่าแต่เธอเลี้ยงสุนัขพันธุ์อะไรบ้างล่ะ
กิ๊บ // บูด๊อก กับ ล็อตไวเลอร์ น่ะ
MEMO // ตายหอง! ไม่กลัวมันกัดหรอกเหรอ!
กิ๊บ // ไม่จ้ะ มันเชื่องน่ะ
ในระหว่างที่ทั้งคู่คุยกันอย่างถูกปากถูกคออยู่นั่นเอง เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
MEMO // เดี๋ยวชั้นไปรับให้นะ
กิ๊บ // จ้ะ
MEMO // สวัสดีครับ ต้องการพูดกับใครครับ..อ๋อ..ครับ ครับ สักครู่ครับ
กิ๊บ // อะไรหรอจ๊ะ
MEMO // ถึงเธอน่ะจ้ะกิ๊บ คนที่บ้านเธอฝากถามมาว่าเครื่องดับเพลิงอยู่ที่ไหนตอนนี้ต้องการใช้ด่วน
ฮาวันละนิด จิตแจ่มใส