ณ เย็นวันหนึ่ง ที่บ้าน กี่โมงก็ไม่รู้
โอมเอม // แงงงง พี่ป่องงง

ป๊องป่อง // เป็นอะไรน่ะโอม เสียงดังไปจนถึงดาวอังคาร

โอมเอม // ผมโดนงูฉกกก

ป๊องป่อง // ฮะ !! แน่ใจนะว่าเป็นงูน่ะ

โอมเอม // เป็นงูจริงๆ ผมเหยียบมันด้วย

ป๊องป่อง // คงไม่ใช่กิ้งกือ หนอน ไส้เดือนอะไรพวกนี้หรอกนะ

โอมเอม // ของแบบนั้นมันฉกได้ที่ไหน พาไปโรงพยาบาลก่อนเร็ว !!

เวลาต่อมา
ป๊องป่องเดินมาพร้อมเชือกในมือแล้วมัดขาให้โอม
ป๊องป่อง // เห็นในหนังมันทำกันแบบนี้ว่าถ้างูฉกให้รีบมัดก่อนพิษจะเข้าสู่กระแสเลือด..

โอมเอม // .....

ป๊องป่อง // .....

โอมเอม // อย่าเหม่อดิเจ๊ พันต่อ ๆ

ป๊องป่อง // เปล่า..เจ้กำลังคิดว่า..ถ้าโอมถูกงูฉกที่คอ เจ๊จะมัดเชือกยังไงดีไม่ให้โอมตาย..
ฮานิดหน่อย ค่อยสบายใจ