เหตุฉุกเฉินต้องขออถัยอย่างยิ่งที่วันนี้ข้าพเจ้าไม่ได้แต่งนิยายเพราะคุณย่าของข้าพเจ้าความดันขึ้นสูงจึงมิสามารถแต่งนิยายได้

ดรีมจ๋าตอนนี้มีเราแค่สองคนแล้วน้า

                                                                      บทที่8 แผนการขอพันธมิตร

..........ณ.เต้นแม่ทัพดึกสงัด"ทางไรซ์ที่4ว่ายังไงบ้าง"สมชายพูดเสียงเรียบ"ท่านไรซ์ที่4ส่งข่าวมาว่าจะยกทัพหลวงมาสนับสนุนครับท่านสมชายตอน

นี้กำลังจัดกำลังอยู่เห็นเขียนมาว่าพวกเอลฟ์ก็จะส่งกำลังมาช่วยด้วย"ทาคุมะส่งจดหมายให้สมชาย"ท่านสมชายข้าอยากรู้ว่าเราจะไปทางไหนดีระหว่าง

เซาท์เทิร์นไซร์กับลิตเติ้ลไซร์ครับ"เอิร์ธพูดพร้อมกางแผนที่"ในความคิดข้าเราควรจะไปทางลิตเติ้ลไซร์แล้วลุยไปทางเมืองหลวงจะดีกว่านะครับ"ทาคุ

มะพูด"ความจริงข้าก็คิดแบบเจ้านี้หละแต่!!กำลังของเรายังมีไม่พอที่จะบุกเมืองหลวงข้าคิดว่าเราควรจะบุกไปทางเซาท์เทิร์นไซร์บุกตรงไปที่วินเดิ้ลวู้

ดที่นั้นและถ้าเป็นไปได้ถ้าพวกนัลยังอยู่ข้าคิดจะขอยืมกำลังพวกมัน"สมชายพูดเสียงเรียบ"พวกหมานัลพวกนั้นนะหรอท่าน!!!!"เอิร์ธพูดอย่างตกใจ

"ข้าไม่เห็นด้วยอย่างแรงครับท่านมชายพวกชาวนัลเป็นพวกที่เลวทรามสุดๆข้าไม่คิดว่าพวกต่ำช้าอย่างพวกมันจะยอมช่วยเรา!!!"ทาคุมะกำมือแน่น

"ใช่อาจจะแต่เราต้องลองดูอีกอย่างถ้าเราไม่ได้พวกนัลมาช่วยเราเราก็บุกไปทางป้อมเดธวอลเล่ย์และก็...."สมชายยังพูดไม่จบทาคุมะก็พูดแทรกขึ้น

มา"ท่านสมชายครับถ้าเราจะไปทางหมู่บ้านฟรอนเทียร์และไปทางหมู่บ้านบางกระท่อมพวกอสุราคงจะไม่ยอมเป็นพวกเราแน่ครับ"ทาคุมะพูด"ตอนแรก

ข้าก็คิดอย่างนั้นแต่ข้ามีทางเลือกไว้สองทางคือเซาท์เทิร์นฟอทและเดินต่อไปที่ป้อมปราการตะวันออกฝ่าทัพอสุราที่ตรงบริเวณนั้นน่าจะมีน้อยกว่าหมู่

บ้านบางกระท่อมไปเข้าเขตอาณาจักรแองเจลเลีย"สมชายพูด"แองเจลเลีย!!!!"เอิร์ธตะโกรลั่น"ข้าไม่เห็นด้วยอย่างยิ่งครับที่จะขอให้พวกแองเจลเลีย

ช่วยพวกเราอีกอย่างอาณาจักรเราทั้งสองก็ไม่เคยติดต่อกันเลยนะครับท่าน"ทาคุมะพูด"ยังไงเราก็ต้องลองถ้าอย่างนั้นพวกเราก็คงไม่สามารถชนะพวก

ซอร์เรี่ยนได้"สมชายพูด"เฮ้อ~~~แต่ก็จริงอย่างที่ท่านว่า"เอิร์ธพูด"ข้าว่าเราเลิกประชุมกันแค่นี้เถอะนะครับนี้ก็ดึกแล้ว"ทาคุมะพูด"อืมข้าก็ว่าอย่างนั้น

หละเลิกประชุมได้!!!"สมชายพูดทั้งสามลุกขึ้นและแยกย้ายกันออกจากเต้น........เช้าวันต่อมา"จัดทัพ!!!!!"พลทหารคนหนึ่งตะโกนลั่นเหล่านักรบทั้ง

หลายรีบเข้าทัพกันให้วุ่น"สวัสดีตอนเช้าทุกท่านหวังว่าเมื่อคืนทุกท่านคงจะหลับสบายกันนะ"สมชายพูด"หลับไม่ค่อยสบายเลยโดนใครก็ไม่รู้ละเมอถีบ

ทั้งคืน"ลีพูด"ใครหรอนอสนายไปถีบลีหรอ"เซฟพูดอย่างอารมณ์ดี"แกนั้นแหละ"เมืองพูด"หรอถึงว่าเมื่อคืนฝันว่าโดดถีบซอร์เรี่ยนทั้งคืน"เซฟพูดพร้อม

เกาหัว"วันนี้ทุกคนจะต้องไปบุกเซาท์เทิร์นไซร์ขอให้ทุกคนเตรียมตัวให้พร้อม"ทาคุมะพูด"เอาหละถ้าทุกคนพร้อมแล้วเคลื่นทัพได้!!!!!"เอิร์ธตะโกนลั่น

ทุกคนเดินออกจากหมู่บ้านเรดคริฟแล้วมุ่งตรงไปที่หมู่บ้านเซาท์เทิร์นไซร์"ทุกคนระวังให้ดีนะตรงนี้จะเป็นเขตของพวกไลแคน!!"เอิร์ธตะโกนทันใดนั้น

พวกไลแคนก็โผล่ออกมาแล้วแยกเขี้ยวใส่ทาคุมะชักดาบใหญ่ของเขา"หยุดก่อน!!!"สมชายพูดแล้วเดินไปหาพวกไลแคนพวกมันพุ่งเข้าใส้สม

ชาย"ท่านสมชาย!!!!"เอิร์ธตะโกน

ใส้อะเราชอบพิมพ์ผิดเพราะมันอยู่ใกล้กัน

ผมอาจจะแต่งไม่เก่งเท่าเอิร์ธคุงแต่ยังไงก็ช่วยอ่านกันด้วยนะครับ

เอิ่ม เปลี่ยนกันแบบนี้เลยรึ แม่เจ้า !!!

ก็สนุกดีนะคร่า 

                                                                บทที่ 9 นักสู้ลึกลับ

ณ หมู่บ้านวินเดิ้ลวู้ด ค่ายของทาคุมะ"ทำไมมันใหญ่แบบนี้ละ"ทาคุมะพูดพร้อมชี้ไปที่แผนที่"ก็ข้าบอกแล้วจะตามหาใครที่นี่ไม่ใช่ง่ายๆนะ"สมิงแก่คนหนึ่งพูด

"ชิ ถ้างั้นข้าหาเองก็ได้ ท่าน เคง ซูล ข่าน ทาคุมะเก็บแผนที่แล้วเดินออกจากบ้านสมิง"หึ ถ้าหาได้ก็เอาสิเจ้ามนุษย์"เคง ซูล ข่านบ่น

"เอาละ ข้าขอทหาร 500 นายไปกับข้า แต่จะต้องสู้กับพวกชาวนัลนะ"ทาคุมะพูดเสร็จทหารทุกคนเงียบหมด"นี่ไม่มีใครอยากไปกับข้าเลยใช่ไหม งั้นข้าไปเองก็ได้"

ทาคุมะพูดเสร็จก็เดินเข้าไปที่ค่ายของชาวนัล ซักพักชาวนัลก็กรูกันมาใส่ทาคุมะ"พวกเรา ฆ่ามานเลย!!!~~"ชาวนัลตะโกน"มา เข้ามา!!!"ทาคุมะชักดาบใหญ่แล้วตัดหัวชาวนัล

ไปหลายสิบตัว จากนั้นทาคุมะก็กระโดดแล้วนำดาบปักลงกับพื้นจนมีลมแรงมากชาวนัลกระเด็นปลิวหายไปหลายร้อยตัว"ไอมนุษย์นี่ทำเป็นเก่ง"พลหน้าไม้ยิงธนูอาบยาสลบ

ใส่ทาคุมะ"โอ๊ย ทำไมมัน..."ทาคุมะสลบลงไปนอนกับพื้น

1อาทิตย์ผ่านไป

"อ่า น..นี่มัน..ที่..ไหน"ทาคุมะพยายามลืมตา"หมู่บ้านวินเดิ้ลวู้ดค่ะว่าแต่ท่านไม่เป็นไรใช่ไหม"ชาปชูตเตอร์สาวคนหนึ่งพูดขึ้น"โอ๊ย!"ทาคุมะกุมหัว

"ข้าบอกเจ้าแล้ว ว่ามันอันตราย"เคง ซูล ข่านพูด"ว่าแต่ท่านชื่ออะไรหรือครับ"ทาคุมะถามชาปสาว"ชื่อ พลอย ค่ะ"ชาปสาวตอบและมีอาการหน้าแดงนิดๆ

"ครับๆ"ทาคุมะก็มีหน้าแดงนิดๆเหมือนกัน"เอ่อ..ว่าแต่เห็นแอสแซสซินบ๊องๆบ้างหรือป่าวครับ"ทาคุมะพูด"บ๊องๆหรือค่ะ...เอ่อ..ไม่เห็นเลยค่ะ"ชาปสาวตอบแล้วเดินออกจากเต็นท์

"เฮ้อ แอสเอ๊ยเจ้าอยู่ที่ไหนกัน"ทาคุมะพูดจากนั้นก็หลับไป

----------------------ในป่าลึก----------------------

ในป่าลึกที่ไม่มีใครรู้"หึหึ เจ้ามนุษย์!"สมิงตัวใหญ่พูด"ทำไมจะหาเรื่องรึ?"แอสแซสซินคนหนึ่งหยิบมีดคู่แล้วตั้งท่าพร้อมสู้"ใช่นะสิ เจ้าเป็นอริกับข้ามานานข้าจะต้องชนะเจ้าให้ได้"

สมิงพูดแล้วชักดาบคู่ขึ้นมา"ได้ เข้ามา!!!"ทั้งคู่กระโดดเข้าหากัน เคร้ง เสียงดาบกับมีดปะทะกัน สมิงเลยนำดาบคู่แทงท้องแต่แอสแซสซินหลบได้แล้วสวนกลับ

ด้วยการหวังจะตัดคอ เคร้ง เสียงดาบปะทะกันอีกครั้ง"หึ เก่งนิ"สมิงพูด"เจ้าก็ใช่ย่อย"แอสแซสซินพูด จากนั้นสมิงก็กระโดดแล้วพุ่งเข้าใส่แอสแซสซิน

ฉึก เสียงของมีคมทะลุท้อง"จ..เจ้า..ท..ทำไม..ถึง.."สมิงมองไปที่มีดคู่"หึ เจ้าก็เก่งได้แค่นี้"แอสแซสซินพูดแล้วนำมีดคู่ออกจากท้อง"อ๊าก"สมิงร้องอย่างเจ็บปวด

"ข้าขอดาบเจ้าทั้งสองอันละกันนะ"แอสแซสซินพูดแล้วหยิบดาบมาไขว้ไว้ที่หลัง"เจ้า..มัน..คือ.."สมิงพูดแล้วมองแอสแซสซินจนสุดตาก่อนตาย

------------------------ทางด้านเอิร์ธ------------------------------

"ย้าก"เอิร์ธฟันดาบใส่ไลแคนจนท้องทะลุไส้ไหล"พวกไลแคนกระจอกกว่าปกติอีกนะ"เอิร์ธพูด"งั้นมาสู้กันไหมละ"แอสแซสซินที่ยืนพิงต้นไม้พูด

"หึหึ แน่ใจหรือว่าจะสู้นะ"เอิร์ธตั้งดาบ"แน่ใจอยู่แล้ว"แอสแซสซินพูดแล้วหยิบมีดคู่"แต่ไม่นานนะข้ามีภารกิจ"เอิร์ธพูดแล้วพุ่งใส่แอสแซสซิน

เคร้ง เสียงมีดกับดาบปะทะกัน จากนั้นเอิร์ธใช้กระบวนท่าลับใส่แอสแซสซิน จนแอสแซสซินหลบได้บ้างไม่ได้บ้าง เอิร์ธจึงใช้ดาบฟันใส่มีดจนหลุดมือ

แล้วเอิร์ธก็ฟันใส่ท้องของแอสแซสซิน เคร้ง เสียงอาวุธปะทะกัน"เป็นไปได้ไง แอสแซสซินมีดาบคู่!"เอิร์ธตกใจพร้อมกับพุ่งหนีแอสแซสซิน

"แค่นี้กลัวรึไง"แอสแซสซินพูดแล้วถอดชุดแอสแซสซินข้างในมีชุดเบลดมาสเตอร์อีกชุด"นี่แกมันไม่ใช่มนุษย์!"เอิร์ธล้มลงแล้วรีบคลานหนี

"อ้าว จะไปไหนละ"เบลดเดินเข้าไปหาเอิร์ธแล้วจะแทงไปที่หัวของเอิร์ธ"ระวังเอิร์ธ!!!"ทาคุมะกระโดดเข้ามา

จะเกิดอะไรขึ้นต่อ ต้องรอตอนต่อไป

                                                               บทที่ 10 แอสผู้เก่งกาจ

...........ณ เต็นท์ของสมชาย"เอาละ เตรียมการให้พร้อม เราจะบุกเซาเทิร์นไชร์"สมชายตะโกน"ครับ!!!"ทหารทุกคน

ตอบแล้วเดินทัพไปค่ายย่อยของเอิร์ธ"เอ๊ะ นั่นใครสู้กันน่ะ" เคร้ง เคร้ง เคร้ง เก้ง เก้ง เสียงดาบปะทะกันอย่างต่อเนื่อง

"เอ๊ะ นั่นมันเอิร์ธกับทาคุมะนิ ต้องเข้าไปช่วยซะละ"สมชายพูดแล้วนำค้อนเข้าประลอง"หึหึ มีตาแก่งอมเหงือกเข้ามาประ

ลองด้วย"เบลดหัวเราะอย่างสะใจ"หึ แก่แต่เก่งนะ"สมชายพูดแล้วนำค้อนทุบใส่เบลด"เฮ้ย"เบลดรีบกระโดดหลบ"ชอบดูถูกนัก

เป็นไงละ ฮ่า ฮ่า"เอิร์ธหัวเราะอย่างสะใจ"หนอย แกตาย!"เบลดปาดาบใส่เอิร์ธ ฉึก"แฮก แฮก ลาก่อนนะ"สมชายนำตัว

มาบังเอิร์ธไว้"ท่านสมชาย!!!!"เอิร์ธร้องไห้ทันทีเมื่อเสียแม่ทัพใหญ่ไป"หนอยเบลด แกอย่าอยู่เลย"เอิร์ธพุ่งเข้าใส่เบลด"ไม่ง่าย

ไปหน่อยหรือ"เบลดพุ่งไปหยิบมีดคู่เคร้ง ฉึก ฉึก ฉึก"ในที่สุด"เอิร์ธดึงดาบออกมาพบว่าเบลดมีเกราะกัน"อะไรกัน ทำไม"

เอิร์ธล้มลงแล้วกุมหัว"แต่ก็คงกันดาบใหญ่ไม่ได้หรอก"ทาคุมะฟันไปที่เกราะเบลด เก้ง เคร้ง เก้ง เคร้ง"เป็นไปได้ไง"ทาคุมะ

ค่อยๆถอย"มาใครแน่ก็เข้ามา"เบลดหยิบดาบคู่ขึ้นมาตั้ง"งั้นขอข้าสู้เอง"ฟินิกซ์เดินเข้ามา"มาเลย ย้าก"เบลดและฟินิกซ์พุ่งใส่เข้า

หากันฟินิกซ์ฟันไม่ยั้งรัวไม่หยุดแต่ก็ทำอะไรเกราะเบลดไม่ได้"นี่เกราะแกทำจากอะไรว่ะ"ฟินิกซ์ถาม"บอกก็โง่สิว่ะ"เบลดพูด

แล้วโยนไลแคนใส่หน้าฟินิกซ์"เฮ้ย! เอามันออกไป! ออกไป!"ฟินิกซ์เดินไปทั่วๆเพราะมองไม่เห็น"มีใครจะกล้าสู้อีกไหม"เบลด

ตะโกนถามทหาร"ข้าเอง"ลีกระโดดเข้ามาแล้วร่ายเวทกินโลหิตใส่เบลด แต่ไม่สามารถกินโลหิตเบลดได้"ทำไม ทำไมเวทตีไม่เข้า"

ลีคิดแล้วก็ร่ายเวทใส่เป็นชุดแต่ก็ทำอะไรเบลดไม่ได้"ฮ่า ฮ่า มันแน่อยู่แล้วเกราะนี่กันเวทได้"เบลดหัวเราะลั่น"งั้นนิดเองค่ะ"นิดเดินมา

"ผู้หญิงเนี่ยนะ ขำว่ะ"เบลดหัวเราะลั่นค่าย ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง เสียงปืน เจ็ดนัดติดกัน"พูดมากเดี๋ยวแม่ยิงฟันร่วง"

แต่เกราะเบลดก็ไม่มีรอยขีดข่วนเลย"ก๊ากๆๆๆๆๆๆ นี่หรอเก่ง"เบลดเอาผ้ามาเช็ดเกราะ"งั้น คงต้องสามัคคีกันหน่อยละ ซุบซิบ

ซุบซิบ"พลอยกระซิบข้างหูลี"ได้เลย เอาละนะ"พลอยเอาลูกธนู 10 ดอกยิงใส่เบลดแล้วตามด้วยเวทลูกไฟของลี ตูม"ฮ่า ฮ่า

เกราะของมันทนเวทไฟไม่ได้นี่เอง"ทาคุมะหัวเราะ"ใครบอกละ"เบลดหันมา"ไม่จริงๆ"ทุกคนล้มลง"แกเป็นใครกันแน่"เอิร์ธเงยหน้า

"ข้าชื่อ แอส"