มันคือ การเขียนบทความครับ บทความเชิงสะท้อนสังคม
จริงๆนะ ก็ผมไม่เคยเขียนบทความมาก่อนเลยอ้ะ! วันนี้ผมมากับสาระแล้วก็อย่าหัวเราะกันเด้ ToT
เข้าเรื่องๆเถอะนะ เดี๋ยวบล็อกนี้จะยาว
------------------------------------------
เด็ก ผู้ใหญ่ การ์ตูน กับโลกแห่งการเบียดเบียนซึ่งกันและกัน
ผมเชื่อว่า(เกือบ)ทุกคนที่เข้ามาอ่านบล็อกนี้ของผมคง จะไม่มีใครเป็นผู้ใหญ่แล้วหรอก จริงมะ? ถึงคุณจะบรรลุนิติภาวะแล้วแต่ผมก็ไม่ถือว่าคุณจะห่างเหินไปไหน เรายังอยู่ในวัยที่คุยเรื่องเดียวกันรู้เรื่อง ผมเองก็เพิ่งจะ 17 จะดูแคลนผมก็ได้ว่ายังเด็กและยังคงมีความคิดไม่ประสีประสา แต่ก็นั่นแหละครับ ถ้าคุณมีอคติต่อตัวเลขของผม นั่นก็หมายความว่าคุณควรจะอ่านบทความของผมต่อไปนี้เป็นอย่างยิ่ง
เอ้อ แต่ถึงไม่มีอคติก็อยากให้อ่านนะ อะเหะเหะ
คำถามแรกที่เป็นกุญแจของบทความนี้
คุณอ่านการ์ตูนมั้ยครับ?
ไม่อ่านก็ไม่เป็นไร ผมเชื่อว่าอย่างน้อยคุณคงรู้ว่าการ์ตูนมันคือหนังสือเป็นเล่มๆที่ข้างในมี รูปภาพเยอะแยะ มีช่องคำพูดออกมาจากปากตัวละคร หรือบางทีก็อยู่ในรูปของหนังทีวี มีเสียงพากย์พะงาบๆของน้าต๋อยทุก 8 โมงเช้า คุ้นบ้างมั้ยครับ?
เอาล่ะ ต่อ เด็กชอบอ่านการ์ตูน ผู้ใหญ่คิดว่าการ์ตูนเป็นสิ่งไร้สาระ รู้มั้ยครับว่าทำไมผู้ใหญ่คิดแบบนั้น?
เด็ก ตามความหมายทางกายภาพหรือทางรูปธรรมก็คือบุคคลทั่วไปไม่ว่าชายหญิงที่มีร่าง กายอยู่ในวัยกำลังเจริญเติบโต สมองกำลังพัฒนาและเรียนรู้ประสบการณ์ มีขนาดร่างกายที่เล็กกว่ามนุษย์ที่โตเต็มวัย และโดยทั่วไปมีน้ำหนักเฉลี่ย และกำลัง รวมไปถึงความแข็งแรงของกล้ามเนื้อน้อยกว่า
ส่วนผู้ใหญ่ก็เป็นวัยเจริญเติบโตเต็มตัวของเด็กครับ ผู้ใหญ่จะมีขนาดร่างกายที่ใหญ่โตแข็งแรงกว่า โดยมากแล้วจะหยุดเจริญเติบโตแล้ว ถ้าคุณอายุ 30 แล้วยังไม่หยุดสูงผมก็ขอบอกว่าคุณเป็นคนประหลาดครับ = = คาดว่าน่าจะเป็นโรคอะไรซักอย่างที่คนอายุ 17 อธิบายไม่ถูกแน่นอน
ตอนนี้คุณเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่ครับ?
คุณโตแล้วหรือยัง?
คำถามพวกนี้ตอบได้สองแง่นะครับ ลองนึกตามที่ผมเขียนดีๆนะ สมมติว่าคุณอายุ 15 แต่คุณแต่งตัวเป็น คุณฟังเพลงสถานี Hot Wave คุณดูหนังทุกเรื่องที่เข้าโรง คุณไปเดินสยามทุกอาทิตย์
แล้ววันหนึ่งมีคนมาบอกว่าคุณยังเป็นเด็ก
แน่นอน คุณก็ต้องไม่พอใจ จริงไหมครับ? เป็นผมผมก็ไม่พอใจ ไม่มีใครชอบหรอกครับเวลามีคนมาบอกว่าเราเป็นอะไรที่เราไม่ได้คิดซักนิดว่า เราเป็น ถึงคำนิยามของคำว่า เด็ก ในบรรทัดบนๆนั่นมันจะฟ้องอยู่ชัดๆว่าร่างกายคุณยังไม่โตก็เถอะ
เด็กสมัยนี้ฉลาดขึ้นครับ ไม่โง่ให้ถูกหลอกเหมือนแต่ก่อน ข่าวเด็กหลอกเอาเงินผู้ใหญ่สารพัดวิธีมีให้เห็นอยู่ในหนังสือพิมพ์ทุกเมื่อ เชื่อวัน เด็กคิดเป็น ถึงจะถูกชักจูงด้วยสื่อบ้างแต่พวกเขา(พวกผม?)ก็เชื่อว่าพวกเขามีความคิดเป็น ของตัวเอง และย่อมจะเกรี้ยวกราดไม่มากก็น้อยทุกครั้งที่มีคนมาดูถูกดูหมิ่นความคิดที่ ภาคภูมิใจ เรื่องการ์ตูนก็เช่นเดียวกัน
ก่อนที่จะเขียนต่อไป ผมก็ต้องบอกก่อนครับว่าผมชอบอ่านการ์ตูน ทุกวันนี้ผมมีหนังสือการ์ตูนเต็มบ้าน มีวีซีดีการ์ตูนบ้างพอเป็นพิธี นอกจากนี้ผมก็ยังชอบวาดการ์ตูนและอยู่ในวงการการ์ตูนอีกด้วย ผมไปงานการ์ตูนบ่อยๆ ไปแต่ละครั้งก็ไปพบปะเพื่อนฝูงที่ชอบในสิ่งเดียวกันมากมาย
เป็นสิ่งที่ผู้ใหญ่มองว่าเป็นกระแสของเด็กๆ?
ผมไม่ใช่ผู้ใหญ่ครับ ไม่โตพอที่จะพูดได้ว่าผู้ใหญ่เขาคิดแบบนี้จริงๆหรือเปล่า ผมเพียงตั้งสมมติฐานขึ้นมาเฉยๆ ถ้าผมทำอะไรผิดก็รุมด่าผมได้ครับ สิ่งที่ผมจะแก้ไขก็คือลบบล็อกหนีไปทั้งยังงั้นแหละ ง่ายนิดเดียวเองเนอะ
ล้อเล่นน่า ใครมันจะผมนี่แหละเลวขนาด นั้นสุดขั้ว
เอ้า ผมตั้งสมมติฐานว่าผู้ใหญ่ไม่ชอบการ์ตูน คิดตามผมนะครับ ตอนนี้เรามาเป็นนักวิทยาศาสตร์กันเถอะ!
จากที่ผมสังเกต บันทึก จดจำ เรื่องราวท่าทีต่างๆของผู้ใหญ่ที่ผมเห็นๆมา ผมพบว่าผู้ใหญ่หลายคนมีอคติต่อการ์ตูนอยู่ไม่น้อย ทำไม?
ผมขอยกตัวอย่างเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบนเว็บบอร์ดสอง แห่งเมื่อประมาณสามปีที่ผ่านมาก่อนนะครับ
ในกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเว็บบอร์ดแห่งหนึ่งมีชื่อว่า ตู๊ด- เว็บบอร์ดแห่งนั้นเป็นที่รวมพลคนรักการ์ตูน ไม่ว่าจะเป็นการพูดคุยเรื่องการ์ตูน การวาดการ์ตูนแล้วนำผลงานมาโชว์ การแลกเปลี่ยนการ์ตูนกันอ่าน ล้วนมีให้เห็นได้อยู่ทุกวันกระทู้ต่อกระทู้ เว็บบอร์ดแห่งนี้มีคนอยู่มากมายหลายประเภท ตั้งแต่เด็กอายุ 12-13 ขวบ ไปจนถึงผู้ใหญ่อายุ 30 ที่ยังคงรักการ์ตูนอยู่เป็นนิจ
ที่หมวดการ์ตูนวาดเองของที่นี่ เป็นที่รวมผลงานของนักวาดการ์ตูนสมัครเล่นมากมายหลายท้องถิ่น แต่ละคนต่างวาดรูปที่ตนเองชอบแล้วนำงานมาโชว์เพื่อรับคำตำหนิติเตียนชี้แจ้ง แถลงการณ์ เพื่อที่จะนำไปปรับปรุงแก้ไขให้ฝีมือรุดหน้าต่อไป
วันหนึ่ง มีบุคคลหนึ่งใช้ชื่อว่า ตู๊ด- เข้ามาตั้งกระทู้ในเว็บบอร์ดแห่งนี้ โดยมีใจความสำคัญโดยสังเขปว่า
* ลูกของดิฉันเข้ามาดูรูปที่เว็บบอร์ดนี้เป็นประจำค่ะ แต่ต่อไปนี้ดิฉันคงไม่ให้ลูกเข้ามาอีกแล้ว ดิฉันไม่รู้ว่าที่นี่เป็นเว็บการ์ตูนโป๊ ดิฉันคิดว่าไม่ควรจะวาดการ์ตูนโป๊ลงอินเตอร์เน็ต
ผมขอยืนยันให้มั่นใจได้เลยนะครับ ว่าเว็บบอร์ดแห่งนั้นมิได้นำเสนอรูปวาดที่มีการเปิดอวัยวะเพศของตัวการ์ตูน ใดๆให้ได้เห็น ไม่มีการโชว์รูปเปลือยอก เปลือยท่อนล่าง เปลือยอะไรก็ตามที่เราเรียกกันว่า บัดสี วิตถาร ได้เลยแม้แต่อย่างเดียว ที่มากที่สุดที่บุคคลคนนี้ยกมาเป็นตัวอย่างก็คือรูปผู้หญิงการ์ตูนใส่ชุด ว่ายน้ำเท่านั้น
ตัวการ์ตูนใส่ชุด ว่ายน้ำ ผมเข้าใจและยอมรับครับว่าคนวาดไม่ได้ต้องการให้ออกมาเป็นที่ขบขันแน่นอน เขาต้องการสื่อถึงความเซ็กซี่ของตัวละครที่เขาวาด สื่อความสวยงามในเชิงศิลปะ สื่อชุดว่ายน้ำที่เขาลองวาดดู ไม่ได้สื่อให้เกิดอารมณ์ความใคร่ทางเพศเลยแม้แต่น้อย
แต่บุคคลคนนี้ไม่พอใจ และบอกว่าเป็นการไม่สมควร บอกว่าเป็นการ์ตูนโป๊ ทำไม? แล้วพวกเว็บที่มีรูปนางแบบใส่ชุดว่ายน้ำไม่ใช่เว็บโป๊? หนังสือพิมพ์ที่ลงรูปดาราถ่ายภาพชะเวิ้บชะว้าบไม่ใช่หนังสือโป๊? แล้วทำไมวาดการ์ตูนใส่ชุดว่ายน้ำเป็นการ์ตูนโป๊?
งงมั้ยครับ
ผม งงครับ
เรื่องที่เกิดต่อจากนั้น ก็คือเว็บมาสเตอร์และผู้ที่มีวุฒิในเว็บบอร์ดแห่งนั้นได้ออกมาชี้แจงว่าสิ่ง ที่พวกเขานำเสนอบนเว็บบอร์ดมิใช่การ์ตูนโป๊ และพูดเชิงว่าบุคคลคนนั้นหมิ่นประมาทเว็บบอร์ดแห่งนี้ ผลสุดท้ายก็เกิดการโต้วาทีย่อมๆขึ้นกลางบอร์ด แล้วกระทู้หายนะนั้นก็ได้ถูกลบเลือนไป
แต่เรื่องยังไม่จบครับ ผมกล่าวนำไปแล้วใช่มั้ยครับว่าเว็บบอร์ดสองแห่ง? เพราะบุคคลนั้นนำเอาประเด็นนี้ไปถกต่อในเว็บบอร์ดชื่อดังชื่อ-ตู๊ด- ครับ
คราวนี้แหละครับ เนื่องจากเป็นประเด็นล่อเป้าเลยทีเดียว หัวกระทู้จ่อเด็ดขาดเกี่ยวกับการ์ตูนโป๊บนเว็บแห่งหนึ่ง บุคคลนั้นอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้น แล้วคราวนี้แขกเหรื่อจากทุกสารทิศก็มาลงความเห็นกันในกระทู้นั้น ผมจำไม่ได้ว่ามีคนมาตอบกี่คน แต่จำนวนข้อความมันรันขึ้นมาเยอะจนผมปลงและอ่านไม่จบครับ
บุคคลนั้นอ้างตนว่าเขาทำงานอยู่ที่กระทรวงใหญ่โตที่ ควบคุมเรื่องบนอินเตอร์เน็ต เขาขอความเห็นต่อคนในเว็บบอร์ดชื่อดังเหล่านั้น และแสดงความประสงค์ที่จะทำเรื่องขอให้แบนเว็บไซต์ดังกล่าว กลุ่มที่ค้านก็ลุกฮือครับ แต่กลุ่มสนับสนุนก็มีไม่ใช่น้อยเช่นเดียวกัน เรื่องตอนนั้นผมต้องขอบอกว่ามั่วมาก เพราะไม่มีใครอ่านข้อความของใคร ข้อความรันขึ้นมาเยอะและถี่จัดจนไม่มีใครจะตามอ่านจนครบ ทุกคนแสดงความเห็นโดยไม่ฟังความเห็น ฝ่ายที่หลักฐานสนับสนุนก็ทำไปโดยเปล่าประโยชน์เพราะไม่มีใครสนใจ จากคำว่าการ์ตูนโป๊ก็ทำให้มีผู้ใหญ่ออกมาสนับสนุนให้กับเจ้าของกระทู้ทั้งๆ ที่ข้อความเชิงสนับสนุนที่พวกเขากล่าวออกมานั้นอ่านแล้วรู้ได้ทันทีเลยว่า ไม่ได้สนใจติดตามเหตุผลและหลักฐานของฝ่ายค้านเลยแม้แต่น้อย
เศร้าครับ เศร้า สุดท้ายแล้วเรื่องจบอย่างไรผมก็ไม่ทราบได้ แต่ปัจจุบันนี้เว็บบอร์ดการ์ตูนดังกล่าวก็ยังมีชีวิตรุ่งโรจน์อยู่ครับ ผมจะขอข้ามเรื่องเหล่านี้ไปเลยก็แล้วกัน
จากที่ผมได้ยกตัวอย่างไปแล้ว ทุกคนคงจะเห็นว่าผู้ใหญ่มีอคติต่อการ์ตูนมากกว่าสิ่งที่ผู้ใหญ่บริโภคอยู่ ทุกๆวัน เนื่องจากการ์ตูนนั้นเป็นเรื่องที่ส่วนใหญ่เด็กเป็นผู้บริโภค และผู้ใหญ่เป็นผู้ควบคุมดูแล เมื่อไรที่การ์ตูนมีคำจำกัดความเพิ่มขึ้นมาจาก
แล้วทำไมผู้ใหญ่ถึงมีอคติกับ การ์ตูนล่ะ?
ผู้ใหญ่ผ่านวัยเด็กมา แล้วครับ จากที่ผมกล่าวไว้แรกสุดเลยว่าคุณจะรู้สึกไม่ดีหรือไม่ถ้ามีคนมากล่าวหาว่า คุณยังเป็นเด็กทั้งๆที่คุณคิดว่าคุณโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ผู้ใหญ่ทุกคนย่อมไม่พอใจครับ โดยเฉพาะถ้าเขาเหล่านั้นโตเป็นผู้ใหญ่จริงๆตามที่ผมได้กล่าวไว้แล้วในช่วง แรกด้วยแล้วยิ่งแล้วใหญ่
การอ่าน การ์ตูน ถูกมองว่าเป็นเรื่องที่มีไว้สำหรับเด็กมาแต่ไหนแต่ไร ด้วยเหตุนี้เอง ผู้ใหญ่หลายๆคนจึงหลีกเลี่ยงที่จะอ่านการ์ตูน เพราะจะทำให้ถูกมองว่าตนยังเป็นเด็กอยู่ อย่าปฏิเสธเลยครับว่าคุณเองยอมรับการอ่านการ์ตูนและจะไม่คิดอะไรถ้าเห็น ผู้ใหญ่ใส่สูทผูกไทหวีผมเรียบแปล้ไปทำงานแต่เช้า เปิดบูมหรือซีคิดส์นั่งอ่านอยู่บนรถไฟฟ้า เพราะผมว่ามันต้องมีคิดไม่มากก็น้อยแหละ ว่าผู้ใหญ่คนนี้แตกต่างจากคนอื่นๆ ยอมรับไหมล่ะครับว่าถ้าต้องเลือกเข้าไปคุย คุณเลือกจะเข้าไปคุยกับเขาก่อนแทนที่จะเป็นผู้ใหญ่อีกคนนั่งใส่สูทผูกไท กอดอกอยู่ข้างๆ
นี่แหละครับ พวกเราๆเองยังมองผู้ใหญ่อ่านการ์ตูนแตกต่างเลย แล้วผู้ใหญ่ด้วยกันเองเขาก็คิดสิครับ คิดว่าพวกคนรุ่นเดียวกับเขาที่อ่านการ์ตูนยังมีความเป็นเด็กมากกว่าตัวเอง จากทฤษฎีธรรมดามนุษย์ เมื่อเห็นว่าใครสักคนดูด้อยกว่าตัวเองก็จะเกิดความคิดดูหมิ่นสบประมาทขึ้นมา ทันทีเป็นธรรมดา
นี่แหละครับ คือสาเหตุที่ผู้ใหญ่บ้านเราไม่ยอมรับการ์ตูน เพราะพวกเขาคิดว่าการ์ตูนคือสื่อที่แสดงถึงความเป็นเด็ก ทำให้ขาดความเป็นภูมิฐานหนักแน่น และเหนือสิ่งอื่นใด พวกเขาไม่อยากถูกคิดว่าพวกเขายังเป็นเด็ก
ดังนั้น เมื่อ " สิ่งอำนวยความสนุกสนาน ขบขัน สำหรับเด็ก " มีรายละเอียดขึ้นมาถึงขั้นที่ว่าไม่ใช่กลายเป็นของสำหรับเด็กอีกต่อไป ผู้ใหญ่ก็เห็นว่ามันเป็นเรื่องเหนือปกติแน่นอนครับ เพราะมันไปทำลายหลักความเชื่อดั้งเดิมของพวกเขา
ด้วยเหตุนี้เอง เวลาที่มีเรื่องของการ์ตูนโป๊เข้ามาพัวพัน เรื่องมันจะแดงแจ๋เลยครับ ผู้ใหญ่จะเพ่งเล็งมาก เดี๋ยวนี้ถ้าเห็นลูกอ่านการ์ตูนโป๊จะกลุ้มมากกว่าเปิดเว็บโป๊ซะอีก กลายเป็นว่าคิดว่าลูกวิปริตดูแต่การ์ตูนโป๊ไปอีกกระทง
การที่ผู้ใหญ่เข้ามาต่อต้านการวาดการ์ตูนล่อแหลมที่ผม ยกตัวอย่างมานั้น ชี้ให้เห็นว่าผู้ใหญ่กังวลกับสิ่งที่ผิดหลักความจริงมากเป็นพิเศษ เนื่องจากคำนิยามของคำว่าการ์ตูนมันฝังอยู่ในหัวอยู่แล้วว่าเป้นเรื่อง สำหรับเด็ก พอมีการ์ตูนโป๊เข้า ก็เลยกลายเป็นว่าผิดหลักที่ควรจะเป็น เป็นเรื่องใหญ่โตน่าหวั่นไหว กระทบกระเทือนสังคมไป ทั้งๆที่วัยรุ่นเสพย์ติดหนังสือโป๊มีมากกว่าเสพย์การ์ตูนโป๊อยู่หลายเท่าตัว ทั้งๆที่การ์ตูนในปัจจุบันไม่ใช่เป้นเพียงสื่อแสดงความเป็นเด็กอีกต่อไปแล้ว การ์ตูนในปัจจุบันนำเสนอได้ทุกรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็นสาระ บันเทิง คุณค่า ปรัชญา แนวทางการดำเนินชีวิต เรื่องเศร้า เรื่องสุข ทุกอย่างเหล่านี้ หรือมากกว่านี้ การ์ตูนก็สามารถสื่อออกมาได้เหมือนกัน
ทั้งๆ ที่การอ่านการ์ตูนก็ไม่ใช่การบ่งบอกว่าคนๆนั้นเป็นเด็กหรืออย่างไรเลย เด็กหรือผู้ใหญ่ ตัดสินกันที่ไหนครับ? ผมเองคงตอบไม่ได้หรอก รู้เพียงว่ามันไม่ใช่อะไรแค่นี้หรอกครับ จริงมั้ย?
นอกจากนี้ประโยชน์ ของการ์ตูนก็ยังมีมากกว่าที่เราจะกล่าวกันได้หมด จากที่ผมบอกไปแล้วว่าการ์ตูนสื่ได้หลายๆอย่าง เพราะงั้นมันก็ต้องให้คุณค่าได้หลายอย่างเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นในแง่ของการพัฒนาความคิดความอ่าน การ์ตูนถูกเขียนขึ้นมาจากความคิดของนักวาด เขาอยากจะนำเสนออะไรเขาก็เขียนมันออกมา ยิ่งในยุคปัจจุบันที่เด็กคิดเป็น การ์ตูนที่ไร้สาระและทำให้สมองฝ่อมีแต่ความขบขันไปวันหนึ่งๆพวกนั้นขายแทบ ไม่ออกแล้วล่ะครับ หรือไม่จริง? การ์ตูนที่วาดภาพสวยเท่ากัน อันหนึ่งเนื้อเรื่องดีกับอีกอันเนื้อเรื่องห่วย คุณจะเลือกอันไหน?
น่าน้อยเนื้อต่ำใจนะครับ ที่บ้านเราไม่มีวัฒนธรรมการ์ตูนแบบประเทศอื่นๆ ที่เห็นเด่นชัดที่สุดคงจะเป็นที่ประเทศญี่ปุ่น ที่นั่นการ์ตูนไม่ใช่ส่วนประกอบของโลกบันเทิง แต่เป็นวัฒนธรรมและความภาคภูมิใจของเขาเอง (ก็เขาคิดขึ้นมาเองนี่หว่า ใครจะไปดูถูกดูหมิ่นตัวเอง) ถึงจะมีก็น้อยกว่าเรามากโขแหละ
ทั้งหมดก็เป็นข้อสรุปที่ผมทำท่าหกสูงคิดทั้งคืนมา เขียนให้ได้อ่านกัน ถ้านึกอะไรได้อีกผมจะมาเพิ่มเติมต่อไปละกันครับ
*เครดิด*
===TEMP LOVE MAI===
ใน exteen
โมโคจังว่านะ ผู้ใหญ่(ส่วนใหญ่)มองโลกแคบไป (ถึงตังเองเกือบจะบันลุนิติภาวะแล้วอะนะ- -*)หรือ สมมุตินะในกลุ่มเพื่อนละ มันก็ต้องมีอย่างน้อย1คนละจริงไหมที่ชอบว่าเวลาเราซื้อการ์ตูนมาอ่าน ว่าเราเป็นเด็ก โมโคจังว่าเราไม่ใช่เด็กหรอก(คนที่ชอบอ่านการ์ตูน)แต่เป็นคนที่ชอบหาสาระใส่สมองและผ่อนคลายสมองจากเรื่องที่น่าหดหู่ในชีวิตที่แสนสั่นของคน มีผลวิจัยออกมาแล้ววว่าการ์ตูนต่างๆไม่ว่าเนื้อหาสาระใดๆสามารถลดภาวะตรึงเคลียดได้มากกว่า50เปอเซน และช่วงเวลาในการอ่านหรือดูการ์ตูนไม่ใช่ปล่อยเวลาให้ผ่านเลยอย่าไร้สาระ ที่พวกผู้ใหญ่(โดนเฉพาะพวกอาจารย์หน้าแก่ๆที่รร.)ชอบมอง มันคือการพักผ่อนและเรียนหนังสือไปในตัว ใช้คำว่าเรียนหนังสือคงถูกนะ เพราะการ์ตูนทุกเรื้องถึงแม้จะไร้สาระแค่ไหนก็ต้องแฝงคติเตื่อนใจในการใช้ชีวิตประจำวัน ส่วนการ์ตูนโป้ไม่รู้นะคนอื่นมองยังไง แต่โมโคจังมองว่ามันคืองานศิลป์ การดัดแปลงกายภาพต่างๆมาเป็นลายเส้นนะมันคือสุดยอดวิชาเลยนะ(แต่ไม่เคยอ่าน= =)
ปล.ผู้ใหญ่บางคนไร้สมองยิ่งกว่าเด็กที่นังอ่านหรือดูการ์ตูนไปวันๆ เสียอีก(มันยืนตากแดด ตากฝนแห่กันเข้ากรุงอยากรู้จริงมานไม่เคยพบเคยเห็นกันรึไง)
ปล.โปรดใช้วิจารนญาณในการอ่าน(สักวันประเทศไทยคงยอมรับการ์ตูนนะT^T ปัจจุบันเป็นของคนยุกของเด็กๆที่เกิดมาในยุคทองของวงการการ์ตูน ความฝันที่ให้ประเทศไทยเป็นแบบญี่ปุ่นคงอีกไม่ใกล่ไม่ไกล(ถ้าโลกไม่แตกใน2012= =*)
