คนเราทุกคนย่อมจะมีส่วนที่แตกต่างกันและเหมือนกัน คนที่จะรักกันหรือจะคู่กันสิ่งที่ควรจะเหมือนกันคือ

1.การมี เมตตา มีใจที่รักในสิ่งที่เหมือนกัน คนนึงชอบทำบุญเกรงกลัวต่อบาป อีกคนนึงไม่ชอบทำหรือไม่เกรงกลัว แบบนี้เข้ากันยาก
ถ้าหากคุณรักเขาจริง แต่เขาไม่ฟังคุณและทำสิ่งที่สวนทางกัน คือคุณห้ามที่จะฆ่าสัตว์แต่เขาไม่ฟังแบบนี้อาจจะเกิดปัญหาในอนาคตครับ

2.เรื่องของศรัทธา ในการเชื่อถือสิ่งที่เหมือนๆกัน หากแตกต่างกันเกินไป ก็ยากที่จะทำให้อยู่รอดในชีวิตคู่ครับ

3.เรื่องของพื้นฐานครอบครัว ควรต่างกันไม่มากจนเกินไป เช่น คุณเติบโตมาในครอบครัวที่สอนในไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ทรมานสัตว์ แต่เขากลับถูกสอนมาต่างกัน

ทำให้เกิดความแตกต่างกันมากจนเกินไป ก็จะอยู่ลำบากเช่นกันเพราะมันจะเกิดปัญหาในอนาคตขึ้นมาอีก หากคุณคิดว่าคุณไม่ชอบ แต่เขาคิดว่าสิ่งที่เขาทำนั้นไม่ผิด

4.เรื่องของการปรับตัวเข้าหากัน ถ้าคุณต้องการให้เขาดีขึ้น รักที่จะให้ๆๆๆ และ ให้อย่างเดียว แน่นอนครับ ความรักคือการให้แต่ถ้าหากสองคน
มีคนนึงพยายามที่จะเปลี่ยนตัวเองเพื่อเขา คือทำให้ได้ทุกอย่างหากต้องการ แต่มีอีกคนที่ไม่พยายามปรับตัวเข้าหาเราเลย แบบนี้เหนื่อยครับ

ลองถามตัวคุณเองก่อน ว่าคุณรักเขาที่ตรงไหน และ รับในสิ่งที่เขาเป็นได้หรือไม่ หากคุณตอบว่าไม่ มากกว่า ใช่ คุณก็ไม่ควรที่จะไปรักเค้าครับ

ผู้ชายดีๆมีเยอะ ขึ้นอยู่กับว่าคุณจะหาเจอรึเปล่า แค่นั้นเองครับ 

ต้องบอกว่าเพราะรักจริงๆ เลยค่ะ ถึงยอมทน = =
เวลาเค้าทะเลาะกับเรานะ ไม่เคยง้อเราเลย
พูดจารุนแรงตลอด แต่พออารมณ์เย็นก็มาขอโทษแบบสำนึกผิด
บอกให้ให้อภัยเขาที อย่าถือเวลาทะเลาะกัน
เขาบอกว่าเวลาคนทะเลาะกันไม่มีใครพูดจาดีใส่กันหรอก
แต่เรายอมรับว่าเราเหนื่อยกับอะไรแบบนี้จริงๆ
เค้าเองก็บอกว่าเค้าก็เหนื่อยกับการที่เราต่างกันมากมาย
แต่ก็ยังพยายามคบกันเพราะรักกัน 

คนนี้แปลกคะ

ถ้าทะเลาะกันนะคะ ต่อให้ร้องไห้เต็มตุ่มแกก็ไม่ปลอบเลย ไม่ยอมด้วย
ไม่ขอโทษ ไม่อะไรด้วย เงียบอย่างเดียว
ต่อเมื่ออารมณ์เย็น จึงจะทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ หรือมาขอโทษเรา
จนบางทีก็อดคิดไม่ได้ว่า "รักกันแน่เหรอ"

ปัญหาของคุณคือต้องแก้ที่แฟนครับ ไม่ใช่แก้ที่หมา เพราะถ้าคุณแก้ที่หมา ต่อให้เทศบาลจับไป
วันหลังเขามาเจอปัญหาคล้ายๆแบบนี้อีก แฟนคุณก็จะเ็ป็นแบบนี้อีกครับ แก้ที่เหตุไม่ใช่แก้ที่ผล
ไม่งั้นมันจะไม่จบสิ้นครับและคุณก็จะผิดหวังในตัวเขาอีก พอนานๆไปซ้ำๆเดิมๆมันก็จะวนเข้าปัญหาเิดิม
และคุณก็ต้องวนกลับมาเสียใจ หากวันนึงคุณรับไม่ได้ขึ้นมาแล้วสุดท้ายก็คงไม่สามารถรักได้อีกต่อไป
ขออภัยหากผมพูดในแนวทางคิดลบ แต่การเปลี่ยนความคิดคนมันยากครับ
ถ้าหากคุณยังรักแฟนคุณมากๆจริงๆ ผมก็ขอให้เขาเข้าใจคุณบ้างถึงแม้จะไม่ทุกครั้งก็ตาม

ผมย้ำอีกครั้งนะครับ ความรักไม่ใช่การอดทนของคนหนึ่งคน แต่เป็นการเข้าใจกันระหว่างคนสองคนครับ

ผมเคยอ่านหนังสือมานะครับ เขาบอกว่า การที่เราจะหาคนที่ไม่ป่วยทางกาย เลยตั้งแต่เกิดมาจนตายน่ะ ยังพอหาได้
แต่คนที่ไม่เคยป่วยทางใจ ไม่มีแม้แต่คนใดในโลกใบนี้ ค่อยๆคิด ค่อยๆเคลียร์ครับ ทุกคนก็มีความเห็นของแต่ละคน
คุณก็นำไปปรับใช้นะครับ ยังไงก็สู้ๆนะครับ

ปล. จะวันวาเลนไทน์แล้วคุณควรจะมีความสุขกับคนที่คุณรักมากๆนะครับ