บทที่ 2 เกมแห่งความตายเริ่มขึ้นแล้ว
"เอ้า ฉันเล่นก่อน"ซันนี่พูดก่อนจะนั่งลงไปบนเครื่องนั้น จู่ๆเข็มขัดก็รัดตัวเขาแน่น
"โห..มีเข็มขัดรัดให้ด้วย เจ๋งอะ"โอมพึมพำเบาๆ ก่อนที่ซันนี่จะกดปุ่มสีแดง เครื่องค่อยๆล่อนลงไป รอบกายของซันนี่มีแต่ความมืด
"ไม่เห็นมีไรเลยว่ะ.."เขาบอกเบาๆก่อนจะได้ยินเสียง ครืด...ครืด... เหมือนเสียงลับมีด!!!
"เฮ้ย!!"ซันนี่ร้องอย่างตกใจ ภาพเบื้องหน้าคือ มีดยาวหลายแท่งกวัดแกว่งไปทั่ว ร่างเขากำลังเลื่อนไปหามีดพวกนั้น!!!
"เฮ้ยยยย ช่วยด้วยยยยย ช่วยด้วยยยยยย!!!"ซันนี่ตะโกนสุดเสียงทำให้พวกด้านบนได้ยิน
"เฮ้ยเกิดไรขึ้นเนี่ย"โอมร้องอย่างตกใจ แต่คุระฮาชิจับไหล่ไว้ก่อน
"ชั่งเถอะคงมีอะไรประหลาดๆมาโผล่ให้ตกใจเล่นละมั้ง"คำพูดของคุระฮาชิทำให้โอมหายห่วง
ทางด้านของซันนี่
มีดเหล่านั้นกำลังกวัดแกว่งไปทั่ว ร่างเขาเริ่มเข้าไป มีดฟันผ่าซีกตัวแบ่งเป็นทางครึ่ง เลือดสีแดงสดไหลกระฉูด..
เขาได้สิ้นลมหายใจเสียแล้วเก้าอี้นำร่างไร้วิญญาณนั้นไปจุ่มกาวก่อนจะนำขึ้นมาแล้วมัดด้วยพาสติกสีครีมเต็มทั้งตัวก่อนมันจะนำขึ้นไป
"ฮื่อ..มาแล้ว บอกแล้วไม่มีอะไรหรอก.."คุระฮาชิยักไหล่
โอมยืนนิ่งค้าง สายตาเขามองไปที่ภาพเบื้องหน้า
"ฮะ..เฮ้ย!!!"คุระฮาชิร้องอย่างตกใจในเมื่อเก็นสภาพศพของซันนี่ซึ่งดูน่ากลัวและเหมือนจะติดตาพวกเขาไปตลอดชีวิต
"ซันนี่.."โอมพูดช้าๆ
"โอม..ไปเร็ว เราต้องรีบไปเตือนพวกในบ้านผีสิง"คุระฮาชิรีบจับมือโอมให้ไป
"ไม่!!.. ผมจะไม่ทิ้งเขา.. ไม่!!"
"เขาไปแล้วโอม เขาไปแล้ว เราต้องรีบไปเตือนพวกนั้น ไม่งั้นพวกนั้นก็จะตาย เราก็จะตายไปด้วย ถ้าเราไปเตือนทันราก็จะยังหนีได้และตายไม่เกือบหมด นายอยากให้คนที่นายรักตายเพิ่มอีกรึ"คุระฮาชิจับตัวโอมแล้วตะคอใส่ เหมือนโอมได้สติ จึงรีบวิ่งไปที่บ้านผีสิงพร้อมกับคุระฮาชิ
บุคคลคนหนึ่งเดินมาหาศพของซันนี่ ก่อนจะนั่งลงแล้วยิ้มให้
"ขอโทษนะซันนี่ ที่ชั้นต้องทำแบบนี้ แต่มันสมควรแล้วล่ะที่พวกแกจะได้ชดใช้!!"บุคคลคนนั้นหัวเราะเสียงดังลั่นอย่างสะใจ
"หวังว่าคุณคงจะเข้าใจนะ หึ.. รายต่อไป..ชั้นขอเอาคนคนนั้น..ผู้ชายคนนั้นคือรายต่อไป..!!!!"
