ดีๆๆ

ตอนที่ 9 ศึกสงครามระหว่างศานสจักรกับองค์กรมืด(2)
             "แว้บบบบบบบบบบบบ ฟู่" "ฮ่าๆๆๆๆ นั่นไงข้างหน้าคืออาณาจักรทางทิศใต้ เป็นยังไงล่ะ เหลือแค่เศษซากอิฐ ปูนเท่านั้นเอง" ควาเดี่ยมพูดด้วยความสะใจ "แต่พวกเราอาจจะเปลี่ยนแปลงอนาคตได้หนิ" ชอนเนอร์ที่แอบตามมา พูดดังขึ้น "นี่นายตามมาทำไม"สาธุคุณเรียกชอนเนอร์ "ผมจะสู้ด้วยครับ" "การที่จะเปลี่ยนแปลงอาณาคตได้นั้น ก็มีเพียงนาฬิการเรือนนี้เท่านั้นแหละ แต่เมื่อมันอยู่ในมือข้าพวกเจ้าจะได้มันหรือ" ควาเดี่ยมพูดเยาะเย้ย
"ได้สิ" "พวกเราไปแย่งมา" "มันง่ายไปหน่อยมั้ย" "งั้นลองดู" "โอ๊ะๆ กว่าจะฝ่ามาถึงตัวข้าได้ พวกเจ้าก็ตายด้วยคมดาบของเชี้ยวทมิฬแล้วล่ะ" "ทุกคนลุยเลย" "ย้ากกกกกก" "(........)" เสียงทักษะกระบวนท่าต่างๆของแต่ละสมาคม ถูกงัดใช้ออกมาหมดเพื่อ กำจัดเหล่าเขี้ยวทมิฬและวุ้นปีศาจ กลิ่นคาวเลือด ความตาย ได้มาเยือนแก่ทุกคนแล้ว สงครามยังดำเนินต่อไป จนกองทัพเขี้วทมิฬ กองทัพวุ้นเหลือน้อย ส่วนเหล่าสามสมาคมก็บาดเจ็บสาหัสกันมาก ต่างฝ่ายต่างบาดเจ็บเท่าๆกัน "หนอยยยยแน่ สามารถต้านกำลังพลของข้าได้เยอะขนาดนี้เชียวรึ"ควาเดี่ยมเริ่มหงุดหงิด "ก็พวกเรามีความกล้าหนิ"ชอนเนอร์เถียงขึ้นมา "อย่ามาอวดคุณธรรมตอนนี้ ข้าเห็นแต่คนดีๆตายไปทั้งนั้น คนเลวๆอย่าข้า ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย ฮ่าๆๆๆๆ" "กรอดดดดด" เสียงกัดฟันของชอนเนอร์ดังขึ้นมา "จูน ทำโพชั่นแห่งแสงแจกทุกคนเร็ว " "ได้ครับ" .......... " ตอนนี้พวกข้าพร้อมจะสู้ต่อแล้ว"สาธุคุณพูดขึ้นมา 
"กิกิ พวกข้าก็ไม่น้อยหน้า อะพวกเจ้าเอานี้ไป โอมนาฬิกาแห่งการย้อนกลับ จงทำให้กองทัพเขี้ยวทมิฬและกองทัพวุ้น กลับมามีชีวิตและร่างกายที่แข็งแรงด้วยเถอะ" ทันใดนั้นกองทัพที่เต็มไปด้วยเลือดกลับกลายเป็นพื้นที่สะอาด เหล่าเขี้ยวทมิฬและวุ้นปีศาจค่อยๆฟื้นขึ้นมา "บ้าเอ้ย เลวจริงๆ อย่างนี้พวกมันก็ชนะสิ" "ใจเย็นๆสิ รอดูท่าทีมันก่อน" "(ใช่แล้วต้องใจเย็น)" "อ้าวววว เงียบกันทำไม บุกกันเข้ามาเลย มาเลยซิ"ควาเดี่ยมยั่วโมโห "เอ้าพวกเราบุกเลย" "อย่าเพิ่งสิ โธ๋เอ้ย ชอนเนอร์เดี๋ยวก่อน" แต่ไม่ทันแล้วชอนเนอร์และเหล่าสามสมาคมต่างบุกเข้าไปสู้กับเหล่าเขี้ยวทมิฬและกองทัพวุ้น ผลปรากฏว่า ชอนเนอร์และสามสมาคมต่างถอยกลับมา พร้อมกับบาดแผลสาหัส จนไม่สามารถสู้ต่อได้แล้ว "จูนทำอีกได้มั้ย" "ส่วนผสมหมดแล้วครับ แย่จัง" "ทำไงดีล่ะเนี่ย ตอนนี้ก็เหลือข้า จูน วาเลนไทน์แล้วก็... เอ้านั่นเลอร์รี่ มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย" "มาตั้งนานแล้วจ่ะ ข้าจะลองใช้คันแสงลูซิสกับลูกธนูปราบอธรรมดู" "โอ้ ท่านมีอาวุธเทพด้วยรึ คงจะสืบทอดมาหลายรุ่น" สาธุคุณพูดด้วยความตื่นเต้น "เอาล่ะนะ ขอให้พลังของทุกคนจงรวมเป็นหนึ่งเดียว ไว้ตรงลูกศร" "วิ้งงงงง" "เฟี้ยว~~~~~" "บึม บึม บึม บูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม"
เหล่าเขี้ยวทมิฬและกองทัพปีศาจตายไป 95% ด้วยอานุภาพของลูกศรปราบอธรรมทำให้นาฬิกาแห่งการย้อนกลับแตกสลายไปในที่ "บ้าชะมัด แพ้แล้วรึเนี่ย งั้นเอาไปเลยส่งท้าย ไกเซอร์ แม๊ดด๊อก สไตรเกอร์ ฆ่าพวกมันซะ " "แฮ่ๆๆ ตับมนุษย์ ไส้ เลือด เนื้อ ลาภปากข้าแล้ว ลุยเลย" "แฮ่ๆๆ" "พวกมันมากันสามตัวเลยทำไงดี สาธุคุณ"เลอร์รี่กล่าวอย่างตื่นเต้น "ลำแสงศักดิ์สิทธิ์" "แฮ่ๆๆๆ ข้าไม่กลัวเวทย์เฟ้ย จับตาแก่เหวี่ยงสิ" "อ้ากกกกก" สาธุคุณกระเด็นไปชนกำแพงสลบไป "ไหนลองกินธนูนี่ไปสิ"เลอร์รี่ยิงไปใส่ไกเซอร์ "แฮ่ๆๆ มันไม่เข้าหนังข้าหรอกหลบไปไกลๆ" วาเลนไทน์จะเข้าไปฟันแต่ก็ถูกเหวี่ยงไปชนกำแพงพร้อมกับเลอร์รี่รวมทั้งจูนด้วย แล้วก็สลบไป "ฮิฮิฮิ ในที่สุดพวกเจ้าก็เสร็จข้า"ควาเดี่ยมกล่าวแสดงถึงชัยชนะ แต่ก็แสดงไม่ได้นาน " "ปิ้ววววววววววววววววววววววววววววววววว ฉับ ฉับ ฉับ" ไกเซอร์ แม๊ดด๊อกและสไตรเกอรล้มลง เลือดพุ่งกระฉูด "หึ หึ หึ หึ หึ ข้าคือผู้พิทักษ์แห่งจันทรุปราคา ผู้ปกปักรักษาเด็กที่ชื่อลูเวส เจ้านี่ทำชั่วไม่เลิกเลยะควาเดี่ยม" "ฮ่าๆๆๆ" "เจ้าตายซะเถอะ" "ฉึก แก~~~~อ้ากกกก" "ฝากไว้ก่..อนเถ...อะนะ" ควาเดี่ยมเดินโซซัดโซเซกลับไป ด้วยอาการบาดเจ็บสาหัส "เดี๋ยวก็มีคนมาช่วย รอเดี๋ยวนะ"พูดจบ ผู้พิทักษ์แห่งจันทรุปราคาก็จากไป...........
"มูน่าลาทิส รีคอเวอรี่" "โอ้วว สดชื่นจัง" ทุกคนที่บาดเจ็บต่างฟื้นขึ้นมา "มูน!!!" ทุกคนต่างเรียกพร้อมกัน "ทำไมเธอถึงไม่ตายล่ะ" "โอ้พระเจ้า ขอบคุณมาก ปาฏิหาริย์มีจริง " ทุกคนต่างดีใจที่มูนฟื้นขึ้นมา "อยู่ดีๆ มูนก็ฟื้นขึ้นมาเฉยๆเลย ไม่รู้เกิดอะไรขึ้น แล้วตอนที่มูนสลบไปเกิดเรื่องอะไรบ้างล่ะเนี่ย รู้สึกคันไม้คันมือ แล้วอยู่ดีๆก็มีคนพามาที่นี้เลย ไม่รู้เป็นใคร ตอนนี้หายไปแล้วด้วย เง้อ" "เอาเป็นว่าพวกเรากลับไปพักผ่อนกันดีกว่านะ เหนื่อยกันมามากแล้ว พรุ่งนี้ตื่นเช้าจะได้ทำมาหากินตามปกติ"สาธุคุณเอ่ย ทุกคนพูดกันอย่างสนุกสนาน โดยไม่ได้สนใจผู้ชายคนนึง ซึ่งแอบยืนร้องไห้อยู่แล้วพูดเรียกชื่อคนขึ้นมา"มูน" ผลึกในมือหล่นแตกเป็นส่วนๆ เขาเดินจากไปอย่างรวดเร็ว........................... ทุกคนถูกวาปกลับมาที่เวลาปัจจุบัน แยกย้ายกันกลับถิ่นฐานของตนไป ชอนเนอร์พาวาเลนไทน์ไปเดินตลาด  ลูเวสยืนพิงกำแพง หน้าตาเศร้าหมอง กำลังถึงใครอยู่ ส่วนมูนนั่งอยู่ในห้องในโบสถ์คนเดียว เหมองมองไปบนฟ้า คิดถึงหน้าชายคนนั้น ชายคนที่ชื่อลูเวส
                                               โปรดติดตาม บทอวสานบทที่ 1 ตอนที่ 10 สนธิสัญญามูลิน่า

รู้สึกว่าตัวละครเรานี่พอฟื้นขึ้นมาแล้วจะโหดขึ้นนะ 

วันนี้ก็ว่างอีกวันหนึ่งไม่รู้ว่าจะมาโสอะไรดี

เย้ ได้ออกซักที ตั้ง 3 บรรทัดแหน่ เฮ่อๆ

การที่ ป็อบ เขียนมามันเปงการย่อเรื่องจนสั้นลง(เพื่อที่จะประหยัดเนื้อที่) เลยทำให้ต้องลบลายละเอียดลงไป ซึ่งจะมีเปงบางคนเท่านั้นที่จะเข้าใจได้รวดเร็ว แต่ถ้าครที่ไม่ค่อยจะมีจิตนาการ จะทำให้อ่านไม่รู้เรื่องนั้นเองอ่ะครับ

แต่รายละเอียดก็จะทำให้การวาดภาพง่ายขึ้นนะ รายละเกียดคือการอธิบายให้เข้าใจง่ายๆอ่ะครับ พอคนวาดอ่านแล้วก็จะนึกทุกอย่างที่เปงรายละเอียดของตัวละครในแต่ละ ตอนตอน ไม่ใช่ว่าจะต้องเขียนลงไปในการ์ตูนด้วยนะครับ

โปรดพิจารณาด้วยครับ อคิอคิ

*แล้วเราจะมาเถียงกับ ป็อบ ทำไมเนี้ย*

วันนี้ไม่เกินเที่ยงตอนอวสานบทที่ 1 คงจะออกครับ แล้วป๊อบจะทำการเคลียร์เนื้อเรื่องเสริมแต่งลายละเอียดเข้าไปอีก 1rep/1ตอน สงสารพี่อู่จะเมื่อยมือ ต้องวาดทั้งวันT^T