(3)
“อ้าว...นึกว่าใคร แผ่รังสีซะเข้าไปถึงข้างในเลยนะ” หมา...ย้ำนะว่าหมา!! หมาสีเทาเข้มพูดกับทั้งสองคน ทั้งสองคนหยุดแข่งกันปล่อยรังสีอำมหิต แล้วเด็กหนุ่มนั่นก็เดินแทรกกลางผ่านเฟริน่าและมิฮารุไป“เข้ามาข้างในก่อน”
“ค่ะ...อาจาร์ยใหญ่”
!!! “ห๊า...” มิฮารุรีบตระคลุบปากบอนๆทันที หมาอาจาร์ยใหญ่มองด้วยสายตาจิกกัด ทำนองว่า ‘เป็นหมาแล้วเป็นอาจาร์ยใหญ่ไม่ได้หรอฟะ’
“เนี่ยล่ะค่ะ อาจาร์ยใหญ่คนที่...” ยังไม่ทันที่เฟริน่าจะพูดจบอาจาร์ยใหญ่ก็สวนขึ้นมา
“อ้อ..เธอเองหร๊อะ มาๆ เข้ามาข้างในก่อนสิ อ้อ..คุณแลมเบิร์ท ได้ข่าวว่าปราการเธอไฟไหม้หน่ะ”
“ห๊า..ตายหล่ะ ไปก่อนนะคะอาจาร์ยใหญ่” เฟริน่าก้มหัวทำความเคารพหมา!!อาจาร์ยใหญ่แล้วก็วิ่งบ่นไปตลอดทาง แล้วจะเชิญเข้าข้างในทำไมเนี่ย
“มาเข้าเรื่องเราดีกว่า เชิญเข้ามาในห้องก่อนสิ” หมาที่เฟริน่าเรียกว่าอาจาร์ยใหญ่ เชิญเธอเข้าไปในห้อง ก่อนที่จะกระโดดขึ้นไปนั่งบนเก้าอี้นวมอย่างสบายอารมณ์
(miharu : say)
“ฉันจะอธิบายให้เธอฟังแบบคร่าวๆนะ โรงเรียนนี้ชื่อว่า magic school เป็นโรงเรียนที่เน้นทางด้านเวทมนต์ ไม่ใช่ว่าจะใช้แค่เวทมนต์เพียงด้านเดียว แต่ที่นี่สอนให้นักเรียนนำเวทมนต์มาประยุกต์เข้ากับการใช้ชีวิตประจำวันอย่างเช่น...” เจ้าหมามองไปที่นิตยสารที่โซฟา แล้วนิตยสารนั่นก็ลอยมาหาฉัน แล้วนิตยสารก็ลงลงมาหน้าฉันทันที
“เบน 10 เดอะมูมวี่หรอ - -“ เจ้าหมานี่บ้าการ์ตูนแห๊ะ(แองเจลเลียมีการ์ตูนเรื่องนี้ด้วยหรอ O_o)
“อ่า..อย่าสนเรื่องนิตยสารเลย” เจ้าหมานั่นสะบัดเท้า(รึมือหว่า = =) หนังสือก็ลอยละลิ่วกลับไปที่เดิมอย่างสวยงาม วู้ๆ..เอาไปเลย 10 คะแนน O_o “มาเข้าเรื่องกันต่อ”
“-0-“ ฉันหาวไปฟอดใหญ่
“- -“
บุ๊ง!!
ฝุ่นควันลอยเต็มห้อง ฉันสะบัดมือไล่ควัน ก่อนจะถอดแว่นออกมาเช็ดคราบฝุ่นและ…
“กรี๊ดดดดดดด O[]O” มีผู้ชายหน้าตาหล่อเหล่า ผมสีเทาเข้ม ตาสีเหมือนสีผม “แกเป็นใคร๊... O[]O”
“ฉันเองสาวน้อย.. ทีนี้อยากคุยกับฉันรึยัง” อาจาร์ยใหญ่ทำหน้า sexy โอ้ว..แม่เจ้า ฉ๊านอยากจะไปกระโดดกอดเหลือเกิน
“ค..ค่ะ” แต่ฉันอยากจะบอกกับไอ้คนแต่งเหลือเกิน ว่าอย่าแต่งให้ฉันหื่นมากจะได้ไหม -.,-
“อืม..” อาจาร์ยใหญ่เว้นช่วง “จริงสิ แนะนำตัวกันก่อน ฉันชื่อ ฟาเรเตส อัลเบิร์ต วีนัส เฟลลาเรส”
“= = ชื่อ...”
“ยาวไปหรอ...งั้น..ฉันให้เธอเรียกฉันสั้นๆก็แล้วกันเอาเป็น ฟาเรเตส อัลเบิร์ต วีนัส เฟลลาเรส โรลาส ฮาริคลาส” กรี๊ดดดดดดดด สั้นตรงไหนฟะ
“งั้นหนูขอเรียกชื่อยาวดีกว่าค่ะ = =”
“ตามใจเธอ..โฮ๊ะๆๆ” อาจาร์ยใหญ่ฟาเรเตส อัลเบิร์ต วีนัส เฟลลาเรส หัวเราะชอบใจ “แล้วเธอหล่ะชื่ออะไร”
“หนูชื่อมิฮารุ มัตสึโอะค่ะ” ฉันอยากตาย โรงเรียนแปลก อาจาร์ยใหญ่แปลก สงสัยนักเรียนคงจะแปลกยกโรงเรียน = =^
“อืม..งั้นฉันจะอธิบายให้ฟังต่อเอาเป็นโรงเรียนนี้เน้นทางด้านเวทมนต์ แต่โรงเรียนนี้ก็ไม่ใช่โรงเรียนเดียวในแองเจลเลีย มีอีกหลายโรงเรียนเช่นกัน แต่โรงเรียนนี้ถือว่ามีประสิทธิ์ภาพในการสอนดีที่สุดในแองเจลเลีย”
“ดังสุด -0-“
“นั่นก็ใช่ แต่โรงเรียนนี้ก็มีสาขาอีก 2 สาขาเช่นกันคือ deft school ที่ตั้งอยู่ที่เมืองวิลเดอร์วูล เป็นโรงเรียนที่เน้นทักษะด้านความว่องไว การต่อสู้ระยะประชิดและระยะไกล อีกโรงเรียนนึงก็คือ atom school (อ่านว่าแอ็ททัมนะ อย่าอ่านว่า อะตอมล่ะ >0<) เป็นโรงเรียนที่เน้นด้านการต่อสู้โดยเฉพาะ ทั้งการต่อสู้ระยะใกล้ไกล การโจมตีจะหนักน่วงและรุนแรง จะว่าเป็นพวกบ้าพลังก็ได้นะ แต่ก็รู้ว่าคงจะไม่บ้าพลังหมดโรงเรียนหรอกจริงไม๊ โฮ๊ะๆๆ”
“ค..ค่ะ = =” นี่ฉันต้องฟังท่านอาจาร์ยใหญ่สุดหล่อคนนี้อีกนานไม๊เนี่ย อยากกลับบ้านแล้วนะ
“แต่ทั้ง 2 โรงเรียนก็ไม่ทิ้งด้านเวทมนต์หรอกนะ แค่เน้นไปคนหล่ะอย่างเท่านั้นเอง”ฉันพยักหน้างึกงัก
“แล้วกฎโรงเรียนนี้ก็มีเยออยู่นะ หลักๆก็นักเรียนต้องเข้าปราการก่อน 4 ทุ่ม ภายในโรงเรียนห้ามวาปไปไหนมาไหนเด็ดขาด แม้จะวาปไปนอกโรงเรียน หรือวาปไปมาระหว่างหอเรียน เวลาจะสู้กันหมายถึงทะเลาะแบบใช้กำลัง>w< ก็ห้ามทะเลาะกันที่อื่นยกเว้นในโรงฝึก” งิ..มีอย่างนี้อีก นักเรียนทะเลาะกันได้ = = แหมๆ ไอ้ตึกนอนเรียกปราการ แต่ตึกเรียน เรียกหอ เอาเข้าไป ต่อไป หมาคงเรียกแมว ส่วนแมวเรียกปลาแล้วล่ะมั้ง = =^
“ส่วนนักเรียนที่จะท้าสู้พวกสภาปราการเพื่อแย่งตำแหน่ง จะสู้ที่ไหนส่วนไหน เวลาไหนก็ได้ไม่จำกัด ถ้าชนะก็จะได้รับตำแหน่งแทน ถ้าแพ้ก็ห้ามท้าสู้อีก ไม่สามารถท้าสภาปราการต่างหอสู้ได้ ยกเว้นทะเลาะกัน แต่ถึงชนะ ก็จะไม่ได้รับตำแหน่งแทน อืม..อะไรอีกน้า...” อาจาร์ยใหญ่สุดหล่อนึก ฉันก็ได้แต่รอฟัง
“สภานักเรียนไม่มีสิทธิ์ไม่รับคำท้าพวกนักเรียนธรรมดา ยกเว้นวันนั้นได้รับท้าไปแล้ว ซึ่งก็หมายถึง 1 วัน ไม่สามารถรับท้าสู้ 2 ครั้ง การสู้แต่ละครั้ง จะ 1 ต่อ 1 เท่านั้น”
แหมๆ อธิบายมาเหมือนกับว่าฉันจะเรียนที่นี่งั้นล่ะ ฉันจะกลับ ฉันจะกลับ แงๆ ฉันจะกลับบบบบบ Y^Y
“จะว่าไปที่พักเธอ .. ใช่สิ โรงเรียนนี้จะมีอยู่ 2 ปราการ เอ้..โลกที่เธออยู่เรียกอะไรน้า...อ้อ หอพัก นั่นล่ะ ที่นี่เป็นโรงเรียนประจำ จะไม่อนุญาตให้นักเรียนกลับบ้านก่อนได้รับอนุญาต แล้วปราการทั้ง 2 ปราการก็คือ ปราการตะวันตก กับปราการตะวันออก”
“อ๋อ.. ที่เป็นทางแยกที่หน้าปราการใหญ่ใช่ไม๊คะ” ยังไม่หยุดพล่ามอีกแหน่ะ ท่านอาจาร์ยใหญ่ = =
“ใช่แล้ว ที่นี่ชายหญิงนอนหอเดียวกัน แต่ละชั้นปีนอนคนละชั้น จะแบ่งแยกออกเป็น 2 zone คือ zone ชาย และหญิง” แล้วฉันก็พยักหน้างึกงักอีกรอบ คอฉันเริ่มเคล็ดแล้วนะ = =. “แล้วก็เรืองสภาปราการอีกรอบ ในโลกของเธอก็คือสภานักเรียนนั่นล่ะ สภาของที่นี่จะแบ่งออกเป็น 2 ชุด คือสภาปราการตะวันตกและออก ซึ่งจะมีสีเครื่องแบบแบ่งแยกอย่างชัดเจน เครื่องแบบสภาปราการตะวันออกจะเป็นสีขาวทั้งชุด ส่วนเครื่องแบบสภาปราการตะวันตกจะเป็นสีดำทั้งชุด ส่วนเครื่องแบบนักเรียนธรรมดาจะเป็นสีเทา”
“แล้วสภาปราการแต่ละปราการทำไมต้องมีสีไม่เหมือนกันด้วยคะ”
“ถามได้ดีนี่ สภาปราการแต่ละปราการคือผู้ที่มีอำนาจสูงสุด และเพื่อเป็นการแบ่งแยกอย่างชัดเจนว่าเป็นสภาของปราการไหน จึงมีสีเครื่องแบบไม่เหมือนกัน ส่วนคิงหรือที่เธอเรียกหัวหน้านักเรียน จะมีปลอกแขนสีแดงและมีสัญลักษณ์ของแต่ละปราการไว้ ส่วนที่เหลือจะมีเข็มกลัดเป็นสัญลักษณ์ว่ามีตำแหน่งอะไร”
“ตำแหน่ง?”
“อื้อ ตำแหน่งสภาของที่นี่จะมีทั้งหมด 5 ตำแหน่ง คือ คิง ควีน บิชอป เรือ และไนท์” อาจาร์ยพักช่วงก่อนจะพูดต่อ “คิงมีหน้าที่ดูแลปราการทั้งหมด ควีนมีหน้าที่ช่วยเหลือคิง บิชอปมีหน้าที่อารักข์ขาคิงและควีน รวมทั้งหน้าที่สืบหาข้อมูลด้วย พวกนี้ต้องหูไวตาไว ส่วนเรือนั้นเรียกได้เป็นมันสมองของปราการเลยทีเดียว และสุดท้ายไนน์ มีหน้าที่ป้องกันปราการและผู้บุกรุกจากปราการฝังตรงข้าม”
“หือ? มีการบุกรุกกันด้วยหรอคะO_o” โรงเรียนอะไรไม่สอนสั่งมั่งเลยหรอ สันติ น่ะ สันติ
“ก็บางครั้งนะ แต่ส่วนใหญ่เป็นตอนที่มีสงครามชิงปราการน่ะ”
“สงครามชิงปราการ?”
“ขี้เกียจอธิบาย = = เดี๋ยวเธอก็รู้เองเมื่อเทศกาลเริ่ม” ง่ะ,,,,มีงี้ด้วยหร๊อะ จะอธิบายทำไมไม่อธิบายให้จบเล่า “อ้อ..อีกอย่าง เปิดเทอมเธอก็ไปกรอกแบบฟอร์มรับนักเรียนด้วยนะ อีก 3 วันแล้ว”
“หา?.. ใครบอกว่าหนูจะอยู่ที่นี่” ฉันคัดค้าน ฉันยังไม่พูดสักคำเลยนะว่าจะอยู่ที่นี่ อยู่ๆก็ลากฉันมา พูดนู้นพูดนี่ วันนี้เป็นวันที่สมองฉันรับข้อมูลเยอะที่สุดเลยนะ เมมโมรี่สมองฉันจะเต็มไม๊เนี่ย
“ฉันนี่ล่ะบอก เดี๋ยวพอเปิดภาคเรียน ผู้ปกครองเธอก็จะมาแล้ว เอาเป็นว่าอยู่ที่นี่ไปพลางๆก่อนแล้วกัน”
“พ่อแม่หนูหรอ? ท่านทำไมถึงอยู่ที่นี่ได้? อย่าบอกนะว่าจะลากท่านมาอีก?”
“เปล่า เดี๋ยวเธอก็รู้เอง เธอไปอยู่กับเฟริน่าก็แล้วกัน เดี๋ยวฉันเรียกให้” แล้วอาจาร์ยใหญ่(ไม่พูดชื่อนะ มันยาว) ก็เขียนขยุ้กขยิกใส่กระดาษสีน้ำตาล ก่อนจะพับเป็นนกกระดาษและโบกมือใส่มัน นกตัวนั้นก็กระพือปีกละบินออกไป
“O[]O”
“ไม่ต้องตกใจ ที่นี่เรื่องแค่นี้เป็นเรื่องธรรมดา”
“แต่อาจาร์ย เฟริน่าบอกว่าเฟริน่าเป็นคิงตะวันตก งั้นใครเป็นคิงตะวันออกหรอคะ?”
“ก็ผู้ชายที่ออกไปเมื่อกี้ไง”
“O_o” ถึงว่าถึงได้แข่งกันปล่อยรังสีอำมหิตขนาดนั้น ฉันแทบจะบ้าตาย อยู่นานๆฉันได้คลั่งกับโรงเรียนติ๊งต๊องนี้แน่ ผู้หญิงได้เป็นคิง = =
“ใครทำไฟไม้ครัววะ” เฟริน่าเค้นเสียงก่อนจะปรายตามอง และปล่อยให้รุ่นน้องปี 2 ปัดกวาดเช็ดถูอย่างไม่แยแส (แอ๊บชั่วนะแก)
“เอ่อ..คิงครับ” รุ่นน้องผุ้ชายคนหนึ่งค่อยๆเงยหน้าจากการเช็ดถู พูดกับเฟริน่าด้วยเสียงไม่มั่นใจ
“อะไร” เฟริน่าตอบเสียงแข็ง
“คนทำไฟไหม๊คือ บิชอปครับ”
“- - มันอีกแล้วหรอ งั้นพวกนายทำความสะอาดต่อไป เดี๋ยวฉันไปจัดการมันเอง“ ฟังจากน้ำเสียงก็รู้แล้วว่า บิชอปของพวกเขาต้องสลายกลายเป็นโจ๊กแน่ๆ
เฟริน่าเดินออกจากห้องครัวทันที รุ่นน้องปี 2 พร้อมกันถอนหายใจโดยไม่ได้นัดหมาย ไม่ใช่เพราะโล่งใจที่มีคนไปจัดการบิชอปตะวันตก แต่โล่งใจเพราะเฟริน่าได้ออกไปแล้ว
ไม่นานเฟริน่าก็เจอได้ตัวดีที่ทำห้องครัวไฟไหม๊ มานั่งเล่นนอนเล่นอยู่นี่เอง
“ไอ้กุเกิ้ลลลลลล” เสียงคนพูดบ่งบอกอารมณ์ได้อย่างดี เล่นเอาคนฟังสยิวไปถึงข้างใน (เหอๆ คิดไรอะ)
กุเกิ้ลหันหน้ามามอง ตาสีฟ้ากระจ่างดูขี้เล่น ผมสีน้ำตาลอ่อนๆ บนหัวมีหมวกกบอยู่มันเหล่ตามาหาเฟริน่า ก่อนจะหันกลับทันที
“กึ๋ย”
“แกทำอะไรกับห้องครัวไว้”
“ฉ..ฉันไม่รู้...ฉันไม่เห็น...ฉันเป็นนก วี๊ๆ” คนฟังหันไปทางอื่นพรางฮัมเพลงเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยิ่งทำให้คนฟังยัวะจัด
“นกบ้านป้าแกล่ะร้อง วี๊ๆ อย่ามาซึนเดเระ”
“ด่าเจ็บนะเธอ = =^”
“รีบไสหน้าเหม็นๆไปทำความสะอาดห้องครัวเดี๋ยวนี้” เฟริน่าชี้ไปที่ประตู
“เฮ้...ฉันแค่จะลองทำอาหารแค่นั้นเองนะ” นี่แค่ลอง เล่นซะไหม้ครัว ถ้าทำจริงๆ...อึ๋ย~ ไม่อยากจะคิด >_<
“เดี๋ยวนี้!!” เฟริน่าเริ่มขึ้นเสียง
“ง่า..” กุเกิ้ลทำหน้าเห่ย ก่อนจะ “จ๊ากกกกกกก...เธอจะทำอะไร”
“ลากตัวคนชั่วช้าไปทำความสะอาดน่ะสิ”
เฟริน่าดึงหูของกุเกิ้ลให้ไปทำความสะอาดครัว ซึ่งกุเกิ้ลก็ร้องตลอดทาง จนถึงครัว
“ออกไป” รุ่นน้องปี 2 ทั้งชายและหญิงรีบออกจากห้องครัวไปในทันที ปล่อยให้เพื่อนรุ่นเดียวกันแต่มียศถึงบิชอปทำความสะอาดห้องครัวคนเดียว
“ปล่อยฉันได้แล้ว หูฉันจะก้างก็เพราะเธอนั่นล่ะ” เฟริน่าบิดเต็มแรงจนเจ้าตัวดีร้องจ๊ากครั้งที่พัน ก่อนจะปล่อย
“ถ้าเย็นนี้เสร็จไม่ทันอาหารเย็นล่ะก็ แกโดนเจี๋ยนแน่” คำขู่นั้นเล่นเอาคนฟังถึงกับสะอึกทันที ก็มันพูดแล้วเคยล้อเล่นซะที่ไหน
“นี่บูจ๋า ไม่เหนื่อยบ้างหรอ” ผู้หญิงคนหนึ่งถามด้วยหน้าตาใสซื่อ ทั้งๆที่อยู่ปี 6 แล้ว ยังทำตัวเหมือนเด็ก 6 ขวบอยู่ได้
“เหนื่อย และจะเหนื่อยน้อยลงกว่านี้ ถ้าเธอเลิกจ้องฉัน แล้วมาช่วยกันทำซักที แพทริเซีย” บูปราม
ในห้องทำงานของสภาปราการตะวันออก ตอนนี้มีคนอยู่ในห้องเพียงสองคน หนึ่งในนั้นคือคิง ประจำปราการ(ก็คนที่พึ่งออกจากห้องอาจาร์ยใหญ่นั่นล่ะ = =.) และอีกคนคือควีน ผู้หญิงผมดำขวับรวมเป็นมวยไม่เรียบร้อยผมกึ่งๆหน้าม้า ที่คอมีสร้อยรูปหยดน้ำสีฟ้าน้ำเงิน บนตักเธอมีแมวขนฟูสีดำอยู่
“โธ่แล้วก็ไม่บอกนะ พ่อหนุ่มหล่อ” เธอยิ้มพราวเสน่ห์ พร้อมจับคางเด็กหนุ่มที่อายุน้อยกว่าเธอเชยขึ้น บูสะบัดหน้าหนีอย่าไม่ใส่ใจ ก่อนจะก้มหน้าตรวจความเรียบร้อยของเจ้าเรือสมองใส แต่ไม่เคยใช้สมองให้เป็นประโยชน์
“จะช่วยก็ไปทำกองนู้น ไกลๆฉัน ก่อนที่ฉันจะมีน้ำโห” บูขู่
“จ้าๆ ฉันไม่ได้พิศวาส นายหรอกย่ะ” เธอตอบด้วยน้ำเสียงเชิดหน่อยๆด้วยความสนุก ก่อนจะปล่อยแมวสีดำขนฟูลงจากตัก เจ้าแมวนั่นร้องเหมือนถูกขัดใจพร้อมทำหน้าอ้อน (ในสายตาแพทริเซีย)
ยังไม่ทันที่แพทริเซียจะโอ๋แมวตัวโปรดก็มีเสียงๆหนึ่งดังขึ้นก่อน
“หุบปากซะ วิคตอง ถ้าไม่อยากเป็นอาหารสุนัขเย็นนี้”
เหมือนเจ้าแมวจะฟังรู้เรื่อง มันหุบปากทันที
ณ.สนามหน้าเขียวชอุ่ม เด็กชาย หญิงมากมาย กำลังใช้พลังธาตุลม ตัดหญ้าที่สนามให้สั้นเท่ากันเพื่อเตรียมต้อนรับเด็กใหม่ มีผู้หญิงผมสีม่วงดำ ตาสีน้ำเงินเข้ม ผมยาวถึงเอวที่ถูกผูกเป็นเปีย 2 ข้างอย่างเรียบร้อย ในมือถือกระดาษเอกสารแผ่นใหญ่พร้อมขีดเครื่องหมายถูกลงในช่องต่างๆ เธอเดินสำรวจและเช็คความพร้อมของสถานที่ ก่อนที่สายตาจะไปสะดุดที่เด็กหนุ่มผมยาวประบ่าสีดำขลับ มีหมวกสีขาวปิดหน้า ร่างสูงโปร่งกำลังนอนหนุ่นแขนตัวเองใต้ร่มไม้ข้างสนามหญ้านั้นอย่างสบายอารมณ์ ข้างๆตัวมีตะกร้าขนมอยู่ เธอเดินเข้าไปใกล้ๆเด็กหนุ่มนั่น มือเท้าสะเอวอย่างเอาเรื่อง เขาคนนั้นคือ...
-----------------------------------------------------------------
แวะไปต่อ 4 =>>>>
http://forum.asura.in.th/index.php?topic=33304.375#msg471920
